Corpus of the Chuvash language

Шырав

Шырав ĕçĕ:

курӑнаҫҫӗ (тĕпĕ: курӑн) more information about the word form can be found here.
Чӳрече умӗнчи ҫӳллӗ стакан ҫинче икӗ кӑчкӑ турачӗ ларать, вӗсен кӑчкисем кӗмӗл тӗслӗ, ҫӑмлӑ вӗлле хурчӗсем ҫывӑрса ларнӑ евӗр курӑнаҫҫӗ.

На окне, в высоком стакане, две веточки вербы, на которой словно уснули серебристые мохнатые шмели.

«Овод» // Макар Хури. Космодемьянская Л.Т. Зойӑпа Шура ҫинчен: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 232 с.

Куратӑн-и, симӗс ҫутӑсем курӑнаҫҫӗ.

Видишь — зеленые огоньки!

«Тӗттӗм ҫӗрсем, вут куҫӗсемпе ялкӑшӑр!» // Макар Хури. Космодемьянская Л.Т. Зойӑпа Шура ҫинчен: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 232 с.

Вӗсем ҫӳлте, маччапа пӗрлешнӗ тӗлте, тӗлӗнмелле темӗн пысӑкӑш лили чечекӗ пек курӑнаҫҫӗ.

Вверху, сливаясь с потолком, они раскрывались, как какие-то удивительные, гигантские лилии.

Тӗлӗнмелле ҫулҫӳрев // Макар Хури. Космодемьянская Л.Т. Зойӑпа Шура ҫинчен: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 232 с.

Пӗчӗк пахчари йывӑҫсем юлашки ҫулсенче пушшех ӗрчесе кайнӑ, пӳртӗн кӑштах тӗс кайнӑ стенисем вӗсен ҫулҫисем витӗр аран курӑнаҫҫӗ.

За последние годы палисадник разросся, и теперь чуть выцветшие стены едва проглядывали из-за кустов акации и сирени.

Тепӗр ҫултан // Макар Хури. Космодемьянская Л.Т. Зойӑпа Шура ҫинчен: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 232 с.

Умри ял ывӑҫ тупанӗ ҫинчи пек курӑнать, леререх вара уй-хирсем, тата леререх кӳршӗ ялсем курӑнаҫҫӗ.

Все село перед тобой как на ладони, а там — поля, поля и в полях окрестные деревни…

Шӑллӗпе аппӑшӗ // Макар Хури. Космодемьянская Л.Т. Зойӑпа Шура ҫинчен: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 232 с.

Улӑхсем йӑлтӑртатса тӑракан симӗс курӑкпа витӗнеҫҫӗ, пур ҫӗрте те хӗрлӗ, кӑвак, ылтӑн тӗслӗ чечексем курӑнаҫҫӗ.

Зацветали луга, земля покрывалась нежной, словно светящейся зеленью, и всюду алыми, голубыми, золотыми огоньками вспыхивали полевые цветы.

Осиновые Гаи // Макар Хури. Космодемьянская Л.Т. Зойӑпа Шура ҫинчен: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 232 с.

Хӑрӑмланнӑ стенасем йӑлтӑртатса курӑнаҫҫӗ.

Черные стены отсвечивали глянцем.

XXXII. Кӗтмен тӗлпулу // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Улхаш хресченӗсен пӳрт-ҫурчӗ уйрӑммӑн таса курӑнаҫҫӗ.

Уже стали различимы избы улхашских крестьян.

XXXI. Йӗпетнӗ ҫул // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Иккӗшӗ те шап-шурӑ тумланнӑ, ҫуллахи кӑвак каҫ тӗттӗменче юмахри ырӑ пирӗштисем пек курӑнаҫҫӗ.

Обе белели в ночи своими платьями, как небесные ангелы.

XXXI. Йӗпетнӗ ҫул // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Йӑлтӑр куҫҫульпе карӑннӑн курӑнаҫҫӗ вӗсем.

И кажется, что они подернуты пурпурной слезой.

