Corpus of the Chuvash language

Шырав

Шырав ĕçĕ:

патӗнчи (тĕпĕ: ) more information about the word form can be found here.
Ун ҫӳҫне, чӳлмек пек туса, кирлӗ ҫӗртен мар, Самай ҫӳлерехрен каснӑ; хӑлхи патӗнчи ҫӳҫне те хӑпартса каснӑ, ҫавна пула Емельянӑн хӗрлӗ хӑлхисем икӗ хупах пек тухса тӑраҫҫӗ, хӑйсем вырӑнта маррине сиснӗн туйӑнаҫҫӗ; унӑн ӗнсипе хӑлхисем ҫине пӑхса тӑрсан, Емельяна Егорушка питӗ телейсӗр ҫын вырӑнне хума тытӑнчӗ.

Затылок был выстрижен под скобку и выше, чем принято; виски были тоже выстрижены выше, чем следует, и красные уши Емельяна торчали, как два лопуха, и, казалось, чувствовали себя не на своем месте; глядя на затылок и на уши, Егорушка почему-то подумал, что Емельян, вероятно, очень несчастлив.

V // Ваҫлей Игнатьев. Чехов, Антон Павлович. Ҫеҫенхир: повесть; вырӑсларан Ваҫлей Игнатьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1988. — 116 с.

Ҫылӑх каҫарттарни ҫинчен каласа пӗтерсен, вӑл каллех Славяносербск патӗнчи темле Максим Николаевич ҫинчен сӑмах пуҫларӗ:

Кончив о покаянии, он опять заговорил о каком-то Максиме Николаевиче из-под Славяносербска:

IV // Ваҫлей Игнатьев. Чехов, Антон Павлович. Ҫеҫенхир: повесть; вырӑсларан Ваҫлей Игнатьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1988. — 116 с.

— Славяносербск патӗнчи Максим Николаич улпут та пӗлӗр ҫапла хӑйӗн ачине вӗренме илсе кайрӗ.

— Максим Николаич, барин из-под Славяносербска, в прошлом годе тоже повез своего парнишку в учение.

IV // Ваҫлей Игнатьев. Чехов, Антон Павлович. Ҫеҫенхир: повесть; вырӑсларан Ваҫлей Игнатьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1988. — 116 с.

Чун патӗнчи хирӗҫӗвне уҫҫӑн та хӑюллӑн кӑтартаканӗ пӗртен пӗр ҫак ӑсран кайнӑ ҫын кӑна пулчӗ.

Этот помешанный оказался единственным человеком, который осмелился выразить протест.

XVI. Вилӗм // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

— Кӗрленкӗ патӗнчи «Лутра пукан» тӗлне ҫитесси кӑна, — терӗ Соколов.

— Только бы нам добежать до Малого стула, что над водопадом, — сказал Соколов.

XV. Курнӑҫу // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Сад хапхи патӗнчи йывӑҫсен ҫулҫи витӗр пӗр ҫын тӑни курӑнах кайрӗ ӑна, ҫынни сарлака фескӑпа, сӑрӑ ҫӑм костюмпа.

Сквозь листву деревьев она рассмотрела, что у садовых ворот стоит человек в большом фесе, одетый в европейский костюм из серой грубошерстной ткани.

X. Юрату вӑл — паттӑрлӑх // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Мӑнастир патӗнчи уҫланка тухсан, Марийка чарӑнса тӑчӗ, сывлӑш ҫавӑрса илчӗ, енчен енне сыхланса пӑхкаларӗ, хӑйне никам та асӑрхаса тӑманнине сиссен каллех хӑй ҫулӗпе чупрӗ.

Выйдя на полянку перед монастырем, Марийка остановилась, перевела дух и беспокойно оглянулась крутом, но, убедившись, что никто ее не видал, снова побежала по дороге.

VII. Марийка ӗҫӗ ӑнӑҫмарӗ // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Огнянов Мӑнастир патӗнчи шыв арманӗ ҫырминче ҫӗр каҫрӗ.

Огнянов переночевал в одной из водяных мельниц, стоявших на Монастырской реке.

VI. Хыпарҫӑ // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Огнянов Клисурӑран тухса кайнӑ хыҫҫӑн студент та Рада патӗнчен хӗҫ-пӑшал салатса панӑ ҫӗре кайнӑ, унтан Стара ҫырми патӗнчи окопсем енне пынӑ.

А между тем студент вскоре после ухода Огнянова тоже ушел от Рады и направился к пункту раздачи оружия, а оттуда на укрепления у Стара-реки.

