Corpus of the Chuvash language

Шырав

Шырав ĕçĕ:

чуна (тĕпĕ: чун) more information about the word form can be found here.
Ҫынсен пуҫӗсем ҫинче, ҫара ҫерҫисем пек вӗҫсе ҫӳресе, укҫа шӑтӑртатнӑ, — ҫынсем ун еннелле ӗмӗтсӗррӗн кармашнӑ, ылтӑнпа кӗмӗл янӑранӑ, бутылкӑсем чанкӑртатнӑ, пӑкӑсем шаплатнӑ, такам ӗсӗклесе макӑрнӑ, чуна кайса тивекен хӗрарӑм сасси илтӗнсе кайнӑ:

Шелестят деньги, носясь, как летучие мыши, над головами людей, и люди жадно простирают к ним руки, брякает золото и серебро, звенят бутылки, хлопают пробки, кто-то рыдает, и тоскливый женский голос поет:

X // Митта Ваҫлейӗ. Горький М. Фома Гордеев: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.

— Хӑш чухне шухӑшлатӑн, шухӑшлатӑн та… чуна темӗн чул шухӑш — сухӑр пек ҫыпҫӑнать…

— Иной раз думаешь, думаешь… всю тебе душу мысли, как смолой, облепят…

IX // Митта Ваҫлейӗ. Горький М. Фома Гордеев: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.

Сасартӑк Фомана тӗлӗнтермӗш хумхану ҫӗклесе илнӗ: унӑн ҫак рабочисен юханшыв пек сарлака та хӑватлӑ шавне, чуна кайса тивекен тимӗр ҫуйӑхавне, чакӑртатӑвне, ҫӗкленсе кайнӑ шыв хумӗсен чӳхенӗвне ҫуйхануллӑн кӗрсе каяс килнӗ.

Фомой овладело странное волнение: ему страстно захотелось влиться в этот возбужденный рев рабочих, широкий и могучий, как река, в раздражающий скрип, визг, лязг железа и буйный плеск волн.

IX // Митта Ваҫлейӗ. Горький М. Фома Гордеев: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.

— Мӗнле чуна?

— В какую душу?

IX // Митта Ваҫлейӗ. Горький М. Фома Гордеев: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.

Мӑшӑр ҫунат хушӑнчӗ тейӗн Ельккана, Андрейӑн чиксӗр савӑнӑҫне чухлаканскер, вӑл, икӗ савакан чуна татах та хӗпӗртӳ кӳрес тесе, чупса ӗҫлеме, пӗтӗм канӑҫне ҫухатса, алӑкӑн-тӗпелӗн вӗҫнӗ пек хутласа, сӑй хатӗрлеме тапратрӗ.

Help to translate

9 // Хветӗр Агивер. Агивер Ф.Г. Сар ачапа сарӑ хӗр: Повесть. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1980. — 256 с.

Чуна пула инкек…

Help to translate

8 // Хветӗр Агивер. Агивер Ф.Г. Сар ачапа сарӑ хӗр: Повесть. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1980. — 256 с.

Чуна тӑван, юна хурӑнташ тарават-тарават ӑшӑ.

Help to translate

8 // Хветӗр Агивер. Агивер Ф.Г. Сар ачапа сарӑ хӗр: Повесть. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1980. — 256 с.

Ак, пӑртак выртать те вӑл канса, пырать, — ҫурма тӑлӑх чуна йӑпатма, тӗрев кӳме хыпӑнать суйхӑллӑ хӗрарӑм.

Help to translate

8 // Хветӗр Агивер. Агивер Ф.Г. Сар ачапа сарӑ хӗр: Повесть. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1980. — 256 с.

— Мӗн, чуна кайса тиврӗ-им? — ыйтнӑ Саша.

— Что — тронуло? — спросила Саша.

VIII // Митта Ваҫлейӗ. Горький М. Фома Гордеев: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.

Ҫакӑ — тротуар ҫинче сасартӑк сарлакан та тикӗсмаррӑн утма пикеннӗ сывлӑхлӑ та тискер йӗкӗтӗн халсӑрлӑхӗнче, темӗнле, чуна тарӑннӑн кайса тивекен япала пулнӑ.

Было что-то глубоко трогательное в бессилии здорового и дикого парня, который вдруг начал шагать по тротуару широкими, но неровными шагами.

VII // Митта Ваҫлейӗ. Горький М. Фома Гордеев: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.

