Corpus of the Chuvash language

— Ҫӳлте пуринчен ытла эпӗ сана кансӗрлерӗм пуль ӗнтӗ, — терӗм эпӗ, хамӑн сассӑм хӑрушшӑн илтӗннине туйса, ҫапах та ним пулман пек каласшӑнччӗ-ха эпӗ — Ҫӗр ҫинче эпир иксӗмӗр Орестпа Пилад пулсаттӑмӑр.

— Можно подумать, что я больше всего мешал тебе в воздухе, — сказал я, чувствуя, что у меня страшный голос, и всё ещё стараясь говорить хладнокровно. – А на земле мы были Орестом и Пиладом.

Саккӑрмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Ҫӳлте, инҫе мар, ҫӑхансем явӑнаҫҫӗ.

Кружилось над льдиной вороньё.

29 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

Курбан ак мана темӗскер кӑшкӑрать, ҫӳлте лашасем тулхӑраҫҫӗ, тапӑртатаҫҫӗ.

Что-то кричит мне Курбан, и ржут, топочут сверху лошади.

27 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

Ҫӳлте Козерог палли тӑрать.

Сверху стоял знак Козерога.

26 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

Ҫӳлте, пуҫ тӗлӗнче, инҫе-инҫе, кӗрхи ҫӑлтӑрсем патӗнчех, самолет моторӗсем кӗрлеҫҫӗ.

Над головой высоко, где-то под самыми осенними звездами, ныли моторы самолетов.

24 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

Шӑп ҫакӑ самантра таҫта ҫӳлте консерватори тӳпи тӗлӗнче истребитель ҫӗкленчӗ.

И в эту минуту где-то высоко над крышей Консерватории взвыл истребитель.

14 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

Ҫӳлте пулнисем вара — пӗтнӗ.

А вот кто наверху был, тем, конечно, конец.

12 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

Лере, ҫӳлте, хам палланӑ люстра тӑлӑххӑн ҫакӑнса тӑнине курсан, эпӗ кӑшкӑрса ятӑм, вӑл карап караван майлӑскер, чалӑшнӑ тимӗр ҫеклӗ ҫинче темле тытӑнса юлкаланӑ.

И я вскрикнула, увидев там, наверху, косо висящую на погнутом железном крюке знакомую мне люстру в виде корабля-каравеллы.

12 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

Ҫак вӑхӑтра манӑн пионерсем кӑвак пӗлӗтре темӗнле турӑ хут татӑкӗсем хӗвӗшнине курчӗҫ — пирӗн пуҫ ҫинчех, нумай ҫӳлте.

Но тут мои пионеры заметили, что какие-то белые бумажки роятся высоко над нами в голубом небе.

11 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

Самолёт питӗ ҫӳлте, вӑл пире кунта, хир варринче сиен тӑваймасть.

Самолет летел на большой высоте, бояться нам его тут, в поле, было нечего.

11 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

— Ҫӳлте, ҫӳлте, Памир тӑвӗсем ҫинче, пирӗн совет астрономӗсем пурӑннӑ.

— Как жили где-то на Памире, высоко-высоко, несколько наших астрономов советских.

6 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

Ҫӳлте ҫӑлтӑрсем ачашшӑн куҫ хӗсеҫҫӗ: «Ну, ну, ҫӑлтӑрҫӑ!

И звезды над нами ласково жмурились, подмигивали сверху мальчишке, маня: «Ну, ну, звездочет!

2 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

Пушӑ йывӑҫ ҫуртӑн крыльци ҫинче тӑратӑп та, ҫӳлте янкӑр уяр тӳпе куратӑп.

Я стою на крыльце пустого, тёмного деревянного дома, и ясное, таинственное небо простирается надо мной.

Вунтӑваттӑмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Ку ҫырӑва алӑпа ҫырнӑ пек факсимилепе пичетленӗ, ҫӳлте аттен хамӑр курман портречӗ пур — тинӗс тумӗпе вӑл, шурӑ погонлӑ кительпе, ҫӳлелле пӗтӗрсе янӑ мӑйӑхлӑ чип-чипер офицер.

