Шырав

Шырав ĕçĕ:

пӳлӗм the word is in our database.

пӳлӗм (тĕпĕ: пӳлӗм) more information about the word form can be found here.

Ӑш хыпнине пусараймасӑр вӑл ӳстерсе кӑтартакан кӗленчене картта ҫине пӑрахнӑ та, пысӑккӑн яра-яра пусса, пӳлӗм тӑрӑх утса ҫӳреме тытӑннӑ.
Он взволнованно бросал лупу на карту и ходил по комнате большими шагами.

5. Ватӑ ҫарҫынни // Чӑвашсен патшалӑх издательстви. Тихонов, Н. Совет ҫыннин сӑн-сӑпачӗ: Ленинград калавӗсем / Николай Тихонов. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1942. — 54 с.

Аллӑ тӑватӑ ҫултах, пӳлӗм туфлине тата килти халата тӑхӑнса, пурнӑҫа чӳрече витӗр сӑнама тытӑнмалла-и?
В пятьдесят четыре года надеть шлафрок, комнатные туфли и наблюдать жизнь через окно?

Таса Станислав орденӗ // Юхма Мишши,Асклида Соколова. Воскресенская, Зоя Ивановна. Амӑш чӗри: Мария Александровна Ульянова пурнӑҫӗ ҫинчен ҫырнӑ калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1968. — 286 с.

Ури ҫине тӑчӗ те, аллисене ҫурӑм хыҫне хурса, пӳлӗм тӑрӑх утса кайрӗ.
Встал и, заложив руки за спину, зашагал по комнате.

— Ку мӗн вутпуҫҫийӗ мӗлтлетет унта? — малти пӳлӗм еннелле пӑхса ыйтать Оля.
— А что это за огоньки мелькают? — спрашивает Оля, поглядывая в переднюю,

Хӗллехи каҫ // Юхма Мишши,Асклида Соколова. Воскресенская, Зоя Ивановна. Амӑш чӗри: Мария Александровна Ульянова пурнӑҫӗ ҫинчен ҫырнӑ калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1968. — 286 с.

Антресольсене, ҫуртан ҫӳлти лутра ҫурма хутне, чӑнкӑ йывӑҫ картлаҫпа хӑпармалла, унта тӑватӑ пӗчӗк пӳлӗм, вӗсенчен пӗри картлаҫ площадки пекскер.
На антресолях, куда вели крутые деревянные лесенки, — четыре маленькие комнаты с низкими потолками; одна из них была, скорее, лестничной площадкой.

Ҫӗнӗ ҫурт // Юхма Мишши,Асклида Соколова. Воскресенская, Зоя Ивановна. Амӑш чӗри: Мария Александровна Ульянова пурнӑҫӗ ҫинчен ҫырнӑ калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1968. — 286 с.

— Ку ҫав тери шӑп пӳлӗм пулать, — терӗ Оля.
— Это будет тихая-претихая комната, — решила Оля.

— Юлашкинчен пирӗн те шавлӑ пӳлӗм пулать иккен! — хавасланса кайрӗҫ Володьӑпа Оля.
— Наконец-то у нас будет шумная комната! — обрадовались Володя и Оля.

— Мана икӗ чӳречеллӗ варринчи пӳлӗм ытларах килӗшет.
— Мне больше нравится средняя комната.

Амӑшӗ пӗтӗм пӳрте тепӗр хут пӑхса ҫаврӑнчӗ те ҫапла шутларӗ: ӗҫ кабинечӗ валли чи лайӑххи — пилӗк чӳречеллӗ пӳлӗм.
Мама обошла весь дом еще раз и решила, что для кабинета больше всего подходит комната с пятью окнами.

Ҫӑвӑнмаллине хӑмасенчен ҫапса уйрӑм пӳлӗм пекки тунӑ, шывне пысӑк хуранта ӑшӑтаҫҫӗ.
За дощатой перегородкой прямо на костре нагревался большой котел воды.

56 сыпӑк // Николай Сандров. Осеева В.А. Ваҫҫук Трубачевпа унӑн юлташӗсем. Повесть. 2-мӗш кӗнеке. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1956. — 400 с.

Япаласем хуракан пӳлӗм халӗ ӗнтӗ пӗтӗмпех мастерской, лаборатори пулса тӑчӗ.
Кладовка стала мастерской и лабораторией.

