Шырав
Шырав ĕçĕ:
Пуҫлать те вӑл ҫав шеремет пыйтисене чӗрнисем хушшине хурса лапчӑтма — питне пушшех те сӑнсӑррӑн пӗркелентерет, пыйтине тутине пӑрса тытать: ытла та йӗрӗнмелле уншӑн ҫав йышши вӗт кайӑк!Начнет эту бедную вошку давить — еще дюжей морщится, аж всю ее наперекос берет, до того ей противно!
I // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.
Анчах Вася пушшех паттӑрланчӗ.
Курман-илтмен кайӑк // Илпек Микулайӗ. Юрий Сотник. Курман-илтмен кайӑк; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 3–28 с.
Паянхи шкулӑн конкурентлӑ пулас тесен хӑнӑхнӑ йӑларан пӑрӑнса мӗн-тӗр ҫӗннине шутласа кӑлармаллах, ял шкулӗсен пушшех те.
Тӗллев — чи лайӑххи пуласси // Ирина КУЗЬМИНА. «Сувар», 2010.01.08, 1–2№№(835–836), 7-8 стр.
Ун ҫинчен шухӑшламасӑр пурӑнма вара пушшех йывӑр.
Петровсен ҫемье дневникӗнчен // Антал Назул. Титов, Владислав Андреевич. Вилӗме ҫӗнтерсе…: повесть; вырӑсларан Анатолий Ерусланов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1972. — 7–163 с.
Ҫавӑнпа мар-и нервӑсем пирӗн питӗ ҫирӗп пулмалла, хастарлӑхпа хӑюлӑх пушшех ӳсмелле.Но тем крепче должны быть наши нервы, тем настойчивей должны мы быть.
5 // Антал Назул. Титов, Владислав Андреевич. Вилӗме ҫӗнтерсе…: повесть; вырӑсларан Анатолий Ерусланов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1972. — 7–163 с.
Тепӗр ӗҫӗ — кӑранташа урайӗнчен урапа ҫӗклесе, ӑна пӳрнесем хушшине хурса, ҫырма юрӑхлӑ тытасси — пушшех те йывӑр пулчӗ.
2 // Антал Назул. Титов, Владислав Андреевич. Вилӗме ҫӗнтерсе…: повесть; вырӑсларан Анатолий Ерусланов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1972. — 7–163 с.
— У-ра-сем-пе, — тепӗр хут каларӗ те вӑл сасӑпа, ӑнсӑртран килсе кӗнӗ шухӑшӗнчен пушшех тӗлӗнсе хытса тӑчӗ.— Но-га-ми, — вслух повторил он и замер от нечаянно пришедшей мысли.
2 // Антал Назул. Титов, Владислав Андреевич. Вилӗме ҫӗнтерсе…: повесть; вырӑсларан Анатолий Ерусланов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1972. — 7–163 с.
Ют та хӗрхенӳсӗр каҫ, сӗмсӗр йӗксӗк евӗр, чун патне кӗнӗҫем кӗнӗ, ахаль те тӗксӗм сӑрсене пушшех хуратрӗ.Чужая, неласковая ночь смутьянкой лезла в душу, сгущала и без того темные краски.
2 // Антал Назул. Титов, Владислав Андреевич. Вилӗме ҫӗнтерсе…: повесть; вырӑсларан Анатолий Ерусланов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1972. — 7–163 с.
Сергейшӑн — пушшех.
16 // Антал Назул. Титов, Владислав Андреевич. Вилӗме ҫӗнтерсе…: повесть; вырӑсларан Анатолий Ерусланов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1972. — 7–163 с.
Лӗнчӗленсе алла уссан, пурӑнас шанчӑка ҫухатсан вара пушшех йывӑртарах.
7 // Антал Назул. Титов, Владислав Андреевич. Вилӗме ҫӗнтерсе…: повесть; вырӑсларан Анатолий Ерусланов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1972. — 7–163 с.
Ҫакна пула ӗҫ-пуҫ пушшех йывӑрланчӗ.
10 // Антал Назул. Титов, Владислав Андреевич. Вилӗме ҫӗнтерсе…: повесть; вырӑсларан Анатолий Ерусланов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1972. — 7–163 с.
Вара пушшех те васкаса:
8 // Антал Назул. Титов, Владислав Андреевич. Вилӗме ҫӗнтерсе…: повесть; вырӑсларан Анатолий Ерусланов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1972. — 7–163 с.
Горюнов хӑйне ун вырӑнне лартма хӑтланса пӑхрӗ — ку ӑна пушшех шиклентерсе ячӗ.Одна мысль поставить себя в положение Петрова приводила его в уныние.
6 // Антал Назул. Титов, Владислав Андреевич. Вилӗме ҫӗнтерсе…: повесть; вырӑсларан Анатолий Ерусланов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1972. — 7–163 с.
Лайӑхрах пӑхрӗ те пушшех ҫилленсе кайрӗ: каллех вӑл мар, каллех ҫук.
4 // Антал Назул. Титов, Владислав Андреевич. Вилӗме ҫӗнтерсе…: повесть; вырӑсларан Анатолий Ерусланов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1972. — 7–163 с.
Кассӑран илмелли ҫук пулсан — пушшех те.
2 // Антал Назул. Титов, Владислав Андреевич. Вилӗме ҫӗнтерсе…: повесть; вырӑсларан Анатолий Ерусланов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1972. — 7–163 с.
Ку хутӗнче — пушшех те.
1 // Антал Назул. Титов, Владислав Андреевич. Вилӗме ҫӗнтерсе…: повесть; вырӑсларан Анатолий Ерусланов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1972. — 7–163 с.
Сӑртсен курпун тӳписем уҫӑмсӑр симӗс шевлепе ҫуталса темиҫе ҫекунт курӑнса тӑчӗҫ те, унтан каллех вӗсене март каҫӗн ҫилӗм пек тӑсӑлакан хура сӗмӗ витсе хучӗ, вара пушшех уҫҫӑн та тӑтӑшшӑн, пӗр-пӗринпе пӗрлешсе кайнӑ евӗр, артиллери залпӗсем кӗрӗслетме тытӑнчӗҫ.
XXVIII // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.
Старикӗн усӑнарах тӑракан янах шӑммине хӗрлӗ мӑй тутрипе ҫыхнӑ та, хӑмач тӗс ҫумӗнче сухалӑн кӑтра кӑвак пӗрчисем пушшех те ҫуттӑн та шуррӑн курӑнаҫҫӗ.
XXVII // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.
Халтан ямалла вӑрӑммӑн туйӑнчӗҫ Григорие ҫул ҫинче ирттернӗ кунсем, вӗҫӗ-хӗррисӗр хӗл каҫӗсем вара пушшех те вӑраххӑн тӑсӑлчӗҫ.
XXVII // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.
Прохор пушшех тарӑхса кайса сурчӗ те екки килмесӗр малалла каласа пачӗ:Прохор сплюнул с еще большим ожесточением, неохотно продолжал:
XXV // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.