Шырав

Шырав ĕçĕ:

янӑраса (тĕпĕ: янӑра) more information about the word form can be found here.

— Пырать, эпӗ кунтан та калатӑп — лайӑхрах илтӗнӗ! — ун ялти нумай хӗрарӑмӗсенни пек юрланӑ евӗр тикӗссӗн тухакан сасси ҫемҫен янӑраса кайрӗ.
— Ничего, я и отсюда скажу — слышней будет! — Голос ее звучал ровно и мягко, с той певучей плавностью, которой отличаются голоса многих сельских женщин.

12 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Чан сасси ял ҫинче хуйхӑллӑн йынӑшса, янӑраса тӑнӑ.
Колокол бросал над селом тоскливый, ноющий звон.

3 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Никодим ялта чи малтан пӳрт тӑррипе ватӑ хурӑн хушшине ҫинҫе антеннӑ карнӑ, вара яри уҫӑ чӳречесенчен пӗтӗм урама хаваслӑ музыкӑ янӑраса кайнӑ.
Никодим первый в деревне натянул между крышей дома и старой березой тонкую антенну, и сквозь распахнутые настежь окна зазвучала на всю улицу веселая музыка.

2 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Пӗтӗмпех шӑпланса ҫитсен, шӑплӑха пӑсса, лӑпланнӑ ял ҫийӗн савӑнӑҫлӑ хӗр сасси янӑраса кайрӗ, ӑна нӑйӑлти купӑс сасси пулӑшрӗ.
И когда отстоялась тишина, взмыл над притихшей деревней ликующий девичий голос, поддержанный сиплыми вздохами гармони:

1 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Ҫурт тӑррисем ҫине ҫемҫе ӑшӑ ҫутӑ ӳкет, кантӑксенче ялкӑша-ялкӑша илет; тирек ращинче, ҫаралнӑ туратсем хушшине хӗсӗнсе ларнӑ йӑвасем ҫинче, ларма хатӗрленекен кураксем ҫатӑлтатаҫҫӗ; хӗрарӑмсем выльӑх-чӗрлӗхе хӑйсен картишӗсене кӗме вӑрӑммӑн йыхӑрни илтӗнет — вӗсен сассисем, каҫхи сывлӑшра уҫҫӑн янӑраса, таҫтах ҫитеҫҫӗ, ӗнесем ҫав тери тунсӑхлӑн мӗкӗреҫҫӗ, сурӑхсем йӗнӗ пек макӑраҫҫӗ, тӗтӗм шӑрши, йӳҫенкӗрех навус ҫӗрӗкӗн, ҫумӑрсемпе исленнӗ кӗрхи ҫӗрӗн ачаран хӑнӑхнӑ, хумхантарса савӑнтаракан шӑрши сӑмса шӑтӑкӗсене кӑтӑклантарать…
Мягкий и теплый свет падал на крыши изб, жарко вспыхивал в окнах; в оголенных ветвях тополиной рощи чернели опустевшие гнезда грачей; было слышно, как бабы ласково, нараспев зазывали скотину — в вечернем воздухе ясно и далеко разносились их голоса; с утробной тоской мычали коровы, плаксиво блеяли овцы, пощипывало ноздри знакомым с детства запахом дыма, горьковатой навозной прели.

Хиврен янӑраса хаплатакан пӑшал сассисем пӗр-пӗринпе хутӑшса кайса пӗрлешрӗҫ, аслати сассипе кисренсе ҫӗмӗрлекен кӗрлев пӑчӑ сывлӑшра чӗтренӳллӗ октава пек кӗмсӗртетсе тӑчӗ.
Садкие, бухающие звуки выстрелов сливались, в душном воздухе колеблющейся октавой стоял раскатистый, громовитый гул.

LIX // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Таҫта лере, Дон леш енче, Хопер тӗлӗнчерехре, аслати хӗнтӗртетнӗ сасӑ вӑрӑммӑн янӑраса кайрӗ.
Где-то за Доном, над Хопром разостлался глухой раскат грома.

XLIX // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Сӗтел патӗнче, ҫавраҫил ҫавӑрттарнӑ пек, хӗрлӗармеецсен сӑрӑ ҫӗлӗкӗсем хумханма, штыксен кӑвак вӗҫӗсем чӳкенме пуҫларӗҫ, пӗчӗкҫӗ сӗтел патне чешкисене чӑмӑртанӑ алӑсем туртӑнчӗҫ, площадьре, пӑшал пенӗ пек, кӗскен те тарӑхса кӑшкӑрнӑ сасӑсем янӑраса кайрӗҫ:
Около стола, как взвихренные ветром, заколебались серые красноармейские папахи, закачалась сизая щетина штыков, к столику протянулись сжатые в кулаки руки, по площади, как выстрелы, зазвучали озлобленные короткие вскрики:

