Corpus of the Chuvash language

Шырав

Шырав ĕçĕ:

куҫӗсем (тĕпĕ: куҫ) more information about the word form can be found here.
Пӗтӗмпех чӗрӗ пек, пӗтӗмпех унӑн куҫӗ умӗнче чӑнлӑхӑн ҫутӑ ҫивӗчлӗхӗпе кумать; куҫӗсем вара кӑмӑл ҫирӗплӗхӗн пӗр пӑнча тӗлленӗ тинкерӳллӗ ҫутипе йӑлтӑртатаҫҫӗ.

Все, как было, живое, с яркой остротой действительности неотступно носилось перед его глазами, блестевшими сосредоточенным светом воли, направленной в одну точку.

VIII // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремӗш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 125–169 с.

Унӑн куҫӗсем мӑн кӑмӑллӑ, кӑвак куҫсемпе тӗл пулчӗҫ, анчах Аян пуҫне пӗкмерӗ.

Глаза его встретились с серыми, надменными глазами, но он не опустил голову.

VI // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремӗш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 125–169 с.

Изумрудсен симӗс куҫӗсем ҫӳлтен куса-куса анчӗҫ те асамат кӗперӗ тӗслӗ, юр пек шурӑ йӑлтӑртатура путрӗҫ; ытларахӑшӗ — алмаз.

Зеленые глаза изумрудов перекатились сверху и утонули в радужном, белоснежном блеске; большинство были алмазы.

VI // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремӗш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 125–169 с.

Сӑрӑ-кӑвакрах кӗпи мӑйӗпе аллисене тачӑ хупланӑ; ҫӳллӗ, ҫӳхе харшисен айӗнчи пӑланӑнни пек йӑлтӑркка куҫӗсем мӑнаҫлӑха тӑп-туллин сӑнарлаҫҫӗ.

Платье, серое с голубым, плотно закрывало шею и руки; блестящие оленьи глаза под тонкими, высоко выведенными бровями казались воплощением гордости.

VI // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремӗш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 125–169 с.

Аптӑраса-хӗрелсе ӳкнӗ йӗкет тӗмсӗлсех алӑксене шырама тытӑнчӗ, анчах вӗсем ҫухалчӗҫ, стенасем пурте пӗрешкел пек, куҫӗсем алчӑрасах кайрӗҫ, ылтӑн хашакасенчен капӑр хӗрарӑмсен хытса ларнӑ куллисем кӑна пӑхаҫҫӗ.

Озадаченный и покрасневший, он стал искать глазами дверей, но они скрылись, каждый простенок походил один на другой, в глазах рябило, из золотых рам смотрели застывшие улыбки нарядных женщин.

V // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремӗш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 125–169 с.

Вӑл лакейӗн тӗлӗннӗ, питех те чаплӑ вӗрентсе ҫитернӗ куҫӗсем тепре пенине тӳсрӗ те кӗтесе ларчӗ.

Он выдержал еще один выстрел изумления, отлично вышколенных лакейских глаз и сел в углу.

V // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремӗш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 125–169 с.

Аян ларчӗ, кӗсменне хучӗ; унӑн сӑнӗ кулать, туйӑмӗсем тапраннӑран куҫӗсем ҫиҫеҫҫӗ.

Аян сел, положил весло, лицо его улыбалось, глаза блестели от возбуждения.

IV // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремӗш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 125–169 с.

Вӑл каччӑ ҫине пӑхрӗ, анчах унӑн кӑра куҫӗсем Аянӑн ҫирӗп куҫӗсенчен шуҫса иртрӗҫ — пӑр ҫинчи кайӑк пек.

Он посмотрел на юношу, но травленый взгляд его поскользнулся на твердых глазах Аяна, как птица на льду.

II // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремӗш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 125–169 с.

Гарвей чулланнӑ тейӗн — хускалмасӑр, тӳп-тӳрӗ тӑрать: унӑн куҫӗсем хӑратакан кашни хусканӑва кушак урин йӑрӑлӑхӗпе кураҫҫӗ, икӗ аллинче те — кӗпҫипе ҫӗрелле револьвер; Редж ҫурри пӗкӗрӗлнӗ те урисемпе тапа-тапа тачка мӑйне пур еннелле те ҫавӑркалать; пит шӑммисенче ҫутӑ пӑнчӑсем ҫунаҫҫӗ.

Гарвей словно окаменел, стоя во весь рост; глаза его с быстротой кошачьей лапы хватали малейшее угрожающее движение, в каждой руке висело вниз дулом по револьверу; Редж, полусогнувшись, притопывая ногой, ворочал свою толстую шею во всех направлениях; яркие пятна горели на его скулах.

II // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремӗш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 125–169 с.

Аян койка патӗнчех; чӗнмест; унӑн шалтан ҫуталакан куҫӗсем тытӑнкӑллӑ ҫӗкленӗве пӗтӗмӗшле сӑнарлаҫҫӗ, ҫак ҫӗкленӳ кӗтмен ҫӗртен сасӑ кӑларма, хӑйӗншӗн паллӑ мар сӑмах пӗлтерме, ку ҫеҫ мар — ал тупанӗ ҫинчи евӗр уҫӑмлӑ пулса тӑмашкӑн хӗрӳллӗн евитлеме хистет-ыйтать.

Аян молча стоял у койки; его озаренные изнутри глаза отражали общее сдержанное возбуждение, заражавшее желанием неожиданно возвысить голос и произнести неизвестное ему самому слово, целую речь, после которой все стало бы ясно, как на ладони.

II // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремӗш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 125–169 с.