XXXV. Ҫапӑҫу // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Хӑшӗ ҫара ту хӗррипе чупать, ҫӳлелле хӑпарасшӑн, хӑшӗсем Зли-долӑ патӗнчи чӑнкӑ ҫыран хӗррипе васкаҫҫӗ, ыттисен шыв юхса тухакан айлӑм патӗнче Клисурӑна кӗмелли Средна-гора тӑвӗ еннелле, тата тепӗр ушкӑн йӗсӗм ҫырли сачӗпе Огнянов окопӗсем патнелле чупрӗҫ.

Одни бежали но голым холмам, чтобы подняться на гору, другие — к обрыву Зли-дола, третьи — в сторону Средна-горы, к долине, на которой вытекает Стара-река, образуя ворота в Клисуру, четвертые — к виноградникам и укреплению Огнянова.

XXXV. Ҫапӑҫу // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Зли-долӑра хурал тӑракансем пӗр хут персе те ячӗҫ; ҫавӑн хыҫҫӑн Огнянов хӑй патӗнчи окопсенчен те харӑс персе яма хушрӗ.

Со Зли-дола стража дала по ней несколько залпов из дальнобойных ружей; тотчас же по команде Огнянова дали залп и с его укрепления.

XXXV. Ҫапӑҫу // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Пӑшӑрханасси малалла иртрӗ, тупӑк патӗнчи малти рете те ҫитрӗ.

Волнение, перекатываясь все дальше в глубь храма, вскоре достигло передних рядов, стоявших у гроба.

XXI. Вилӗ кӗлли туни // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

— Эпир ӑна Ешӗл ҫырма патӗнчи сӑрта вырнаҫтарса лартӑпӑр, ҫавӑнтан пӗтӗм йӑлӑма персе тӑрӑпӑр.

— Мы поставим ее высоко над Зеленой балкой и оттуда будем обстреливать всю долину…

XIV. Кӗпҫе патӗнче // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Чун патӗнчи хаваслӑхне чарса тӑрас пулсан, вӑл сывлайми те пулать.

Он боялся, что задохнется от предательской радости, если вздумает обуздать ее хоть на миг.

XIII. Хаваслӑ курнӑҫу // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Тӗлӗнчӗҫ, ыйтса пӗлчӗҫ, савӑнчӗҫ, чун патӗнчи сӑмахсемпе калаҫрӗҫ…

Расспросы, восклицания, излияния, изумление, радость…

VIII. Колчо хӗпӗртени // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Мунчона, ухмахланса ытла усалланать тесе, мӑнастир хапхи патӗнчи башньӑна хупса хучӗҫ.

Мунчо лишили свободы и заперли, как буйнопомешанного, в башне у монастырских ворот.

I. Бяла Черква // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Суккӑр хӑй тавҫӑрса илеймесӗрех патӗнчи ҫынсене хыпашлама тытӑнчӗ, ҫав ача ӑна ҫакланассӑнах туйӑнчӗ.

Слепой инстинктивно ощупывал всех вокруг в надежде, что мальчик попадется ему под руку.

XXV. Ҫӑмӑл ӗҫ мар // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Смион хаджи ун хыҫӗнчи партӑ хушшинче ларать те, хӑй патӗнчи ҫынсене вӑл Бухарест театрӗн залӗ кунти залран самай пысӑк тесе каласа кӑтартрӗ, чаршав ҫине ӳкернӗ сенӗк мӗне пӗлтернине те вӑл ӑста ӑнлантарса пачӗ.

Хаджи Смион, сидевший за другой партой, отметил, что зрительный зал бухарестского театра значительно больше здешнего, и объяснил зрителям, что означают вилы, намалеванные на занавесе.

XVII. Спектакль // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Анчах ак алӑк патӗнчи халӑх икӗ еннелле пӑрӑнса тӑчӗ, кая юлса килекен икӗ хӑна валли иртсе пымалӑх ҫул турӗ, лешсем, шӑв-шав хускатасшӑн пулмасӑр малалла иртсе, ирӗк пукансене йышӑнчӗҫ.

Но вот у дверей толпа расступилась и дала дорогу двум опоздавшим гостям; стараясь не шуметь, они сели на свободные стулья.

XI. Рада пӑшӑрханӑвӗ // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Ҫав ӳкерчӗк айне вара чӑнлӑха пӑсса румын чӗлхипе «Силистра патӗнчи ҫапӑҫу» тесе ҫырнӑ пулнӑ та, анчах такамӑн ӑслӑ алли ҫав ӳкерчӗк айне пӑлхарла «Силистра патӗнчи хурах пусни!» тесе чӗрсе ҫырнӑ.

Под этой последней картинкой стояла не соответствующая действительности надпись на румынском языке: «Resboiul Silistriei» — но чья-то мудрая рука написала внизу болгарский перевод: «Разбой у Силистры»!

IV. Каллех Марко патӗнче // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Страницăсем:

Menu

 

Statistics

...more detailed