Corpus of the Chuvash language

Шырав

Шырав ĕçĕ:

Тусӑм (тĕпĕ: тус) more information about the word form can be found here.
Мӗн чухлӗ ырӑ ӗҫе аса илмерӗмӗр эпир санпа, тусӑм!

Сколько хороших дел вспомнили мы, друг мой!

Петровсен ҫемье дневникӗнчен // Антал Назул. Титов, Владислав Андреевич. Вилӗме ҫӗнтерсе…: повесть; вырӑсларан Анатолий Ерусланов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1972. — 7–163 с.

Тӗлӗксем чуна кӑлараҫҫӗ манне, тусӑм… ухмахах тухса каятӑп-и ӗнтӗ…

Сны меня, друг, замучили… совсем изведут…

4 // Антал Назул. Титов, Владислав Андреевич. Вилӗме ҫӗнтерсе…: повесть; вырӑсларан Анатолий Ерусланов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1972. — 7–163 с.

— Ҫапла вӑл, тусӑм, малтанлӑха кашнийӗнех.

— Так, дружище, у всех поначалу.

4 // Антал Назул. Титов, Владислав Андреевич. Вилӗме ҫӗнтерсе…: повесть; вырӑсларан Анатолий Ерусланов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1972. — 7–163 с.

«Эй, шанчӑклӑ тусӑм, хура урхамах!

«Ты постой, погоди, душа верный конь!

XIX // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

— Эпӗ вӗт, тусӑм, пӗлетӗн-и, малтан ҫерем уҫнӑ ҫӗре вӗҫтересшӗнччӗ, — терӗ Роман малалла, пиччӗшӗ асӑрхаттарнине йӳпсӗнмесӗр.

— Я ведь, знаешь, дружище, вначале на целину хотел махнуть, — не обратив внимания на замечание брата, продолжал Роман.

19 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

— Пуртӑ тыт-ха, тусӑм! — сӗнчӗ Роман Мажарова.

— Бери-ка, дружище, топор! — предложил Роман Мажарову.

19 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

— Спаҫҫипӑ, тусӑм, — терӗ Иинокентий хуллен, алӑк еннелле ҫаврӑнса пӑхрӗ те ун аллисене хӑйӗн хулпуҫҫийӗсем ҫинчен ҫемҫен илчӗ.

— Спасибо, милая, — тихо сказал Иннокентий и, оглянувшись на дверь, бережно снял со своих плеч ее руки.

25 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Алексей Макарович пӗр-пӗр колхоз председателӗпе калаҫнӑ чухне ӑна «тусӑм», «тӑванӑм» тесе чӗннине Коробин чӑтма пултарайман, ку «тус» вара хатӗрлев ӗҫӗсене япӑхтарса янӑ е пӗр-пӗр урӑх пысӑк ӗҫе каялла туртса тӑнӑ-ҫке, ӑна уншӑн тахҫанах «строгий выговор» та ҫатлаттармалла ӗнтӗ.

Коробину подчас становилось просто невмочь, когда он слышал, как Алексей Макарович, разговаривая с каким-нибудь председателем колхоза, называл его «голубчиком» и «батенькой», в то время как этот «голубчик» заваливал заготовки или срывал важнейшую кампанию и ему уже давно пора было влепить «строгача».

14 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

— Ирхине, ҫапӑҫу пӗтсен, ачасене шӑрпӑкпа пулса иртнӗ мыскара ҫинчен каласа кӑтартрӑм та, тусӑм кала хур мана: «Эсӗ зажигалкуна ҫухатрӑн-и-мӗн, Сергей?» — тет.

— Ребятам утром, после боя, рассказываю, какой у меня со спичками номер вышел, а дружок мой говорит: «А зажигалку, Сергей, разве ты потерял?»

XL // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Пирӗн, тусӑм, кадетсемсӗр пуҫсӑр ниҫта кайса тӑрӑнма ҫук.

Нам, милок, окромя кадетов, деваться некуда.

XXXVIII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Тата асту, тусӑм… ҫыртнӑ пул шӑлна!

И того, брат… не шурши!

IX // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

— Малтан мӗн шухӑшланӑ эсӗ, савнӑ тусӑм Степа? — куҫҫулӗсене хаваслӑн ҫутӑлтарса чӗтрекен сасӑпа калаҫма пуҫларӗ те Аксинья, кӑмака сакки патӗнчен уйрӑлса, сӗтел патнелле тӳррӗн утса пычӗ.

— Об чем же ты раньше думал, милый друг Степа? — с веселыми слезами, с дрожью заговорила Аксинья и оторвалась от лежанки, в упор подошла к столу.

VII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

— Ну, мӗнле, тусӑм?

— Ну как, дружок?

V // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

«Хӑратӑп пӗртен пӗр: лери тӗнчере паллаймӑпӑр, тусӑм, тек эпӗр…»

«Боюсь одного я, что в мире ином — друг друга уж мы не узнаем…»

XXIX // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Тусӑм!

Help to translate

XXV // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

…Ҫыру килчӗ — пичет пуснӑ: Пуҫ хунӑ тусӑм вӑрҫӑра.

…Как пришло письмо, да с печатью, Что милый мой убит.

XXII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Чунӑм… тусӑм!..

Милая… дружище!..

VI // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

— Гриша, эсӗ, тусӑм, ҫавна ӑнлан, — ку чи кирли вӑл: халлӗхе казака та, хресчене те большевиксемпе ҫула май килет.

— Гриша, ты, дружок, пойми вот что — это основное: сейчас казаку и крестьянину с большевиками по пути.

II // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

— Пар аллуна, тусӑм!

— Дай твою руку, дружище!

XXXV сыпӑк // Мария Ухсай. Бабаевский, Семен Петрович. Ылтӑн ҫӑлтӑр кавалерӗ: икӗ кӗнекеллӗ роман; вырӑсларан Мария Ухсай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 568 с.

— Ман чи ҫывӑх тусӑм та килчӗ, анчах темшӗн салхуллӑ, — тӑрӑхласа илчӗ Рагулин, хыҫран пӑхса.

— И мой задушевный дружок пожаловал, только на лицо дюже тоскливый, — насмешливо проговорил вслед Рагулин.

XXXV сыпӑк // Мария Ухсай. Бабаевский, Семен Петрович. Ылтӑн ҫӑлтӑр кавалерӗ: икӗ кӗнекеллӗ роман; вырӑсларан Мария Ухсай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 568 с.

Страницăсем:

Menu

 

Statistics

...more detailed