Унӑн хупӑнассине хирӗҫлекен куҫӗсем маччаналла тӗмсӗлнӗ — унта, хӑмасен сӑмалаланӑ хушшисенче, кӗтмен ҫӗртен килсе ҫакланнӑ ҫак вилӗм сӑлтавӗ пытаннӑ тейӗн.

Упорно не закрывавшиеся глаза его были обращены к потолку, словно там, в просмоленных пазах, скрывалось объяснение столь неожиданной смерти.

II // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремӗш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 125–169 с.

Вӑл ҫичӗ футран кӑшт лутрарах; куҫӗсем лайӑх икӗ маслина пек хуп-хура, чӑмӑрӗсем, ахӑртнех, кашниех ултшар фунтран кая мар таяҫҫӗ.

Рост его был немного пониже семи фут; глаза черные, как две хорошие маслины, а кулаки весили бы, вероятно, по шести фунтов каждый.

«Тӑватӑ ҫил» штурманӗ // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремӗш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 117–123 с.

Вара Тарт куҫӗсем хуралса килчӗҫ.

И все потемнело в глазах Тарта.

IV. «Гарнаш, Автан урамӗ» // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремёш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 91–116 с.

Тарт пӑхса тӑчӗ, кӗтрӗ, Блемерӑн куҫӗсем ҫӳхе тӗтрепе карӑнсан пӑшалне авӑрлама пикенчӗ.

Тарт смотрел, ждал и, когда глаза Блемера задернулись пленкой, — стал заряжать ружье.

III. Блемер Тарта тупать // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремёш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 91–116 с.

Блемерӑн куҫӗсем тавра кӑвакрах мӗлке; тахҫанах хырӑнман сарлака янахӗ чӑркӑшшӑн ҫӗкленнӗ.

Вокруг глаз Блемера легли синеватые тени; широкий, давно небритый подбородок упрямо торчал вверх.

III. Блемер Тарта тупать // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремёш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 91–116 с.

Блемер тӑнлавӗнче юн тымарӗсем тулса хутланчӗҫ, сылтӑм алли уҫӑмсӑррӑн хускала-хускала кӗпин ҫухавине хыпашлать, куҫӗсем вара аптӑранипе чарӑлсах кайрӗҫ, хурав тупаймасӑр мӑчлатаҫҫӗ.

Он видел, как вздулись жилы на висках Блемера, как правая рука его, сделав неопределенное движение, затеребила воротник блузы, а глаза, ставшие растерянными и круглыми, блуждали, не находя ответа.

III. Блемер Тарта тупать // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремёш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 91–116 с.

— Мӗн — тӗрӗс-и? — сасартӑк кӑшкӑрса пӑрахрӗ Тарт, куҫӗсем хӑрушла ҫилӗпе ҫиҫнӗрен матрос каялла аптӑравлӑн чакса тӑчӗ.

— Что правда? — вдруг закричал Тарт, и глаза его вспыхнули такой злобой, что матрос бессознательно отступил назад.

III. Блемер Тарта тупать // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремёш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 91–116 с.

Ӗшеннипе тата шӑрӑха пула хӗрелнӗ куҫӗсем Тарт сӑнне канӑҫсӑррӑн хыпашлаҫҫӗ, тачка тути куллине чарас тесе пӗркеленет.

Глаза, покрасневшие от утомления и жары, тревожно ощупывали лицо Тарта, а полные губы морщились, удерживая смех.

III. Блемер Тарта тупать // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремёш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 91–116 с.

Тепӗр чухне ӑна вӑл пӗр вырӑнта, пулма пултарайман тӗлӗнмелле ташӑра ҫаврӑнса тӑнӑн туйӑнать, ун тавра пурте пурӑнаҫҫӗ те сывлаҫҫӗ, вӑл вара, куҫӗсем чарӑл уҫӑ пулин те, утнӑ ҫӗртех ҫывӑрать тейӗн; океан та, клипер та ҫук ӗнтӗ, вӑл ҫынсен тӗнчинче нихӑҫан та пурӑнман, яланах кунта ҫап-каланса ҫӳрет — шӑплӑх музыкине, хӑйӗн сывлавне тата ача ыйхилле пӑтравлӑ, инҫетри туйӑм-илӗм сассине итлет.

Иногда казалось ему, что он кружится на одном месте в странном, фантастическом танце, что все живет и дышит вокруг него, а он спит на ходу, с широко открытыми глазами; что нет уже ни океана, ни клипера и что не жил он никогда в мире людей, а всегда бродил тут, слушая музыку тишины, свое дыхание и голос отдаленных предчувствий, смутных, как детский сон.

II. Вӑрман мӗн калать // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремёш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 91–116 с.

Сӑмахпа каласа парайми, хаклӑран та хаклӑ ҫак самант урӑх никамшӑн та мар, уншӑн ҫеҫ килнипе Грэй хӑй те хумханса тата тӗлӗнсе кайрӗ, шухӑшӗнче тахҫанах-тахҫанах курӑнакан ҫак пите янахӗ айӗнчен асӑрхануллӑн, анчах ӑшӑ кулӑпа ҫӗклерӗ, вара хӗрӗн куҫӗсем тинех яриех уҫӑлчӗҫ.

Бережно, но со смехом, сам потрясенный и удивленный тем, что наступила невыразимая, недоступная никому драгоценная минута, Грэй поднял за подбородок вверх это давным-давно пригрезившееся лицо, и глаза девушки, наконец, ясно раскрылись.

VII. Хӗрлӗ «Вӑрттӑнлӑх» // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремёш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 9–90 с.

Страницăсем:

Menu

 

Statistics

...more detailed