Шырав
Шырав ĕçĕ:
Ҫав вӑхӑтра Володя хӑйне такам хыҫалтан ҫавӑрса тытнине, ҫӳлелле ҫӗклесе, аяккалла сӗтӗрсе кайнине сисрӗ.
Ҫиччӗмӗш сыпӑк // Тани Юн. Лев Кассиль. Кӗҫӗн ывӑл урамӗ: повесть. Тани Юн куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР Государство Издательстви, 1953.
Унтан Володя вӗлтрен вӗтеленӗ пек вӗчӗлтенекен ҫывӑрса кайнӑ, тӑртаннӑ урисене аран-аран сӗтӗрсе, хӑйӗн кровачӗ патнелле утрӗ, пуҫ вӗҫне лартма пукан йӑтса пычӗ, пукан ҫине сехете хучӗ те, хронометр тиклетнипе пуканӑн бук йывӑҫӗ янӑранине итлесе, хывӑнма пуҫларӗ.
Пиллӗкмӗш сыпӑк // Тани Юн. Лев Кассиль. Кӗҫӗн ывӑл урамӗ: повесть. Тани Юн куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР Государство Издательстви, 1953.
Вӑл амӑшне чӗнме кухньӑна чупрӗ те нумай ӳкӗтленӗ хыҫҫӑн, пӳлӗме сӗтӗрсе килчӗ.Он сбегал за ней на кухню и после долгих уговоров притащил в комнату.
Пиллӗкмӗш сыпӑк // Тани Юн. Лев Кассиль. Кӗҫӗн ывӑл урамӗ: повесть. Тани Юн куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР Государство Издательстви, 1953.
— Утма маннӑ пулас, сӗтӗрсе пыма тивет!
Виҫҫӗмӗш сыпӑк // Тани Юн. Лев Кассиль. Кӗҫӗн ывӑл урамӗ: повесть. Тани Юн куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР Государство Издательстви, 1953.
Анчах ӑна ашшӗн ҫирӗп алли чавсинчен ҫӳлерех тытса, хытӑ пӑчӑртарӗ те, машина пӳлӗмӗнчен коридора сӗтӗрсе тухрӗ.Но крепкая рука отца уже сильно сжала его повыше локтя и вытащила из машинного отделения в коридор.
Виҫҫӗмӗш сыпӑк // Тани Юн. Лев Кассиль. Кӗҫӗн ывӑл урамӗ: повесть. Тани Юн куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР Государство Издательстви, 1953.
— Атя, чупар! — тесе кӑшкӑрчӗ те Ваня, вӗренпе ҫыхӑннӑ Володьӑна хӑй хыҫҫӑн сӗтӗрсе малалла ыткӑнчӗ.— Давай бегом! — крикнул Ваня, бросаясь вперед и увлекая за собой натянутой веревкой Володю.
Иккӗмӗш сыпӑк // Тани Юн. Лев Кассиль. Кӗҫӗн ывӑл урамӗ: повесть. Тани Юн куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР Государство Издательстви, 1953.
Пӗрне вӗлереҫҫӗ, вӑл тӳнет, мӗскӗне сӗтӗрсе каяҫҫӗ те, тепри тухать.
XLII // Иван Васильев, Григорий Краснов-Кӗҫӗнни. Толстой, Лев Николаевич. Казаксем: повесть; вырӑсларан И.С. Васильевпа Г.И. Краснов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 3–136 с.
Вилӗсене станичнӑй правленийӗ патне сӗтӗрсе пырса пӑрахрӗҫ.
XLI // Иван Васильев, Григорий Краснов-Кӗҫӗнни. Толстой, Лев Николаевич. Казаксем: повесть; вырӑсларан И.С. Васильевпа Г.И. Краснов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 3–136 с.
Унта пӗрер сехет анчах канать, каскалать, ҫатан корзинкӑсем йӑтать, каҫ пулсан вара, хаваслӑ та хастарскер, вӑкӑрсене кантрисенчен сӗтӗрсе тата вӗсене вӑрӑм хулӑпа хӑваласа, станицӑна таврӑнать.
XXIX // Иван Васильев, Григорий Краснов-Кӗҫӗнни. Толстой, Лев Николаевич. Казаксем: повесть; вырӑсларан И.С. Васильевпа Г.И. Краснов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 3–136 с.
Старик ҫак каҫхине ытлашши нумай ӗҫнипе урайнех йӑванса анчӗ; вара Ванюшӑн, хӑйне пулӑшма салтаксене чӗнсе пырса, сура-сура, ӑна сӗтӗрсе тухма тиврӗ.
XXVIII // Иван Васильев, Григорий Краснов-Кӗҫӗнни. Толстой, Лев Николаевич. Казаксем: повесть; вырӑсларан И.С. Васильевпа Г.И. Краснов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 3–136 с.
«Шуйттан сӗтӗрсе килчӗ-и мана ҫак йӗрӗнчӗк ӗҫке!» — терӗ те хӑй ӑшӗнчӗ Оленин, тӑрса тухса кайма хатӗрленчӗ.«И черт меня занес на эту отвратительную пирушку!» — сказал про себя Оленин и, встав, хотел уйти.
XXV // Иван Васильев, Григорий Краснов-Кӗҫӗнни. Толстой, Лев Николаевич. Казаксем: повесть; вырӑсларан И.С. Васильевпа Г.И. Краснов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 3–136 с.
