Corpus of the Chuvash language

Шырав

Шырав ĕçĕ:

алӑкне (тĕпĕ: алӑк) more information about the word form can be found here.
Тухтӑр алӑкне хупса илчӗ.

Доктор прикрыл за ней дверцу.

V. Каҫ тӑсӑлать-ха // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Револьверне хыпашласа тупсан, ура ҫине тӑчӗ, алӑкне шӑппӑн уҫрӗ, ҫарранах галерее тухрӗ.

Ощупью отыскав свой револьвер, он встал, бесшумно открыл дверь и босиком вышел на галерею.

III. Мӑнастир // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Унтан алӑкне тӗксе пӑхрӗ.

Немного погодя он толкнул дверь.

II. Тӑвӑл // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Хапха алӑкне шакканине илтсенех Иван Кралич ним асне илмесӗр хӳме патнелле тапса сикрӗ, каллех ун урлӑ каҫса, урама тухрӗ.

Действительно, при первом же стуке в ворота Иван Кралич, не помня себя, кинулся к ограде, снова перелез через нее и спрыгнул на улицу.

II. Тӑвӑл // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

— Эх, мӗскӗн, тарса та кайнӑ пуль, — мӑкӑртатрӗ Марко, вите алӑкне питӗрменнине асне илсе.

— Эх, наверное, убежал, бедняга, — проговорил Марко, только сейчас сообразив, что дверь в конюшню была открыта.

I. Хӑна // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Марко хӑй хыҫҫӑн вите алӑкне хупса тухрӗ.

И Марко вышел, закрыв за собой дверь конюшни.

I. Хӑна // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Алӑкне хупсах лартман иккен, алӑкпа алӑк сулли хушшинче чылаях пысӑк хушӑк пулнӑ; — Марья Алексевна ҫав хушӑкран пӑхрӗ те хӑлхисене чанках тӑратрӗ.

Дверь была полуотворена; между дверью и косяком была такая славная щель, — Марья Алексевна приложила к ней глаз и навострила уши.

VIII // Николай Сандров, Владимир Садай. Чернышевский, Николай Гаврилович. Мӗн тумалла?: роман; вырӑсларан Николай Сандров, Владимир Садай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1957. — 495 с.

Ӗнер каҫхине, вӑхӑт 9 сехет ҫине кайсан, пӗр господин килчӗ, чӑматанпа хӑй, номер йышӑнчӗ, унта пурӑнни ҫинчен ҫыртарма паспортне пачӗ, хӑйне валли чейпе котлет ыйтрӗ, каҫхине мана ан кансӗрлӗр, мӗншӗн тесен эпӗ ывӑннӑ, ман ҫывӑрас килет, анчах ыран 8 сехетре кирек мӗн пулсан та вӑратӑр, мӗншӗн тесен ман васкавлӑ ӗҫсем пур, терӗ, номер алӑкне питӗрчӗ, вара номертен ҫӗҫӗпе вилка чанклатни, чей куркисем шанклатни илтӗнчӗ, унтан господин часах шӑп пулчӗ; — ҫывӑрса кайрӗ пулас.

Накануне, в девятом часу вечера, приехал господин с чемоданом, занял нумер, отдал для прописки свой паспорт, спросил себе чаю и котлетку, сказал, чтоб его не тревожили вечером, потому что он устал и хочет спать, но чтобы завтра непременно разбудили в восемь часов, потому что у него есть спешные дела, запер дверь нумера и, пошумев ножом и вилкою, пошумев чайным прибором, скоро притих, — видно, заснул.

I. Ухмах // Николай Сандров, Владимир Садай. Чернышевский, Николай Гаврилович. Мӗн тумалла?: роман; вырӑсларан Николай Сандров, Владимир Садай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1957. — 495 с.

Ци-цзинь арӑмӗ ҫаплипех мӑркать-ха, чашӑк-тирӗкне пуҫтарса, сӗтелпе тенкелсене пӳрте кӗртсе лартать те, алӑкне питӗрсе, ҫывӑрма каять.

Жена Ци-цзиня, не переставая ворчать, прибрала посуду, внесла в дом столик и скамейки, закрыла двери и тоже отправилась спать.

Хускану // Николай Григорьев. Лу Синь. Калавсем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 54–66 стр.

Кӗр, чунӑм, алӑкне уҫса кӗр, ак унӑн тӑпри, хӗрринчи…

Проходи, милушка, в калитку, вот его могилка, с краю…

XXIX сыпӑк // Мирун Еник, Владимир Садай, Александр Яндаш. Михаил Шолохов. Уҫнӑ ҫерем: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Мирун Еник, Владимир Садай, Александр Яндаш куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963.

Сылтӑм алӑра наган тытса, сулахай аллипе вӑл пӳлӗм алӑкне хӑвӑрт хыпашласа тухрӗ те пӗчӗк кӗле хунӑ алӑка урипе тапса сирпӗтрӗ.

Держа в правой руке наган, он левой быстро нащупал створку двери в горенку, ударом ноги вышиб эту запертую на легкую задвижку дверь.

XXIX сыпӑк // Мирун Еник, Владимир Садай, Александр Яндаш. Михаил Шолохов. Уҫнӑ ҫерем: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Мирун Еник, Владимир Садай, Александр Яндаш куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963.

