Corpus of the Chuvash language

Шырав

Шырав ĕçĕ:

куҫҫульпе (тĕпĕ: ) more information about the word form can be found here.
Грэй хӗре аллисенчен чӑмӑртаса тытрӗ те — ӑҫта кайсан хӑрушӑ маррине ӑнланса Ассоль куҫҫульпе йӗпеннӗ питне ҫапла асамлӑн килсе ҫитнӗ тусӗн кӑкӑрӗ ҫумне пытарчӗ.

Грэй взял ее руки и, зная уже теперь, куда можно безопасно идти, она спрятала мокрое от слез лицо на груди друга, пришедшего так волшебно.

VII. Хӗрлӗ «Вӑрттӑнлӑх» // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремёш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 9–90 с.

Ванкуверта Грэя амӑшӗн куҫҫульпе, хӑравпа тулнӑ ҫырӑвӗ шыраса тупрӗ.

В Ванкувере Грэя поймало письмо матери, полное слез и страха.

II. Грэй // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремёш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 9–90 с.

Эсӗ мӗн ыйтни пурте пулӗ: санпа иксӗмӗр туслӑн, хаваслӑн пурӑнма пуҫлӑпӑр, чуну нихӑҫан та куҫҫульпе хуйхӑ курмӗ».

У тебя будет все, чего только ты пожелаешь; жить с тобой мы станем так дружно и весело, что никогда твоя душа не узнает слез и печали».

I. Ӑрӑмҫӑ пӗлтерни // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремёш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 9–90 с.

Мамонтов хӑрах аллипе пилӗкне тытса, теприне, йӑлтӑркка ҫӗрӗ тӑхӑннӑскерне, е пӗлӗтелле ҫӗклесе, е «ырӑ казаксем» енне кӑтартса илсе, куҫҫульпе калать:

Мамонтов, уперев руку в бок и другую, — со сверкающим перстнем, — то воздевая к синему небу, то протягивая «к доброму» казачеству, говорил со слезами:

9 // Чӑвашсен патшалӑх издательстви. Толстой, А.Н. Ҫӑкӑр: Царицына оборонӑлани: повесть. — Шупашкар: ЧАССР государство издательстви, 1941. — 244 с.

— Эсир ав, Иван Васильевич, эсир ак, Миколай Миколаевич, эсир те, Степан Митрофанович, унӑн чӳречи умӗнче ҫара пуҫӑн куҫҫульпе тӑрса, парӑм срукне тӑссамӑр, — «ачасене валли ҫиме ҫук»… — тесе тӑрӑттӑрччӗ…

— А вы бы, Иван Васильевич, вы бы, Миколай Миколаевич, вы бы, Степан Митрофанович, без шапки под их окошком слезно просили — повремените с должишком, — «детишкам, мол, есть нечего…»

2 // Чӑвашсен патшалӑх издательстви. Толстой, А.Н. Ҫӑкӑр: Царицына оборонӑлани: повесть. — Шупашкар: ЧАССР государство издательстви, 1941. — 244 с.

Эпӗ хамӑрӑн пӳрт чӳречисем ҫине пӑхрм та, манӑн куҫсем куҫҫульпе тулчӗҫ.

Я смотрел на знакомые ставни, и слезы подступали к глазам.

1 // Леонид Агаков. Жарков Л.М. Хастар тусӑм ҫинчен ҫырнӑ повесть. Вырӑсларан Л. Агаков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1957. — 300 с.

Макӑрӑн, эсӗ вара ҫуркуннешӗн, Ҫапах куҫҫульпе тавӑраймӑн ӑна…

Горько заплачешь, весну пропустивши, Но уж слезами ее не вернешь…

12 // Аркадий Малов. Казакевич Э.Г. Кӑвак тетрадь: повесть. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1976. — 158 с.

Чугуринӑн пичӗ куҫҫульпе йӗпенсе нӳрелнӗччӗ.

Лицо Чугурина было мокро от слез.

1 // Аркадий Малов. Казакевич Э.Г. Кӑвак тетрадь: повесть. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1976. — 158 с.

Лешӗ сӗтел хушшинче краҫҫын лампи умӗнче ларать, куҫӗсем куҫҫульпе тулнӑ.

Тот сидел у стола, и в свете керосиновой лампы Эмиль увидел у него на глазах слёзы.

Ытларикун, августӑн вуннӑмӗшӗнче Эмиль шапана ирхи апат карҫинккине ячӗ, ун хыҫҫӑн ҫав тери лайӑх мар хӑтланчӗ, кун пирки каласа та парас килмест // Галина Матвеева. Линдгрен А. Лённебергӑри Эмиль мыскарисем: повесть; чӑвашла Г.А. Матвеева куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 2018. — 203 с.

— Ҫук, эпӗ ӑна сӗтел хушшинчен нимле майпа та илсе тухаймастӑп, — салхуллӑн каларӗ Готтфрид, унӑн куҫӗ куҫҫульпе тулчӗ.

— Нет, я не смогу вытащить его из-за стола, — мрачно сказал Готтфрид, и глаза его наполнились слезами.

Юнкун, октябӗрӗн 31-мӗшӗнче, Эмиль лашаллӑ пулать тата Петрель-фрупа пӗтӗм Виммербю ҫыннисене вилесле хӑратса пӑрахать // Галина Матвеева. Линдгрен А. Лённебергӑри Эмиль мыскарисем: повесть; чӑвашла Г.А. Матвеева куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 2018. — 203 с.

— Тен, ҫакӑ чӑх вӑл Эмиль? — куҫҫульпе чыхӑна-чыхӑна каларӗ вӑл.

