Corpus of the Chuvash language

Шырав

Шырав ĕçĕ:

туйӑм the word is in our database.
туйӑм (тĕпĕ: туйӑм) more information about the word form can be found here.
— Эпӗ, паллах, сире ырӑ ӗҫ туса пама хавас, анчах манӑн хамӑн та художествӑллӑ туйӑм пур-ҫке-ха, — тет Руф мана хирӗҫ.

— Я, конечно, рад оказать вам услугу, но у меня тоже есть художественная жилка, — отвечает Руф.

Сысна ҫури йӑли // В. Абакаев. О. Генри. Сысна ҫӳри йӑли // Илемлӗ литература: журнал. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1941. — №4. — 118-126 с.

Шӑпах туйӑм, анчах ахалли мар, политикӑллӑ туйӑм…»

Именно чутья, и не простого, а политического…»

XIV // Александр Яндаш. Бабаевский, Семен Петрович. Ҫӗр ҫинчи ҫутӑсем: роман; вырӑсларан Исаак Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 7–514 с.

«Манӑн Иванӑн туйӑм ҫитмест», — аса илчӗ те вӑл Алена сӑмахне, йӑл кулчӗ.

«Моему Ивану не хватает чутья», — вспомнил он слова Алены.

XIV // Александр Яндаш. Бабаевский, Семен Петрович. Ҫӗр ҫинчи ҫутӑсем: роман; вырӑсларан Исаак Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 7–514 с.

Илья Стегачева нихҫан та юратман тата юратмастӑп, тесе Татьяна тупа тунӑ пулсан та, вӑл ӑна ӗненнӗ пулин те, кӳренӳллӗ те кӑштах ҫилленчӗклӗ туйӑм ҫухалмарӗ.

И хотя Татьяна клялась ему, что Илью Стегачева никогда не любила и не любит, хотя он ей и верил, а горькое, немного даже злое чувство не исчезало.

IX // Александр Яндаш. Бабаевский, Семен Петрович. Ҫӗр ҫинчи ҫутӑсем: роман; вырӑсларан Исаак Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 7–514 с.

Ҫав кулла аса илме ӑна халӗ те кӑмӑллӑ та савнӑҫлӑ пулнӑ, анчах ҫак паха туйӑм ҫумнех тата чӗрене ыраттаракан туйӑм та сӑрхӑнса кӗнӗ: хаҫат редакторӗ Татьяна патӗнче час-часах пулни кӳрентернӗ.

Тот смех и сейчас вспоминался радостно и ласково, но рядом с этим хорошим чувством ютилась и горечь: было обидно, что у нее часто бывает редактор газеты.

IX // Александр Яндаш. Бабаевский, Семен Петрович. Ҫӗр ҫинчи ҫутӑсем: роман; вырӑсларан Исаак Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 7–514 с.

Анчах Виктор ҫакна кӑна ӑнланма пултарайман: кунта юласси ҫинчен хӑҫан тата мӗнле йышӑнма пултарнӑ-ха вӑл, ҫак тӳссе курман савӑнӑҫлӑ туйӑм ӑҫтан килсе тухнӑ-ха?..

Но одного Виктор не мог понять: когда и откуда пришло и это решение, а с ним и это неизведанное чувство?..

II // Александр Яндаш. Бабаевский, Семен Петрович. Ҫӗр ҫинчи ҫутӑсем: роман; вырӑсларан Исаак Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 7–514 с.

Виктор лайӑх ӑнланнӑ: унӑн ҫак туйӑм хӑй Усть-Невинские юлма татӑклӑнах йышӑннине пула килсе тухнӑ, кунта вӑл пӗр ҫула е яланлӑхах юлать-и — ун ҫинчен халӗ вӑл шутламан.

Виктор хорошо сознавал: чувство это было вызвано тем, что он окончательно решил остаться в Усть-Невинской, на год или навсегда, — об этом сейчас он не думал.

