Corpus of the Chuvash language

Шырав

Шырав ĕçĕ:

ыйтрӗ (тĕпĕ: ыйт) more information about the word form can be found here.
Тархасшӑн шӑпрах калаҫ! — ыйтрӗ анне.

Умоляю, говори тише! — попросила мать.

1940-мӗш ҫул // Александр Галкин. Баруздин С.А. Пӗр ҫулпах: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1970. — 308 с.

— Николай Степановича кӑтартрӑн-и? — ыйтрӗ атте.

— А Николаю Степанычу показывал? — спросил отец.

1940-мӗш ҫул // Александр Галкин. Баруздин С.А. Пӗр ҫулпах: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1970. — 308 с.

— Вӑл, ачи, мӗнлерехскер вара? — ыйтрӗ юлашкинчен Боря.

— А он — как? — спросил наконец Боря.

1940-мӗш ҫул // Александр Галкин. Баруздин С.А. Пӗр ҫулпах: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1970. — 308 с.

— Мӗнле шухӑшлатӑн эс? — ыйтрӗ вӑл манран.

— А как ты думаешь? — спросила она сама.

1940-мӗш ҫул // Александр Галкин. Баруздин С.А. Пӗр ҫулпах: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1970. — 308 с.

— Ну? — чӑтӑмсӑррӑн ыйтрӗ вӑл каллех.

— Ну? — нетерпеливо повторила она.

1940-мӗш ҫул // Александр Галкин. Баруздин С.А. Пӗр ҫулпах: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1970. — 308 с.

Куна вӑл питӗ татӑклӑн ыйтрӗ те, эпӗ ҫухалсах кайрӑм.

Она спросила это так серьезно, что я растерялся.

1940-мӗш ҫул // Александр Галкин. Баруздин С.А. Пӗр ҫулпах: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1970. — 308 с.

Вӑл манран эпӗ ӑҫта пурӑнни ҫинчен ыйтрӗ те, эпӗ ӑна, сых ятне тесе, ҫывӑхра пурӑнатӑп пулсан та, инҫетре тесе суйрӑм.

Она спросила, где я живу, и я соврал на всякий случай, что далеко, хотя жил совсем рядом.

1940-мӗш ҫул // Александр Галкин. Баруздин С.А. Пӗр ҫулпах: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1970. — 308 с.

— Епле — мӗнлерех пек? — хӑраса ӳкнӗ пекех тепӗр хут ыйтрӗ вӑл.

 — Что — как? — повторила она почти испуганно.

1961-мӗш ҫул // Александр Галкин. Баруздин С.А. Пӗр ҫулпах: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1970. — 308 с.

Кайран Игорӗ кӗрсе каҫару ыйтрӗ, вӑл сӑмаха ун пирки ҫырманни ҫинчен ӑнлантарса пачӗ, Лидия Викторовна пурпӗр ӗненмерӗ: «Пӗлетӗп эпӗ кам ҫинчен ҫырнине!» — терӗ.

А потом Игорь пришел, извинился и говорит, что слово это совсем не в адрес ее, Лидии Викторовны, а она ему в ответ: мол, слово «дура» женского рода, а не мужского, и потому она прекрасно понимает, к кому оно относится.

1961-мӗш ҫул // Александр Галкин. Баруздин С.А. Пӗр ҫулпах: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1970. — 308 с.

Килӗшрӗ-и? — шӑппӑн ыйтрӗ вӑл, юлашкинчен, ытамран хӑтӑлсан, манӑн ҫухавана тӳрлетнӗ май.

Доволен? — вполголоса спросила она, освобождаясь наконец и поправляя на мне воротник.

1961-мӗш ҫул // Александр Галкин. Баруздин С.А. Пӗр ҫулпах: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1970. — 308 с.

— Тапранма пултаратпӑр-и, сэр? — тесе ыйтрӗ Гленарванран Джон Мангльс.

— Мы можем двинуться в путь, сэр? — спросил Джон Мангльс Гленарвана.

Ҫирӗм пӗрремӗш сыпӑк // Иван Митта. Жюль Верн. Грант капитан ачисем: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 36 с. — 500 с.

— Эсир халӗ те хӑвӑра никам пурӑнман утрав ҫине антарса хӑвармах ыйтатӑр-и? — тесе ыйтрӗ вӑл.

— Вы продолжаете настаивать на том, чтобы вас высадили на необитаемый остров? — спросил он.

Ҫирӗм пӗрремӗш сыпӑк // Иван Митта. Жюль Верн. Грант капитан ачисем: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 36 с. — 500 с.

— Мӗн тесе ҫырнӑ вӗсем ҫине? — тесе ыйтрӗ Гленарван.

— Что же это были за слова? — спросил Гленарван.

Ҫирӗм пӗрремӗш сыпӑк // Иван Митта. Жюль Верн. Грант капитан ачисем: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 36 с. — 500 с.

— Документсем ҫинче мӗн ҫинчен ҫырнине эсир лайӑх астӑватӑр-и? — тесе ыйтрӗ Паганель Грант капитанран.

— Помните ли вы точный текст документа? — спросил Паганель у капитана Гранта.

Ҫирӗм пӗрремӗш сыпӑк // Иван Митта. Жюль Верн. Грант капитан ачисем: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 36 с. — 500 с.

— Мӗншӗн апла, капитан? — тесе ыйтрӗ Гленарван.

— Но почему, капитан? — спросил Гленарван.

Ҫирӗм пӗрремӗш сыпӑк // Иван Митта. Жюль Верн. Грант капитан ачисем: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 36 с. — 500 с.

Вӑл вӗсене хӑйӗн йывӑҫран тунӑ хӳшшине кӗрсе, унта океанри Робинзонӑн сӗтелӗ хушшине ларса курма ыйтрӗ.

Он пригласил их посетить его деревянную хижину и посидеть за столом океанского Робинзона.

Ҫирӗм пӗрремӗш сыпӑк // Иван Митта. Жюль Верн. Грант капитан ачисем: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 36 с. — 500 с.

— Гаукинс, — тесе ыйтрӗ вӑл, — мисс Грант тӑнран кайнӑ чухне эсир вахтӑра тӑраттӑрччӗ-и?

— Гаукинс, — спросил он, — вы стояли на вахте в тот момент, когда мисс Грант стало дурно?

Ҫирӗммӗш сыпӑк // Иван Митта. Жюль Верн. Грант капитан ачисем: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 36 с. — 500 с.

Вӑл Роберта алӑран тытрӗ те: — Тусӑм, эсӗ чӑнласах аҫу сассине илтрӗн-и? — тесе ыйтрӗ.

Он взял Роберта за руку и сказал ему: — Ты действительно слышал голос отца, дружок?

Ҫирӗммӗш сыпӑк // Иван Митта. Жюль Верн. Грант капитан ачисем: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 36 с. — 500 с.

— Эппин, Джон капитан халӗ те аттене тупасса шансах тӑрать-и? — тесе ыйтрӗ вӑл.

— Значит, капитан Джон ещё не потерял надежды? — спросила она.

Ҫирӗммӗш сыпӑк // Иван Митта. Жюль Верн. Грант капитан ачисем: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 36 с. — 500 с.

— Мӗн тесшӗн эсӗ? — пӑлханса ыйтрӗ Мэри.

— Что ты хочешь сказать? — взволнованно спросила Мэри.

Ҫирӗммӗш сыпӑк // Иван Митта. Жюль Верн. Грант капитан ачисем: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 36 с. — 500 с.

Страницăсем:

Menu

 

Statistics

...more detailed