Чихирь тултарнӑ стакансене пыл ярса хутӑштарнӑ тата виҫ кӗрепенке премӗке сӗтел ҫине йӗркипе сапаласа тухнӑ хыҫҫӑн, Белецкий, хӗрсене кӗтесрен сӗтӗрсе кӑларса, сӗтел хушшине лартрӗ те вӗсене премӗксем валеҫсе пама пуҫларӗ.
XXIV // Иван Васильев, Григорий Краснов-Кӗҫӗнни. Толстой, Лев Николаевич. Казаксем: повесть; вырӑсларан И.С. Васильевпа Г.И. Краснов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 3–136 с.
Вӗсем вилене темиҫе утӑм сӗтӗрсе кайрӗҫ те унӑн урисене салтса ячӗҫ, урисем вара, чӗтренсе илсе, ҫӗре ӳкрӗҫ.
IX // Иван Васильев, Григорий Краснов-Кӗҫӗнни. Толстой, Лев Николаевич. Казаксем: повесть; вырӑсларан И.С. Васильевпа Г.И. Краснов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 3–136 с.
Сӗтӗрсе килӗр ӑна кунталла, ачасем! — кӑшкӑрса пӑрахрӗ Лукашка вилене йӗрӗнсе тыткалакан казаксем ҫине.Тащи его сюда, ребята! — повелительно крикнул Лукашка казакам, которые неохотно брались за тело.
IX // Иван Васильев, Григорий Краснов-Кӗҫӗнни. Толстой, Лев Николаевич. Казаксем: повесть; вырӑсларан И.С. Васильевпа Г.И. Краснов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 3–136 с.
— Ҫитет сире кулма, — терӗ урядник, — сӗтӗрсе кайӑр виллине.
IX // Иван Васильев, Григорий Краснов-Кӗҫӗнни. Толстой, Лев Николаевич. Казаксем: повесть; вырӑсларан И.С. Васильевпа Г.И. Краснов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 3–136 с.
— Ачасем, сӗтӗрсе кайӑр ӑна кордон хыҫне, — терӗ урядник казаксене, хӑй ҫаплах пӑшалне ҫавӑркала-ҫавӑркала пӑхрӗ.— Оттащи его за кордон, ребята, — обратился урядник к казакам, все осматривая ружье.
IX // Иван Васильев, Григорий Краснов-Кӗҫӗнни. Толстой, Лев Николаевич. Казаксем: повесть; вырӑсларан И.С. Васильевпа Г.И. Краснов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 3–136 с.
— Ав мӗнле, сазан ҫакланнӑ! — терӗ йӗри-тавра пуҫтарӑнса тӑнӑ казаксенчен пӗри, каюкран сӗтӗрсе кӑларнӑ чеченец вилли, курӑка лутӑркаса, ҫыран хӗррине выртнӑ вӑхӑтра.
IX // Иван Васильев, Григорий Краснов-Кӗҫӗнни. Толстой, Лев Николаевич. Казаксем: повесть; вырӑсларан И.С. Васильевпа Г.И. Краснов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 3–136 с.
Тӗлӗнсе кӑна хыттӑн: ҫак кӗреш пек мӑнттай, вӑйлӑ, тискер кайӑклӑрах ҫыннӑн калама ҫук пысӑк ирӗкӗ пӗтӗм полка хӑй хыҫӗнчен илӗртме пултарчӗ, вӑл ӑна аялта ҫаврӑнса тӑракан темле ҫаврака шӑтӑкалла сӗтӗрсе кайрӗ-кайрех, ҫав ярханахсӑр, тытамакла ӗҫкӗ-ҫикӗ вӑхӑтӗнче вара Осадчий вӗҫӗмсӗрех, хирӗҫлӳпе килӗшменлӗх шыранӑ евӗр, сӗмсӗрле хатарлӑхпа, намӑсне ҫухатсах, вилнӗскерӗн ятне ниҫта шӑнӑҫман сӑмахсемпе тылларӗ.
XVIII // Антал Назул. Куприн, Александр Иванович. Тытӑҫу: повеҫсем; вырӑсларан Антал Назул куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1978. — 144–392 с.
Ӑна шалти темле ют, вӑрттӑн вӑй туртса, сӗтӗрсе кайнӑн туйӑнать.Казалось, он двигался под влиянием какой-то чужой, внутренней, таинственной силы.
XVI // Антал Назул. Куприн, Александр Иванович. Тытӑҫу: повеҫсем; вырӑсларан Антал Назул куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1978. — 144–392 с.
Адьютантпа чыспа-чыс ылмашӑнтарса илнӗ хыҫҫӑн, вӑл ҫавӑнтах, лешӗн ҫурӑмӗ хыҫӗнче, каялла ҫаврӑннӑ Ромашова аллисемпе уйрӑм, сӑмахпа каласа пама ҫук кулӑшла выляту туса кӑтартрӗ: «Мӗн, тӑванӑм, ҫурса таткалама сӗтӗрсе кайрӗҫ-им сана?» — тенине пӗлтерчӗ пулас ку.
VII // Антал Назул. Куприн, Александр Иванович. Тытӑҫу: повеҫсем; вырӑсларан Антал Назул куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1978. — 144–392 с.