II // Александр Яндаш. Бабаевский, Семен Петрович. Ҫӗр ҫинчи ҫутӑсем: роман; вырӑсларан Исаак Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 7–514 с.

Нарыжный лашана ҫавӑтса килчӗ, Марфа Семеновна, сӗтел ҫине апат-ҫимӗҫ хатӗрлесе лартса, каҫхи апата чӗнчӗ, — пӗтӗм кӗлеткере ҫав-ҫавах йывӑр туйӑм сӑрлатса тӑрать.

И Нарыжный привел коня, а Марфа Семеновна накрыла в комнате стол и пригласила ужинать — во всем теле чувствовалось то тягостное настроение.

XXI // Александр Яндаш. Бабаевский, Семен Петрович. Ҫӗр ҫинчи ҫутӑсем: роман; вырӑсларан Исаак Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 7–514 с.

Ҫавӑн пек йывӑр туйӑм каярахпа та, тӗттӗмленсе ҫитсен те, иртсе каймарӗ.

Такое тягостное настроение не покидало Артамашова и позже, когда уже совсем стемнело.

XXI // Александр Яндаш. Бабаевский, Семен Петрович. Ҫӗр ҫинчи ҫутӑсем: роман; вырӑсларан Исаак Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 7–514 с.

Станицӑсенче пурнакансемпе, уйрӑммӑнах Усть-Невинецсемпе тӗл пулсан, хӑйне темшӗн питӗ кӑмӑллӑ та савӑнӑҫлӑ туйӑм ҫавӑрса илнине Сергей хӑй те пӗлмен.

Сергей не понимал, почему при встрече с жителями станицы, особенно с Усть-Новинецсами, его начала обволакивать очень приятное и веселое ощущение.

XVII // Александр Яндаш. Бабаевский, Семен Петрович. Ҫӗр ҫинчи ҫутӑсем: роман; вырӑсларан Исаак Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 7–514 с.

Ӑнлан эсӗ, Игнат Савельевич, сирӗн коммунистсен питӗ тӗрӗс туйӑм

Пойми, Игнат Савельич, что у ваших коммунистов очень верное чутье…

XIII // Александр Яндаш. Бабаевский, Семен Петрович. Ҫӗр ҫинчи ҫутӑсем: роман; вырӑсларан Исаак Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 7–514 с.

Вӑл туйӑм кашни райком секретарнех паллатӑр ӗнтӗ.

которая была так знакома, пожалуй, каждому секретарю сельского райкома.

XIII // Александр Яндаш. Бабаевский, Семен Петрович. Ҫӗр ҫинчи ҫутӑсем: роман; вырӑсларан Исаак Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 7–514 с.

Урӑххине асра тытас пулать: чӗринче мӗн пур унӑн, пурнӑҫ ҫине мӗнле пӑхать вӑл, ӗҫре питех кирлӗ политикӑллӑ туйӑм, ҫивӗчлӗхпе тимлӗх пур-и унӑн, ӑслӑ-и, нумай вуланӑ-и, ыттисем курма пултарайманнине курма пӗлӗ-и, ҫынпала вӑл ун умӗнче чӗрине уҫса памалла калаҫма пултарӗ-и — колхозри чи малта тӑракан коммунистӑн пахалӑхӗ мӗнле пулмаллине ку ҫеҫ пӗлтерет-и ара!

Существенно другое, что у нее в душе; как она смотрит на жизнь, и есть ли у нее политическое чутье и та острота и твердость, которые так необходимы будут в работе; умна ли, начитана ли, сумеет ли увидеть то, что другим не видно, сможет ли поговорить с человеком так, чтобы он открыл ей душу, — да мало ли какими качествами обязан обладать первый коммунист в колхозе!

XI // Александр Яндаш. Бабаевский, Семен Петрович. Ҫӗр ҫинчи ҫутӑсем: роман; вырӑсларан Исаак Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 7–514 с.

Хӑйӗнче пурнӑҫра пӗрремӗш хут килсе тухнӑ темӗнле ҫӗнӗ туйӑм пуррине Андрей: татах та ытларах сиссе илчӗ.

