Шырав
Шырав ĕçĕ:
— Путӗшле-и вӗсене ут ҫинче курма? — ыйтрӗ вӑл.
XVI // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.
Вахмистр ҫинчен-и? — ыйтрӗ хӑлхи таранах пылчӑкланса пӗтнӗ Христоня, вӗсем патне пырса.Про вахмистра? — спросил, подходя, захлюстанный по уши Христоня.
XV // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.
Анчах вахмистр юрпа шуралнӑ, аксельбант пек вӑрӑм та ҫӳллӗ пӗтӗрсе хунӑ мӑйӑхне чышкипе шӑлса тӳрлетрӗ те тархасласа ыйтрӗ:Но вахмистр кулаком расправил белые от снега, витые и длинные, как аксельбанты, усы, попросил:
XV // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.
— Кам кунта хуҫи? — ыйтрӗ йӑл сывлӑх суннӑ хыҫҫӑн.
XV // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.
— Сан лашуна атте хырчӑклать-и? — вырӑнсӑр ыйтрӗ Петро.
XV // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.
— Мӗн пулӗ ӗнтӗ… — ассӑн сывласа ячӗ те Петро сасартӑк ҫулӑм пек хӗрелсе кайса ыйтрӗ:— Что будет… — вздохнул Петро и, внезапно охваченный огневым румянцем, спросил:
XV // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.
— Сангинран тупӑнмарӗҫ-им пӗрле пыракансем? — ыйтрӗ Григорий, вӗтӗ шӑрҫа ҫӗлесе эрешлентернӗ табак енчӗкне ун еннелле тӑсса.— С Сингиных аль не выступают казаки? — спросил Григорий, протягивая шитый бисером кисет.
XV // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.
— Мӗн ҫӑмӑлпа килмелле пулчӗ? — йӑл кулса ыйтрӗ Петро, ура ҫине тӑмасӑрах.— Каким тебя лихом занесло? — улыбался Петро, но с места не встал.
XV // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.
— Ку тата мӗне пӗлтерет? — шалт тӗлӗнсе ыйтрӗ те Пантелей Прокофьевич пуҫӗнчи ҫӗлӗкне те алла хывса тытрӗ.— Это что же такое? — в совершенном изумлении спросил Пантелей Прокофьевич и даже треух снял.
XIII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.
— Эсӗ мӗнлерех шухӑшлатӑн? — ыйтрӗ Григорий хура шӑнӑрлӑ аллине хӗрӗн пуҫӗ ҫинчен илмесӗрех.— Как же ты думаешь? — спросил Григорий, не снимая с головы дочери черножилую руку.
XIII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.
Мӗн эсӗ? — пӑлханнине тата пыр тӗпӗ чӗтренине систерес мар тесе, шӳтлесерех ыйтрӗ старик.Чего это ты? — под шутливостью хороня тревогу и дрожь в горле, спросил старик.
XIII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.
— Ну, мӗн? — ыйтрӗ Пантелей Прокофьевич Петро алӑкран кӗнӗ-кӗменех.— Ну что? — спросил Пантелей Прокофьевич, едва Петро перешагнул порог.
XIII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.
— Эсӗ ӑҫта пуҫтарӑнтӑн, Григорь Пантелев? — ыйтрӗ Митька Коршунов, Григорий шинелӗ ҫинчен юпӑнчӑ тӑхӑнса хӗҫпе наган ҫакнине тӑрӑхланӑ пек сӑнаса выртнӑскер.
X // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.
Вӑл ҫӗр вырттарса яма ыйтрӗ, шинельне хыврӗ те пичӗ ҫине сирпӗннӗ пылчӑка вӑрах хушӑ френч ҫаннипе тасатса аппаланчӗ.
X // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.
— Сотньӑра ҫухатусем пысӑк мар-и? — илтӗнчӗ хыҫалтан адъютант сасси; вӑл Григорий сӑмахне лайӑххӑн илтеймерӗ, тепӗр хут ыйтрӗ:— Потери в сотне большие? — отъехав, спросил адъютант; ответа он не расслышал, переспросил:
X // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.
— Ӑҫта виҫҫӗмӗш сотня? — чӗлпӗрне карӑнтарса ыйтрӗ командир.
X // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.
— Мӗн амакӗ пулнӑ? — ыйтрӗ вӑл пӳрте кӗпӗртетсе кӗрекен казаксене ҫул парса.
IX // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.
— Мӗншӗн-ха малалла каймалла? — лӳпперрӗн ыйтрӗ хавшак сывлӑхлӑ йӑваш казак Ильин.— А зачем дальше идтить? — лениво спросил болезненный и смирный казачок Ильин.
IX // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.
Вӑл ҫамкине картлантарса сӗтел патне лӑкӑштаттарса пычӗ те, хыпӑнчӑклӑн сӑхсӑхса, кашӑкне сӑхман аркипе шӑлса илчӗ, кӳренчӗклӗн ыйтрӗ:
IX // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.
Сотня командирӗнчен кӑларнӑ теҫҫӗ сана? — ыйтрӗ Пантелей Прокофьевич, ҫӗхреленнӗ сухалне шӑмӑ турапа якаткаласа.
IX // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.