Corpus of the Chuvash language

Шырав

Шырав ĕçĕ:

шухӑшне (тĕпĕ: шухӑш) more information about the word form can be found here.
Кондрат ассӑн сывласа илчӗ те хӑйӗн чӗринчи шухӑшне каласа пачӗ:

Кондрат вздохнул и высказал сокровенное:

37-мӗш сыпӑк // Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши. Михаил Шолохов. Уҫнӑ ҫерем: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1959

Халех кӗсйӳне чиксе хур, ҫав подкулачниках сан ҫинчен: «Курӑр-ха, ырӑ ҫынсем, сире авӑ епле агитацилеме килнӗ, нагансемпех!» — тесе ан калатӑр, — терӗ те, шухӑшне шӑлӗ витӗр каласа пӗтерчӗ: — Ытла та ухмах ҫав…

Зараз же заховай у карман, шоб той же пидкулачник не сказав про тебе: «Дывысь, люди добри, ось як вас приихалы агитировать, з наганами!» — и сквозь зубы кончил: — Таке дурне…

22-мӗш сыпӑк // Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши. Михаил Шолохов. Уҫнӑ ҫерем: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1959

— Ара, капла эсӗ пуху пӗтнӗ ҫӗре пире пурне те сусӑрлатса тӑкӑн! — хӑйӗн шухӑшне пӗлтерсе хучӗ Демка Ушаков.

— Этак ты нас к концу собрания всех перекалечишь! — высказал предположение Демка Ушаков.

21-мӗш сыпӑк // Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши. Михаил Шолохов. Уҫнӑ ҫерем: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1959

Лешӗ хӑранипе тапӑртатма пуҫларӗ, хӑма сарнӑ урайӗнче урисене чаркаласа хучӗ, тулхӑрса ячӗ те, выртас шухӑшне пӑрахса пулас, сырӑш патнелле пуҫне тӑсрӗ.

Тот испуганно застукотел, засучил ногами по деревянному полу, зафыркал и потянулся к яслям, передумав, как видно, ложиться.

16-мӗш сыпӑк // Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши. Михаил Шолохов. Уҫнӑ ҫерем: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1959

Анчах Давыдов хӑй шухӑшне: Хопрова вӗлерес ӗҫ кулаксемпе ҫыхӑннӑ, вӗсене халех хутортан кӑларса ямалла текен шухӑшне пӗлтерсен, Нагульнов татӑклӑнах ун майлӑ пулчӗ:

Но когда Давыдов высказал догадку, что к убийству причастен кто-либо из кулаков, и предложил срочно произвести выселение их из хутора, Нагульнов его решительно поддержал:

13-мӗш сыпӑк // Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши. Михаил Шолохов. Уҫнӑ ҫерем: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1959

Давыдов блокночӗ ҫине кӗскен ҫапла чарлаттарса ҫырса хучӗ: «Тимофей Борщев — класс тӑшманӗ сӗрӗмлетнӗ ҫын. Ӑнлантармалла, шухӑшне ҫавӑрмалла».

Давыдов коротко черканул в блокноте: «Тимофей Борщев затуманенный классовым врагом. Обработать».

4-мӗш сыпӑк // Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши. Михаил Шолохов. Уҫнӑ ҫерем: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1959

— Ку пире ытла та тӗлӗнтерет, — терӗ мучи, шухӑшне пытармасӑр.

— Это нам дюже чудно, — откровенно признался дед.

2-мӗш сыпӑк // Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши. Михаил Шолохов. Уҫнӑ ҫерем: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1959

— Беликов хӗрӗхрен тахҫанах иртнӗ, ку вара вӑтӑрта… — тесе хӑй шухӑшне уҫҫӑнтарах ӑнлантарса пачӗ директорша.

— Ему давно уже за сорок, а ей тридцать… — пояснила свою мысль директорша.

Хупӑлчари этем // Иван Мучи. Антон Чехов. Калавсем. Чӑвашгосиздат, 1940. — 100–125 стр.

Ҫын сасартӑк антраса каять, ҫав ҫутӑ ун ӑс-тӑнне лапчӑтса хурать, пуҫри шухӑшне пӗтерсе лартать, вара вӑл хӑй таврари ҫын ушкӑнӗн пӗр татӑкӗ ҫеҫ пулса тӑрать.

Человека сразу ошеломили, ему раздавили этим блеском сознание, изгнали из него мысль и сделали личность куском толпы.

Кичемлӗх патшалӑхӗ // Александр Алга. Максим Горький. Сочиненисем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 671–683 стр.

Пылчӑк — стихия, вӑл ҫурт стенисене, чӳрече кантӑкӗсене, ҫын тумне, унӑн ӳтне, пуҫ мимине, ӗмӗчӗсемпе шухӑшне — пӗтӗмпех витсе хупӑрласа хунӑ…

Грязь — стихия, она пропитала собою все: стены домов, стекла окон, одежды людей, поры их тела, мозги, желания, мысли…

Сарӑ шуйттан хули // Александр Алга. Максим Горький. Сочиненисем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 659–670 стр.