— Может быть, это Эмиль, — проговорила она сквозь слёзы.

Вырсарникун, июнӗн вуннӑмӗшӗ, Эмиль Идӑна флагшток ҫине ҫӗкленӗ кун // Галина Матвеева. Линдгрен А. Лённебергӑри Эмиль мыскарисем: повесть; чӑвашла Г.А. Матвеева куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 2018. — 203 с.

Феня ун мӑйӗнчен ҫакӑнса ҫаплах чӗтресе куҫҫульпе чыхӑнса макӑрнӑ.

А Феня, повиснув на его шее, вздрагивала и захлебывалась в слезах.

VII // Петӗр Хусанкай. Телешов Д.Н. Типшар: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1946. — 56 с. — 8–56 с.

Леш алӑкне хупнӑ та, чӗнмесӗр, ҫӗрӗкхи пек ыйтасса кӗтсе тӑнӑ; сӑмах уҫсанах чӗркуҫленме, ҫак ҫын аллине чуптума, куҫҫульпе ҫума хатӗр пулнӑ вӑл.

Та затворила дверь и молча ожидала вопроса, готовая по первому слову кинуться на колени, целовать и обливать слезами протянутую руку.

VII // Петӗр Хусанкай. Телешов Д.Н. Типшар: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1946. — 56 с. — 8–56 с.

Вара Феня пусма ҫинчен аялалла шӑп-шӑпӑрт чупса аннӑ, куҫҫульпе йӗпеннӗ питне вӑл аллипе хупланӑ пулнӑ.

Затем застучали быстрые шаги Фени, молча сбегавшей по лестнице с мокрым от слез и закрытым ладонью лицом.

III // Петӗр Хусанкай. Телешов Д.Н. Типшар: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1946. — 56 с. — 8–56 с.

Мӗн чухлӗ куҫҫульпе ҫӑвӑнчӗ пулӗ хура ҫӗр.

Сколькими слезами умылась черная земля.

«Ҫын шучӗ пултӑр тесе илсе кайрӗҫ» // А.АЛЕКСАНДРОВ. «Хӗрлӗ ялав», 2021.09.10, http://gazeta1931.ru/gazeta/8102-ch-ms-r-chik-sem-35

Пырне унӑн темскер кӑтӑклантарса чыхӑнтарма пуҫларӗ, куҫӗсем вӗри куҫҫульпе тулчӗҫ.

В горле першило, глаза заволокло слезами.

X сыпӑк // Михаил Юрьев. Корольков Ю.М. Леня Голиков партизан: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 340 с.

Вӑл мӗскӗн амӑшӗ куҫҫульпе макӑрнӑшӑн чӗререн пӑшӑрханнӑ, уншӑн пӑшӑрханнипех вӑл шухӑша кайса пуҫне усса пынӑ.

Он душевно был тронут слезами бедной матери, и это одно только его смущало и заставляло задумчиво опустить голову.

II // Куҫма Турхан. Гоголь Н.В. Тарас Бульба: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1948. — 126 с.

Анчах ҫапла тӑвас вырӑнне хам та халь-халь йӗрсе ярасса анчах туйрӑм эпӗ: хӗрачана питех те шел пулни, тӗрӗслӗх те яланах ҫӗнтермессе ӑнланни (уйрӑмах икӗ ҫын хушшинчи ӗҫсенче ҫапла-ҫке вӑл) чуна ҫурсах ыраттарчӗ, хыткан аяк пӗрчисем те, хӗрачан куҫҫульпе йӗпеннӗ, нӑшӑклатакан сӑмси те, вӑл ман пата ҫапла вирхӗнсе ман ҫума ҫапла тӗршӗнни те чӗрене ҫурчӗ.

Но вместо этого я почувствовала, что разревусь сама от жалости, оттого, что справедливость, к сожалению, не всегда побеждает (в особенности там, где дело касается двоих), от этих косточек, от мокрого, шмыгающего носа, от той пронзительности, с какой она бросилась ко мне.

Вуннӑмӗш сыпӑк // Олимпиада Таллерова. Криштоф Е.Г. Ҫу уйӑхӗ — экзамен умӗнхи вӑхӑт: повесть. Вырӑсларан О. Таллерова куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1973. — 144 с.

Ҫакӑн евӗр ҫил хыҫҫӑн тӳрех ҫумӑр пуҫланать: хӗрача пичӗ те, чӑнах та, куҫҫульпе йӗпеннӗччӗ.

За таким ветром следует дождь: и лицо девочки в самом деле было мокро от слез.

Вуннӑмӗш сыпӑк // Олимпиада Таллерова. Криштоф Е.Г. Ҫу уйӑхӗ — экзамен умӗнхи вӑхӑт: повесть. Вырӑсларан О. Таллерова куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1973. — 144 с.

Нумайччен выртать-и купцан ытармалла мар хитре те ҫамрӑк хӗрӗ, сахал выртать-и ҫапла тӑнсӑр пулса, акӑ вӑл тӑна кӗре пуҫлать те илтет хайхискер: ун патӗнче такам вӗри куҫҫульпе йӗрет, хӗрхеннӗ сасӑпа ҫапла калать:

Полежавши долго ли, мало ли времени, опамятовалась молодая дочь купецкая, красавица писаная, и слышит: плачет кто-то возле нее, горючьми слезами обливается и говорит голосом жалостным:

Кӗрен чечек // Владимир Ухли. Аксаков С.Т. Кӗрен чечек: юмах. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 34 с. — 5–34 с.

Страницăсем:

Menu

 

Statistics

...more detailed