Corpus of the Chuvash language

Шырав

Шырав ĕçĕ:

пушшех the word is in our database.
пушшех (тĕпĕ: пушшех) more information about the word form can be found here.
— Ку — вӑрӑм юмах, кайран калӑп, — тӳррӗн каласшӑн пулмасӑр хуравларӗ те Прохор, хӑйӗн сӑнӗ пушшех те тӗксӗмленчӗ.

— Это — песня длинная, посля расскажу, — уклончиво ответил Прохор и помрачнел еще больше.

XXV // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Вӑл Ильиничнӑпа Дуняшкӑна ним маршӑнах час-час кӑшкӑрса пӑрахакан, фронт хӑйсем патнелле талпӑнни ҫинчен пӗлсен, пушшех те хытӑ тарӑхакан пулчӗ.

Еще чаще начал он покрикивать на Ильиничну и Дуняшку, еще раздражительнее стал, узнав о приближении фронта.

XXI // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Дарьйӑна пытарнӑ хыҫҫӑн Мелеховсен кил-ҫуртӗнче пушшех те шӑпрах пурнӑҫ пуҫланчӗ.

После того как похоронили Дарью, еще тише стало в мелеховском доме.

XXI // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Анчах Григорий Ильинична сӑмахӗнчен Наталья ӑна пуриншӗн те каҫарнине, ӑна чунтанах юратнине тата юлашки минутчен аса илсе пурӑннине пӗлчӗ те, ҫакӑ Григорие пушшех те асаплантарчӗ, чуна вӗҫӗ-хӗррисӗр ӳкӗнӳпе тӑвӑнтарчӗ, иртни пирки тата ҫавӑн чухне вӑл хӑйне мӗнле тыткалани ҫинчен йӑлтах ҫӗнӗлле шухӑшлаттарчӗ…

Но со слов Ильиничны Григорий знал, что Наталья простила ему все, что она любила его и вспоминала о нем до последней минуты, это увеличивало его страдания, отягчало совесть немолкнущим укором, заставляло по-новому осмысливать прошлое и свое поведение в нем…

XVIII // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Тепӗр сехетрен Наталья пушшех япӑхрӗ.

Через час Наталье стало хуже.

XVI // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Бахчасенче унта та кунта арпуспа дыня аврисене хӑйсен айне туса хӑварнӑ тачка сийлӗ хӑйӑр юшкӑнӗн куписем палӑраҫҫӗ; ҫуллахи ҫулсен хӗррисенчи лакӑм-тӗкӗмсене, урапа йӗрӗсене пушшех тарӑнлатса, ахӑрашса кайнӑ ҫумӑр шывӗ юхса тулнӑ.

По бахчам, заваливая арбузные и дынные плети, расползались жирные песчаные наносы; вдоль по летникам, глубоко промывая колеи, стекала взыгравшая вода.

XVI // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Нимсӗрех уйрӑлса кайрӗ вара пушшех те хытӑ вӗчӗрхенсе пӑлханма тытӑннӑ Наталья.

Так ни с чем и ушла еще более раздосадованная и взволнованная Наталья.

XVI // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Дарья именчӗклӗн кулса илчӗ, самантлӑха шӑпланса аллисене чӑмӑртарӗ те, кӗҫ-вӗҫ пыр тӗпӗпе ӗсӗклесе ярас килнине ирттерсе, каллех калаҫма тытӑнчӗ, сасси пушшех ҫинҫен те тӑвӑнчӑклӑн тухрӗ:

Дарья застенчиво улыбнулась, смолкла, сжала руки и, справившись с подступившим к горлу рыданием, заговорила снова, и голос ее стал еще выше и напряженнее:

XIII // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Митькӑн ачаллах палӑрнӑ тискерлӗхӗ карательсен отрядӗнче калама ҫук вырӑнлӑ пулнӑ кӑна мар, нимӗнле чару та пулман пирки, вӑл пушшех хӑрушла ӳссе кайнӑ.

Жестокость, свойственная Митькиной натуре с детства, в карательном отряде не только нашла себе достойное применение, но и, ничем не будучи взнуздываема, чудовищно возросла.

XII // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Григорий вӑрахчен ун ҫине ҫилӗллӗ куҫӗсене вӗҫертмесӗр тинкерсе ларчӗ; унӑн хаярланса кайнӑ сӑн-питӗнче — мӑйӑхӗ айӗнчи йӗрсе хунӑ шӑлӗсенче, хӗстернӗ куҫӗсенче — Мелеховсен тӗпӗ-тымарӗнчен килекен темле тискер кӑйӑкла вӗчӗлӗх пушшех те уҫҫӑн палӑрса тӑчӗ.

Григорий не сводил с нее злого взгляда, и во всем его ожесточившемся лице — в ощеренных под усами зубах, в суженных глазах — еще ярче проступило врожденное мелеховское, звероватое.

VIII // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Унӑн ҫап-ҫара хырса янӑ пуҫӗ тарпа ҫуталса йӑлтӑртатать, чӑлт-шурӑ катанпир кӗпи хӗп-хӗрлӗ пичӗпе хӗвел ҫинче ҫӳресе хӑмӑр тӗс ҫапнӑ мӑйне пушшех тӗксӗмлетсе кӑтартать.

Голо выбритая голова его лоснилась от пота, и безупречно чистая полотняная рубашка еще резче оттеняла багровое лицо и оливковую от загара шею.

VII // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Ҫавӑн хыҫҫӑн лешсем пушшех ҫилленсе кайрӗҫ: «А, — теҫҫӗ, — пан йытти, ӑна пан валли упрасшӑн-и?!»

Тут они и поднялись: «А, шумят, панский холуй, ты пану ее берегешь?»

VI // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Унтан пушшех шӑппӑн хушса хучӗ:

И еще тише сказала:

I // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Ҫавӑн пирки ӑна Аксинья пушшех те хытӑ, тӑван амӑшӗ майлӑрахах ачашшӑн савса юратрӗ.

И от этого Аксинья испытывала к нему еще большую любовь и почти материнскую нежность.

I // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Пушшех лайӑх — никам та куҫӑхтармасть…

— Лучше даже: никто не сглазит…

23 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Йытӑ пушшех хаяррӑн вӗрчӗ те тӑрук ерипен йынӑшма, такампа ачашланма пуҫларӗ.

Собака лаяла все яростнее и злее и вдруг начала тихо поскуливать и ласкаться к кому-то.

16 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Агашӑн шурӑ тутӑр ҫыхнипе пушшех те хурарах, ҫулла хӗвелпе пиҫни кайман пит-куҫӗнче лайӑх сывлӑхпа вӑй-хал тапса тӑрать.

Лицо Агаши, еще темное от летнего загара, резко выделенное белизной платка, дышало здоровьем и силой.

12 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Вӑтам хресчен ҫумне ҫыпӑҫтараймастӑн сана, чухӑнни ҫумне пушшех те.

К середняку тебя не прилепишь, а к бедняку и вовсе.

3 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

— Тӗне чышкӑпа ҫапса пуҫа кӗртейместӗн, ачана пушшех тарӑхтаратӑн ҫеҫ!..

— Веру в башку кулаком не вдолбишь, а его еще пуще ожесточишь!..

3 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Кун пирки манса каймалла мар, малашлӑха планланӑ чухне пушшех те.

Help to translate

Пӗрле пулар! // Константин Яковлев. «Сувар», 2010.01.08, 1–2№№(835–836)

Страницăсем:

Menu

 

Statistics

...more detailed