Шырав
Шырав ĕçĕ:
Ӑна пирӗн калаҫу пит те кӑмӑла кайрӗ.
22 // Леонид Агаков. Вигдорова Ф.А. Пурнӑҫ ҫулӗ: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 484 с.
Тепӗр тесен, вӑхӑт нумаях та иртмерӗ, мана калаҫу пуҫлама вӑл хӑех сӑлтав туса пачӗ.Впрочем, недолгое время спустя он сам дал мне повод для разговора.
19 // Леонид Агаков. Вигдорова Ф.А. Пурнӑҫ ҫулӗ: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 484 с.
Анчах эпӗ иккӗленмерӗм: вӑл пымаллах, унпа иксӗмӗрӗн калаҫу пулмаллах.
17 // Леонид Агаков. Вигдорова Ф.А. Пурнӑҫ ҫулӗ: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 484 с.
Калаҫу хӑй майӗпе пырать, ҫав вӑхӑтрах ӗҫӗ те шӑвать.
15 // Леонид Агаков. Вигдорова Ф.А. Пурнӑҫ ҫулӗ: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 484 с.
Калаҫу хӑвӑртлансах, хӗрсех пырать.
8 // Леонид Агаков. Вигдорова Ф.А. Пурнӑҫ ҫулӗ: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 484 с.
«Ирӗкре» пурӑнма мӗн тери аван пулни ҫинчен калаҫу пуҫласа ярас килет.
7 // Леонид Агаков. Вигдорова Ф.А. Пурнӑҫ ҫулӗ: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 484 с.
Халӗ вара вӗсемпе паҫӑрхи пек калаҫу ирттермерӗм, эп вӗсене хам, ҫӗнӗ заведующи, вӗсенчен мӗн ыйтнине тата мӗн кӗтнине сиввӗн, ҫирӗппӗн каласа патӑм.
3 // Леонид Агаков. Вигдорова Ф.А. Пурнӑҫ ҫулӗ: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 484 с.
Анчах Петька та манпа калаҫу пуҫламарӗ.
2 // Леонид Агаков. Вигдорова Ф.А. Пурнӑҫ ҫулӗ: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 484 с.
Ҫак калаҫу хыҫҫӑн ҫапла кӑна калама пулать: пире Тӗнче пӗлмест, пӗлсе каймасть!После этого разговора можно сказать только одно: нас мир не знает и не узнает!
«Халь кӑна куҫаруҫӑ урлӑ…» // Микулай Павловский. https://www.facebook.com/permalink.php?s ... 4345864182
— Ман санпа уйрӑм калаҫу пулма пултаратчӗ.
Ваннӑ чӗлӗм // Тани Юн. Шундик Н.Е. Инҫетри ҫурҫӗрте: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 340 с.
— Мана та унта, ют ҫӗршыва илсе каяс тесе, хыҫран кашкӑр пек, чупнине мантӑн-им? — кӑшкӑрса ячӗ Вияль; хӑйӗн кӑкӑрӗ ҫинелле усӑнса аннӑ хура та хулӑн ҫивӗчӗсене ҫатӑрласа тытса Экэчо калаҫу питех те шалалла кӗрсе кайма пуҫланине сисрӗ.
Ваннӑ чӗлӗм // Тани Юн. Шундик Н.Е. Инҫетри ҫурҫӗрте: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 340 с.
Халӗ тек калаҫу пӗтрӗ!
Хӗл хӑрарӗ // Тани Юн. Шундик Н.Е. Инҫетри ҫурҫӗрте: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 340 с.
Ватӑ негр Чочоя пит лӑплантарасшӑн, анчах Кэмби ывӑлӗсем тапратнӑ калаҫу ырӑпа пӗтессе хӑй те шансах каймасть вӑл.
Кэргына пытарни // Тани Юн. Шундик Н.Е. Инҫетри ҫурҫӗрте: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 340 с.
Унсӑрӑн иксӗмӗр хушшӑмӑрта нимӗнле калаҫу та пулма пултараймасть.
5 // Хветӗр Агивер. Агивер Ф.Г. Сар ачапа сарӑ хӗр: Повесть. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1980. — 256 с.
Нина, шӑкӑл-шӑкӑл калаҫу киленӗҫне путнӑскер, йӗкӗт капла хӑтланнипе тӑрук аптраса ӳксе, ун ытамӗнче пӗр саманта тӑн-н хытрӗ.
5 // Хветӗр Агивер. Агивер Ф.Г. Сар ачапа сарӑ хӗр: Повесть. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1980. — 256 с.
Командирпа ҫӑмӑлах калаҫу пуҫарса яма пултарнӑшӑн хӗпӗртесе, Сагитов хуравлама васкарӗ:
XVI // Василий Юдин. Гариф Губай. Бакенщик хӗрӗ. Повесть. Тутарларан В.Н. Юдин куҫарнӑ — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1962. — 204 с.
Матвей Иванович ҫакна аван туйрӗ, ҫавӑнпа та вӑл, калаҫу пуҫарса яма сӑмах тупаймасӑр, ун умӗнче аптраса тӑчӗ.Матвей Иванович чувствовал это и стоял перед ней, не находя слов, чтобы начать разговор.
VII // Василий Юдин. Гариф Губай. Бакенщик хӗрӗ. Повесть. Тутарларан В.Н. Юдин куҫарнӑ — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1962. — 204 с.
Питӗрӗнчӗк тӑкӑрлӑкра халӑх хутшӑнсах пырать, калаҫу ытларах та ытларах чӗресене хускатать, Бурмистровшӑн ӑнланма йывӑрланнӑҫем йывӑрланать.
Окуров хули // Уйӑп Мишши. Горький М. Окуров хули: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 134 с.
— Ну, тӑвансемӗр, ку вара чӑнах та хӑрушла калаҫу! — тет шикленсе ӳкнӗ Базунов, хӳме ҫумӗнчи ушкӑнта тӑраканскер.— Ну, братцы мои, это действительно, что опасные речи! — тревожно говорил Базунов в толпе у забора.
Окуров хули // Уйӑп Мишши. Горький М. Окуров хули: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 134 с.
— Ку вӑл, тӑванӑмсем, хӑрушла калаҫу! — текелет, унтан, чеен йӑл кулса, куҫне хӗссе илет.— Это, братцы мои, речи опасные! — и, хитро улыбаясь, подмигивал глазом.
Окуров хули // Уйӑп Мишши. Горький М. Окуров хули: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 134 с.