Corpus of the Chuvash language

Шырав

Шырав ĕçĕ:

кӗрсен (тĕпĕ: кӗр) more information about the word form can be found here.
Кӗриччен алӑкран шаккамалла, кӗрсен сывлӑх сунмалла.

Перед тем, как войти в отдельное помещение, нужно постучать в дверь и, войдя, поздороваться.

Учрежденире // Роза Митрушкина. Аасамаа И. Т. Хӑвна мӗнле тытмалла. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1976. — 192 с.

Кану ҫурчӗн е санаторин клубне е хӗрлӗ кӗтесне кӗрсен, унти ҫынсене пуҫа сӗлтсе е тайса сывлӑх сунмалла.

Если вы входите в клуб, столовую или красный уголок дома отдыха или санатория (за исключением очень больших помещений), вы здороваетесь с присутствующими общим кивком головы или поклоном.

4. Саламласси, ҫынна ҫынпа паллаштарасси // Роза Митрушкина. Аасамаа И. Т. Хӑвна мӗнле тытмалла. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1976. — 192 с.

Хӗрарӑм е пурте хисеплекен ватӑ арҫын кӗрсен те вӑл ларнӑ ҫӗртен ҫӗкленет.

Находясь в обществе, он встает каждый раз, когда входит женщина, и садится только после того, как она села.

4. Саламласси, ҫынна ҫынпа паллаштарасси // Роза Митрушкина. Аасамаа И. Т. Хӑвна мӗнле тытмалла. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1976. — 192 с.

Хӑвӑрт утнипе тата ҫил ҫинче ҫӳренипе унӑн пичӗ хӗрелнӗ, сивӗпе пӑрланнӑ, ҫӑра куҫхаршийӗсемпе хӑрпӑксем пӳрте кӗрсен ирӗлме пуҫларӗҫ, куҫӗсем савӑнӑҫлӑн пӑхаҫҫӗ.

Лицо его порозовело от ветра и быстрой ходьбы, на густых бровях и ресницах таяли снежинки, глаза весело блестели.

«Манӑн питӗ пурӑнас килет» // Макар Хури. Космодемьянская Л.Т. Зойӑпа Шура ҫинчен: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 232 с.

Хӑш чухне вӗсем урамалла тухса уҫӑлса ҫӳреҫҫӗ, унтан кӗрсен татах уроксем вӗренме лараҫҫӗ.

Иногда они выходили на улицу, гуляли, потом возвращались и опять садились заниматься.

Пӗр класрисем // Макар Хури. Космодемьянская Л.Т. Зойӑпа Шура ҫинчен: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 232 с.

Чӑн та, класра мӗн те пулин туса айӑпа кӗрсен, Екатерина Михайловна хута кӗни ҫинчен эпӗ темиҫе те илтнӗ.

И верно, не раз я слышала, набедокурит, провинится кто-нибудь в классе, первый заступник — Екатерина Михайловна.

Вера Сергеевна // Макар Хури. Космодемьянская Л.Т. Зойӑпа Шура ҫинчен: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 232 с.

Метрона кӗрсен, ачасен те ҫакӑн пекех пулса иртнӗ.

Нечто похожее случилось и с ребятами в метро.

Тӗлӗнмелле ҫулҫӳрев // Макар Хури. Космодемьянская Л.Т. Зойӑпа Шура ҫинчен: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 232 с.

Палатӑна кӗрсен, кашнинчех мана унӑн лӑпкӑ сӑнӗ хӑратать, мӗншӗн тесен эпӗ унӑн савӑнӑҫлӑ та уҫӑ кӑмӑлне хӑнӑхнӑ, анчах халь вӑл пӗр сӑмах та чӗнмест, сайра хутра ҫеҫ хӑйӗн ырханланнӑ вӑйсӑр аллине ман алӑ ҫине хурать те хуллен кӑна ман пӳрнесене чӑмӑртать.

Всякий раз, как я входила в палату, меня больше всего пугало его безучастное лицо: слишком привыкла я к общительному, веселому характеру мужа, а теперь он лежал молчаливый, и лишь изредка приподнимал слабую, исхудалую руку, клал ее на мою и все так же молча слабо пожимал мои пальцы.

