Шырав
Шырав ĕçĕ:
— Ман аслӑ ывӑлӑн, Митенькӑн, ҫураҫнӑ хӗрӗ — чипер-и?
Ӗнесене киле илсе кайма хатӗрленеҫҫӗ // Тани Юн. Карнаухова И. В. Туслӑ ачасем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 256 с.
Эпӗ ҫеҫ килте ларатӑп, авӑ тата Кашинсен ҫураҫнӑ хӗрӗсем киле юлчӗҫ.
Алӑк умӗнчи хуралҫӑсем // Тани Юн. Карнаухова И. В. Туслӑ ачасем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 256 с.
Ҫӳхе чаршав ҫине туй тунине тӗрлесе ӳкернӗ: авӑнчӑк мӑйлӑ, штопор евӗрлӗ кукӑр хӳреллӗ лашасем; хӑйӑр сехет майлӑ ҫинҫе пилӗклӗ ҫураҫнӑ хӗр; кирлӗ мар ҫӗрте: лашасен ҫӑварӗсенче, хӗр ури айӗнче, пӗлӗтлӗ тӳпере чечексем ӳкерсе лартнӑ.
Ту ҫинче // Тани Юн. Карнаухова И. В. Туслӑ ачасем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 256 с.
Сӑртсем ҫинче илемлӗ хурӑнсем ҫураҫнӑ хӗрсем пек капӑрланса лараҫҫӗ.
Леночка мӗншӗн ҫивӗтне пӗтӗрнӗ // Тани Юн. Карнаухова И. В. Туслӑ ачасем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 256 с.
— Эпӗ сире чӑрмантарман пулӑттӑм, анчах Владимир Ильич мана хӑй патне тӗрмене килсе ҫӳреме хушмарӗ, ҫитменнине тата, килес пулсан, унӑн ҫураҫнӑ хӗрӗ тесе каламалла.
«Питех те кирлӗ» // Юхма Мишши,Асклида Соколова. Воскресенская, Зоя Ивановна. Амӑш чӗри: Мария Александровна Ульянова пурнӑҫӗ ҫинчен ҫырнӑ калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1968. — 286 с.
— Ванеев Анатолий Алексеевича, ҫураҫнӑ хӗрӗнчен…
«Питех те кирлӗ» // Юхма Мишши,Асклида Соколова. Воскресенская, Зоя Ивановна. Амӑш чӗри: Мария Александровна Ульянова пурнӑҫӗ ҫинчен ҫырнӑ калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1968. — 286 с.
— Старков Василий Васильевича, ҫураҫнӑ хӗрӗнчен.
«Питех те кирлӗ» // Юхма Мишши,Асклида Соколова. Воскресенская, Зоя Ивановна. Амӑш чӗри: Мария Александровна Ульянова пурнӑҫӗ ҫинчен ҫырнӑ калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1968. — 286 с.
— Ҫураҫнӑ хӗрӗ, — тутӑрпа ҫыхнӑ апат-ҫимӗҫе хурса пачӗ хӗр.
«Питех те кирлӗ» // Юхма Мишши,Асклида Соколова. Воскресенская, Зоя Ивановна. Амӑш чӗри: Мария Александровна Ульянова пурнӑҫӗ ҫинчен ҫырнӑ калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1968. — 286 с.
«Аннеҫӗм, мӗне кирлӗ капла суйни? — ӗсӗклеме тытӑнчӗ Аня. — Мӗнле ҫураҫнӑ хӗр пулам-ха эпӗ Марк Тимофеевичшӑн?«Мамочка, зачем эта ложь? — разрыдалась тогда Аня. — Какая же я невеста Марку Тимофеевичу?
Яланлӑхах // Юхма Мишши,Асклида Соколова. Воскресенская, Зоя Ивановна. Амӑш чӗри: Мария Александровна Ульянова пурнӑҫӗ ҫинчен ҫырнӑ калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1968. — 286 с.
Унӑн император величестви умӗнче, государь император умӗнче, манӑн ҫураҫнӑ хӗре Анна Ильинична Ульяновӑна Ҫӗпӗре ямасӑр хӑварма, ӑна ман патӑмра вырнаҫса пурӑнма ирӗк ыйтса илме тархаслатӑп.
