Corpus of the Chuvash language

Ачасем вара пысӑк лавҫӑ хӑйсен вӑййисене ҫапла пырса хутшӑннинче нимӗнле тӗлӗнтермӗш те курмаҫҫӗ: ан тив, вылятӑр, ан хӗнетӗр ҫеҫ!

Дети же во вторжении большого кучера в их область не видели ничего странного: пусть играет, лишь бы не дрался!

II // Ваҫлей Игнатьев. Чехов, Антон Павлович. Ҫеҫенхир: повесть; вырӑсларан Ваҫлей Игнатьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1988. — 116 с.

Ачасем урӑх калаҫмарӗҫ.

Больше мальчики не сказали друг другу ни слова.

II // Ваҫлей Игнатьев. Чехов, Антон Павлович. Ҫеҫенхир: повесть; вырӑсларан Ваҫлей Игнатьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1988. — 116 с.

Амӑшӗсенчен уртӑннӑ ачасем, урисемпе аран тӗнкӗлтетсе, ӗсӗклесе йӗреҫҫӗ те шыв илнине пула ура ҫинчен ӳкеҫҫӗ… йӗни те йынӑшса кӑшкӑрни хытӑрах та хытӑрах илтӗнсе тӑрать.

Дети, которых матери тащили за собой, жалобно кричали, едва волоча ноги, и падали под напором воды… стоны, рыдания звучали все громче и громче…

XXXVII. Икӗ юханшыв // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Аялта, айлӑмра, пӑлхавҫӑсен пӑтрашнӑ ушкӑнӗсем, хӗрарӑмсем, ачасем хӑраса ӳкнипе ҫӑлӑнӑҫ шыраса ту хушшинелле тараҫҫӗ.

Внизу, в долине, беспорядочная толпа повстанцев, женщин, детей, охваченная паникой, искала спасения в горах.

XXXVII. Икӗ юханшыв // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Ачасем те хӗпӗртеҫҫӗ ӗнтӗ.

И ребята будут рады.

XXXII. Аврам // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

 — Ачасем, ак ҫак хӑравҫӑсене укрепленин тепӗр вӗҫне ертсе кайӑр та хӗҫ-пӑшалӗсене халех туртса илӗр, эпӗ тепӗр приказ париччен сыхласа тӑрӑр!

 — Ребята, отведите этих господ — этих вот трусов — на тот конец; разоружите их и караульте до следующего моего приказа!

XXVIII. Укрепленисенче // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

— Пирӗн ҫемье пур, ачасем пур.

— У нас семья, дети.

XXVIII. Укрепленисенче // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Ҫемьем пур, ачасем, хул пуҫҫи урлӑ хутаҫ ҫакатӑп та ялтан яла ҫитсе ӗҫ шыраса ҫӳретӗп…

У меня семья, дети, я торбу на плечи и айда по селам, работу искать…

XXVII. Тӗпчесе пӗлни // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Хӗрарӑмсемпе ачасем, эсир ан хӑрӑр, савӑнса тӑрӑр.

Бабы, детвора, не пугайтесь, а радуйтесь!..

XXVI. Зли-долӑ патӗнчи батарейӑ // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

— Тӑхтӑр, ачасем!

— Слушайте, ребята!

XXVI. Зли-долӑ патӗнчи батарейӑ // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Часах ачасем вӗҫе-вӗҫӗн пыни курӑнса кайрӗ, вӗсем хунарсемпе хоругвисем ҫӗкленӗ, хура хӑюпа ҫавӑрса ҫыхнӑ вӑрӑм шурӑ ҫуртисене аллисене тытнӑ; хыҫаларахран ачасен тепӗр ушкӑнӗ пырать, вӗсене юрӑ вӗрентекен Мердевенджиев ертнӗ, чи хыҫалта — пупсем — йӑлтӑр-ялтӑр тумӗсемпе ҫиҫтерсе пыраҫҫӗ.

Вскоре показалась вереница детей с фонарями, хоругвями и длинными белыми восковыми свечами, перевязанными черными ленточками; вслед за нею толпой шли другие дети в сопровождении учителя пения Мердевенджиева и наконец священники в облачениях.

XX. Кандов тата ытларах тӗлӗнет // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Ачасем ав, Васил, Димитр, Киро, — тек кунта чакалашрӗҫ, эрешмен карти тасататчӗҫ пуль.

А вот ребята: Басил, Димитр, Киро — они все тут чего-то копаются, паутины не боятся.

XV. Маркон ҫӗнӗ кӗлли // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Ачасем Мердевенджиев патӗнчен вӗренсе таврӑнатчӗҫ.

Это были ученики Мердевенджиева.

XV. Маркон ҫӗнӗ кӗлли // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Тӗрӗксен пусмӑрлӑхне, тен, чӑнласах пӗтерме вӑхӑт ҫитрӗ пуль, халь ав пӗчӗк ачасем те хӗҫ-пӑшал тытаҫҫӗ!..

Может, и в самом деле пришел конец турецкому владычеству, раз уж малые дети и те вооружаются?..

XIV. Кӗпҫе патӗнче // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Шӑратнӑ пульӑсем пулмасӑр тата мӗн пулччӑр ӗнтӗ ҫавсем, ҫатмипе ав тӑхлан шӑратаҫҫӗ, ҫав тӑхланран ачасем пульӑсем тӑваҫҫӗ.

II это было не что иное, как уже отлитые пули, а в сковородке плавился свинец, который мальчики разливали по формам.

III. Икӗ тӗнче // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Вӑрман хупланӑ чӑнкӑ ҫыран хӗррипе сукмак хӑпарать, ҫав сукмакпа ачасем Белештицӑна ҫӳретчӗҫ.

Крутой тропинкой они пошли дальше по лесистому склону, который привел их к долине Белештицы.

XXXIV. Ҫил-тӑман // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Ҫавӑн пек пулма тӑрӑшӑр, ачасем, — терӗ Цанко, тулли куркине пушатса.

Берите пример с него, сынки, — проговорил Цанко, осушив миску вина.

ХХХI. Алтӑнӑври улах // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

— Темӗн мар-ҫке, ачасем: аван пулать-и, начар-и — ҫак вырӑнтах вӗсене минчет тӑвӑпӑр та, ан тив пире эрехпе хӑна туччӑр, — терӗ Нистор Фракалец.

— Плевое дело, ребята: худо ли, хорошо ли, — обвенчаем их тут, на месте, да пусть нас вином угостят, — сказал Нистор Летун.

ХХIII. Таппа урӑххи ҫакланнӑ // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Ачасем кӑмӑлсӑр пулса тухса кайрӗҫ: вӗсем ҫав Милка Тодоркина пирки мӗн те пулин калаҫнине питех те илтесшӗнччӗ.

Дети встали и ушли, очень недовольные: их живо интересовал разговор о Милке Тодоркиной.

XXII. Ставри пуп патӗнче хӑнара // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Хайхи леш экзаменатор хӑратса шиклентернӗ ачасем Огнянова ӑшшӑн кӑмӑлласа пӑхрӗҫ.

И вот все эти дети, напуганные до полусмерти предыдущим экзаменатором, устремили дружеские взгляды на Огнянова.

XI. Рада пӑшӑрханӑвӗ // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.