XXVII. Шӑпа // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Халь пӑхрӑм та вуник-вунвиҫ ҫулхи ачасем ӗҫленине курах кайрӑм, — терӗ Мишша, — тумтир вырӑнне ҫӗтӗк-ҫурӑк кӑна ҫаккаласа янӑ, хӑйсем пурте шӑнса ӗнтӗркенӗ, типшем те хыткан, вӑхӑтсӑрах ватӑлнӑ ҫын сӑнарлӑн курӑнаҫҫӗ.

Сейчас гляжу — двенадцати-тринадца- тилетние пацаны вовсю стучат молотками, — удивляется Миша, — одежда на них одно рванье, сами синие от холода, худые, сморщенные, словом, преждевременные старички.

XXV. Ҫӗр варринчи шуйхану // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Ҫӳҫӗ тӑнлавӗ тӗлӗнче юри кӑтралатса янӑ пек явӑнать, хулӑн ӳтлӗ хӑлхисем, пуҫӗ ҫумне ҫыпӑҫарах мар, чиксе янӑ майлӑрах курӑнаҫҫӗ.

На висках, словно завитые нарочно, курчавятся волосы; мясистые крупные уши кажутся приткнутыми к голове — так и стоят торчком.

XXV. Ҫӗр варринчи шуйхану // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Пӗрер лаша кӳлнӗ ҫунасем йышлӑрах, хушӑран пар лаша кӳлнисем курӑнаҫҫӗ.

В большинстве сани запряжены одной лошадью, но нет-нет да и промчится бойкая пара.

XIX. Каҫхи сасӑ // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Тӑррисенче ҫеҫ, ҫу кунӗнче хӗвел хӗртесрен, хӗлле сивӗ тивесрен сыхланнӑ пек, пуҫӗсене чӑвашла ҫавра ҫӗлӗк лартса янӑн курӑнаҫҫӗ.

Лишь на самые макушки, словно от летней жары или от зимней стужи, на них надеты кроны, похожие на чувашские круглые шляпы из войлока.

XVIII. Харсӑр алӑсем // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Вӗсем сивӗпе ҫӳҫенсе тӑнӑ пекех курӑнаҫҫӗ.

Словно они ежились от холода.

18. Колонист ҫурчӗ // Леонид Агаков. Матвеев Г.И. Симӗс вӑчӑрасем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949. — 112 с.

Ҫавсене ҫакса тухсан, вӗсем ытармалла мар хитре сӑнарлӑ курӑнаҫҫӗ.

А и впрямь хороши они в этих нарядах!

IX. Ятлӑ ҫынсем // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Урнашкан симӗсрех хӗсӗк куҫӗ пӗринчен-пӗри самай аякра, пӗр-пӗринпе килӗштереймесӗр хӑйсене уйрӑм шӑтӑкланнӑн курӑнаҫҫӗ.

Зеленоватые узкие глаза Урнашки были так широко расставлены на лице, что казалось, будто они поссорились меж собой и каждый углубился в свою ямку, чтобы не видеть другого.

V. Хисеп йыхравӗ // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Тухтар пӳрчӗ тӗлӗнчен пӑхсан, ҫав сарӑ, хӑмӑр, шурӑ, ешӗл, хура анасем пӗр вӗҫрен тӗлли-паллисӗр тӗртсе тунӑ акӑш-макӑш пысӑк сурпан пек курӑнаҫҫӗ.

Если глядеть от домика Тухтара, эти желтые, бурые, белые, зеленые и черные квадраты кажутся бесконечным вышитым сурбаном.

II. Кӗтмен парне // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Ҫулҫӑ сарса тикӗсленнӗ йывӑҫсем, пархатарлӑ сывлӑмпа ҫӑвӑннӑ хыҫҫӑн ҫӑмӑллӑн вӑшлатса иртекен ҫилпе шӑлӑнса тасалнӑ та йӑлтӑркка ешӗл курӑнаҫҫӗ.

Вполголоса лопочут о чем-то тронутые ветерком листья распрямившихся деревьев, отсвечивая дорогими изумрудами.

I. Канӑҫсӑр ир // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Ҫурт умӗнче йӗлтӗрсем курӑнаҫҫӗ.

Лыж снаружи не было видно.

Пиллӗкмӗш сыпӑк // Куҫма Чулкаҫ. Фиш Г.С. Кимас-кӳлли ялӗ парӑнни: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 140 с.

Страницăсем:

Menu

 

Statistics

...more detailed