Чуна тӑвӑр…

— Тошно…

VII // Митта Ваҫлейӗ. Горький М. Фома Гордеев: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.

Вӗсем, чуна ҫепӗҫҫӗн сӗртӗнсе, хӑйсене ӑнланма тимлӗх ыйтнӑ пек, анчах вӑл тимлӗхе ыйтсан та илессе шанман пек янӑранӑ…

Нежно трогали сердце, точно просили внимания и не надеялись, что получат его…

VI // Митта Ваҫлейӗ. Горький М. Фома Гордеев: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.

— Ман чуна кӗрсе тухман эс… — лӑпкӑн хирӗҫленӗ Фома.

— В душе моей ты не была…— возразил спокойно Фома.

IV // Митта Ваҫлейӗ. Горький М. Фома Гордеев: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.

Вӑл — чуна кайса тивмелле — мӗскӗннӗн туйӑннӑ, пӗрре те хӑйӗн тӗслӗн курӑнман.

Он был так трогательно жалок и не похож сам на себя.

IV // Митта Ваҫлейӗ. Горький М. Фома Гордеев: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.

«Килӗр, юлашкинчен чуптуса юлар», — тесе, чуна кайса тивекен йыхрав янӑраса кайсан, унӑн кӑкӑрӗнчен калама ҫук вӑйлӑ макӑру уласа тухнӑ, халӑх ушкӑнӗ, ҫак хуйхӑ кӑшкӑравне илтсе, хумханса илнӗ.

Когда раздался трогательный призыв: «Приидите, последнее целование дадим», из груди его вырвалось такое громкое воющее рыдание, что толпа всколыхнулась от этого крика скорби.

IV // Митта Ваҫлейӗ. Горький М. Фома Гордеев: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.

Фома тинкерсе итлеме пуҫланӑ, — сывлӑшра чуна пусса илекен шӑплӑх пулнӑ, ҫырма шывӗ кӑна, якӑр сӑнчӑрӗсене сӗртӗнсе, шӑпӑлтатнӑ.

Фома прислушался — подавляющая тишина разлита была в воздухе, лишь вода журчала, разбиваясь о цепи якорей.

III // Митта Ваҫлейӗ. Горький М. Фома Гордеев: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.

Вӗсем ыйткаласа ҫӳресе тӑранкаланӑ, ӑҫта хытнӑ ҫӑкӑр, ӑҫта кӑвакарса кайнӑ татӑксем панӑ вӗсене, — ҫавӑнпа чуна усранӑ вӗсем.

Походят это они по миру, дадут им где черствую, завалящую корочку, — тем они день и сыты.

III // Митта Ваҫлейӗ. Горький М. Фома Гордеев: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.

Тахӑш тӗлтен хурлӑхлӑ, виле такмакӗ пек чуна ыраттаракан юрӑ аран-аран илтӗннӗ; караван ҫинче хуралҫӑсем кӑшкӑркаланӑ, пӑрахут, пӑс кӑларса, ҫиллессӗн чашӑлтатнӑ…

Откуда-то долетала еле слышная жалобная песня, унывная, как причитание; на караване перекликались сторожа, сердито шипел пароход, разводя пары…

II // Митта Ваҫлейӗ. Горький М. Фома Гордеев: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.

Вӗҫем пирки чуна пӑсни кӑна.

От них — один развал души.

II // Митта Ваҫлейӗ. Горький М. Фома Гордеев: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.

Ачана пӑрахут ҫинче кичемлӗх пуса пуҫланӑ, вара, ҫӗнӗ курӑм-туйӑмсен тӗрлӗ тӗслӗ тетӗри витӗр, унӑн умне час-часах Анфиса мӑнаккӑшӗн савӑшлӑ сӑнӗ — хӑйӗн юмахӗсемпе, чуна хаваслӑ ӑшӑпа ҫупӑрлакан йӑлтӑркка ҫемҫе куллипе — туха-туха тӑнӑ.

Скучно ему стало на пароходе, и всё чаще и чаще из разноцветного тумана новых впечатлений выплывал пред Фомой затемненный ими образ ласковой тетки Анфисы с ее сказками, улыбками и мягким смехом, от которого на душу мальчика веяло радостным теплом.

II // Митта Ваҫлейӗ. Горький М. Фома Гордеев: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.

Страницăсем:

Menu

 

Statistics

...more detailed