Шырав
Шырав ĕçĕ:
Йытӑ итлемест.
Маруся, Галя тата Вера ҫухални // Илле Тукташ. Шварц, Е.Л. Пӗрремӗш класра; И. Тукташ куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 124 с.
Маруся малалла чупса кайма тӑрсан, йытӑ унӑн ҫулне пӳлсе хурать те харлатма пуҫлать.А когда Маруся хочет побежать вперёд, он загораживает ей дорогу и рычит.
Маруся, Галя тата Вера ҫухални // Илле Тукташ. Шварц, Е.Л. Пӗрремӗш класра; И. Тукташ куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 124 с.
Маруся йытӑ патне сиксе ӳкет.
Маруся, Галя тата Вера ҫухални // Илле Тукташ. Шварц, Е.Л. Пӗрремӗш класра; И. Тукташ куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 124 с.
— Йытӑ ку!
Маруся, Галя тата Вера ҫухални // Илле Тукташ. Шварц, Е.Л. Пӗрремӗш класра; И. Тукташ куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 124 с.
— «Йытӑ», — вулать Маруся.
Кун хыҫҫӑн кун, эрне хыҫҫӑн эрне иртет… // Илле Тукташ. Шварц, Е.Л. Пӗрремӗш класра; И. Тукташ куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 124 с.
Вӗсем хыҫҫӑн, мӑйӗнчи пӑхӑр шӑнкӑравне янӑратса, пӗчӗкҫеҫ шурӑ йытӑ сиккелесе анчӗ.За ними, звеня медным бубенчиком, прыгала маленькая белая собачонка.
3 // Леонид Агаков. Жарков Л.М. Хастар тусӑм ҫинчен ҫырнӑ повесть. Вырӑсларан Л. Агаков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1957. — 300 с.
Йытӑ Юз патне пычӗ те сӑмсипе унӑн пальтин кӗсйи ҫумне сӗртӗнчӗ.
1 // Леонид Агаков. Жарков Л.М. Хастар тусӑм ҫинчен ҫырнӑ повесть. Вырӑсларан Л. Агаков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1957. — 300 с.
Пуринчен те ытларах эпӗ йытӑ сисесрен хӑрарӑм: вӑл ҫул хӗрринчи нӳрӗ юра пӗрмай шӑршласа пырать.Собака обнюхивала влажный снег на краю дорожки: ее я боялся больше всего.
1 // Леонид Агаков. Жарков Л.М. Хастар тусӑм ҫинчен ҫырнӑ повесть. Вырӑсларан Л. Агаков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1957. — 300 с.
Йытӑ хыҫҫӑн ҫынсен ушкӑнӗ куранчӗ.
1 // Леонид Агаков. Жарков Л.М. Хастар тусӑм ҫинчен ҫырнӑ повесть. Вырӑсларан Л. Агаков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1957. — 300 с.
Ҫав самантрах ҫурт алӑкӗ уҫӑлчӗ те крыльца ҫинчен ҫӳлӗ, ҫутӑ кӑвак тӗслӗ, темӗн пысӑкӑш тӑваткал сӑмсаллӑ, мӑкӑрӑлса тӑракан кӗске хӑлхаллӑ тата мӑйне пӑхӑртан тунӑ капӑр мӑйҫыххи ҫакнӑ йытӑ чупса анчӗ.
1 // Леонид Агаков. Жарков Л.М. Хастар тусӑм ҫинчен ҫырнӑ повесть. Вырӑсларан Л. Агаков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1957. — 300 с.
Эпӗ ку мана ҫеҫ ҫапла туйӑнать тесе шутларӑм, — йытӑ кунтан ытла та инҫетре-ҫке-ха.Но это, конечно, показалось: слишком далеко отсюда была наша собака.
5 // Леонид Агаков. Жарков Л.М. Хастар тусӑм ҫинчен ҫырнӑ повесть. Вырӑсларан Л. Агаков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1957. — 300 с.
