Corpus of the Chuvash language

Шырав

Шырав ĕçĕ:

ирсӗр the word is in our database.
ирсӗр (тĕпĕ: ирсӗр) more information about the word form can be found here.
Ирсӗр япала!

Дрянь!

XVIII. Ганко кофейнинче // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Графиньӑ хӑйне ирсӗр Голос вӗлерчӗ тесе ҫырать, хӑйӗн пӗр айӑпӗ те ҫук иккен, упӑшкине те каҫарать вӑл.

Графиня писала, что стала жертвой низости Голоса, что умирает невинно и прощает своего супруга…

XVII. Спектакль // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

— Мӗнле ирсӗр ҫынсем пурӑннӑ вара ҫав ҫӗршывра! — шӑппӑн каларӗ бей хӑйпе юнашар ларакан Дамянчо Григорова.

— Что за мерзкие люди жили в этой стране! — тихо сказал бей Дамянчо Григорову.

XVII. Спектакль // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Хальхи вӑхӑтра ху ҫуртна сыхласси, чысна упрасси, куҫ тӗлне пулакан ирсӗр жандармран ху пурнӑҫна сыхласси чи малтанхи ӗҫ пулмалла.

Ведь сейчас дело идет о том, чтобы спасти свой очаг, свою честь, свою жизнь от первого попавшегося шелудивого турка-полицейского.

XIV. Силистра-Йолу // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

 — Куратӑн пуль ҫав ирсӗр кӑрнаххала?..

 — Видишь, какой он подлый человечишка?..

XIII. Брошюра // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Ровоама хаджие Огнянов пирки ҫакӑн пек ирсӗр элек сармашкӑн пӗртен пӗр сӑлтав пулӑшрӗ, Огнянов ун патне пӗрре те килсе курса хисеп кӑтартмарӗ, ҫапла килсе курманни хӗр-манаха хисеплемен пек, тӑрӑхланӑ пек пулса тӑчӗ, хӗр-манах ӑна каҫарми тӑшман вырӑнне хура пуҫларӗ.

Главной, а может быть, и единственной причиной, побудившей Хаджи Ровоаму распространить столь гнусные слухи об Огнянове, послужило то обстоятельство, что он не почтил её своим посещением; этим он нанес кровное оскорбление ее честолюбию и нажил в ее лице опасного врага.

X. Хӗрарӑмсен мӑнастирӗ // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Ҫавӑн пек ирсӗр шӑршӑ сар-ха!

Распространять такие пакости!

VIII. Юрдан чорбаджи патӗнче // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Ҫакӑнта килсе ҫитиччен уйӑха яхӑн утрӑм иккен те, ирсӗр ӗҫ тӑвас тесе килтӗм пулчӗ-и?

Не за тем я шел сюда чуть не месяц, чтобы сделать подлость.

VII. Паттӑрлӑх // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Ҫак ирсӗр туйӑмсем ҫын чӗринче пытансах тӑраҫҫӗ.

Эти темные чувства таятся в самых глубинах человеческой натуры.

VI. Ҫыру // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Ҫак сӗмсӗр тӗрӗксем мӗнле ирсӗр шухӑш тытнине мелник тавҫӑрса илчӗ ӗнтӗ.

Мельник давно понял, какой гнусный умысел скрывается за этим неуклюжим обманом.

II. Тӑвӑл // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

— Пехливан-ага, ҫур ҫӗр иртнӗ-ҫке халь, хулари хупахсене пӗтӗмпе хупса пӗтернӗ ӗнтӗ, — терӗ мелник, хӑй ҫавӑнтах Марийкӑна ҫак ирсӗр ҫынсемпе хӑварасран хӑраса ӳкрӗ.

— Пехливан-ага, сейчас уже за полночь, и все харчевни в городе закрыты, — отозвался мельник, дрожа от страха при мысли о том, что придется оставить Марийку одну с этими людьми.

II. Тӑвӑл // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Эмексиз-Пехливан усал ҫын, ун пек усаллине тӗнче те урӑх курман, хӑйӗн ирсӗр «паттӑрлӑхӗпе» таврари халӑха кунӗн-ҫӗрен хӑратса ҫӳрет.

Эмексиз-Пехливан — злодей, каких свет не видывал, — днем и ночью наводил ужас на окрестных жителей.

II. Тӑвӑл // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Анчах чаплӑ революционерӑн паттӑрлӑхне, ҫирӗп шухӑш-кӑмӑлне, ҫутӑ ӗмӗтне ирсӗр тӗрме те хавшатайман.

Help to translate

«Мӗн тумалла?» роман ҫинчен // Николай Сандров, Владимир Садай. Чернышевский, Николай Гаврилович. Мӗн тумалла?: роман; вырӑсларан Николай Сандров, Владимир Садай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1957. — 485–495 с.

— Анчах уншӑн ӑна каҫарас пулать, — вӑл пиртен пилӗкҫӗр ҫул каялла пурӑннӑ вӗт; пире питӗ ирсӗр пек, намӑслӑ пек туйӑнакан япала ун чухне килӗшӳсӗр япала шутланман.

