Шырав
Шырав ĕçĕ:
Чӳречерен пӑхрӑм та тӗлӗнсе хытса кайрӑм: пӗри юлмиччен хӑрса кайнӑ йывӑҫсем чӗрӗлнӗ!Я выглянул в окно и застыл от удивления: засохшие деревья ожили, все до единого!
Хӑна хӗр // Марина Карягина. Карягина М.Ф. Ылтӑн панулми: калавсем/ М. Карягина. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 2011. — 33–37 с.
Алӑк ан уҫ, эпӗ — чӳречерен, — пӑшӑлтатрӗ Григорий.Не отпирай дверь, я — через окно, — шепотом сказал Григорий.
XVII // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.
Чӳречерен майӗпен, питӗ майӗпен шаккарӗ те, ҫав сасӑ хӑйӗн хӑлхине те кӑшт кӑна илтӗнчӗ.Тихо постучал в переплет рамы, так тихо, что сам почти не расслышал стука.
XVII // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.
Хупписене хупман чӳречерен пӳлӗме ҫӗрлехи хӑмӑр кӑвак ҫутӑ тӗксӗммӗн сӑрхӑнса кӗрет.Через не прикрытое ставнями окно в комнату вторгался густой, лиловый свет ночи.
VI // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.
Григорий чӳречерен малтанхи шурӑ сенкер юрпа витӗннӗ ҫӗрпе улмуҫҫисен ҫара тураттисем ҫине пӑхса ларчӗ.Григорий смотрел в окно на землю, покрытую первым голубым снежком, на голые ветви яблонь.
VI // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.
Вӑл хапха умне ҫитсе чарӑннине Дуняшка чӳречерен курчӗ, хулпуҫҫи ҫине йӑпӑр-япӑр тутӑр уртса, картишне тухрӗ.Дуняшка увидела в окно, как он подъехал к воротам, проворно накинула на плечи платок, вышла во двор.
VI // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.
Ильинична чӳречерен пӑхрӗ, сӗтел патне кайса тӑчӗ те, темӗн шухӑша кайса, нумай-нумай хушӑ нимӗн те шарламарӗ…Ильинична посмотрела в окно, отошла к столу и долго-долго молчала, о чем-то задумавшись…
II // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.
Чӳречерен аслӑ инженерӑн тӑраткаланнӑ ҫӳҫ-пуҫӗ курӑнать.
VII сыпӑк // Илпек Микулайӗ. Юрий Сотник. Курман-илтмен кайӑк; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 155–238 с.
Завснабпа аслӑ инженер чӳречерен кӗрсе учительсен пӳлӗмне пытанчӗҫ.Завснаб с главным инженером вскочили на подоконник и скрылись в учительской.
VII сыпӑк // Илпек Микулайӗ. Юрий Сотник. Курман-илтмен кайӑк; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 155–238 с.
Вӗсем унта ҫитеҫҫӗ, кунта ҫитеҫҫӗ, е шкул алӑкӗнчен кӗре-кӗре каяҫҫӗ, е чӳречерен кӗреҫҫӗ те сиксе тухаҫҫӗ, темле япаласем ҫӗклеҫҫӗ.
IV сыпӑк // Илпек Микулайӗ. Юрий Сотник. Курман-илтмен кайӑк; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 155–238 с.
Чӗвен тӑрса чӳречерен уртӑнтӑм та пӑхатӑп — пӳлӗмри пӗр кӗтесре кравать курӑнать, ун ҫинче Оська ҫывӑрать, вӑл пуҫӗнченех витӗннӗ.
III сыпӑк // Илпек Микулайӗ. Юрий Сотник. Курман-илтмен кайӑк; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 155–238 с.
Пӗр хутлӑ чул ҫурт патне ҫитсен, Оська эвакуаципе тухса кайиччен кӗтесри пӳлӗмре выртнине аса илтӗм те хӗрринчи чӳречерен шаккарӑм.
III сыпӑк // Илпек Микулайӗ. Юрий Сотник. Курман-илтмен кайӑк; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 155–238 с.
Сасартӑк чӳречерен хутпа чӗркенӗ чул пӑрахрӗҫ.
I сыпӑк // Илпек Микулайӗ. Юрий Сотник. Курман-илтмен кайӑк; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 155–238 с.
Чӳречерен пӑхӑр-ха, мӗн куратӑр эсир?
III. Ӗҫӗ акӑ мӗнле пуҫланнӑ // Илпек Микулайӗ. Юрий Сотник. Курман-илтмен кайӑк; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 138–154 с.
— Ҫук, чӳречерен пуҫа кӑлармӑп, асанне!
Хура ҫӗлен // Илпек Микулайӗ. Юрий Сотник. Курман-илтмен кайӑк; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 109–118 с.
Асту, чӳречерен пуҫна ан кӑлар!
Хура ҫӗлен // Илпек Микулайӗ. Юрий Сотник. Курман-илтмен кайӑк; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 109–118 с.
Часах унӑн пуҫӗ чӳречерен те курӑнчӗ.
Райка «тыткӑна» илнисем // Илпек Микулайӗ. Юрий Сотник. Курман-илтмен кайӑк; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 101–108 с.
Ман пуҫ тӗлӗнчи уҫӑ чӳречерен ӑшӑ ҫил вӗрет, катари чугун ҫул станцийӗнчен поезд шӑхӑрнӑ сасса илсе ҫитерет вӑл, унтан пӑравус хускалса кайни илтӗнет.
Хӑйӑр // Илпек Микулайӗ. Юрий Сотник. Курман-илтмен кайӑк; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 47–57 с.
Чӳречерен темӗнле ют пӑхнӑ пек туйӑннӑ ӑна.
VI. Канӑҫсӑр каҫ // Николай Пиктемир. Антон Чехов. Каштанка: калав; вырӑсларан Н. Пиктемир куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1941. — 48 с.
Водитель пирус кӑларчӗ, ӑна аллинче ҫавӑркаларӗ, унтан хуҫлатса лӳчӗркерӗ те чӳречерен персе хӑварчӗ.Водитель достал папиросу, покрутил ее в руке и, скомкав, выбросил в окно.
3 // Антал Назул. Титов, Владислав Андреевич. Вилӗме ҫӗнтерсе…: повесть; вырӑсларан Анатолий Ерусланов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1972. — 7–163 с.