Corpus of the Chuvash language

Шырав

Шырав ĕçĕ:

тенӗ (тĕпĕ: те) more information about the word form can be found here.
— Пӑх, намӑса пӗлместӗн пулсан, — тенӗ Игнат Савельевич, чей чашкине сӗтел ҫине лартса.

— Погляди, коли не совестно, — сказал Игнат Савельевич и поставил блюдечко на стол.

4 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Кӳршӗсене вӑл лапка ҫинчен ӳксе вилнӗ тенӗ.

Соседям сказали, что она разбилась, упав с полатей.

4 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

— Мӗн хӑтланать, э! — тенӗ вӑл, ашшӗ ҫине ҫиллессӗн пӑхса.

— До чего дошел, — гневно глядя на отца, сказал он.

4 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Ҫав кун кӑнтӑр апатӗнче, ҫемье сӗтел хушшинче юшкӑн шӑрши кӗрекен симӗс шӗвеке сыпса ларнӑ чухне, аслӑ ывӑлӗ сасартӑк кашӑкне сӗтел ҫине пӑрахнӑ: — Ӑш пӑтранать, — тенӗ вӑл, — ҫиме пултараймастӑп, — ашшӗ ҫине куҫ айӗн пӑхса, хуллен чӗтрекен сассипе ыйтнӑ:

Как-то в полдень, когда семья сидела за столом и хлебала зеленую, пахнущую тиной жижу, старший сын вдруг бросил ложку на стол и сказал: — С души воротит — не могу, — и, исподлобья взглянув на отца, спросил с тихой дрожью в голосе:

4 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

— Эсӗ мар пулсан, пӗтсе те кайӑн, — тенӗ Игнат Савельевич.

— Если б не ты, прямо пропадай, — сказал Игнат Савельевич.

4 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

— Турӑ парсан, пурӑнӑпӑр мӗнле те пулин! — тенӗ амӑшӗ хӑвӑрт.

— Бог даст, проживем! — быстро заговорила мать.

4 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

— Ҫывӑрать, — тенӗ вӑл хуллен.

— Спит, — тихо сказал он.

4 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

— Пӳлмесене пӑхам-ха, шӑлсан мӗн чухлӗ пуҫтарӑнать — леҫетӗп, — тенӗ вӑл.

— Погляжу по сусекам, сколько подмету — свезу, — сказал он.

3 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

— Илӗрех, сирӗн влаҫ! — тенӗ Игнат Савельевич хӑйӑлтатса.

— Берите, ваша власть! — хрипло выдохнул Игнат Савельевич.

3 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

— Ну, эсӗ пире юмах ярса ан тӑр, сана эпир пӗр ҫул ҫеҫ пӗлместпӗр! — тенӗ Пробатов, куҫ харшисене сиктерсе.

— Ну, ты нас побасенками не корми, мы тебя не первый год знаем! — сдвинув брови, сказал Пробатов.

3 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

— Ӗҫӗ пирӗн нумай мар, — тенӗ Пробатов.

— Дело наше простое, — сказал Пробатов.

3 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

— Пӳрте кӗрӗр, Пробатов гражданин, — тенӗ вӑл, — хӑна пулӑр…

— Проходите в дом, гражданин Пробатов, — сказал он, — гостями будете…

3 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Хӑраса ӳкрӗн! — тенӗ вӑл Костя ҫине йӗрӗнчӗклӗн пӑхса.

Испугался! — сказала она, окидывая его презрительным взглядом.

3 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

— Ну, эсӗ, ҫылӑха ан кӗрт мана, — тенӗ хуллен хресчен, ура ҫине тӑрса, унӑн ҫӳҫӗсем арпашӑннӑ, куҫӗсем хӗрелсе кайнӑ.

— Ну, ты иди от греха, — тихо сказал мужик и поднялся, лохматый, с красными, воспаленными глазами.

3 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Ӗнер пушар сӳнтерме пӗтӗм ял тенӗ пек тухнӑччӗ, ӑна вара, ырӑскерне, темскер курмарӑм эпӗ!

Чего-то я его, такого доброго, не видал вчера на пожаре, когда чуть не вся деревня сбежалась!

3 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

— Намӑс мар-и ҫавӑн пек сӑмахсем калама? — тенӗ Аниска, хӗрелсе кайса.

— И не совестно такие слова говорить! — вспыхнув, сказала Аниска.

3 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

— Хуть те эпир ҫук ҫынсем те, — тенӗ хресчен тӗксӗммӗн, — анчах пире кулаксен тӗпренчӗкӗ кирлӗ мар.

— Мы хошь люди и бедные, — угрюмо произнес мужик, — да в кулацких подачках не нуждаемся!

3 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

— Акӑ атте сире укҫа парса ячӗ, ҫунса кайнӑ пирки, — тенӗ Аниска хӑвӑрт, тутӑр кӗтессине салтнӑ та сӗтел ҫине хресчен умне укҫа кӑларса хунӑ.

— Вот вам тятя на погорелое послал, — быстро сказала Аниска, развязала уголок платка, куда были спрятаны деньги, и положила их перед мужиком на стол.

3 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Хӗрлӗ ҫӳҫлӗ пысӑк чышкине ҫӗклесе: — Хаклӑ хӑнасем, хӑтасем, пуҫанасем, пиччесем! — тенӗ вӑл пурин умӗнче те, — ман Аниска мана ҫунса кайнӑ ҫынсемшӗн тӑван ашшӗ пек пулма — вӗсене вӑй ҫитнӗ таран пулӑшма ыйтать!

Подняв крупный, в рыжей щетине кулак, он торжественно возгласил: — Дорогие гости, сваты, свояки, брательники! Моя Аниска хочет, чтобы я погорельцам родным отцом был — помог им по силе возможности!

3 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

— Эпӗ калатӑп аттене, вӗсене пулӑшать вӑл, — тенӗ Анискӑ.

— Я скажу батяне, он им поможет, — нашлась вдруг Аниска.

3 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Страницăсем:

Menu

 

Statistics

...more detailed