И еще сильнее почувствовал Андрей то, что пришло к нему впервые в жизни.

XXVI // Феодосия Ишетер. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; пӗрремӗш кӗнеке; вырӑсларан Феодосия Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 382 с.

Андрей хӑй те ӑнланса илме пултараймасть, ӑҫтан тата хӑҫан килсе тухрӗ-ши ҫак ҫӗнӗ туйӑм, анчах, апла пулин те, пӗлет вӑл, ку туйӑм пуррине вӑл пурнӑҫра пӗрремӗш хут сисет.

Андрей не мог понять, когда и почему появилось это ощущение, но точно знал, что он испытывает его впервые в жизни.

XXVI // Феодосия Ишетер. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; пӗрремӗш кӗнеке; вырӑсларан Феодосия Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 382 с.

Ӑна халь пӗтӗмӗшпех пӗр хӗрӳ туйӑм тыткӑна илчӗ, ҫак юлашки кунсенче хӑйне пӗрмай ҫапӑҫӑва чӗнекен туйӑм.

Им полностью владело одно желание — то, которое в последние дни настойчиво звало его в бой.

XXIV // Феодосия Ишетер. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; пӗрремӗш кӗнеке; вырӑсларан Феодосия Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 382 с.

Ытти боецсем те хӑйсен вырӑнӗсене тӑчӗҫ, вӗсем хӑйсен винтовкисене хӑвӑрт кӑна бруствер ҫине хурса пӗр-пӗринпе калаҫкаласа илнине курсан, Андрей чухласа илчӗ: ҫурри тӗттӗм блиндажра чух вӗсем хӑранипе асапланатчӗҫ пулсан, халь апла мар ӗнтӗ, ун вырӑнне вӗсем ҫӗнӗ туйӑм ҫуралнӑ: халь ӗнтӗ вӗсем ҫапӑҫу ыйтнӑ пек пурӑнма та, хастаррӑн ҫапӑҫма та хатӗр.

Остальные бойцы тоже встали на свои места, и по тому, как они вскидывали на бруствер винтовки и перекликались, Андрей понял, что тот страх, который мучил их в полутемном блиндаже, уступил место новому чувству: жить и действовать, как того требует бой.

XXIV // Феодосия Ишетер. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; пӗрремӗш кӗнеке; вырӑсларан Феодосия Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 382 с.

Ҫак хӗрӳ туйӑм унӑн чӗрине хӗссе те чӗпӗткелесе илнӗн туйӑнать.

Щемящее, пощипывающее сердце желание.

XXIV // Феодосия Ишетер. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; пӗрремӗш кӗнеке; вырӑсларан Феодосия Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 382 с.

Ольховка ҫыннисен пурин те пӗр евӗрлӗ йывӑр туйӑм: халиччен эпир хамӑр кил таврашӗнче хамӑр хуҫаччӗ, пурлӑхӗ те пурччӗ, хамӑр пурнӑҫа хамӑр йӗркелесе пыраттӑмӑр, халь ӗнтӗ, йытӑсене ҫакса пӗтернӗ хыҫҫӑн, хуҫа пулма пӑрахрӑмӑр, теҫҫӗ пек вӗсем хӑйсем ҫинчен.

Все ольховцы испытывали одно тяжкое чувство: будто они, повесив собак, перестали быть хозяевами своих усадеб, своего двора и всей своей судьбы.

XXII // Феодосия Ишетер. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; пӗрремӗш кӗнеке; вырӑсларан Феодосия Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 382 с.

Вӑрманпа утнӑ хушӑра Костьӑн темӗнле ҫӗнӗ туйӑм ҫуралчӗ.

Пока шли лесом, у Кости родилось какое-то новое чувство.

XVIII // Феодосия Ишетер. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; пӗрремӗш кӗнеке; вырӑсларан Феодосия Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 382 с.

Страницăсем:

Menu

 

Statistics

...more detailed