Corpus of the Chuvash language

Шырав

Шырав ĕçĕ:

ыйтрӗ (тĕпĕ: ыйт) more information about the word form can be found here.
Утсене тутлӑ шӑршӑллӑ ҫутӑ симӗс ӳхлӗм хурса парса, Пантелей Прокофьевич Григорий патне пырса тӑчӗ, хӗрелсе кайнӑ куҫӗсене канӑҫсӑррӑн чарса пӑрахса, хӑйӑлтатса тухакан сасӑпа пӑшӑлтатса ыйтрӗ:

Кинув лошадям ярко-зеленого пахучего пырея, Пантелей Прокофьевич подошел к Григорию, спросил хриплым шепотом, беспокойно расширяя черные, с нездоровыми кровянистыми белками глаза:

IX // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

— Эсӗ тата мӗн? — ыйтрӗ унран Григорий.

— А ты чего? — спросил Григорий.

IX // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

— Мӗн тесе йышӑнтӑн? — мӑшкӑлласа та тарӑхса ыйтрӗ унран Григорий.

Григорий обратился к нему насмешливо и зло: — На что признавался?

VIII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

— Эсир тата ӑҫтан, йыт аҫисем? — ӗнтӗ пачах урӑх сасӑпа ыйтрӗ вӑл, хавасланнӑ куҫӗсене ытти салтаксен пичӗсем тӑрӑх шутарса.

— А вы, сукины сыны, откуда? — уже совсем иным тоном спросил он, скользя повеселевшими глазами по остальным.

VIII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Тен, ҫавӑнпах-и батарея командирӗ ун ҫине пӑхса ыйтрӗ:

Может быть, поэтому командир батареи и обратился к нему с вопросом:

VIII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

— Ӑҫтан тытса килтӗр? — ыйтрӗ батарея командирӗ, тыткӑна лекнисем ҫине сивӗ куҫпа тӗсесе пӑхса.

— Где их забрали? — спросил командир батареи, разглядывая пленных с холодным любопытством.

VIII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

— Апат ҫитеретӗр-и казаксене? — хистевлӗн ыйтрӗ Григорий.

— Покормите казаков? — требовательно спросил Григорий.

VIII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

— Шуйттана кӗл туса юрлаҫҫӗ! — кулса илчӗ Андрей Кашулин; унтан хӑй ҫывӑхӗнче тӑракан Григорий ҫинелле сӗмсӗрленсе пӑхса ыйтрӗ:

— Чертячья у них молитва! — улыбнулся Андрей Кашулин; дерзко глядя на Григория, стоявшего возле него, спросил:

VIII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

— Мӗн мӗкӗрешеҫҫӗ вӗсем? — пуҫне вӗткеленчӗклӗн пӑрса ыйтрӗ ватӑлса кайнӑ казак.

— Чего они ревут? — встревоженно вертя головой, спросил престарелый казак.

VIII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

— Килтӗн-и? — ыйтрӗ вӑл йӑл кулса.

— Пришла? — спросил он, улыбаясь.

VII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

— Канлӗ пурӑнса курас килчӗ апла? — сӑмса ҫунаттисене ҫилӗллӗн вылянтарса ыйтрӗ Аксинья.

— К тихой жизни поклонило? — яростно двигая ноздрями, спрашивала Аксинья.

VII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Аксинья пӳлӗмне кӗрсе сӗтелӗн икӗ енӗпе хире-хирӗҫ вырнаҫса ларсанах Аксинья, типсе кайнӑ тутине ҫулласа илсе, йынӑшнӑ пек сасӑпа ыйтрӗ:

Как только вошли в Аксиньину комнату и присели, разделенные столиком, Аксинья, облизывая ссохшиеся губы, со стоном спросила:

VII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

— Аксинйӑна курма пултаратӑп-и? — шыҫмак кухаркӑран ыйтрӗ вӑл.

Спросил у толстой кухарки: — Могу я видеть Аксинью?

VII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

— Кӗме чармастӑн-и? — ыйтрӗ те Пантелей Прокофьевич хӑмпӑлчӑланарах тӑракан ҫӗнӗ кӗпе пӗркеленчӗкӗсене пысӑк пуҫлӑх патне кӗнӗ чухнехи пек васкаса тӳрлетрӗ.

— Дозволишь взойтить? — спросил Пантелей Прокофьевич и, словно к начальству являясь, суетливо оправил складки топорщившейся новой рубахи.

VII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Ҫӑмӑл урапа, кустӑрмисемпе ҫемҫен кӑлтӑртатса, лакӑм-тӗкӗмсенче силленме пуҫларӗ; Степан, сӑмах пӗтерсе, Мишка еннелле ҫурӑмӗпе ҫаврӑнса ыйтрӗ:

Дрожки, мягко шепелявя колесами, закачались на выбоинах, и Степан, кончая разговор, поворачиваясь к Мишке спиной, спросил:

VI // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Ҫула май Евгений шӑппӑнраххӑн ыйтрӗ:

По дороге Евгений вполголоса спросил:

V // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

«Ну, старик мӗнле?» — куҫӗпе ыйтрӗ вӑл Ольгӑран, унтан арӑмӗн хаваслӑ куллинчен, куҫӗ ӑшшӑн пӑхнинчен вӑл ӑна килӗшнине ӑнланчӗ.

«Ну как старик?» — и по оживленной улыбке, по теплу, согревшему ее глаза, без слов понял, что отец ей понравился.

V // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

— Борис вилес умӗн ыйтрӗ… ӑна эпӗ сире пӑрахмӑп тесе сӑмах патӑм…

— Борис перед смертью просил меня… взял о меня обещание, что я вас не оставлю…

V // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

— Мӗн эсир ун пекех пӑхатӑр? — ыйтрӗ Ольга Николаевна йӑл кулса.

— Что вы так смотрите? — спросила она, улыбаясь.

V // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Ӑҫта Ольга Николаевна? — кӑшкӑрса ыйтрӗ вӑл хаваслӑ кулӑпа ҫуталса кухньӑран хыпаланса тухакан хӗрарӑм-тарҫӑран.

Ольга Николаевна где? — крикнул спешившей из кухни улыбающейся прислуге.

V // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Страницăсем:

Menu

 

Statistics

...more detailed