Corpus of the Chuvash language

Шырав

Шырав ĕçĕ:

сирӗн (тĕпĕ: эсир) more information about the word form can be found here.
«Эй, итлӗр! — тет, — турӑпа сирӗн умӑрта ман кӑмӑл тап-тасах; хӗре мана качча парӑр, мӗнпур ырлӑхӑма сирӗнпе пӗрле валеҫетӗп, питӗ пуян эпӗ» тет.

«Гей вы, говорит, перед богом и вами совесть моя чиста, отдайте девку в жены мне: все поделю с вами, богат я сильно!»

Макар Чудра // Хумма Ҫеменӗ, Феодосия Ишетер. Максим Горький. Сочиненисем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 7–19 стр.

Сирӗн ӗҫӗр турра кӗлтӑвасси.

— Ваше дело богу молиться.

Арманта // Василий Алагер. Антон Чехов. Калавсем. Чӑвашгосиздат, 1940. — 34–45 стр.

Сирӗн ӗҫ мар вӑл, аннеҫӗм, ҫын ӗҫне хутшӑнасси, — вӑрҫса илчӗ арман хуҫи.

— Не ваше дело, маменька, в чужие дела мешаться, — проворчал мельник.

Арманта // Василий Алагер. Антон Чехов. Калавсем. Чӑвашгосиздат, 1940. — 34–45 стр.

Сирӗн пек чирлӗ чухне, ҫакӑн пек кӗлеткепе, хӑнана ҫӳреме мар, килте ларас пулать.

— При ваших болезнях и при такой комплекции вам дома сидеть нужно, а не по гостям ходить.

Арманта // Василий Алагер. Антон Чехов. Калавсем. Чӑвашгосиздат, 1940. — 34–45 стр.

— Эсир монахсене хӗнеме хатӗрленнӗ пирки калас пулсан, вӑл ӗнтӗ сирӗн ирӗк.

— А что вы собираетесь бить монахов, так это как вам угодно.

Арманта // Василий Алагер. Антон Чехов. Калавсем. Чӑвашгосиздат, 1940. — 34–45 стр.

Вӑл сирӗн те мар, пирӗн те мар, туррӑн…

Она не ваша и не наша, а божья…

Арманта // Василий Алагер. Антон Чехов. Калавсем. Чӑвашгосиздат, 1940. — 34–45 стр.

— Шӑпчӑксем юрлаҫҫӗ-и кунта сирӗн? — ыйтать хӗрача.

— А соловьи у вас поют? — спрашивает девочка.

Кулак йӑви // Василий Алагер. Антон Чехов. Калавсем. Чӑвашгосиздат, 1940. — 27–33 стр.

— Хм… кӑмпа татмалли вырӑн пур-и кунта сирӗн?

— Гм… а грибы у вас есть где собирать?

Кулак йӑви // Василий Алагер. Антон Чехов. Калавсем. Чӑвашгосиздат, 1940. — 27–33 стр.

Ҫапкаланчӑксене пытарман вӗт кунта, сирӗн йышшисене, господасене пытарнӑ.

Не бродяги какие-нибудь похоронены, а ваш же брат — господа.

Кулак йӑви // Василий Алагер. Антон Чехов. Калавсем. Чӑвашгосиздат, 1940. — 27–33 стр.

— А халь ӑҫта вӑл сирӗн улпутӑр, ӑҫта пурӑнать?

— А где теперь ваш барин живет?

Кулак йӑви // Василий Алагер. Антон Чехов. Калавсем. Чӑвашгосиздат, 1940. — 27–33 стр.

— Питӗ хаклӑ-ҫке-ха сирӗн дачӑсем, — пит-куҫне пӗркелентерсе калаҫать инженер.

— Какие, однако, у вас дорогие дачи, — морщится инженер.

Кулак йӑви // Василий Алагер. Антон Чехов. Калавсем. Чӑвашгосиздат, 1940. — 27–33 стр.

Икӗ кун ӗҫлетӗр, ӑҫта сирӗн ӗҫӗ?

Два дня как работаете, а где ваша работа?

Шампа // Иван Иртышев. Антон Чехов. Калавсем. Чӑвашгосиздат, 1940. — 18–26 стр.

Хӑҫан сирӗн, шуйттансен, купальня хатӗр пулать?

Когда же купальня будет готова, черти?

Шампа // Иван Иртышев. Антон Чехов. Калавсем. Чӑвашгосиздат, 1940. — 18–26 стр.

— Апла, сирӗн арӑм Иван Алексеичпа пурӑнман та-и вара? — тӗлӗнсе ыйтрӑмӑр эпир.

— Так жена ваша, значит, не жила с Иваном Алексеичем? — удивились мы протяжно.

Почта уйрӑмӗнче // Митта Петӗрӗ. Антон Чехов. Калавсем. Чӑвашгосиздат, 1940. — 15–17 стр.

— Вот, Клим, мӗнле кунта сирӗн?

— Что, Клим, как у вас здесь?

Ҫул ҫинче // Митта Петӗрӗ. Антон Чехов. Калавсем. Чӑвашгосиздат, 1940. — 3–10 стр.

Сирӗн мӗн пӗр шӑналӑкпа тиемелӗх ҫурт ҫеҫ вӗт, икӗ чӳрече пекки ҫеҫ, манӑн, епле пулсан та, вӑрҫӑчченхи ҫурт, пысӑк ҫурт.

У вас что — закуток, два оконца, а у меня, как-никак, довоенный дом, раздолье.

38-мӗш сыпӑк // Валентин Урташ. Алексей Мусатов. Стожар. Валентин Урташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Сирӗн хӳшшӗре-и? — тӗлӗнсе кайрӗ Захар.

— В вашу-то конуру? — удивился дед.

38-мӗш сыпӑк // Валентин Урташ. Алексей Мусатов. Стожар. Валентин Урташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

— Мӗнле тулӑ-ха ку сирӗн?

— Что у вас тут за пшеница такая?

37-мӗш сыпӑк // Валентин Урташ. Алексей Мусатов. Стожар. Валентин Урташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Ачасем, сирӗн мӗнле?

А у вас, ребята, как?

36-мӗш сыпӑк // Валентин Урташ. Алексей Мусатов. Стожар. Валентин Урташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

— Мӗнле чӗлхӗр ҫӗтӗлмест сирӗн, ялан акӑ: «тӑлӑх та, тӑлӑх-турат» тетӗр! — тӗксӗмленчӗ Санька.

— Что вы заладили: «сирота, сирота»! — помрачнел Санька.

34-мӗш сыпӑк // Валентин Урташ. Алексей Мусатов. Стожар. Валентин Урташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Страницăсем:

Menu

 

Statistics

...more detailed