Кам тухса уҫӗ — курӑпӑр унта, анчах пӳлӗм алӑкне эп пӗлетӗп, алкумне кӗрсен, сылтӑмра пӗрремӗш алӑк.

Кто нам откроет — будем видать, но дверь в горницу я помню, она первая направо, как войдешь в сенцы.

XXIX сыпӑк // Мирун Еник, Владимир Садай, Александр Яндаш. Михаил Шолохов. Уҫнӑ ҫерем: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Мирун Еник, Владимир Садай, Александр Яндаш куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963.

Килнисемпе сиввӗн ыталашса уйрӑлсан, Половцев малти пӳлӗмӗн алӑкне яри уҫса ячӗ те ҫенӗкре чӗтресе тенӗ пек тӑракан Яков Лукичӑн куҫӗсемпе тӗл пулчӗ.

Холодно обнявшись с приезжавшими, распахнув двери горницы, Половцев встретил взгляд трепетно стоявшего в сенях Якова Лукича.

XXVIII сыпӑк // Мирун Еник, Владимир Садай, Александр Яндаш. Михаил Шолохов. Уҫнӑ ҫерем: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Мирун Еник, Владимир Садай, Александр Яндаш куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963.

Хӑйне пачах килӗшмен васкавлӑхпа Яков Лукич Половцевпа Лятьевский пурӑнакан малти пӳлӗмӗн алӑкне яри уҫса пӑрахрӗ.

С расторопностью, которая так была ему несвойственна по природе, Яков Лукич услужливо распахнул дверь в горницу, где жили Половцев и Лятьевский.

XXVIII сыпӑк // Мирун Еник, Владимир Садай, Александр Яндаш. Михаил Шолохов. Уҫнӑ ҫерем: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Мирун Еник, Владимир Садай, Александр Яндаш куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963.

Яков Лукич татах кӑшт тӑчӗ, унтан вара Половцев пурӑнакан малти пӳлӗм алӑкне хисеплӗн те ҫине тӑрса шаккарӗ.

Яков Лукич постоял еще немного, потом почтительно, но настойчиво постучался в дверь горницы, где жил Половцев.

XXVI сыпӑк // Мирун Еник, Владимир Садай, Александр Яндаш. Михаил Шолохов. Уҫнӑ ҫерем: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Мирун Еник, Владимир Садай, Александр Яндаш куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963.

Тахҫанах калаҫса татӑлнӑ йӗркепе, Яков Лукич, килнӗ ҫынсене кантӑкран курса, алкумне хӑвӑрт кӗчӗ те Половцевпа Лятьевский пурӑнакан малти пӳлӗм алӑкне икӗ хут шаккаса илчӗ, вара, мӑйӑхне якаткаласа, крыльца ҫине мӑнаҫлӑн тухса тӑчӗ.

Согласно давнему уговору, Яков Лукич, завидев в окно пришельцев, быстро прошел в сени, дважды, с короткой паузой, стукнул в дверь горницы, где жили Половцев и Лятьевский, и степенно вышел на крыльцо, разглаживая усы.

XXVI сыпӑк // Мирун Еник, Владимир Садай, Александр Яндаш. Михаил Шолохов. Уҫнӑ ҫерем: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Мирун Еник, Владимир Садай, Александр Яндаш куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963.

Ҫӑрттан мучи пӳлӗм алӑкне яри уҫса ячӗ те урата ҫине тӑчӗ.

Щукарь распахнул дверь в горницу, стал на пороге.

XVIII сыпӑк // Мирун Еник, Владимир Садай, Александр Яндаш. Михаил Шолохов. Уҫнӑ ҫерем: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Мирун Еник, Владимир Садай, Александр Яндаш куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963.

Чӑлан алӑкне яри уҫса ярсан вара хуллен: — Лукерья! Минутлӑха тух-ха, — тесе чӗнчӗ.

Уже распахнув дверь чулана, негромко позвал: — Лукерья! Выйди на минутку.

XI сыпӑк // Мирун Еник, Владимир Садай, Александр Яндаш. Михаил Шолохов. Уҫнӑ ҫерем: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Мирун Еник, Владимир Садай, Александр Яндаш куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963.

— Ну, майрасем, анӑр! — Вӑл ҫенӗхе чи малтан кӗчӗ, шӑрпӑк ҫутса, тӗттӗм чӑлан алӑкне уҫрӗ.

— Ну, бабочки, слазьте! — Он первым вошел в сени, зажег спичку, открыл дверь в темный чулан.

XI сыпӑк // Мирун Еник, Владимир Садай, Александр Яндаш. Михаил Шолохов. Уҫнӑ ҫерем: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Мирун Еник, Владимир Садай, Александр Яндаш куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963.

Давыдов хӑй пӳлӗмӗн алӑкне питӗрес тенӗччӗ, анчах Лушкӑна курах кайрӗ.

Давыдов хотел было закрыть дверь в свою комнату, но увидел Лушку.

III сыпӑк // Мирун Еник, Владимир Садай, Александр Яндаш. Михаил Шолохов. Уҫнӑ ҫерем: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Мирун Еник, Владимир Садай, Александр Яндаш куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963.

Страницăсем:

Menu

 

Statistics

...more detailed