Шырав
Шырав ĕçĕ:
Вӑл самаях пысӑк; ку пӳлӗм ҫынсене йышӑнмалли вырӑн е ахаль пуш пӳлӗм пулса тӑрать пулмалла; унта пӗрене патӗнче тӗрлӗ майлӑ ларакан салтаксем, тарҫӑсем, йытӑ пӑхакансемпе эрех ӑсакансем, ҫарта служить тӑвакан е имени тытса пурӑнакан вельможа полякӑн чапне кӑтартма кирлӗ ытти работниксем те туллиех.
VI // Куҫма Турхан. Гоголь Н.В. Тарас Бульба: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1948. — 126 с.
«пӗтӗм выльӑха ҫисе янӑ, хулипе те пӗр лаша та, йытӑ та ҫук, ку кӑна мар, пӗр шӑши те тупма ҫук.— Всю скотину; ни коня, ни собаки, ни даже мыши не найдешь во всем городе.
VI // Куҫма Турхан. Гоголь Н.В. Тарас Бульба: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1948. — 126 с.
Андрий хӗрхенсе ӑна пӗр ҫӑкӑр ывӑтса пачӗ, лешӗ ун патне урнӑ йытӑ пек ыткӑнчӗ, кышласа ҫисе ячӗ те, вара, нумай вӑхӑт хушши нимӗн те ҫименрен хӑрушшӑн асапланса ҫавӑнтах чунне кӑларчӗ.
VI // Куҫма Турхан. Гоголь Н.В. Тарас Бульба: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1948. — 126 с.
«Йытӑ ҫури, эс пире унта мӗн туни ҫинчен кала!» тӳсӗмӗ пӗтнипе кӑшкӑрса пӑрахрӗ пӗри халӑх хушшинчен.— Да говори нам, что делается, собачий сын! — закричал один из толпы, как видно, потеряв терпение.
IV // Куҫма Турхан. Гоголь Н.В. Тарас Бульба: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1948. — 126 с.
Ӑна: «Мур илесшӗ, каялла ан тапаҫлан ӗнтӗ! хӑвна чыслӑ ӗҫ параҫҫӗ пулсан, йышӑн вӑл чыса, йытӑ!» тесе вӑрҫнӑ.— Не пяться же, чертов сын! Принимай же честь, собака, когда тебе дают ее!
III // Куҫма Турхан. Гоголь Н.В. Тарас Бульба: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1948. — 126 с.
Сан шутпа козак вӑйӗ ахалех харама кайтӑр, ҫын йытӑ пек пӗр усӑсӑр, нимле ырӑ ӗҫсӗр пӗттӗр, унтан тӑван ҫӗршыва та, пӗтӗм христианствона та нимле усӑ та ан пултӑр.
III // Куҫма Турхан. Гоголь Н.В. Тарас Бульба: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1948. — 126 с.
Ӗлӗкхи удел князӗсемпе, вӗсен йытӑ пӑхаканӗсемпе тата ытти тарҫӑ-тӗрӗҫӗпе тулнӑ вак хуласем вырӑнне, пӗр-пӗринпе вӑрҫса тата суту-илӳ туса пурӑнакан вак князьсен хулисем вырӑнне тӑшмана хӑратса тӑракан ялсемпе куреньсем тата околицӑсем ӳссе ларнӑ, — вӗсене пурне те христиан тӗнне пӗлмен тӑшман тапӑнас хӑрушлӑхпа ӑна курайманлӑх пӗрлештерсе тӑнӑ.
I // Куҫма Турхан. Гоголь Н.В. Тарас Бульба: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1948. — 126 с.
«Эс, йытӑ ҫури, мана мӗншӗн тӳпкеместӗн?»
I // Куҫма Турхан. Гоголь Н.В. Тарас Бульба: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1948. — 126 с.
— Ырӑ ҫын мана нихҫан та тивмест, — тенӗ йытӑ, — усалли вара урипе тапса хӑварать.— Добрый меня не трогает, — ответила собака, — а злой пинает ногой.
Йытӑ ҫинчен // Макар Хури. Инди юмахӗсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 102 с.
— Ырӑ ҫынсене усаллисенчен уйӑрса илес тесе, — тавӑрнӑ йытӑ.
Йытӑ ҫинчен // Макар Хури. Инди юмахӗсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 102 с.
— Йытӑ хуҫа умӗнче хӳрине вылятса йӑпӑлтатма, ун умӗнче сиккелеме, ачашланма пӗлнӗрен юратать пулӗ ӑна.
Ашак ҫинчен // Макар Хури. Инди юмахӗсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 102 с.
«Апла пулсан, качака мар, усал сывлӑш пулмалла ку, — терӗ вӑл хӑйне хӑй, — мана вӑл качака пек туйӑнать, ҫынсем ӑна йытӑ теҫҫӗ!«Должно быть, это не коза, а злой дух, — сказал он себе, — мне он кажется козой, а людям — собакой!
Манахпа тӑватӑ ултавҫӑ ҫинчен // Макар Хури. Инди юмахӗсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 102 с.
— Эсӗ пуп таврашӗ пек курӑнатӑн, — тет, — мӗнле-ха эсӗ апла, хӑвӑн аллусене, тумтирна йытӑ вараласран хӑрамастӑн?— Ты вроде духовное лицо, — говорит, — как же ты не боишься осквернить руки и одежду об эту собаку?
Манахпа тӑватӑ ултавҫӑ ҫинчен // Макар Хури. Инди юмахӗсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 102 с.
Пӗри: «ку йытӑ кил-ҫурт хураллаканни», — тет, тепри: «кӗтӳ пӑхаканни», — тет.Один говорил, что собака эта сторожевая, другой — что пастушья.
Манахпа тӑватӑ ултавҫӑ ҫинчен // Макар Хури. Инди юмахӗсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 102 с.
— Йытӑ мар вӑл, качака! — хирӗҫлет каллех манах.
Манахпа тӑватӑ ултавҫӑ ҫинчен // Макар Хури. Инди юмахӗсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 102 с.
«Тӗрӗссипех те йытӑ мар-ши ку?» — тет вӑл хӑй ӑссӗн.
Манахпа тӑватӑ ултавҫӑ ҫинчен // Макар Хури. Инди юмахӗсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 102 с.
— Тӑванӑм, ку йытӑ мар — качака! — тӳрлетет манах.
Манахпа тӑватӑ ултавҫӑ ҫинчен // Макар Хури. Инди юмахӗсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 102 с.
Йытӑ сӗлеки — таса мар япала! — тет вӑл.
Манахпа тӑватӑ ултавҫӑ ҫинчен // Макар Хури. Инди юмахӗсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 102 с.
Йытӑ мар вӑл — качака! — терӗ вара.
Манахпа тӑватӑ ултавҫӑ ҫинчен // Макар Хури. Инди юмахӗсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 102 с.
— Пирӗн хуҫа стена ҫумне тунӑ ҫӳлӗке ҫӑкӑр пуҫтарса хунӑччӗ, — тавӑрать йытӑ, — ҫак путсӗр кушак хӑпарса кайнӑ та ҫӑкӑра ӳкернӗ, халь хӑй пӗчченех ҫиесшӗн.
Йытӑ, кушак тата упӑте ҫинчен // Макар Хури. Инди юмахӗсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 102 с.