Corpus of the Chuvash language

Шырав

Шырав ĕçĕ:

аллинчи (тĕпĕ: алӑ) more information about the word form can be found here.
Хапха патӗнче Наталья пӗчченех тӑрать, тул ҫутӑлас умӗнхи сулхӑн ҫил ун аллинчи хурлӑхлӑ хура тутӑра ҫӑлса илесшӗн туллашса вӑркӑштарать.

У ворот стояла одна Наталья, и свежий предутренний ветерок рвал из рук ее черную траурную косынку.

VIII // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Суранланса пӗтнӗ урипе йывӑррӑн пусса, вӑл тӗмеске ҫинчен анчӗ, аллинчи штык кӗртсе лартнӑ винтовкине тӳрлетсе тытрӗ те хӑрӑлтатса тухакан сасӑпа команда пачӗ:

Волоча перебитую ногу, он сошел с бугра, поправил на руке винтовку с примкнутым штыком, хрипло скомандовал:

II // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Такам аллинчи кӑкӑр ачи каҫса кайсах кӑшкӑрчӗ.

У кого-то на руках заплакал грудной ребенок, зашелся в крике.

12 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Унӑн чӗтрекен аллинчи хаҫачӗ кӑпӑртатрӗ.

Газета шуршала в его трясущихся руках.

21 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Мажаров савӑннипе ача пек кулса янӑ, Ксюша аллинчи куҫлӑха туртса илсе, вӑл тупӑннине ӗненмен пек, ӑна сӑмси ҫине лартса пӑхнӑ, унтан ӑна хывса шӑлкаланӑ та каллех тӑхӑнса лартнӑ.

Мажаров от радости засмеялся, точно ребенок, выхватил из рук Ксюши очки, нацепил их на нос, протер, снова надел, словно не верил, что пропажа нашлась.

19 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Аллинчи кӑшт чӗтрекен пӗчӗк кӗленчине таса стакан хӗрри тӗлне тытса, вӑл кирлӗ чухлӗ тумлам пӑшӑлтатса шутласа ячӗ, унта графинран пӑртак шыв хушрӗ те Алексей Макарович еннелле ҫаврӑнчӗ.

Держа над краем чистого стакана чуть вздрагивающий в руках пузырек, он отшептал положенное число капель, долил из графина немного воды и обернулся к Алексею Макаровичу.

16 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Коробин, хӑйне темӗнле вӑрттӑн ӗҫ тунӑ чух тытнӑ пек, мӑраннӑн ҫаврӑнкаларӗ, аллинчи кепкине кӑларса ӳкерчӗ, пукана кровать патнерех шутарчӗ, юлашкинчен хӑй хӑраса ӳкме хатӗрришӗн кӑмӑлсӑр пулса ларчӗ те куҫ харшисене пӗркелентерчӗ.

Коробин, словно пойманный на чем-то запретном, неуклюже засуетился, выронил из рук кепку, придвинул поближе к кровати стул и, недовольный своей трусливой готовностью, наконец сел и насупился.

14 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Вӑл, хӗре мӗн каласса кӗтсе пулас, васкамарӗ, унӑн аллинчи шуррӑн курӑнакан хут ҫине ним марла пӑхса илчӗ.

Он помедлил, видимо дожидаясь, что скажет дочь, равнодушно покосился на белевшую в ее руке бумажку.

2 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Сотня командирӗ аллинчи чӑпӑрккана чӗм кӗчӗ тейӗн, вӑл пуҫ тавра пӗтӗрӗнсе илчӗ те акшарпа вараланса пӗтнӗ атӑ кунчи ҫине ҫатлатса ӳкрӗ.

Плеть в руке сотенного ожила, описала круг, щелкнув, опустилась на голенище измазанного известкой сапога.

LX // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Урине хӗлле сыракан ҫӗнӗ тӑлавар чӗркенӗ пӗр дружинник урапан малти кустӑрми ҫине сиксе тӑчӗ те кӗске тытӑҫура хӑвӑртах казак аллинчи винчестера тӑпӑлтарса илчӗ.

Один из дружинников в новеньких зимних обмотках стал на переднее колесо брички и после короткой схватки вырвал винчестер из рук казака.