Эпӗ пӗчӗк те аясӑр урама пырса кӗрсенех, сӑнчӑрпа «ӑкарнӑ йытӑ ҫӗр пӳрт тӑрне сиксе хӑпарчӗ, унтан каллех ҫӗре сикрӗ те, хулӑн сӑнчӑра чӑнкӑртаттарса, хӑйӑлтата-кан сасапа каҫса кайсах вӗрчӗ. Инҫетре те мар, хӑйӗн хӑрушла тӗсӗпе шиклентерсе, «Италия» текен шахта тӑрать.
3 // Леонид Агаков. Жарков Л.М. Хастар тусӑм ҫинчен ҫырнӑ повесть. Вырӑсларан Л. Агаков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1957. — 300 с.
Тамӑк хапхинче вара ҫичӗ пуҫлӑ йытӑ ларать, ҫав тери хӑрушласкер…А возле ада, прямо у калитки, сидит на цепи страшная-престрашная собака о семи головах.
1 // Леонид Агаков. Жарков Л.М. Хастар тусӑм ҫинчен ҫырнӑ повесть. Вырӑсларан Л. Агаков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1957. — 300 с.
Тен, эпӗ часах вилсе кайӑп, анчах эсӗ асту: сан аҫуна вӑл пӗтерчӗ, йытӑ.Я, может, скоро помру, а ты помни: отца твоего царь-собака загубил.
6 // Леонид Агаков. Жарков Л.М. Хастар тусӑм ҫинчен ҫырнӑ повесть. Вырӑсларан Л. Агаков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1957. — 300 с.
Цыбульӑсен ҫурчӗ патне пыма хӑрушӑччӗ: вӗсен хӑлхасӑр, чӗлхесӗр питӗ хаяр дворник тата пӗр кӗтӳ йытӑ пурччӗ.
3 // Леонид Агаков. Жарков Л.М. Хастар тусӑм ҫинчен ҫырнӑ повесть. Вырӑсларан Л. Агаков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1957. — 300 с.
Иван Никифоровичӑн сӑмси сливӑ майла ҫеҫ пулин те, Агафия Федосеевна ӑна, сӑмсинчен ярса тытса, йытӑ ҫурине ҫавӑтнӑ пек, хӑй хыҫҫӑн ҫавӑтса ҫӳрет.
III сыпӑк // Ярукка Сантри. Гоголь Н.В. Иван Иванович Иван Никифоровичпа мӗнле хирӗҫсе кайни: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 72 с.
Йытӑ пек, выҫӑ та».
I сыпӑк // Ярукка Сантри. Гоголь Н.В. Иван Иванович Иван Никифоровичпа мӗнле хирӗҫсе кайни: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 72 с.
Ана? ҫавӑнтах Римри кашни ҫуртра пулакан хуралҫӑ йытӑ ответлерӗ.В ответ тотчас же послышался лай сторожевой собаки, непременной принадлежности римского дома.
VI сыпӑк // Григорий Алентей. Джованьоли, Р. Спартак: роман / вырӑсларан Г.Алендей куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1950. — 332 с. — 11–314 с.
Ку пӗчӗккӗ, илемлӗ йытӑ ҫуриччӗ.
Тӑватӑ кун // Ярукка Сантри. Гаршин В.М. Тӑватӑ кун: калав. — Шупашкар: Республикӑри чӑваш кӗнеки кӑларакан уйрӑм, 1924. — 38 с.
Ҫынсем ушкӑнӗ варринче пӗр шурӑ юнланнӑ йытӑ ҫури йынӑшса асапланса выртать.Толпа стояла и глядела на что-то беленькое, окровавленное, жалобно визжавшее.
Тӑватӑ кун // Ярукка Сантри. Гаршин В.М. Тӑватӑ кун: калав. — Шупашкар: Республикӑри чӑваш кӗнеки кӑларакан уйрӑм, 1924. — 38 с.