Xуйxӑ // Макар Хури. Космодемьянская Л.Т. Зойӑпа Шура ҫинчен: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 232 с.

Эпир кӗрсен пӗчӗкҫӗ арҫын ачасемпе хӗрачасем вӑтӑрӑн шакӑрах ура ҫине тӑчӗҫ.

Тридцать таких же малышей — девочек и мальчиков — поднялись нам навстречу.

Пурте пӗрле // Макар Хури. Космодемьянская Л.Т. Зойӑпа Шура ҫинчен: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 232 с.

Унта кунӗпе шыва кӗрсен те путас хуйхӑ ҫук.

Где можно было купаться целыми днями, не боясь утонуть.

Шӑллӗпе аппӑшӗ // Макар Хури. Космодемьянская Л.Т. Зойӑпа Шура ҫинчен: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 232 с.

Ӗнтӗ кунта кӗрсен те, йӑпанса лармӗ-ха, йӑпӑрт тухса кайӗ.

Ладно, зайдет на минутку, рассиживаться незачем и некогда.

XXVIII. Таптанми йӗр // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Кӗрекене кӗтмен ҫын пырса кӗрсен, куркипе хӑна ту та аврипе тӗрт тени пулать вӑл, шӑллӑм.

Заявился незваный гость к застолью, ты его ковшом угости, а ручкой в спину ткни.

XXVII. Шӑпа // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Шерккей аптраса ӳкрӗ: пӳртне кӗрсен каллех пӗччен ӗнтӗ, кичем, кӑмӑла пусарма темӗн ҫитмест, чӗрине тем пӑшӑрхантарать.

Шерккей не знал, куда податься: зайти в дом — тошно от одиночества, давит что-то душу тяжким камнем, и все тут.

XXVI. Пӳкле вилӗм // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Чипер пулать пӳрчӗ, пит чипер пулать, кӗрсен, ытарса тухма пӗлмӗн…

Хороший будет дом, просторный, зайдешь — и выходить не захочется…

XXVI. Пӳкле вилӗм // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

— Килни юрӗ-ха вӑл, — ытлах хапӑл тумасӑр каласа хучӗ Кантюк, хӑтӑшӗ пӳрте кӗрсен.

— Хорошо, что пришел, — сухо проговорил Кандюк.

XXIV. Ашшӗпе хӗрӗ // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Унта кӗрсен те, йӗрки пулмӗ…

Да и заедешь — толку не добьешься…

XX. Чӗре ҫунтармӑш кунсем // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Аллине сӑра ҫӑпали тытнӑччӗ, вӑл та пулин, хӑнасем килсе кӗрсен, аллинчен ӳкрӗ те, ҫӳхескер, шӑпах ҫурмаран катӑлчӗ.

Когда гости вошли в дом, она держала в руках деревянный ковш, и вдруг он со стуком выпал из ее рук, раскололся на две половинки.

XIX. Каҫхи сасӑ // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Яла кӗрсен, Ӑҫтиҫук урамнелле пӑрӑнчӗҫ те Тухтар тӗлне ҫитсе чарӑнчӗҫ.

Прямо у околицы свернули на бедняцкую улицу Тухтара и направились к его домику.

XV. Чун патӗнчи сӑмахсем // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Пӳрчӗ лайӑх, кӗрсен ытарса тухма ҫук, кӳлсе тухас тесен, лаши — таврара пӗрре, ҫӑкӑртан та татӑк пулмӗ.

Дом добротный, внутри все богато и красиво, во дворе лошадь — одна на всю округу такая, запрягай и поезжай, в хлебе тоже нет недостатка.

XIV. Инкек телей кӳрет-им? // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Ак, хӗле кӗрсен, вӑл платник ӗҫне те ҫӳрӗ, Тимрукпа Тухтара Пӑвана хӑма сутма ярӗ, йӳнеҫтерӗ укҫа, енчӗкӗ пушах тӑмӗ-ха.

Вот зимой плотничать наймется, Тимрук с Тухтаром в Буинск доски повезут продавать, так что кошелек его, глядишь, и пополнится.

XIV. Инкек телей кӳрет-им? // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Страницăсем:

Menu

 

Statistics

...more detailed