LX // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Богатырев аллинчи чӑпӑрккине хумасӑрах Вороновские сывлӑх сунчӗ:

Богатырев, не снимая с руки плети, поздоровался с Вороновским, сказал:

LII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Киле!.. — хыттӑн кӑшкӑрчӗ Григорий, ҫынсемпе чыхса тултарнӑ камерӑсен алӑкӗсене уҫа-уҫа пӑрахнӑ май аллинчи ҫӑраҫҫи ҫыххине силлесе.

По домам!.. — зычно кричал Григорий, распахивая двери густо набитых камер, потрясая связкой ключей.

XLV // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Лашан каҫӑртса хунӑ кӑпӑклӑ пуҫӗ хыҫӗнчен Григорий юланута хӑйне курмарӗ-ха, анчах ун аллинчи хӗҫӗн мӑкӑрӑлчӑк хӗррине тӗксӗм лаппине аванах асӑрхарӗ, Григорий пӗтӗм вӑйран чӗлпӗре туртса карӑнтарчӗ, хӗрлӗармеец сулса янӑ хӗҫе аяккалла сирсе, чӗлпӗрӗн сылтӑм енчи чӗнне кӑрӑн-кӑрӑн хытарчӗ, хырса тикӗсленӗ пӗкӗрӗлчӗк мӑй урлӑ хӗҫӗпе питӗ вирлӗ туртса касрӗ.

За вскинутой запененной конской мордой Григорий не видел еще всадника, но видел горбатый спуск шашки, темные долы ее, изо всей силы дернул Григорий поводья, принял и отвел удар, — забирая в руку правый повод, рубанул по склоненной подбритой красной шее.

XXXVII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Юланут аллинчи офицер хӗҫне сывлӑшра вӑйкӑнтарса пырать, хӗҫӑн кӗмӗл йӗнни, хӗвел ҫинче ҫулӑм пек йӑлтӑртатса, йӗнер йӑранине ҫапӑна-ҫапӑна илет.

Всадник шевелил в воздухе офицерской саблей, серебряные ножны болтались и бились о стремя, огнисто поблескивая на солнце.

XXXVII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Анчах лаша, кӗлеткипе тӑсӑлса ӳксе малалла тикӗсреххӗн талпӑнса чупма тытӑннӑ май, Григорий ҫул кӑтартса аллинчи чӗлпӗре кӑшт ҫеҫ хускатнине те итлекен пулчӗ.

Но чем дальше и ровнее стлался в машистом намете конь, тем больше повиновался он еле заметному движению руки, направлявшей его бег.

XXXVII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Пӑрахмастпӑр, — кулса илчӗ те Петро, майӗпен сӑрт тӳпинелле куҫакан хӗрлисен речӗсем ҫине тинкерсе пӑхса, аллинчи чӑпӑрккине канӑҫсӑррӑн вылятма пуҫларӗ.

Не покинем, — улыбался Петро и, посматривая на медленно подвигавшиеся к бугру цепи красных, начал нервно поигрывать плеткой.

XXXII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

— Кам ку?! — вырӑнтан тапранмасӑр хиврен кӑшкӑрса ячӗ Григорий, кӑштах кукӑртнӑ аллинчи наганне асӑрхамалла мар ҫӗклесе.

— Кто такой?! — резко закричал Григорий, не трогаясь с места, неприметно поднимая в полусогнутой руке наган.

XXX // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Антип аллинчи винтовкӑна курнипе, Емельян тилхепине карӑнтарса утсене хӑвӑрт каялла ҫавӑрчӗ.

Емельян, увидев в руках Антипа винтовку, задернул лошадей, круто повернул назад.

XXVII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Мишка шуралса кайрӗ, аллинчи чикарккине урайне ӳкерчӗ.

Мишка побелел, выронил папиросу.

XXVII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Аллинчи ухвачӗ чӗтренипе вӑл ниепле те купӑста яшкиллӗ чукун куршака ҫӗклесе илме пултараймарӗ.

Рогач в руках ее дрожал, и она никак не могла поднять чугун со щами.

XVI // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Страницăсем:

Menu

 

Statistics

...more detailed