Corpus of the Chuvash language

Шырав

Шырав ĕçĕ:

варринче (тĕпĕ: варӑ) more information about the word form can be found here.
Вӑл темиҫе сехет хушши ҫывӑрчӗ те ҫӗр варринче ыйхӑран вӑранса, кӑнтӑрлахи шӑрӑхчен ытларах каяс шутпа, каллех ҫула тухрӗ.

Она проспала несколько часов; затем проснулась среди ночи и пустилась в путь, чтоб успеть пройти возможно большее пространство до наступления полуденной жары.

I. Вилӗм ҫывхарать // Михаил Рубцов. Гюго Виктор. Тӑхӑрвун виҫҫӗмӗш ҫул: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 282 с.

Пӳрнисене йӗплӗ туратсемпе чиктеркелесе ҫырла татнӑ хушӑрах вӑл, библиотека варринче ларакан аналой еннелле куҫ сиктермесӗр пӑхса ларчӗ.

Обрывая ягоды с опасностью для пальцев, он время от времени поглядывал на аналой, или, вернее, пюпитр, возвышавшийся посреди библиотеки одиноко, как монумент.

V // Михаил Рубцов. Гюго Виктор. Тӑхӑрвун виҫҫӗмӗш ҫул: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 282 с.

Иртнӗ ӗмӗр варринче пӗтӗм крепость пӗр башньӑллӑ кӑна пулнӑ, ҫав тери ҫирӗп пирки унта ниҫтан та пырса кӗме май пулман.

Сведенная ныне к одной только башне, крепость была в средние века почти неприступна.

IX. Тӗттӗм кӗтесри Бастили // Михаил Рубцов. Гюго Виктор. Тӑхӑрвун виҫҫӗмӗш ҫул: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 282 с.

Хӗрлӗ хӗлхем урам варринче ҫӗкленнӗ.

Над главной улицей поднялось багровое зарево.

II. Доль // Михаил Рубцов. Гюго Виктор. Тӑхӑрвун виҫҫӗмӗш ҫул: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 282 с.

Таньӑпа Алюна шӑпах лав варринче, вӗрентен ҫирӗп тытса, ӑшӑ пучахсем хушшинче лараҫҫӗ.

Таня и Алёнка сидели в самой середине, в гуще тёплых колосьев, и крепко держались за верёвку.

Йӗтем ҫинче // Николай Резюков. Воронкова, Любовь. Тантӑшсем шкула каяҫҫӗ; вырӑсларан Н.Резюков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1954. — 48 с.

Манашкӑ пулнӑ шурӑ париклӗ хӗрарӑмсем урам варринче, уҫӑ вырӑнсенче, ларсем ҫинчех суту-илӳ тӑваҫҫӗ.

На лотках торговали бывшие монахини в белокурых париках.

I. Париж урамӗсенче // Михаил Рубцов. Гюго Виктор. Тӑхӑрвун виҫҫӗмӗш ҫул: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 282 с.

Хӑй хальччен курса ирттернипе халь мӗн курма пурнине танлаштарсан, унччен курни ним те мар: картиш варринче пӗр пысӑк хура купа выртать.

То, что ему предстояло увидеть, было ужасно: посреди двора он увидел какую-то черную кучу.

VII. Хӗрхенмелле мар! // Михаил Рубцов. Гюго Виктор. Тӑхӑрвун виҫҫӗмӗш ҫул: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 282 с.

Варринче виҫӗ палубӑллӑ пысӑк карапӑн мӗлкине уйӑрса илме пулать.

Посредине можно было различить крупное трехпалубное судно.

VIII. 9-380 // Михаил Рубцов. Гюго Виктор. Тӑхӑрвун виҫҫӗмӗш ҫул: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 282 с.

Одинцов пӳлӗм варринче тӑрать, унӑн аллинче тӑрӑшса ҫырнӑ хут листи.

Одинцов стоял посреди комнаты, держа в руках аккуратно исписанный листок.

25 сыпӑк // Василий Хударсем. Осеева В.А. Ваҫҫук Трубачевпа унӑн юлташӗсем. Повесть. 1-мӗш кӗнеке. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1955. — 221 с.

Тепӗр чухне вӑл пӳлӗм варринче сасартӑк чарӑннӑ та, ывӑлӗ ҫине сивӗ те ывӑннӑ куҫӗсемпе пӑхса, ҫапла каланӑ:

Иногда отец вдруг останавливался посреди комнаты и, глядя на сына усталыми, хмурыми глазами, говорил:

8 сыпӑк // Василий Хударсем. Осеева В.А. Ваҫҫук Трубачевпа унӑн юлташӗсем. Повесть. 1-мӗш кӗнеке. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1955. — 221 с.

Пӳлӗм варринче апат ҫимелли сӗтел ларать, сӗтел патӗнче — хыҫлӑ тенкелсем.

Посреди комнаты стоял обеденный стол с откидными стульями.

3 сыпӑк // Василий Хударсем. Осеева В.А. Ваҫҫук Трубачевпа унӑн юлташӗсем. Повесть. 1-мӗш кӗнеке. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1955. — 221 с.

Анчах Лиденброк Ҫӗр варрине ҫирӗп те сивӗ тесе шутлать пулсан, Гарднер шухӑшӗпе ҫӗр хуппи айӗнче, 1200 километра яхӑн тарӑнӑшра, хӑвӑл вырӑн пур… ун варринче 900 километр сарлакӑш «шалти хӗвел» пур, ҫав хӗвел Ҫӗрӗн авӑнчӑк шал енне ҫутатса тӑрать, кунта та Ҫӗрӗн тулашӗ енчи пекех хӑйӗн материкӗсемпе океанӗсем сарӑлса выртаҫҫӗ.