Это письмо было напечатано в виде факсимиле, и над ним папин незнакомый портрет — в морской форме, в кителе с белыми погонами: изящный офицер со старомодно поднятыми кверху усами.

Виҫҫӗмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Нина Капитоновна эпӗ питӗ ҫӳлте вӗҫни пирки ыйтса пӗлчӗ, ун сӑмахӗ мана Даша инкен ҫыруне асилтерчӗ, ӑна эпӗ Балашов шкулӗнче вӗреннӗ чухнех илтнӗччӗ-ха: «Ытти ҫынсенни пек ҫӗр ҫинче ҫӳрес шӑпу ҫук пулсан, эппин, Санечка, аяларахран вӗҫме сӗнетӗп сана», тенӗччӗ.

Нина Капитоновна всё интересовалась, высоко ли я летаю, — и это напоминало мне тёти Да-шино письмо, которое я получил ещё в Балашовской школе: «Раз уж не судьба тебе, как все люди, ходить по земле, то прошу тебя, Санечка, летай пониже».

Ҫиччӗмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Анчах та мана выртма ҫав тери канлӗ пулчӗ — ҫӳлте пӗлӗт, темле лӑпкӑ пӗлӗт курӑнать унта та йӗри-тавра шурӑ юр сарӑлса выртнӑ пек, вӑрман пур пек туйӑнать.

Но мне было очень удобно — снизу было видно небо, такое тихое, как будто и там кругом был лес и полно снега.

Вуннӑмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Пӗр вырӑнтан, тарӑн хушӑкран, эпир каллех парӑса антарса иртрӗмӗр, аялта шыв, таҫта ҫӳлте — кӑвак тӳпе, ик еннипе — чӑнкӑ та тӑвӑр ҫырансен ешӗл капламӗ, Унтан каллех, мотора чарса, парӑс ҫӗклесе, эпир Водохранилище тӑрӑх симӗс сӑмсахсем патӗнчен, хирӗҫ пулакан яхтӑсен ҫумӗнче ярӑнса ҫӳреме пуҫларӑмӑр.

Свернув парус, на моторе мы прошли глубокую выемку — узкий тенистый туннель, где внизу была вода, наверху — голубое небо, а с обоих боков — зеленые срезы крутых берегов, Потом опять, остановив мотор, подняв парус, мы скользили по водохранилищу мимо зеленого мыса и встречных яхт.

15 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

Тунсӑхласа ҫитнӗскер, эпӗ ак тӑван урамсем тӑрӑх савӑнса ҫӳретӗп, йӑсӑрланса тӑракан асфальт хуранӗсем патӗнчен иртетӗп, ылтӑн тӗс ҫапнӑ бульварсем тарӑх тухатӑп, унта, решетке тулашӗнче, мӗлтлетсе тӑракан хӗрлӗ лампӑ ҫывӑхӗнче, ҫӳлте, трамвай ҫулӗсен тӗлӗпе, Мускав кӗркуннин асӑрхаттаракан паллисем ҫакӑнса тӑраҫҫӗ: «Сыхланӑр! Ҫулҫӑ тӑкӑнать».

Я соскучилась по городу и с удовольствием шагала по улицам, мимо дымящихся асфальтовых котлов, по золотистым бульварам, где за решеткой, около беспрестанно мигающей красной лампочки, висели над трамвайными путями предупредительные знаки московской осени: «Осторожно! Листопад».

11 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

Ҫӳлте, тимӗр сассипе кӗмсӗртетсе, алӑк уҫӑлчӗ.

Наверху, грохнув железом, открывается дверь.

9 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

Плита тӗлӗнче, ҫӳлте, чейник ҫакӑнса тӑрать, унӑн мӗлки ҫине пӑхсан, вӑл пӗрре те чейник пӗк мар, такамӑн ҫав тери пысӑк сӑмси пек туйӑнать.

Чайник висит над плитой, а на тени — это не чайник, а чей-то огромный перевернутый нос.

Вунтӑваттӑмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951