Кӑшкӑрашусем нумай пулнӑ; вӗсем ҫынсене хӑлхаран пыра-пыра ҫапнӑ, ҫав хытӑ сасӑсем ҫынсен тавӑрас шухӑшне вӑратнӑ, вӗлерекенсенчен сыхланма кирли ҫинчен аса илтернӗ.

Криков было мною, они хлестали по ушам и, всё чаще вызывая мстительное эхо, резкие отзвуки, будили чувство озлобления, сознание необходимости защищаться от убийц.

Январӗн 9-мӗшӗ // Хумма Ҫеменӗ, Феодосия Ишетер. Максим Горький. Сочиненисем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 133–155 стр.

Анчах чӗмсӗрлӗх чун патӗнчи шухӑшне пӗтӗмпех каласа хӑйсене пушатнӑ ҫынсемшӗн ҫеҫ хӑрушӑ, вӗсемшӗн ҫеҫ асаплӑ.

Но молчание страшно и мучительно лишь для тех, которые все уже сказали и нечего им больше говорить.

Ҫирӗм улттӑпа пӗрре // Петӗр Хусанкай. Максим Горький. Сочиненисем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 119–131 стр.

— Ним те тӑвас ҫук, курӑнать, ҫав халӑхпа… — терӗм эпӗ ун йывӑр шухӑшне сирсе яма хӑтланса, вара хӑнӑху пысӑк вӑй пулса тӑни ҫинчен, ҫак саманта мӗн юрӑхлӑрах, ҫавӑн ҫинчен калаҫма тытӑнтӑм.

— Ничего, видно, не поделаешь с этим народом… — попробовал было я рассеять его настроение и заговорил о могучей силе привычки и о всем прочем, что в этом случае было уместно.

Коновалов // Александр Алга. Максим Горький. Сочиненисем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 70–118 стр.

Ун чӗринче ҫулӑмӗ сӳннех пек туйӑнчӗ; ӗҫлессе те вӑл, хӑй шухӑшне сирсе яраймасӑр, вӑрахӑн, юлхавӑн ӗҫлерӗ.

В нем точно погасло что-то; он работал медленно и вяло, связанный своими думами.

Коновалов // Александр Алга. Максим Горький. Сочиненисем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 70–118 стр.

Анчах вӑл хӑй шухӑшне пӑрахмарӗ.

Но он укрепился в своей мысли.

Коновалов // Александр Алга. Максим Горький. Сочиненисем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 70–118 стр.

Тарас та ман итлекенӗме кӑмӑлне кайрӗ, анчах вӑл Костомаровӑн кӗнекинчен илнӗ тарӑн шухӑшне витеймерӗ.

Тарас тоже очень понравился моему слушателю, но он не мог затемнить яркого впечатления от книги Костомарова.

Коновалов // Александр Алга. Максим Горький. Сочиненисем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 70–118 стр.

— Паллах, кайран, — терӗ Коновалов, хӑй шухӑшне ҫирӗплетсе.

— Конечно, после, — решил Коновалов.

Коновалов // Александр Алга. Максим Горький. Сочиненисем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 70–118 стр.

Вӑл ҫынсен шухӑшне сиснӗ, ҫавӑнпа та чӗри тата ытларах хӗрӳленсе ҫунма пуҫланӑ, мӗншӗн тесен вӗсен ҫав шухӑшӗ ӑна тарӑхтарнӑ та, кӳрентернӗ те.

А он уже понял их думу, оттого еще ярче загорелось в нем сердце, ибо эта их дума родила в нем тоску.

III сыпӑк // Александр Алга. Максим Горький. Сочиненисем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 50–69 стр.

Челкаш кимми чарӑнчӗ те, хӑй шухӑшне татаймасӑр иккӗленсе тӑнӑ пек шыв ҫинче сиккеленсе тӑчӗ.

Лодка Челкаша остановилась и колебалась на воде, как бы недоумевая.

II сыпӑк // Ҫемен Элкер. Максим Горький. Сочиненисем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 20–49 стр.

«Ҫынсен шухӑшне шута илсе, ял пурнӑҫне хӑтлӑлатас ӗҫе малалла та тӑсӑпӑр», — терӗ В.Н.Никифоров, пултаруллӑ та мал ӗмӗтлӗ ҫынсемпе тӗллевсене пурнӑҫа кӗртме май килнине палӑртса.

«Учитывая мнение людей, продолжим работу по наведению удобств в деревенской жизни», — сказал В.Н.Никифоров, отметив, что достичь всего помогли целеустремленные и перспективные людьи.

Хӑтлӑ ҫул — ял илемӗ // Ял ӗҫченӗ. «Ял ӗҫченӗ», 2019.10.18

Страницăсем:

Menu

 

Statistics

...more detailed