Ҫирӗм иккӗмӗш сыпӑк // Михаил Юрьев. Смирнов В.И. Саша Чекалин: повесть. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1960. — 340 с.

Ачасене хӑйсене пӗр кӗтесе пысӑк чӳречеллӗ уйрӑм пӳлӗм уйӑрса панӑ.
У ребят была своя — угловая — комната с широким трехстворчатым окном,

Ҫирӗммӗш сыпӑк // Михаил Юрьев. Смирнов В.И. Саша Чекалин: повесть. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1960. — 340 с.

Ҫӗрпӳрт ту ӑшӗнчи хӑвӑл евӗрлӗрех: кӗмелли хӗсӗк хушӑ, мачаллӑ тата чалӑш стеналлӑ сарлака пӳлӗм.
Землянка была похожа на пещеру: узкий ход и широкая комната с потолком и отвесными стенами.

Вуниккӗмӗш сыпӑк // Михаил Юрьев. Смирнов В.И. Саша Чекалин: повесть. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1960. — 340 с.

Хӑй ҫине верблюд ҫине тиенӗ пек япаласем тиесе тултарнӑ хыҫҫӑн пӳлӗм варринче тӑракан Коля именчӗчклӗн кулкаласа илчӗ.
Навьюченный как верблюд, Коля стоял посреди хаты, смущенно улыбаясь.

40 сыпӑк // Николай Сандров. Осеева В.А. Ваҫҫук Трубачевпа унӑн юлташӗсем. Повесть. 2-мӗш кӗнеке. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1956. — 400 с.

Пӳрте икӗ пӳлӗм уйӑрса тӑрать.
Она была переделана на две половины.

Матвеич аллисене хыҫалалла тытрӗ те пӳлӗм тӑрӑх уткаласа ҫӳреме пуҫларӗ, сӑмси айӗн темскер мӑкӑртатнӑ май, пӳрнисене хуҫлата-хуҫлата хучӗ.
Матвеич заложил назад руки, большими шагами заходил по комнате, бормоча что-то про себя и загибая на руке пальцы.

38 сыпӑк // Николай Сандров. Осеева В.А. Ваҫҫук Трубачевпа унӑн юлташӗсем. Повесть. 2-мӗш кӗнеке. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1956. — 400 с.

га!.. — кӑвӑлтатать лешӗ пӳлӗм хӑми ҫинче.
га!.. — откликалась она, сидя на перегородке.

Саккӑрмӗш сыпӑк // Михаил Юрьев. Смирнов В.И. Саша Чекалин: повесть. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1960. — 340 с.

Ҫӳллӗ чӳречеллӗ, таса та сарлака пӳлӗм, йӑлтӑртатса тӑракан ҫӗнӗ партӑсем лартса тултарнӑскер, стенисене сӑрланӑ — чӑн-чӑн уяв чухнехи пекех.
Большая светлая горница с широкими окнами, заставленная новенькими, блестевшими от краски партами, выглядела нарядно, празднично от развешанных лозунгов и свежевыбеленных стен.

Виҫҫӗмӗш сыпӑк // Михаил Юрьев. Смирнов В.И. Саша Чекалин: повесть. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1960. — 340 с.

Мирон Дмитриевич ӑна хӑй аллине илчӗ те, пӳлӗм варринче тӑрса, хаяррӑн каларӗ:
Мирон Дмитриевич взял его на руки и, стоя посреди хаты, грозно сказал:

15 сыпӑк // Николай Сандров. Осеева В.А. Ваҫҫук Трубачевпа унӑн юлташӗсем. Повесть. 2-мӗш кӗнеке. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1956. — 400 с.

Шурӑ халат тӑхӑннӑ Христина пысӑк та ҫутӑ пӳлӗм алӑкне уҫрӗ.
Доярка в белом халате приоткрыла дверь большой, светлой комнаты.

6 сыпӑк // Николай Сандров. Осеева В.А. Ваҫҫук Трубачевпа унӑн юлташӗсем. Повесть. 2-мӗш кӗнеке. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1956. — 400 с.

Страницăсем:

Corpus of the Chuvash language

Шырав

Шырав ĕçĕ:

Menu

Statistics