Corpus of the Chuvash language

Шырав

Шырав ĕçĕ:

ӗлкӗрнӗ (тĕпĕ: ӗлкӗр) more information about the word form can be found here.
— Ху пире чике тӑршшӗ лартрӑн-ҫке, ун юрамасть-им? — хушша-хуппа кӗрет хӑрушлӑх ҫуккине ӑнланса ӗлкӗрнӗ Сашук.

— Ты обвёл нас вокруг пальца, а ему что, нельзя? — Сашка успел сообразить, что никакой опасности нет.

Вӗҫсе курни // Марина Карягина. Карягина М.Ф. Ылтӑн панулми: калавсем/ М. Карягина. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 2011. — 63–67 с.

Анне! тесе ӗлкӗрнӗ ҫӗре куҫран-пуҫран ҫиҫӗм тухса кайрӗ, ҫамка ҫинче путене ҫӑмарти пысӑкӑш мӑкӑль ларать.

Не успел крикнуть «Мама!», как из глаз брызнула молния, на лбу выскочила шишка с перепелиное яйцо.

Шӑвӑҫ чуман // Марина Карягина. Карягина М.Ф. Ылтӑн панулми: калавсем/ М. Карягина. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 2011. — 38–42 с.

Анчах асӑрхама кая юлчӗҫ: каварҫӑсем унчченех калаҫса татӑлма ӗлкӗрнӗ.

Но смотреть было уже поздно: заговорщики успели столковаться.

X // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

— Ҫирӗм ҫулта ҫеҫ ху, ҫапах пурнӑҫ сана тем тӗрлӗ те авкаласа ӗлкӗрнӗ

— Двадцать годков тебе, а как тебя жизнь выездила…

VI // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Ҫамрӑк пулин те, Дуняшкӑна пурнӑҫ ӑса вӗрентсе ҫитерме ӗлкӗрнӗ, ҫавна май вӑл харкашура-мӗнре хӑҫан парӑнмалла маррине, хӑҫан хирӗҫме пӑрахса ҫураҫмаллине аван пӗлет…

Несмотря на молодость, Дуняшка была уже умудрена житейским опытом и знала, когда в ссоре можно упорствовать, а когда надо смириться и отступить…

V // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

— Хӑнӑхма та, авланма та ӗлкӗрнӗ, теҫҫӗ-и?

— И обжиться и жениться, говорят, успел?

IV // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Концентрациллӗ лагерьсемпе рудниксенчен таврӑнса ҫу каҫа килти апат-ҫимӗҫпе ӳт хушма ӗлкӗрнӗ казаксем хӑйсене расна тӗллӗн тытрӗҫ, каҫсерен кӑмӑшка ӗҫрӗҫ, темскер вӑрттӑн хӑйсем хушшинче калаҫрӗҫ.

Казаки, вернувшиеся из концентрационных лагерей и с рудников, успевшие за лето отъесться на домашних харчах, держались особняком, по ночам пили самогон, вели какие-то свои разговоры.

IV // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Юри тунӑ пекех ҫав пӗчӗк хӗрача ытла та хуралса пӗтме ӗлкӗрнӗ, ун ҫумӗнче Оськӑпа эпир иксӗмӗр те юр пек курӑнатпӑр-ха.

Как назло, эта маленькая девочка умудрилась так вывозиться, что даже мы с Оськой казались перед ней снежинками.

IV сыпӑк // Илпек Микулайӗ. Юрий Сотник. Курман-илтмен кайӑк; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 155–238 с.

— Хӗвелпе пиҫӗхме те ӗлкӗрнӗ

— И загореть даже успел…

III сыпӑк // Илпек Микулайӗ. Юрий Сотник. Курман-илтмен кайӑк; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 155–238 с.

Шала ҫамрӑк чие йывӑҫҫисем те лартма ӗлкӗрнӗ.

Help to translate

VI. Комсомол вӑтӑр ҫул тултарнӑ ятпа // Илпек Микулайӗ. Юрий Сотник. Курман-илтмен кайӑк; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 138–154 с.

Техкружокри хамӑр ачасем вӗсенчен крейсерсем те тума ӗлкӗрнӗ; пӗри «Аврора» ятлӑ, тепри — «Марат».

Наши техкружковцы переоборудовали их в крейсеры «Аврора» и «Марат».

Вовка Грушинӑн «Архимечӗ» // Илпек Микулайӗ. Юрий Сотник. Курман-илтмен кайӑк; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 69–84 с.

Вовка хӗвелпе ҫуркаланма ӗлкӗрнӗ сӑмсине пӗркелесе: — Ӑҫтан пӗлетӗн-ха эс? Тен, манӑн юриех тепӗр хут экзамен памалла пулать пуль? — терӗ.

