Corpus of the Chuvash language

Шырав

Шырав ĕçĕ:

юратакан (тĕпĕ: юрат) more information about the word form can be found here.
Ашкӑнма юратакан Владик та, кӑшт аяккарах выртаканскер, итлемен пек пулса выртнӑ, итлессине хӑй ҫапах та итленӗ, мӗншӗн тесен вӑл никампа калаҫмасӑр, никама та тивмесӗр пит лӑпкӑ выртнӑ.

Даже озорной Владик, который лежал поодаль, делая вид, что он не слушает, на самом деле слушал, потому что лежал тихо, ни с кем не разговаривая и никого не задевая.

Вӑрҫӑ секречӗ // Чӑвашсен патшалӑх издательстви. Гайдар, Аркадий Петрович. Вӑрҫӑ секречӗ: [повеҫ] / А. П. Гайдар. — Шупашкар: Чӑвашсен патшалӑх издательстви, 1936. — 175 с.

Октябреноксем отрядра пур ӗҫе те кар тума юратакан халӑх пулнӑ.

Ребята-октябрята были самым дружным народом в отряде.

Вӑрҫӑ секречӗ // Чӑвашсен патшалӑх издательстви. Гайдар, Аркадий Петрович. Вӑрҫӑ секречӗ: [повеҫ] / А. П. Гайдар. — Шупашкар: Чӑвашсен патшалӑх издательстви, 1936. — 175 с.

Мӗнле ашкӑнма юратакан халӑх пулать ҫав?

И что за баловная нация!…

Вӑрҫӑ секречӗ // Чӑвашсен патшалӑх издательстви. Гайдар, Аркадий Петрович. Вӑрҫӑ секречӗ: [повеҫ] / А. П. Гайдар. — Шупашкар: Чӑвашсен патшалӑх издательстви, 1936. — 175 с.

Чунтан юратакан хӗр пӗрре ҫеҫ пулать вӑл.

Help to translate

Пӗрремӗш пайӗ // Виталий Елтов. «Сувар» хаҫат архивӗ

Настя юратакан тутлӑ канфетсемпе мороженӑйсене те хулари фабрикӑсенчех тӑваҫҫӗ.

Вкуснейшие конфеты и мороженое, которые так любит Настя, производят также в городских фабриках.

Юратнӑ хула // Ара Мишши. Ара Мишши. Пӗрремӗш утӑмсем: калавсем/ Ара Мишши. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 2017. — 38 с. — 18,20,22 с.

Пире куккапа иксӗмӗре Славкӑпа унӑн вӑр-вар ҫаврӑнкалакан, калаҫма юратакан тата ырӑ кӑмӑллӑ асламӑшӗ кӗтсе илчӗ.

Встретили нас Славка и его бабка — старуха хлопотливая, говорливая и добродушная.

Параппанҫӑ кун-ҫулӗ // Леонид Агаков. Гайдар, Аркадий Петрович. Параппанҫӑ кун-ҫулӗ: повесть; вырӑсларан Л.Агаков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1957. — 132 с.

Тата нумай ытти куҫсем те — ахаль чухне хаваслӑ та алхасма юратакан, халь шухӑша кайнӑ тимлӗн пӑхакан ачасен куҫӗсем пӑхаҫҫӗ.

И много, много других глаз- обыкновенно весёлых и озорных, а сейчас задумчивых и серьёзных.

Мальчиш-кибальчишпа унӑн ҫирӗп сӑмахӗ ҫинчен хывнӑ халап // Михаил Рубцов. Гайдар, Аркадий Петрович. Ман юлташсем: калавсем; вырӑсларан М. Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1953. — 158 с. — 147–157 с.

Ашкӑнма юратакан Владик та, аяккинче итлемен пек пулса выртаканскер, чӑннипех итлет, мӗншӗн тесен никампа калаҫмасӑр, никама тӗрткелесе илмесӗр шӑппӑн выртать.

Даже озорной Владик, который лежал поодаль, делая вид, что он не слушает, на самом деле слушал, потому что лежал тихо, ни с кем не разговаривая и никого не задевая.

