Шырав
Шырав ĕçĕ:
— Эпӗ ҫынсем мана шанманнине сисетӗп, — тенӗ Зубов тарӑхса.— Я чувствую, что люди не доверяют мне, — с отчаянием говорил Зубов.
Вуннӑмӗш сыпӑк // Николай Степанов. Герасимов, Е. Щорс: [тулли мар вӑтам шкулсем валли] / Е. Герасимов, М. Эрлих; Н. Степанов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1940. — 208 с.
Ҫине тӑрсах йӗрленипе тарӑхса ҫитнӗ тигр юлашкинчен хӑй пире тапӑнма шутлать имӗш.
Тигр хыҫҫӑн // Александр Галкин. Арсеньев В.К. Тайгари тӗлпулусем: калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 178 с. — 92–104 с.
Калаҫса шала кӗрсе кайиччен килӗшӳ тума май пур ҫӗртех ҫынсем хӑш чухне кутӑнлашса ыттисене хисеплемесӗр тарӑхса, хаярланса вӑрҫаҫҫӗ.Которые можно устранить в самом зародыше, не возьми верх упрямство и эгоизм!
Килте хӑвна мӗнле тытмалла // Роза Митрушкина. Аасамаа И. Т. Хӑвна мӗнле тытмалла. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1976. — 192 с.
— Кӑларса яр ҫак хӑртӑка, вӑл нимӗн те пӗлмест! — тарӑхса кӑшкӑрчӗ уретник страшнике.— Вышвырни вон эту головешку, он ни черта не знает! — зло крикнул урядник стражнику.
XV. Ухмаха ури канӑҫ памасть // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.
— Ӑҫтан тупмалла ӗнтӗ ыттисене? — Ваҫилей тарӑхса пӑхса тӑчӗ старӑстӑ енне.— Где ж нам остальных отыскать? — растерянно посмотрел Васьлей на старосту.
XV. Ухмаха ури канӑҫ памасть // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.
Вӗлерӗр!.. — терӗ вӑл, тарӑхса.
XV. Ухмаха ури канӑҫ памасть // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.
— Чим-ха, кала, кам эс? — тарӑхса ыйтрӗ Шыҫмак Ваҫилейӗ.— Постой, ты что себе позволяешь, кто ты такой? — Васьлей Шысьмак был готов взорваться.
XV. Ухмаха ури канӑҫ памасть // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.
— Ай улталать, куҫ умӗнче улталать! — тарӑхса кӑшкӑрса ячӗ Ваҫилей, — ӗнер тиесе килтӗр-ҫке ӗнтӗ пӗрене?
XV. Ухмаха ури канӑҫ памасть // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.
Мӗншӗн-ха Ильяс, манӑн кил те ҫук, атте те ҫук тесе, ҫапла чӗререн тарӑхса, кӳренсе каларӗ?И почему Ильяс говорит, что теперь у него нет ни дома, ни отца?..
VI. Тӑван ҫуртран аякра // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.
— Хӗне! — тарӑхса кӑшкӑрчӗ Ильяс.
IV. «Харам пыр» // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.
Вӑл, Шерккей, ҫавӑн пекех тарӑхса, кӑх пулса ҫитнӗ ҫынччӗ-ши?Или уж он Шерккей до такой степени обеднел, что потащит к себе эту рухлядь?
III. Ют хӳте ӑшӑтас ҫук // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.
— Ан кӑшкӑраш-ха, тархасшӑн, — тарӑхса йӑлӑнчӗ Шерккей, — шӑп пул, шӑп пул тетӗп-ҫке ӗнтӗ…— Да не кричи ты, ради бога! — взмолился Шерккей, — уймись, богом прошу тебя!
III. Ют хӳте ӑшӑтас ҫук // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.
Велюш ик аллипе пуҫне ячӗ тытрӗ, куҫӗ тарӑхса хӗсӗнчӗ.
III. Ют хӳте ӑшӑтас ҫук // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.
— Укҫа арчине тетӗп-ҫке, — чӗринчен тарӑхса каларӗ Шерккей.
III. Ют хӳте ӑшӑтас ҫук // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.
Пус тараси валашки патӗнче такамӑн тына пӑрӑвӗ тарӑхса макӑрать — шыв ӗҫесси килет.Возле колодезного журавля, у пустой колоды, жалобно ржет чей-то жеребенок — хочет пить, бедолага.
II. Ял мыскарисем // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.
Пирӗн ҫынна хӗвел ансан ӑс кӗрет тесе, ҫакӑн пек тарӑхса курнӑ ҫынсем каланӑ пуль.Не зря, видать, говорят чуваши про себя, что ум к ним приходит только после заката солнца.
I. Текерлӗк канӑҫне ҫухатнӑ // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.
Тарӑхса ҫитнӗ Шерккей ун-кун пӑхкаларӗ — ал айӗнче нимӗн те ҫук.Шерккей поискал глазами по сторонам; не найдя ничего подходящего.
I. Текерлӗк канӑҫне ҫухатнӑ // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.
Тарӑхса кӑшкӑрашни ҫынна йӗркерен кӑларать, ӗҫе кирлӗ пек йӗркелеме чӑрмантарать.Раздражение и потеря самообладания никогда не дадут желаемых результатов.
5. Тӗрле обществӑлла вырӑнсенче ҫын хӑйне мӗнле тытасси // Роза Митрушкина. Аасамаа И. Т. Хӑвна мӗнле тытмалла. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1976. — 192 с.
Шура чӳрече умне кайса тӑчӗ те, ҫаврӑнса пӑхмасӑрах тарӑхса вӑйлӑн ҫапла каларӗ:Шура отошел к окну и, не оборачиваясь ко мне, вдруг сказал с силой, страстно, как заклинание:
«Манӑн питӗ пурӑнас килет» // Макар Хури. Космодемьянская Л.Т. Зойӑпа Шура ҫинчен: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 232 с.
— Мӗн туса хунӑ ҫынна фашистсем! — терӗ вӑл тарӑхса.
«Манӑн питӗ пурӑнас килет» // Макар Хури. Космодемьянская Л.Т. Зойӑпа Шура ҫинчен: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 232 с.