Шырав
Шырав ĕçĕ:
Ӑна каяллах ҫӗрпе танлаштарса лартмалла та ҫӗнӗ тупӑкне сутма та юратчӗ, вара ӗҫӗ те пӗтӗччӗ.
Хупахра // Аркадий Малов. Лу Синь. Калавсем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 76–92 стр.
Халӗ ҫеҫ, ҫӗнӗ ҫулти каникулсем пуҫланчӗҫ те, кунта килтӗм вара.И только сейчас, воспользовавшись новогодними каникулами, приехал сюда, чтобы перенести его прах.
Хупахра // Аркадий Малов. Лу Синь. Калавсем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 76–92 стр.
Ыран вӗсен ҫӗнӗ вӑй-халпа хӑйсен йывӑр ӗҫне тытӑнас пулать.
Ялти спектакль // Николай Сандров. Лу Синь. Калавсем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 53–70 стр.
Эпӗ Цзяо-тань спектакль вӗҫӗнче выляссине тата «Пӗрремӗш театрта» ҫӗнӗ йӗрке тунине пӗлеттӗм, унта кашни вырӑна уйрӑм номерпа паллӑ тунӑ, ҫавӑнпа мана хамӑн вырӑна ларма йывӑрах пулас ҫук, терӗм.
Ялти спектакль // Николай Сандров. Лу Синь. Калавсем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 53–70 стр.
Сань тайтай тавҫӑрулӑхӗ тӗрӗсех пулнӑ: кроликсем кушакран хӑраса ҫӗнӗ вырӑна куҫнӑ.Догадка Третьей госпожи оказалась верной: кролики боялись кошки и переселились на новое место.
Кроликсем тата кушак // Николай Петров. Лу Синь. Калавсем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 45–52 стр.
Кӳренсе ҫитнипе тата ӗмӗт татӑлнипе Сань тайтай стена кӗтессинчи ҫӗнӗ шӑтӑка чавалама тытӑнчӗ.В гневе и отчаяньи Третья госпожа стала раскапывать и новую норку в углу у стены.
Кроликсем тата кушак // Николай Петров. Лу Синь. Калавсем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 45–52 стр.
Пӗррехинче вӑл кил хушшине тухрӗ те темле ӑнсӑртран стена патӗнчи кӗтесре ҫӗнӗ шӑтӑк асӑрхарӗ.Однажды она вышла во двор и вдруг увидела в углу у стены еще одну норку.
Кроликсем тата кушак // Николай Петров. Лу Синь. Калавсем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 45–52 стр.
Кроликсем хӑйсен ҫӗнӗ ҫуртне пурӑнма куҫнӑранпа симӗс курӑк ҫиме те сайра хутра ҫеҫ туха пуҫларӗҫ, кайран вара куҫ умне курӑнми пулчӗҫ.Переселившись в норку, кролики лишь изредка выходили поесть, а потом совсем не показывались.
Кроликсем тата кушак // Николай Петров. Лу Синь. Калавсем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 45–52 стр.
Унтан, ҫынна хӑнӑхманран тата ҫӗнӗ вырӑна куҫнӑран пулас, вӗсем хӑравҫӑн та шанмасӑртарах пӑха пуҫларӗҫ.От перемены места и хозяев они чувствовали себя не так спокойно, как прежде.
Кроликсем тата кушак // Николай Петров. Лу Синь. Калавсем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 45–52 стр.
Шӑпах Ҫӗнӗ ҫул умӗн ун патне хӑйӗн землякӗ килсе вунӑ доллар кивҫен пама ыйтнӑччӗ.Как раз в канун прошлого Нового года к нему явился земляк и попросил у него взаймы десять юаней.
Ҫу уявӗ // Михаил Рубцов. Лу Синь. Калавсем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 31–44 стр.
Вара Китай банкӗн тата Ҫул-йӗр банкӗн ҫӗнӗ долларӗсен купине арӑмне паратчӗ.
Ҫу уявӗ // Михаил Рубцов. Лу Синь. Калавсем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 31–44 стр.
Юлашки ҫулсенче Ҫу уявӗпе Ҫӗнӗ ҫул уявӗ умӗн, Фан Сюань-чо, яланхи пекех, киле ҫурҫӗрте таврӑнатчӗ те, утса пынӑ ҫӗртех хӗвӗнчен ҫыхӑ кӑларса: «Эй, илтӗм!»
Ҫу уявӗ // Михаил Рубцов. Лу Синь. Калавсем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 31–44 стр.
Чӑннипех илсе пӑхсан, вӗсем пӗри те тӗрӗс шутламарӗҫ, Фан Сюань-чо чунӗнче ҫӗнӗ туйӑмсем ҫуралнӑ.На самом же деле все они ошибались, попросту Фан Сюань-чо сегодня опять ощутил недовольство.
Ҫу уявӗ // Михаил Рубцов. Лу Синь. Калавсем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 31–44 стр.
Сӑмах май, леш студентсен организацийӗсем туса ирттерекен ҫӗнӗ мероприятисем, кӑлтӑксӑрах иртсе кайрӗҫ-и вара?Кстати, и в студенческих организациях часто не обходится без злоупотреблений!
Ҫу уявӗ // Михаил Рубцов. Лу Синь. Калавсем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 31–44 стр.
Каласах пулать, Фан Сюань-чо пуҫне ҫак ҫӗнӗ шухӑшсем пырса кӗнӗренпе ӑна тепӗр чух иккӗленни тертлентерет.Однако с появлением новой идеи Фана изредка стали мучить сомнения.
Ҫу уявӗ // Михаил Рубцов. Лу Синь. Калавсем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 31–44 стр.
Вӗсем ҫӗнӗ, эпир курман пурнӑҫпа пурӑнма тивӗҫлӗ…У них должна быть новая жизнь, какой не довелось прожить нам.
Тӑван ял // Николай Иванов. Лу Синь. Калавсем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 17–30 стр.
Шел, ҫӗнӗ ҫул уявӗсем иртсе кайрӗҫ, Жунь-тун киле таврӑнмалла пулчӗ.К несчастью, новогодний месяц кончился, и Жунь-ту надо было возвращаться домой.
Тӑван ял // Николай Иванов. Лу Синь. Калавсем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 17–30 стр.
Эпӗ ҫӗнӗ ҫула чӑтаймасӑр кӗтрӗм — ҫав кун Жунь-ту килмеллеччӗ.
Тӑван ял // Николай Иванов. Лу Синь. Калавсем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 17–30 стр.
— Кун И-цзи, санӑн питӳ ҫинче каллех ҫӗнӗ шӑйрӑксем пур мар-и?
Кун И-цзи // Хӗветӗр Уяр, Михаил Рубцов. Лу Синь. Калавсем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 3–12 стр.
Евдокия Тимофеевна ывӑлӗ ҫинчен тӑрӑшса пуҫтарнӑ памяткӑсене — каменоломньӑра Ҫӗнӗ ҫул сӗтелӗ хушшинче командир вуласа панӑ, анчах Володя йӗркеллӗн илтмен характеристикӑн копине хаклӑ папкӑран кӑларать.
Володя урамӗ (Эпилог) // Тани Юн. Лев Кассиль. Кӗҫӗн ывӑл урамӗ: повесть. Тани Юн куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР Государство Издательстви, 1953.