Мальчиш-кибальчишпа унӑн ҫирӗп сӑмахӗ ҫинчен хывнӑ халап // Михаил Рубцов. Гайдар, Аркадий Петрович. Ман юлташсем: калавсем; вырӑсларан М. Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1953. — 158 с. — 147–157 с.

Ватӑ Захар пурне те пӗлме юратакан хӗрарӑмсем чӳречерен пуҫӗсене кӑларса пӑхнине, ачасем картишӗнчен урамалла сиксе тухнине курчӗ, унтан уйран темле тискеррӗн те вӑрӑммӑн, вӑкӑр е кӗтӳри ӗне мӗкӗрнӗ евӗр, анчах унтан ҫивӗчрех те вӑрӑм сасӑ илтӗнсе кайрӗ.

И увидел дед Захарий, как высунулись чего-то любопытные бабы из окошек, выкатились ребятишки из-за ворот, а с поля донесся какой-то протяжный, странный звук, как будто заревел бык либо корова в стаде, только еще резче и дольше.

2 // Михаил Рубцов. Гайдар, Аркадий Петрович. Ман юлташсем: калавсем; вырӑсларан М. Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1953. — 158 с. — 3–53 с.

Ҫав эпир хамӑр хыҫра малтанхи хут урапа сасси илтнӗ вырӑнпа иртсе пытӑмӑр; Филофей, Тулӑра ӗҫкеленӗскер, питех те калаҫма юратакан ҫын пулчӗ, — вӑл мана юмахсем те каласа пачӗ, — ҫав вырӑнтан иртсе кайнӑ чухне Филофей сасартӑк кулса ячӗ.

Проезжая тем местом, где в первый раз мы услыхали за собою стук телеги, Филофей, который, подвыпив в Туле, оказался весьма разговорчивым человеком, — он мне даже сказки рассказывал, — проезжая тем местом, Филофей вдруг засмеялся.

Тӑнкӑртатать // Василий Хударсем. Тургенев И.С. Тӑнкӑртатать: калавсем. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1941. — 36 с. — 3–27 с.

Вӗсем сарлака, аслӑ, ҫуркунне шывпа тулакан, симӗс курӑкпа витӗннӗ улӑхсем пулчӗҫ, унта вӗтӗ ҫӳҫесемпе хӑвасем сырса илнӗ вырӑнсем, пӗчӗк кӳлӗсем, юханшывсем, шыв кукрашкисем темӗн чухлех пулчӗҫ, — чӑннипех те вырӑссен вырӑнӗсем, вырӑс ҫынӗсем юратакан вырӑнсем пулчӗҫ, пирӗн авалхи юмахсенчи улӑп-паттӑрсем шурӑ акӑшсемпе кайӑк-кӑвакалӗсем тытма ҫӳренӗ евӗрлӗ вырӑнсем пулчӗҫ.

То были раздольные, пространные, поемные, травянистые луга, со множеством небольших лужаек, озёрец, ручейков, заводей, заросших по концам ивняком и лозами, прямо русские, русским людом любимые места, подобные тем, куда езживали богатыри наших древних былин стрелять белых лебедей и серых утиц.

Тӑнкӑртатать // Василий Хударсем. Тургенев И.С. Тӑнкӑртатать: калавсем. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1941. — 36 с. — 3–27 с.

Травкӑн пурнӑҫӗнче калама ҫук пысӑк инкек пулнӑранпа икӗ ҫул иртнӗ ӗнтӗ: унӑн юратакан вӑрман хуралҫи, ватӑ сунарҫӑ Энтип пичче вилсе кайнӑ.

Уже целых два года прошло, как случилось ужасное несчастье в жизни Травки: умер обожаемый ею лесник, старый охотник Антипыч.

V // Гаврил Молостовкин. Пришвин М.М. Ылтӑн ҫаран: калавсем. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1951. — 200 с. — 133–188 с.

Вӗҫен кайӑк ҫӑмартисене вӑрлама пит юратакан шурлӑхри хӗрен персе ҫитрӗ.

Прилетел болотный лунь, большой любитель птичьих яиц.

Хӑнасем // Гаврил Молостовкин. Пришвин М.М. Ылтӑн ҫаран: калавсем. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1951. — 200 с. — 84–85 с.