— Но это надобно извинить ему, — ведь он жил за пятьсот лет до нас; то, что нам кажется слишком сальным, слишком площадным, тогда не считалось неприличием.

XV // Николай Сандров, Владимир Садай. Чернышевский, Николай Гаврилович. Мӗн тумалла?: роман; вырӑсларан Николай Сандров, Владимир Садай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1957. — 495 с.

Анчах эпӗ, кунсӑр пуҫне, тата акӑ мӗн асӑрхатӑп: витӗр куракан вулавҫӑран хӗрарӑм пилӗк минут хушшинчех Боккаччионӑн пӗтӗм произведенийӗсенче тупайман чухлӗ питӗ тирпейлӗ каланӑ ирсӗр сӑмахсем илтме пултарать, анчах Боккаччионӑнни пек ҫутӑ, уҫӑ, таса шухӑшсем унран, паллах, пӗрре те илтеймӗ); унӑн таланчӗ ҫав тери пысӑк тесе, эсӗ, савниҫӗм, тӗрӗс каларӑн.

Но я, кроме того, замечаю еще вот что: женщина в пять минут услышит от проницательного читателя больше сальностей, очень благоприличных, чем найдет во всем Боккаччио, и, уж конечно, не услышит от него ни одной светлой, свежей, чистой мысли, которых у Боккаччио так много); ты правду говорил, мой милый, что у него громадный талант.

XV // Николай Сандров, Владимир Садай. Чернышевский, Николай Гаврилович. Мӗн тумалла?: роман; вырӑсларан Николай Сандров, Владимир Садай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1957. — 495 с.

Ирсӗр ӗҫсем тумаҫҫӗ, сасартӑках хӑраса ӳкмеҫҫӗ, ытти ахаль ҫынсем пекех тӳрӗ кӑмӑллӑ ҫынсем, ҫав кӑмӑл хушнӑ тӑрӑх ӗҫлеме тӑрӑшаҫҫӗ, ҫавӑ ҫеҫ — тупнӑ тӗлӗнмелле паттӑрлӑх, чӑнах та!

Не делают подлостей, не трусят, имеют обыкновенные честные убеждения, стараются действовать по ним, и только — экое какое геройство в самом деле!

XXXI // Николай Сандров, Владимир Садай. Чернышевский, Николай Гаврилович. Мӗн тумалла?: роман; вырӑсларан Николай Сандров, Владимир Садай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1957. — 495 с.

Ку вӑл пӑсӑлнӑ туйӑм, суя туйӑм, ирсӗр туйӑм; эпӗ хамӑн кӗпе-йӗме никама та тӑхӑнма памастӑп, никама та хамӑн мундштукран турттармастӑп; кӗвӗҫни те ҫакӑнпа пӗрех ӗнтӗ; кӗвӗҫӳ вӑл — ҫынна хамӑр япала вырӑнне шутланинчен пулнӑ туйӑм.

Это искаженное чувство, это фальшивое чувство, это гнусное чувство, это явление того порядка вещей, по которому я никому не даю носить мое белье, курить из моего мундштука; это следствие взгляда на человека, как на мою принадлежность, как на вещь.

XXX // Николай Сандров, Владимир Садай. Чернышевский, Николай Гаврилович. Мӗн тумалла?: роман; вырӑсларан Николай Сандров, Владимир Садай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1957. — 495 с.

«Ирсӗр ҫемҫешке» тенӗ вӑл ҫавна.

«Гнусная слабость», как он выражался.

XXIX // Николай Сандров, Владимир Садай. Чернышевский, Николай Гаврилович. Мӗн тумалла?: роман; вырӑсларан Николай Сандров, Владимир Садай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1957. — 495 с.

Паллӑ ӗнтӗ, вӑл питех те йӗркеллӗ ҫын; епле ирсӗр ҫын пулса тӑма пултарнӑ-ха вӑл?

Ясно, что он человек вполне порядочный; каким же образом произошло тогда, что он выставился человеком пошлым?

XXIII // Николай Сандров, Владимир Садай. Чернышевский, Николай Гаврилович. Мӗн тумалла?: роман; вырӑсларан Николай Сандров, Владимир Садай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1957. — 495 с.

Ӑна пула пушшех тата хытӑрах мӗн те пулин тӑвас килсе каять кӑна, — ку вӑл е сиенлӗ, е суя ҫул-йӗр, — ку вӑл сиенлӗ те, ирсӗр те, е вӑл, пӗтсе ларса, хӑйпе пӗрле пурнӑҫа та пӗтерсе хурать, — ҫакӑ вара шел.

Оно приводит только к тому, что потребность получает утрированный размер, — это вредно, или фальшивое направление, — это и вредно, и гадко, или, заглушаясь, заглушает с собою и жизнь, — это жаль.

XXII // Николай Сандров, Владимир Садай. Чернышевский, Николай Гаврилович. Мӗн тумалла?: роман; вырӑсларан Николай Сандров, Владимир Садай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1957. — 495 с.

Страницăсем:

Menu

 

Statistics

...more detailed