Яланлӑхах // Юхма Мишши,Асклида Соколова. Воскресенская, Зоя Ивановна. Амӑш чӗри: Мария Александровна Ульянова пурнӑҫӗ ҫинчен ҫырнӑ калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1968. — 286 с.
Ҫураҫнӑ хыҫҫӑн шӑнкӑрчсем каллех, ҫуначӗсене ҫапа-ҫапа, пӳҫӗсене тата хурисене пӑркала-пӑркала юрлама пуҫлаҫҫӗ.Помирившись, скворцы начинали петь, одновременно шевеля крылышками и вертя головой и хвостом.
Вуннӑмӗш сыпӑк // Михаил Юрьев. Смирнов В.И. Саша Чекалин: повесть. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1960. — 340 с.
Авалхи йӑла тӑрӑх, йӑмӑх хӗрлӗ роза чечекӗсене ҫывӑх ҫынсене ҫех (ҫураҫнӑ хӗре, арӑма, тантӑша, амӑшне, ашшӗне, йӑмӑкне) парнелеҫҫӗ, хӗрлӗ тӗс яланах юрату палли шутланнӑ.
Кама мӗн парнелемелле? // Роза Митрушкина. Аасамаа И. Т. Хӑвна мӗнле тытмалла. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1976. — 192 с.
Сӑпайлӑ каччӑ ҫураҫнӑ хӗрне нихӑҫан та аялти кӗпе-тум (вӑл темле хитре пулсан та), чӑлхасем парнелемест.
Кама мӗн парнелемелле? // Роза Митрушкина. Аасамаа И. Т. Хӑвна мӗнле тытмалла. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1976. — 192 с.
Хӗр ҫураҫнӑ хыҫҫӑн чылай ҫынсем венчет ҫӗррисене сулахай аллӑн ятсӑр пӳрнине тӑхӑнаҫҫӗ.Многие носят обручальные кольца в знак помолвки на безымянном пальце левой руки.
Мӑшӑрланни // Роза Митрушкина. Аасамаа И. Т. Хӑвна мӗнле тытмалла. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1976. — 192 с.
Хӗр ҫураҫнӑ чухне мӗнле йӗркепе ларнӑ, ҫаплах лармалла.
Мӑшӑрланни // Роза Митрушкина. Аасамаа И. Т. Хӑвна мӗнле тытмалла. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1976. — 192 с.
Хӗр ҫураҫнӑ чухне тӑвансене, юлташсене пуҫтараҫҫӗ.О помолвке можно объявить своим родственникам и друзьям на устроенном в эту честь ужине.
Мӑшӑрланни // Роза Митрушкина. Аасамаа И. Т. Хӑвна мӗнле тытмалла. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1976. — 192 с.
Ҫӗнӗ ҫынсене ырӑ пурнӑҫ сунса ӗҫнӗ хыҫҫӑн ҫураҫнӑ хӗр ашшӗпе кӗрӳ-каччӑ ашшӗ сӑмах илеҫҫӗ.На свадьбе после тоста за новобрачных слово берут отец невесты и отец жениха.
Сӗтел хушшинче хӑвна мӗнле тытмалла // Роза Митрушкина. Аасамаа И. Т. Хӑвна мӗнле тытмалла. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1976. — 192 с.
Ҫураҫнӑ хӗр каччӑн ашшӗ-амӑшӗсем патне каччӑпа пӗрле пырать.
7. Хӑнара // Роза Митрушкина. Аасамаа И. Т. Хӑвна мӗнле тытмалла. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1976. — 192 с.
Хӗрӗн амӑшӗсем ӑна алӑк патне ҫитиччен ӑсатса ямаҫҫӗ пулсан, ҫураҫнӑ хӗр хӑй ӑсатать.Если родители невесты не провожают его до дверей, тогда это делает невеста.
7. Хӑнара // Роза Митрушкина. Аасамаа И. Т. Хӑвна мӗнле тытмалла. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1976. — 192 с.
Авланма хатӗрленекен каччӑн ҫураҫнӑ хӗрӗн ашшӗ-амӑшӗпе паллашмалла.Молодой человек, который собирается жениться, должен познакомиться с родителями своей невесты.
7. Хӑнара // Роза Митрушкина. Аасамаа И. Т. Хӑвна мӗнле тытмалла. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1976. — 192 с.