Чӑнах та, вунӑ секунд та иртмерӗ — тишкӗрме юратакан пӑрчкан, эпир ӑҫта кайнине пӗлмешкӗн чупса та ҫитрӗ.

Не прошло десяти секунд, как любопытная трясогузка прибежала узнать, куда мы делись.

Пӑрчкан // Гаврил Молостовкин. Пришвин М.М. Ылтӑн ҫаран: калавсем. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1951. — 200 с. — 81–84 с.

Ку вӑл йытӑ шикленнине, хӳтӗленес тесе, сыхланма тытӑннине пӗлтерет; пурте пӗлеҫҫӗ ӗнтӗ — шӑмӑ юратакан чӗрчунсем тӗнчере нумай.

Это у нее означало тревогу и начало бдительности, необходимой для защиты, — известно, что в природе на кости есть много охотников.

Ҫӑмӑлттай // Гаврил Молостовкин. Пришвин М.М. Ылтӑн ҫаран: калавсем. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1951. — 200 с. — 57–61 с.

Пӗр-пӗринпе пит туслӑ, анчах ашкӑнма юратакан, пирӗн чее тилӗсен ҫывӑх тӑванӗсем пулса тӑракан ҫав тискер кайӑксен пурнӑҫне эпӗ питех те интересленсе сӑнарӑм.

Я с интересом наблюдал здесь жизнь этих очень семейственных, но чрезвычайно плутоватых зверей, близких родственников нашей хитрой лисицы.

Кӑвак песецсем // Гаврил Молостовкин. Пришвин М.М. Ылтӑн ҫаран: калавсем. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1951. — 200 с. — 39–40 с.

Часах эпӗ тинӗс хӗрринчех, пӑлансем юратакан курӑк ӳсекен ҫӳлӗ чул ту ҫинче пӑлан ами ҫисе ҫӳренине тата ун патӗнче сулхӑнта темӗнле сарӑ ҫаврашка выртнине сӑнарӑм.

Я скоро заметил, что у самого моря, на высокой скале, покрытой любимой оленями травой, паслась самка оленя и возле нее в тени лежал какой-то желтенький кружок.

Ӑмӑрткайӑк йӑви // Гаврил Молостовкин. Пришвин М.М. Ылтӑн ҫаран: калавсем. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1951. — 200 с. — 38–39 с.

Ӑслӑ тухма хатӗрленекен Ситников та ҫавӑн пекех, кислорода азотран уйӑрма пӗлеймен, анчах отрицанипе харпӑр хӑйне юратакан икӗ-виҫӗ химикпа тата аслӑ Елисеевичпа Петербургра ҫӑрӑнать, хӑй ӗнентернӗ тӑрӑх, Базаров «ӗҫне» малалла илсе пырать.

С такими-то двумя-тремя химиками, не умеющими отличить кислорода от азота, но исполненными отрицания и самоуважения, да с великим Елисевичем Ситников, тоже готовящийся быть великим, толчется в Петербурге и, по его уверениям, продолжает «дело» Базарова.

XXVIII // Феофан Савиров. Тургенев И.С. Ашшӗсемпе ывӑлӗсем: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949. — 206 с.

Юратакан чӗрчунӑн куҫӗсенчи ун пек куҫҫулӗсене кам курман, — ҫав ҫын, ҫӗр ҫинче этем ырӑ сунан кӑмӑлпа тата именӳпе пӗтӗмпех шӑпланса, хӑйне ҫав тери телейлӗн туйма пултарнине те сӑнаса курман.

Кто не видал таких слез в глазах любимого существа, тот еще не испытал, до какой степени, замирая весь от благодарности и от стыда, может быть счастлив на земле человек.

XXVI // Феофан Савиров. Тургенев И.С. Ашшӗсемпе ывӑлӗсем: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949. — 206 с.

Базаров килсен тепӗр кунне Катя хӑй юратакан тенкел ҫинче ларнӑ, унпа юнашар каллех Аркадий пулнӑ.

На другой день по приезде Базарова Катя сидела на своей любимой скамье, и рядом с нею сидел опять Аркадий.

XXVI // Феофан Савиров. Тургенев И.С. Ашшӗсемпе ывӑлӗсем: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949. — 206 с.

Страницăсем:

Menu

 

Statistics

...more detailed