Corpus of the Chuvash language

Шырав

Шырав ĕçĕ:

пусса (тĕпĕ: пус) more information about the word form can be found here.
Иван ятлӑ пӗр каскалакан ҫамрӑк ҫын халӑх хушшинчен хӗсӗнкелесе пусӑ патне тухнӑ та вӗрене ярса илнӗ, патак ҫине ларса, хӑйне пусса антарма хушнӑ.

Молодой плотник Иван пробился сквозь толпу к колодцу, схватил веревку, сел на палку и велел себя спускать.

Йывӑр сывлӑш // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.

Стараста вӗрене туртса илнӗ те лаша пӑхакана урапаран тытса тӑма хушнӑ, хӑй патак ҫине утланса, часрах пусса ана пуҫланӑ.

Староста велел ему держать колесо, а сам вытянул веревку, сел на палку и полез в колодезь.

Йывӑр сывлӑш // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.

Стараста пусса пӗшкӗнсе пӑхать: хай арӑм шывра пуҫхӗрлӗ вырта парать.

Староста поглядел в колодезь и увидел, что баба лежит в воде головой и кверху ногами.

Йывӑр сывлӑш // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.

Хӑй урапине ерипе ҫавӑрса, ӑна пусса антара пуҫланӑ.

А староста за колесо стал спускать ее.

Йывӑр сывлӑш // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.

Выльӑх пӑхакан арӑм пӳрте чупса кӗнӗ те старастине каланӑ: «Элексантӑр пичче, эпӗ патйене пусса ятӑм, анса илсем тархасшӑн», — тенӗ.

Скотница вернулась в избу и говорит старосте: — Александр! слазяй, батюшка, в колодезь, — я бадью упустила.

Йывӑр сывлӑш // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.

Тарҫи хӑвӑртах пырса ҫитсе, хӑй мулӗ ҫинчен сиксе аннӑ та ҫӗҫӗпе чиксе, антилопӑна пусса пӑрахнӑ: унтан ӑна мул ҫурӑмӗ ҫине хӑпартса хурса, каллех йӗнер ҫинелле сиксе хӑпарнӑ та юланутлӑ хӗрарӑм хыҫҫӑн кайнӑ.

Слуга быстро подъехал, соскочил со своего мула и ударом ножа заколол антилопу; затем, взвалив тушу на спину мула, снова вскочил в седло и поехал за всадницей.

XXIV сыпӑк // Феодосия Ишетер. Рид, Томас Майн. Пуҫсӑр юланут: роман / Майн Рид; вырӑсларан Ф. Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1949. — 412 с.

Пӗтӗмӗшпех салху шухӑшсем пусса илнӗскер, Кольхаун вӑйӑ вырӑнӗ патнелле чуптарнӑ.

Подавленный мрачными мыслями, Кольхаун скакал к месту пикника.

ХVIII сыпӑк // Феодосия Ишетер. Рид, Томас Майн. Пуҫсӑр юланут: роман / Майн Рид; вырӑсларан Ф. Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1949. — 412 с.

Мексиканец ҫивӗч ҫӗҫӗпе ӑна пусса пӑрахрӗ.

Мексиканец ударом острого ножа заколол его насмерть.

ХIV сыпӑк // Феодосия Ишетер. Рид, Томас Майн. Пуҫсӑр юланут: роман / Майн Рид; вырӑсларан Ф. Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1949. — 412 с.

Тӗтре пусса илчӗ, вара мана аялта нимӗн те курӑнми пулчӗ.

С тех пор, как стало пасмурно, внизу ничего не было видно.

Сывлӑш ҫинче вӗҫсе ҫӳрекен каласа кӑтартни // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.

— Акӑ пӗтрӗ те, мистер Фелим! — терӗ Зеб, ҫӗлен пуҫӗ ҫине хӑйӗн йывӑр атӑ кӗлипе пусса.

— Вот и все, мистер Фелим, — сказал Зеб, наступая змее на голову своим тяжелым каблуком.

VII сыпӑк // Феодосия Ишетер. Рид, Томас Майн. Пуҫсӑр юланут: роман / Майн Рид; вырӑсларан Ф. Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1949. — 412 с.

Ҫулҫӳренсем хӑйсен мӗлкисем ҫине урисемпе пусса, питӗ хуллен пыраҫҫӗ.

Путешественники продвигаются медленно, наступая на собственные тени.