Но если Лиденброк считает ядро Земли плотным и холодным, то Гарднер утверждает, что под земной корой, на глубине около 1200 километров, находится… пустота, среди которой имеется «внутреннее солнце» в 900 километров диаметром, освещающее и согревающее всю внутреннюю поверхность Земли, вогнутую, расчлененную на материки и океаны подобно внешней выпуклой поверхности.

Ҫӗрӗн ҫийӗсем мӗнле тытӑнса тӑни тата ҫӗр варрине кайса ҫӳрени ҫинчен // Куҫма Чулкаҫ. Жюль Верн. Ҫӗр варрине анса курни: роман. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1947. — 228 с. — 211–227 с.

Роман авторӗ хӑйӗн геройӗ профессор Лиденброк урлӑ, Гемфри Деви гипотезӗ тӑрӑх шутласа, ҫӗр айӗнчи пусӑм вӑйне тата вӗри температурӑна нимӗн вырӑнне хумасан та, ҫапах та ҫӗр варринче пусӑм вӑйӗ пур.

Если даже значение последней автором в лице профессора Лиденброка отвергается, исходя из упоминаемой в романе гипотезы Гемфри Дэви (кстати сказать, научно никогда не освещавшейся!), то роли давления ни при каком представлении о состоянии недр Земли отвергать нельзя.

Ҫӗрӗн ҫийӗсем мӗнле тытӑнса тӑни тата ҫӗр варрине кайса ҫӳрени ҫинчен // Куҫма Чулкаҫ. Жюль Верн. Ҫӗр варрине анса курни: роман. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1947. — 228 с. — 211–227 с.

Ун пек улшӑнусем океансен тӗпӗнче те, типӗ ҫӗрсен (материксен) варринче те пулса пыраҫҫӗ.

Такие изменения происходят и на дне океанов, и во внутренних частях материков.

Ҫӗрӗн ҫийӗсем мӗнле тытӑнса тӑни тата ҫӗр варрине кайса ҫӳрени ҫинчен // Куҫма Чулкаҫ. Жюль Верн. Ҫӗр варрине анса курни: роман. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1947. — 228 с. — 211–227 с.

Хам курса ҫӳренисене пӑхмасӑр, эпӗ ҫӗр чӑмӑрӗн варринче вутӑн тӗп вырӑнӗ пулмаллине ӗненетӗп, малашне те, нихӑҫан та ӗненме пӑрахас ҫук, — анчах ҫакна та татӑклӑ калатӑп: пӗтӗмпех сӑнаса пӗлеймен хӑш-пӗр условисем тӗнчери тӗрлӗ улшӑнусем ҫав саккуна пӑртак урӑхлатса улӑштарма та пултараҫҫӗ.

Вопреки тому, что я видел, я верю и буду всегда верить в центральный огонь; но я признаю, что еще недостаточно изученные физические свойства Земли смогут внести некоторые изменения в эту теорию.

XLV сыпӑк // Куҫма Чулкаҫ. Жюль Верн. Ҫӗр варрине анса курни: роман. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1947. — 228 с.

Ҫыран хӗррине ҫитсен, эпӗ Ганс йӗркипе майласа хунӑ япаласен купи варринче тӑнине куртӑм.

Подойдя к берегу, я увидел Ганса среди груды вещей, разложенных по порядку.

XXXVI сыпӑк // Куҫма Чулкаҫ. Жюль Верн. Ҫӗр варрине анса курни: роман. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1947. — 228 с.

Вилнисем валли чӑтлӑх варринче йытҫӗмӗрчӗ ӳсет.

А для мертвых в чаще леса растет волчья ягода.

Иккӗмӗш пайӗ // Борис Чиндыков. Килти архив

Ҫӗр чӑмӑрӗнчен 1.400.000 хут пысӑкрах ҫав тӗтреллӗ ҫӑмха варринче эпӗ хама хам планетӑсен хушшинчи тӗнче уҫланкинче ҫухалса кайнӑ тусан пӗрчи пекех туятӑп…

В центре этого туманного пятна, в миллион четыреста тысяч раз превышающего объем земного шара, который в будущем ему предстоит образовать, я уношусь в межпланетные пространства!

XXXII сыпӑк // Куҫма Чулкаҫ. Жюль Верн. Ҫӗр варрине анса курни: роман. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1947. — 228 с.

— Ҫапла пулмалла; ку теори те Ҫӗр варринче тинӗссем, тӗрлӗ ҫӗршывсем пуррине те хирӗҫлемест.

— Очевидно! И она не противоречит существованию морей и стран внутри земного шара!

XXXI сыпӑк // Куҫма Чулкаҫ. Жюль Верн. Ҫӗр варрине анса курни: роман. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1947. — 228 с.

— Ҫӗр варринче хӗрӳ тӑрать текен теорие йышӑнмасан, паллах ҫук, — терӗм.

— Конечно, нет, если отказаться от теории центрального огня.

XXXI сыпӑк // Куҫма Чулкаҫ. Жюль Верн. Ҫӗр варрине анса курни: роман. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1947. — 228 с.

Страницăсем:

Menu

 

Statistics

...more detailed