Ҫав самантрах вара хаваслӑн та ҫинҫен янӑраса кайнӑ иккӗмӗш сасӑ, мӗкӗрнӗ пек хулӑнӑн тухакан баса хупласа, кайӑк пек ухӑнса хӑпарчӗ, савӑнӑҫлӑн, ҫӗкленӳллӗн шӑранма тытӑнчӗ:
И тотчас же задорный тенорок подголоска взмыл, как птица, над гудящим басом и весело, с перебором начал:

XLVII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Унтан хутор хӗрринчи урамра ҫынсен сассисем янӑраса кайрӗҫ, чикаркка ҫутисем кӑварланма пуҫларӗҫ; лашасем хартлатни, ут чӗрнисем айӗнче шӑнса ларнӑ пылчӑк кӑчӑртатса ванни илтӗнчӗ.
А потом на крайней улице зазвучали людские голоса, рдяно загорелись огни цигарок, послышался конский храп, хруст промерзшей грязи, продавливаемой лошадиными копытами.

Хӑма сарнӑ кӗпер ҫинче, ҫуркунннхи таса шӑплӑхра, унӑн сайран илтӗнекен ури сассисемпе ӑна хӑваласа ҫитме васкакан Наталья вӗтӗртетни янӑраса тӑчӗ.
По деревянному настилу мостка в прозрачной весенней тишине четко зазвучали его редкие шаги и отзвуки дробной поступи Натальи, поспешавшей за ним.

XLVI // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Патнерех ҫиҫкӗнсе ҫитерехпе, Григорий матроссен аллисем винтовка затворӗсене шӑлтӑрт-шӑлтӑрт туртса шутарнине асӑрхарӗ, тӳртен тӗллесе пенӗ сасӑсем хиврен те вӑйлӑн янӑраса кайнине илтрӗ.
Доскакивая, Григорий видел, как руки их шмурыгали затворы винтовок, и слышал резкие, в упор, выстрелы.

XLIV // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

«Чим, чим, ҫӗр пиҫет! Чим, чим, ҫӗр пиҫет!» — хаваслӑн чӗвӗлтетрӗ кӑсӑя ҫав ӑшӑ ҫанталӑклӑ кун; сивӗтес умӗн вара — Григорий пӗлет ӑна — сасси улшӑнать: кӑсӑя хӑвӑрт-хӑвӑрт тӑрӑлтатса канаш парать, вӑл чийлетни вара: «Ҫӗлӗк тӑхӑн, чим! Ҫӗлӗк тӑхӑн, чим!» тенӗ майлӑ янӑраса илтӗнет.
«Точи-плуг! Точи-плуг!» — радостно выговаривала синичка в этот ростепельный день, а к морозу — знал Григорий — менялся ее голос: скороговоркой синица советовала, и получалось также похоже: «Обувай-чирики! Обувай-чирики!»

XXXIV // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Ҫав хулӑн сассах аслати пек хаяррӑн, ҫилӗллӗн янӑраса кайрӗ:
Тот же бас зарокотал громовито, гневно:

XXX // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Вӗсем вичкӗннӗн шӑхӑрни казаксен кӑмӑлне ҫӗклентерчӗ, пуля вӗҫнӗ сасӑсем хаваслӑн та ҫинҫен янӑраса тӑчӗҫ.
Живой их звук бодрил, был весел и тонок.

Пенӗ сасӑ пӗр хутчен, унтан тепре янӑраса кайрӗ: Громов хӑйӑр тӗмески ҫине ыткӑнса хӑпарчӗ, наганӗпе печӗ.
Хлопнул выстрел, другой: Громов выскочил на вершину песчаного буруна, бил из нагана.

XXVII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Шӑв-шав майӗпенех лӑпланма пуҫларӗ, унтан тӳрех хӑватлӑн янӑраса ҫӗкленчӗ:
Гул стал притихать, а потом сразу взмахнул ревом:

XXIV // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Инҫете вӗҫтерсе каять ҫил унӑн сассине, вӑл вара ҫӗрлехи шӑплӑхра хулӑн баслӑ хӗлӗхе темле асӑрхамасӑр пырса сӗртӗннӗ майлӑ вӑрахчен те салхуллӑн янӑраса тӑрать.
Ветром далеко пронесет его крик, и долго и грустно будет звучать он над степью, как ночью в тишине нечаянно тронутая басовая струна.

XIX // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

— Ну, Александр, йӑлӑхрӑм эпӗ сана тархасласа, — юнавлӑн янӑраса илтӗнчӗ хӗрлӗ куҫ харшиллин сасси.
Голос рыжебрового зазвучал угрожающе: — Ну, Александр, мне надоело тебя уговаривать.

XVI // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

— Аксинья сасси типпӗн янӑраса тухрӗ.
— Голос Аксиньи зазвучал сухо.

VII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Страницăсем:

Corpus of the Chuvash language

Шырав

Шырав ĕçĕ:

Menu

Statistics