Шырав
Шырав ĕçĕ:
Ҫула тухсанах Стэнли отрячӗн Укусу ҫынҫиенӗсемпе тытӑҫса илме, юханшывӑн шарлакӗсенчен иртме, кимӗсене ал вӗҫҫӗн йӑтса куҫарма тивнӗ.
Пӗрремӗш сыпӑк // Роза Митрушкина. Жюль Верн. Вунпилӗк ҫулхи капитан. Роман. Куҫараканӗ Митрушкина Р. М. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1984 ҫул, 304 с.
Вӗсене тин пуҫланакан колонисем валли ал вӑйӗ кирлӗ пулнӑ, тӳррӗн калӑпӑр, чурасен вӑйӗ.Им были нужны рабочие руки для нарождающихся колоний, и скажем прямо — руки рабов.
Пӗрремӗш сыпӑк // Роза Митрушкина. Жюль Верн. Вунпилӗк ҫулхи капитан. Роман. Куҫараканӗ Митрушкина Р. М. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1984 ҫул, 304 с.
— Мана кӑкӑртан ал шӑллипе ҫых, ху самолёт ӑшне кӗр те туртма тытӑн, эпӗ урасемпе тӗртӗп.— Обвяжи мне грудь полотенцем, лезь в самолет и тащи, а я буду отталкиваться ногами.
Юлашки дюйм // Тӑван Атӑл. Джеймс Олдридж. Юлашки дюйм. — Тӑван Атӑл, 1961, 6№, 79–89 с.
Дэви ал шӑлли илме кайрӗ, Бен ӑна малтанхи пек сасӑпах каларӗ:Дэви пошел за полотенцем, a Бен сказал ему все тем же тоном:
Юлашки дюйм // Тӑван Атӑл. Джеймс Олдридж. Юлашки дюйм. — Тӑван Атӑл, 1961, 6№, 79–89 с.
Пысӑк ал шӑлли илсе кил те ӑна ман ҫумма сар, эп ун ҫине йӑванса кайӑп та, эпир санпа пӗрле епле те пулин самолет патне ҫитӗпӗр.
Юлашки дюйм // Тӑван Атӑл. Джеймс Олдридж. Юлашки дюйм. — Тӑван Атӑл, 1961, 6№, 79–89 с.
Апат ҫинӗ хыҫҫӑн Бен аппаратурӑна йӗпе ал шӑллипе витсе хурса канма выртрӗ.Поев, Бен аккуратно прикрыл аппаратуру влажным полотенцем и прилег.
Юлашки дюйм // Тӑван Атӑл. Джеймс Олдридж. Юлашки дюйм. — Тӑван Атӑл, 1961, 6№, 79–89 с.
Дэви ӑна ал шӑлли пачӗ те, Бенӑн типӗ те вӗри ҫӗр ҫинчи пурнӑҫпа килӗшмелле пулчӗ.Дэви дал ему полотенце, и Бену пришлось смириться с жизнью на сухой, горячей земле.
Юлашки дюйм // Тӑван Атӑл. Джеймс Олдридж. Юлашки дюйм. — Тӑван Атӑл, 1961, 6№, 79–89 с.
Пысӑк ал шӑллине пар-ха мана.
Юлашки дюйм // Тӑван Атӑл. Джеймс Олдридж. Юлашки дюйм. — Тӑван Атӑл, 1961, 6№, 79–89 с.
Чухӑнсенчен хупласа лартнӑ хӑлхисене, — ахаль эс ыйтӑн: ал сулӗ те шӑна хӑратнӑн: «Турӑ патӑр», — тесе утӗ хыттӑн.
Ханжа // Николай Евстафьев. Маяковский В.В. Пӗтӗм сасӑпа: сӑвӑсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 158 с. — 122–125 с.
Вӗсем ал айӗнчен шӑва-шӑва тухнӑ, хӑяккӑн тӑнӑ.
1. Сулӑ ҫинчи ҫынсем // Чӑвашсен патшалӑх издательстви. Тихонов, Н. Совет ҫыннин сӑн-сӑпачӗ: Ленинград калавӗсем / Николай Тихонов. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1942. — 54 с.
— Илюша, мӗн пулчӗ сана? — диван хӗррине ларчӗ те унӑн ҫӳллӗ сивӗ ҫамкине ал тупанӗпе тытса пӑхрӗ…— Илюша, что с тобой? — присела на край дивана, провела ладонью по высокому холодному лбу…
Таса Станислав орденӗ // Юхма Мишши,Асклида Соколова. Воскресенская, Зоя Ивановна. Амӑш чӗри: Мария Александровна Ульянова пурнӑҫӗ ҫинчен ҫырнӑ калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1968. — 286 с.