I сыпӑк // Феодосия Ишетер. Рид, Томас Майн. Пуҫсӑр юланут: роман / Майн Рид; вырӑсларан Ф. Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1949. — 412 с.

Пускӑчӗсем ҫине пусса пыракан урисене ҫемҫе сӑран пушмак тӑхӑннӑ.

На ногах, опирающихся на стремена, ботинки из мягкой кожи.

I сыпӑк // Феодосия Ишетер. Рид, Томас Майн. Пуҫсӑр юланут: роман / Майн Рид; вырӑсларан Ф. Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1949. — 412 с.

Хӑйне пӗтӗмпех темле вӑрттӑн шухӑшсем пусса илнӗ пек, таврари пурӑнӑҫа вӑл вуҫех курман пек туйӑнать.

Кажется, что он во власти каких-то глубоких чувств и мелкие происшествия не могут вывести его из задумчивости.

Пролог // Феодосия Ишетер. Рид, Томас Майн. Пуҫсӑр юланут: роман / Майн Рид; вырӑсларан Ф. Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1949. — 412 с.

Малтан вӑл хытӑ пусса вӑрах ҫуласа тӑратчӗ, унтан шӑлӗпе те ҫаклата пуҫларӗ.

Он лизал долго и сильно налегал языком, а потом начинал прихватывать зубами.

Булькапа мильтон вилни // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.

Сулахай ҫыранта ҫӑра, ҫын ури пусса курман вӑрман.

На левом берегу поднимался густой, девственный лес.

Вунтӑххӑрмӗш сыпӑк // Роза Митрушкина. Жюль Верн. Вунпилӗк ҫулхи капитан. Роман. Куҫараканӗ Митрушкина Р. М. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1984 ҫул, 304 с.

Лешӗн Африкӑн пӗр ҫыранӗнчен тепӗр ҫыранне ҫити урлӑ каҫма — Африка ҫӗрӗ ҫине Занзибарта пусса Анголӑран тухма — сӗмсӗрлӗхӗ ҫитет имӗш.

У того хватит наглости пересечь всю Африку от одного берега до другого и, ступив на африканскую землю в Занзибаре, выйти через Анголу.

Вунтӑваттӑмӗш сыпӑк // Роза Митрушкина. Жюль Верн. Вунпилӗк ҫулхи капитан. Роман. Куҫараканӗ Митрушкина Р. М. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1984 ҫул, 304 с.

Анчах Муани-Лунга юрама тӑрӑшакан йӑпӑлтисем ҫине пӑхмарӗ те, вӗсен ҫумӗнчен урисене сарлакан пусса, ун айӗнче ҫӗр чӗтренӗ пек, тайкаланса утса иртрӗ.

Но Муани-Лунга даже не смотрел на раболепствующих льстецов и шел мимо них неверной походкой, широко расставляя ноги, словно земля под ним качалась.

Вунпӗрмӗш сыпӑк // Роза Митрушкина. Жюль Верн. Вунпилӗк ҫулхи капитан. Роман. Куҫараканӗ Митрушкина Р. М. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1984 ҫул, 304 с.

Вӑл хӑйӗн ҫара урисемпе пысӑккӑн яра-яра пусса, йӑраланса пырать, ҫурӑмӗ хӑйӗн пӗтӗмпех хупӑ ӑшӗнче.

Черепаха широко перебирала голыми лапами, а спина ее вся была покрыта корой.

Тимӗршапа // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.

Ҫавӑнпа хусахсем, хир чӑххисем патне лӑпчӑнса пынӑ чух, ҫӗлӗкӗсене куҫӗсем ҫине пусса лартса, ҫӳлелле пӑхмасӑр пыраҫҫӗ.

Посему, когда казаки подкрадываются к фазанам, то они надвигают шапку на свое лицо и не глядят вверх.

Хир чӑххисем // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.

Кунтах тем тӗрлӗ вӗҫен кайӑк — чӗрри те, пусса тирпейлени те; тӗрлӗрен пулӑ.

Сюда же принесли множество живой и битой птицы, а также рыбы.

Вуннӑмӗш сыпӑк // Роза Митрушкина. Жюль Верн. Вунпилӗк ҫулхи капитан. Роман. Куҫараканӗ Митрушкина Р. М. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1984 ҫул, 304 с.

Страницăсем:

Menu

 

Statistics

...more detailed