Corpus of the Chuvash language

Шырав

Шырав ĕçĕ:

алӑкне (тĕпĕ: алӑк) more information about the word form can be found here.
Ҫав самантрах Сарафов, тухса уҫас вырӑнне алӑкне хӑй хыҫҫӑн тата хытӑрах шартлаттарса хупнӑ та, Соколов урӑхран пӗр сас-чӳ те илтмен.

И в тот же миг он услышал, как Сарафов, вместо того чтобы пойти открыть ворота, захлопнул за собой дверь; никаких других звуков беглец больше не услышал.

XII. Пӗр пӑлханман хула историйӗ // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Марийка ҫавӑнта чупса ҫитрӗ те алӑкне шаккарӗ.

Марийка добежала до нее и постучалась.

VII. Марийка ӗҫӗ ӑнӑҫмарӗ // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Карчӑк темӗн ҫиллес мӑкӑртатрӗ, хапхи алӑкне ҫапах та уҫрӗ.

Старуха что-то сердито забрюзжала, однако открыла ворота.

VII. Марийка ӗҫӗ ӑнӑҫмарӗ // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Марийка хапха алӑкне тӗксе пӑхрӗ — уҫӑлмарӗ, вара вӑл шаккама тытӑнчӗ.

Марийка толкнула ворота, но они не открывались, и она стала стучать.

VII. Марийка ӗҫӗ ӑнӑҫмарӗ // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Ҫак виле хулана ҫӗр варринче кӗрсе кам алӑкне те пулин шаккаса уҫтарасси ӑссӑр хӑтланнӑ пек пулӗччӗ, хулара мӗн пулни-иртнине пӗлмест-ҫке вӑл.

Войти среди ночи в этот замерший город, не зная, что там происходит, и постучаться к кому-нибудь казалось Огнянову опасным и безрассудным.

V. Ҫӑва // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Алӑкне тапса ҫӗмӗртӗм те пӳлӗмне кӗтӗм…

Я дверь сломал и врываюсь в комнату…

III. Ҫурҫӗрелле! // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Шаккатӑп, кӑшкӑратӑп — алӑкне уҫмасть.

Стучу, кричу — не отворяет.

III. Ҫурҫӗрелле! // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Чӑлан алӑкне хупса та хучӗ.

И закрыл дверцу чулана.

XV. Маркон ҫӗнӗ кӗлли // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Викентий пӗр-икӗ минут итлесе тӑчӗ, унтан ҫӑраҫҫине чикрӗ те майӗпен кӑна пӑрчӗ, алӑкне тӗкрӗ.

Минуты две Викентий прислушивался, потом всунул ключ в замок, легонько повернул его и толкнул дверь.

XI. Викентий // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Ҫавна эп ӑнсӑртран кӑна пӗлтӗм: теплерен вӑл хӑй ҫӑраҫҫине ҫухатнӑччӗ те, эп ун алӑкне хам ҫӑраҫҫипе уҫса патӑм.

Об этом я узнал случайно: как-то раз он потерял ключ, и я отворил ему дверь своим.

XI. Викентий // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

— Иеротей атте алӑкне питӗрмесӗрех ҫӳрет-и вара?

— Неужели отец Иеротей оставляет келыо незапертой?

XI. Викентий // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Алӑкне уҫатӑп та кӗретӗп.

— Да просто открою дверь и войду.

XI. Викентий // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Огнянов шӑв-шав хускатмасӑр иккӗмӗш хапхаран та каҫса мӑнастирӗн шал енне кӗчӗ, икӗ тирек ҫумӗпе иртсе, тияккӑн пӳлӗмӗн алӑкне шаккарӗ.

Стараясь не шуметь, Огнянов прошел через вторые ворота во внутренний двор монастыря и, обогнув два растущих здесь тополя, постучался в келью дьякона.

XI. Викентий // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Анчах Генко, хӑй арҫын тивӗҫне мӑнаҫлӑн тытма пӑхса ӑна сӑмах та каламарӗ, каялла паттӑрӑн чакса, тепӗр пӳлӗмелле кӗрех кайрӗ те хӑй хыҫҫӑн алӑкне питӗрчӗ хучӗ.

Но Генко, преисполненный гордым сознанием своего мужского достоинства, не удостоил ее ответом и, храбро отступив в другую комнату, запер за собой дверь.

III. Икӗ тӗнче // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Огнянов ҫав вӑхӑтра Петр Овчаровсем патне ҫитсе алӑкне шакканӑ.

Тем временем Огнянов стучал в ворота Петра Овчарова.

ХХХIII. Ҫӗнтерекенсем ҫӗннисене хӑналаҫҫӗ // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Огнянов лашине пӗр тарҫӑ-ачана парса хӑварчӗ, хӑй кофейньӑ алӑкне шаккарӗ, шалтан пӗр сасӑ та илтӗнменнине пула, унта пушах пуль тенӗччӗ вӑл.

Передав коня мальчику-слуге, Огнянов толкнул дверь кофейни, решив, что она пуста, так как изнутри не доносилось ни малейшего шума.

XXIX. Канӑҫсӑр канӑҫ // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Огнянов утланса пынӑ лашине Ненко ҫавӑтса Вериговӑ ялне пырса кӗчӗ те пӗр ҫуртӑн алӑкне шаккарӗ.

Ненко, ведя под уздцы лошадь, на которой сидел Огнянов, вошел в деревню Веригово и постучал в ворота одного двора.

XXVII. Ҫӳрен ҫын // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Милкӑсен хапхи умӗпе чупса пынӑ чух вӑл сисмесӗрех кӗҫӗн алӑкне сӗртӗнчӗ, картишне чупса кӗчӗ, ҫӑра ҫум курӑк ӑшне кӗрсе пытанчӗ.

Пробегая мимо Милкиных ворот, он бессознательно толкнул калитку, чтобы найти убежище во дворе, и спрятался в густом бурьяне.

ХХIII. Таппа урӑххи ҫакланнӑ // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

— Конакран ҫын килессе кӗтеҫҫӗ-ха, унтан тин алӑкне уҫаҫҫӗ.

— Ждут, чтобы пришел человек из конака, тогда и откроют.

ХХIII. Таппа урӑххи ҫакланнӑ // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Йытӑ арман патне чупса ҫитрӗ те чарӑнчӗ, алӑкне шӑршларӗ, вӑрӑммӑн уласа курӑк ҫинче ҫаврӑнса ҫӳреме тытӑнчӗ.

Гончая добежала до мельницы, остановилась, обнюхала дверь и стала кружить по траве, жалобно воя.

XVI. Ҫӑва калаҫать // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Страницăсем:

Menu

 

Statistics

...more detailed