Маняша ал ҫупса ячӗ, хӑйӗн ашшӗ ҫапла вӑйлӑ пулнӑшӑн савӑнчӗ.Маняша хлопает в ладоши, радуется, что у нее такой сильный папа.
Ҫула тухни // Юхма Мишши,Асклида Соколова. Воскресенская, Зоя Ивановна. Амӑш чӗри: Мария Александровна Ульянова пурнӑҫӗ ҫинчен ҫырнӑ калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1968. — 286 с.
— Аня амӑшне чуптӑвать, йӑмӑкне тата ашшӗне ал сулать те вӑрӑм ҫитсӑ кӗпин аркине ҫӗклесе аялалла чупать.— Аня целует мать, машет рукой сестре и отцу, бежит вниз, ухватив подол длинного ситцевого платья.
Ҫула тухни // Юхма Мишши,Асклида Соколова. Воскресенская, Зоя Ивановна. Амӑш чӗри: Мария Александровна Ульянова пурнӑҫӗ ҫинчен ҫырнӑ калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1968. — 286 с.
Карпей ал тупанӗпе тарланӑ ҫамкине шӑлса илчӗ, карттусне тӑхӑнчӗ.
Карпеи // Юхма Мишши,Асклида Соколова. Воскресенская, Зоя Ивановна. Амӑш чӗри: Мария Александровна Ульянова пурнӑҫӗ ҫинчен ҫырнӑ калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1968. — 286 с.
— Ку пирӗн Володя улать, — Маняша ал ҫупма тытӑнать.
Хӗллехи каҫ // Юхма Мишши,Асклида Соколова. Воскресенская, Зоя Ивановна. Амӑш чӗри: Мария Александровна Ульянова пурнӑҫӗ ҫинчен ҫырнӑ калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1968. — 286 с.
Володя хӗрсе кайнӑ лашасене аранах чарать, ларкӑчӗ ҫинчен сиксе анать, тилхепине йывӑҫ ҫумне ҫыхса хурать те, ҫамки ҫине ал тупанне хурса, тинкерсе пӑхать, ҫил-тӑвӑл витӗрех хӗрачана шырама каять.
Хӗллехи каҫ // Юхма Мишши,Асклида Соколова. Воскресенская, Зоя Ивановна. Амӑш чӗри: Мария Александровна Ульянова пурнӑҫӗ ҫинчен ҫырнӑ калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1968. — 286 с.
Митя, тутине мӑнаҫлӑн тӑп тытса, тем тӗрлӗ тӗлӗнтермӗш чечексемпе тата пӗлмен-илтмен тискер кайӑксемпе илемлетсе пӗтернӗ конверт ал тупанӗ ҫинче йӑтса пырать.
Вӑрттӑнлӑх // Юхма Мишши,Асклида Соколова. Воскресенская, Зоя Ивановна. Амӑш чӗри: Мария Александровна Ульянова пурнӑҫӗ ҫинчен ҫырнӑ калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1968. — 286 с.
Кит ҫав тери тарӑна чӑмса кӗрсе кайсан, сыпа-сыпа яма тросӑн тепӗр тӑватӑ кустӑрми те ал айӗнчех.
Саккӑрмӗш сыпӑк // Роза Митрушкина. Жюль Верн. Вунпилӗк ҫулхи капитан. Роман. Куҫараканӗ Митрушкина Р. М. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1984 ҫул, 304 с.
Пӗр тӑхӑр сехет тӗлӗнче ирхине Дик Сэндпа Джок фок мачтӑн салингӗ ҫине хӑпарчӗҫ; кунтан вӗсене карап палуби ал тупанӗ ҫинчи пек, океан анлӑшӗ таҫта ҫитиех курӑнать.
Иккӗмӗш сыпӑк // Роза Митрушкина. Жюль Верн. Вунпилӗк ҫулхи капитан. Роман. Куҫараканӗ Митрушкина Р. М. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1984 ҫул, 304 с.
Кирек мӗн тусан та, вӗсене пурте ал майлӑ, кирек кампа утсан та, вӗсем ялан харӑс, килӗшӳллӗ пусса утаҫҫӗ.Что бы они ни делали — им все «с руки», с кем бы они ни шли — они всегда ступают «в ногу».
Иккӗмӗш сыпӑк // Роза Митрушкина. Жюль Верн. Вунпилӗк ҫулхи капитан. Роман. Куҫараканӗ Митрушкина Р. М. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1984 ҫул, 304 с.