Corpus of the Chuvash language

Стараста ывӑлӗ старикӗн пуҫне ҫапса шӑтарчӗ.

Особо усердствовал сын старосты — он пробил Яриле голову сердечником.

Вӗчӗ // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 1-мӗш кӗнеке. Таната. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1994. — 359 с.

Стараста ывӑлӗ Павӑлпа ытти ҫамрӑксем те хӑйсене нумай кӗттермерӗҫ.

Следом за ним — Павел, сын старосты и остальные ждать себя не заставили.

Вӗчӗ // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 1-мӗш кӗнеке. Таната. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1994. — 359 с.

«Вилчӗ пулӗ ку», — аса илет старик тахӑшӗ ывӑлӗ пирки каланӑ сӑмахсене.

А в мозгу старика тоже будто огнем вспыхнули слова, сказанные кем-то о сыне: «Не выживет, видать…»

Вӗчӗ // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 1-мӗш кӗнеке. Таната. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1994. — 359 с.

Эпӗ стараста ывӑлӗ тет».

«Потому как я — сын старосты».

Ҫӗрлехи ӗҫ // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 1-мӗш кӗнеке. Таната. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1994. — 359 с.

Мӗн пулчӗ?» — текелесе ана ҫинчен стараста ывӑлӗ Павӑл йӑраланса тӑчӗ.

Что случилось? — выскочил бог весть откуда взявшийся сын старосты Павел.

Купӑс калакан // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 1-мӗш кӗнеке. Таната. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1994. — 359 с.

Яриле ассӑн сывланӑ, кашни ҫиме лармассерен шикленсе ывӑлӗ ҫине пӑха-пӑха илнӗ.

Яриле часто-часто вздыхал и всякий раз испуганно взглядывал на сына, как только подходило время обедать.

Купӑс калакан // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 1-мӗш кӗнеке. Таната. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1994. — 359 с.

Ывӑлӗ кӑмӑлсӑррине кура Яриле старик нимӗн те шарламасть.

Видя, что сын не в духе, старик Яриле помалкивал.

Улӑхра // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 1-мӗш кӗнеке. Таната. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1994. — 359 с.

Михапаран иккӗмӗш ывӑлӗ ывӑл мар — хӗрача».

Девчонка он, сын Мигабара-то, девчонка!

«Эпир...» // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 1-мӗш кӗнеке. Таната. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1994. — 359 с.

Унӑн иккемӗш ывӑлӗ — ывӑл мар».

Его второй сын — вовсе не сын!

«Эпир...» // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 1-мӗш кӗнеке. Таната. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1994. — 359 с.

Те кӗҫӗн ывӑлӗ хӑй юратман мӑшӑрӗ евӗрлӗ пулнӑран Петр атте ытларах Миккие кӑмӑлланӑ.

То ли оттого, что младший сын удался в нелюбимую жену, отец Петр больше жаловал Никифора.

Микки // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 1-мӗш кӗнеке. Таната. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1994. — 359 с.

Ывӑлӗ еннелле пӑхса ларакан Яриле пуҫне усрӗ, тем ҫинчен хӗрсе калаҫакан Някуҫ шӑп пулчӗ.

Только Яриле, сидевший лицом прямо к Ухтивану, потупил взгляд да смолк Нягусь, о чем-то горячо говоривший до появления Ухтивана.

Паллӑ мар инкек // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 1-мӗш кӗнеке. Таната. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1994. — 359 с.

Ухтиван купӑс тытса ларсан Яриле ҫав тери хӗрхенсе пахать ывӑлӗ ҫине, темле шутсӑр кирлӗ япалана, пурнӑҫ тупсӑмне, пурнӑҫ «ҫиппине» ӑнланман ҫын ҫине пӑхнӑ пек шеллесе пӑхать.

А попробует Ухтиван взяться за скрипку, Яриле смотрит на него оскорбительно-жалостливо, будто сын его — круглый дурачок, не понимает ничего в жизни.

Канӑҫсӑр чун // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 1-мӗш кӗнеке. Таната. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1994. — 359 с.

Ывӑлӗ калаҫӑва хутшӑнманни ӑна пӗр вӑхӑтрах шиклентерет те, савӑнтарать те.

То, что сын отмалчивается, пугает его и одновременно радует.

Канӑҫсӑр чун // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 1-мӗш кӗнеке. Таната. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1994. — 359 с.

«Пурнӑҫ вӑл йӑпӑлтан пулӑ пекех, — тет вӑл шӑппӑн ывӑлӗ ҫине пӑхмасӑр.

— Жизнь — она как рыба-голец, — тихо говорит Яриле, не глядя на сына.

Канӑҫсӑр чун // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 1-мӗш кӗнеке. Таната. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1994. — 359 с.

Ывӑлӗ ӑна малтанах вут вутарса хунӑ — чӑвашла пӗр сӑмах та каламалла мар.

А перед этим строго-настрого наказал, чтоб та рта не раскрывала, по-чувашски, стало быть, слова единого не говорила.

Хӑна-вӗрле // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 1-мӗш кӗнеке. Таната. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1994. — 359 с.

Яриле вӑтанкаласа та савӑнса ывӑлӗ ҫине пӑхать.

Яриле со смущенной улыбкой посматривает на сына.

Килте // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 1-мӗш кӗнеке. Таната. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1994. — 359 с.

Ашшӗ ҫинӗ-ҫимен чӗпӗлтетсе ларнипех ирттерсе ярать, ахлаткаласа пуҫне тытать, ывӑлӗ ҫине пӑхать.

А отец за хлопотами да разговорами так и не поел толком.

Килте // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 1-мӗш кӗнеке. Таната. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1994. — 359 с.

Ывӑлӗ таврӑннӑ-ҫке!

Ведь возвратился его сын.

Килте // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 1-мӗш кӗнеке. Таната. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1994. — 359 с.

Кӗтмен ҫӗртен ывӑлӗ таврӑнни Яриле старике ҫӗнӗ вӑй пачӗ темелле, вӑл тепӗр кун ирхине ирех, ҫын пичӗ палӑрма пуҫличченех, вырӑн ҫинчен сиксе тӑчӗ.

Неожиданное возвращение сына вернуло старика Яриле к жизни; он очнулся, когда еще в предутреннем сумраке нельзя было различить предметы.

Килте // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 1-мӗш кӗнеке. Таната. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1994. — 359 с.

Ывӑлӗ таврӑнасса кӗтнӗ, ҫамрӑк чухне хӑй те Ухтиван пекех харсӑр та вӑйлӑ пулнине аса илнӗ.

Ждал, когда вернется сын, и глотал слезы, вспоминая себя таким же молодым и сильным, как Ухтиван.

Ярила мучи // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 1-мӗш кӗнеке. Таната. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1994. — 359 с.