Вовка вздернул острый, успевший облупиться от загара нос: — А ты почем знаешь? Может, мне стоит потерять один год.

Вовка Грушинӑн «Архимечӗ» // Илпек Микулайӗ. Юрий Сотник. Курман-илтмен кайӑк; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 69–84 с.

Вӑл та алӑкӗ хӗсӗнсе ларса уҫӑлманран аран тухса ӗлкӗрнӗ чалӑшнӑ ҫурчӗ тӳнсе кайиччен.

Help to translate

Ҫӗр ҫатни, вӗре ҫӗлен тата ытти те // Евгений Андреев. «Сувар», 2010.01.08, 1–2№№(835–836), 20 стр.

Ҫапах та, мӗнле кӑна кӗске мар-и те ҫав каҫсем, Егорычпа Сергей темӗн ҫинчен те калаҫма, ӗмӗтленме, шухӑшпа таҫта-таҫта ҫитсе ҫаврӑнма та ӗлкӗрнӗ.

И все же, как ни коротки эти ночи, а Егорыч с Сергеем о многом успевали поговорить, помечтать, мысленно побывать в разных местах.

9 // Антал Назул. Титов, Владислав Андреевич. Вилӗме ҫӗнтерсе…: повесть; вырӑсларан Анатолий Ерусланов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1972. — 7–163 с.

Куншӑн ответ тытатӑр ак эсир! — терӗ те шурса-кӑвакарса кайнӑ полковник, пулӑшма пырса ӗлкӗрнӗ марковецсем еннелле пӑхса, Григорий ҫине кӑтартрӗ.

И вы ответите за ваше поведение! — сказал побледневший полковник и, обращаясь к подоспевшим марковцам, указал на Григория:

XXVIII // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Петро вилтӑприйӗ ҫинче нумай пулмасть лартнӑ тирек ҫамрӑк тураттисене чӳхентерсе кашлать; ҫывхарса килекен кӗркунне ун тӑрринчи ҫулҫӑсене ӗмӗрӗ кӗскелсе килнине хурлӑхлӑн систерекен сарӑ тӗспе сӑрласа ӗлкӗрнӗ.

Над могилой Петра шумел молодыми ветвями посаженный недавно тополь: на вершинке его наступающая осень уже окрасила листья в желтый, горький цвет увядания.

XXI // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Тепӗр минутран вара йӗнер ҫине утланса ларнӑ Ермаков, хӑй чӗп-чӗр юн пулсан та, йӗннинчен кӑларнӑ хӗҫне аллинче тытнӑскер, карттуссӑр-мӗнсӗр, сӑрт айккипе вӗҫтерсе пыракан казаксене хӑваласа ҫитме ӗлкӗрнӗ

А через минуту Ермаков, в седле и без фуражки, страшно окровавленный, но с обнаженной шашкой в руке, уже настигал катившуюся по косогору казачью лаву…

XV // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Вилӗм хӑйӗн тӗссӗр сарӑ мӗлкине ӳкерме ӗлкӗрнӗ ҫав питҫӑмарти тӑрӑх канӑҫсӑр кӑткӑсем йӑпӑртатса чупаҫҫӗ.

И по этой щеке, на которую смерть уже кинула шафранно-желтые блеклые тени, ползали суетливые муравьи.

IX // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Тӗрӗс, эсӗ хуҫалӑхшӑн ҫунатӑн, ирех пур ҫӗре те чупса ҫаврӑнма ӗлкӗрнӗ.

Верю, что ты и за хозяйство болеешь, и с утра все обежала.

14 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Вӑл хӑйӗн вӑйӗпе влаҫне пӗлекен хуҫан сулмаклӑ уттипе, вӑрӑммӑн яра-яра пусса, малта пынӑ, амӑшӗ, Костьӑна аллинчен тытса, ун хыҫҫӑн аран-аран ӗлкӗрнӗ, вӑл сарлака та тап-таса шӑлнӑ картиш ҫине, лутра амбарсем ҫине, пӗтӗм картиш урлӑ карнӑ пралук тӑрӑх сӑнчӑрне чӑнкӑртаттарса чупса ҫӳрекен ҫӑмламас йытӑ ҫине ҫаврӑнса пӑхма хӑранӑ пек курӑннӑ.

Он шел впереди размашистой, крупной походкой хозяина, знавшего свою силу и власть, и мать, держа за руку Костю, еле поспевала за ним и словно боялась оглянуться на широкий, чисто подметенный двор, приземистые амбары, на косматую собаку, с лязгом и вжиканьем гонявшую через весь двор по проволоке железную цепь.

3 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Страницăсем:

Menu

 

Statistics

...more detailed