Corpus of the Chuvash language

Шырав

Шырав ĕçĕ:

утрӗ (тĕпĕ: ут) more information about the word form can be found here.
Смит хальхинче те чунӗнчи йӳҫек кӑмӑлпа тухса утрӗ.

Снова Смит ушел с горьким стыдом в душе.

Тӑватӑ гинея // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремёш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 392–397 с.

Ҫав тери намӑсланнӑран вӑл нумайччен йынӑшрӗ, ҫине-ҫинех ассӑн сывларӗ, анчах кӗҫех ывӑнсах ҫитрӗ те пристаньре хуралҫӑ будкинче ҫӗр каҫрӗ, ирхине ҫӑвӑнса хырӑнчӗ, унтан хула хӗрринелле утрӗ, Марта ҫуртне тупрӗ.

Стало ему так стыдно, что он долго стонал и вздыхал, однако усталость одолела его, он переночевал на пристани в будке сторожа, умылся, побрился и пришел на окраину города, где жила Марта.

Тӑватӑ гинея // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремёш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 392–397 с.

Ҫул тӑршшӗпех пуҫне усса, тарӑн шухӑша путса утрӗ, тепӗр чух шухӑшӗсем тӑруках киле-киле ҫапнӑран шурала-шурала каять.

Все время он шел с опущенной головой, в глубокой задумчивости, иногда внезапно бледнея под ударами мыслей.

V // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремӗш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 347–370 с.

Пӗлтерӗшлӗ те чечен ҫак ятпа салам сӑмахӗ илнӗскер хытах хӗрелчӗ, алӑк патӗнче чарӑнчӗ те кулса ячӗ, пуҫне тайса сывлӑх сунчӗ, унтан капитансен сӗтеле патнелле утрӗ.

Тот, кого приветствовали таким значительным и прелестным именованием, сильно покраснев, остановился у входа, засмеялся, раскланялся и пошел к столу капитанов.

IV // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремӗш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 347–370 с.

Умӗнче ҫӗр путса аннӑн — вӑл хӑйӑр ҫине ҫырнӑ сӑмахсем патӗнчен хуллен айккинелле пӑрӑнса утрӗ.

Он медленно отошел от написанного, как будто перед ним открылся провал.

III // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремӗш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 301–345 с.

Урама тухсан вӑл пичетлемелли «Ундервуд» машина ҫакӑн йышши «Ремингтонран» мӗн енӗпе аванраххи пирки лӑпкӑн та тимлӗн, тӗлсӗррӗн шухӑшласа утрӗ, ҫӗр кӑмрӑкӗпе кирпӗч ванчӑкӗ тӑкса тултарнӑ пушӑ темиҫе вырӑнтан иртсен Ангр ҫулӗн кивӗ чул пусмипе кӗпер ҫине хӑпарчӗ, унтан хула варринелле тӑсӑлакан урамсем патне тухрӗ.

Выйдя на улицу, он очень тихо, бесцельно, сосредоточенно думая о преимуществах пишущей машины Ундервуд перед такой же Ремингтон, пересек несколько пустырей, усыпанных угольным и кирпичным щебнем, и поднялся по старым, каменным лестницам Ангрской дороги на мост, а оттуда прошел к улицам, ведущим в центр города.

VI // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремӗш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 229–275 с.

Анчах ҫӑкӑр чӗркенӗ пир татки тавралӑха хускатмасӑрах ҫӗре ӳкрӗ те — Нок нӳрлӗ ҫӑкӑр ҫемҫине ҫӑварне халех чиксе тултарасран аран-аран тытӑнса тӑчӗ; ытлашши тимлӗхе пула янӑракан, ҫӑмӑлланнӑ пуҫпа лӑпкӑн малалла утрӗ.

Однако тряпка из-под хлеба упала на пол без сотрясения окружающего, и Нок уходил спокойно, с пустой, легкой, шумной от напряжения головой, едва удерживаясь, чтобы тотчас же не набить рот влажным мякишем.

VI // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремӗш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 229–275 с.

Гелли питӗнче кулӑ палӑрчӗ, вӑл килӗшнӗн пуҫне сӗлтрӗ те пӑрӑнса утрӗ.

Гелли улыбнулась, примиренно кивнула головой и отошла.

V // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремӗш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 229–275 с.

Юлашкинчен, ҫакна ыйтмах шут тытса, хӗр шыв хӗрринелле утрӗ.

Решившись, наконец, высказать свою просьбу, девушка направилась к воде.

I // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремӗш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 229–275 с.

Унтан ҫыран хӗррине анчӗ, вӑрманта уткаласа ҫӳрекен пассажир ушкӑнӗсенчен аяккарах пӑрӑнса палӑри-палӑрми сукмакпа юхӑма май утрӗ.

Затем он прошел на берег, где, держась в стороне от групп расхаживающих по лесу пассажиров, направился глухой тропинкой вниз по течению.

I // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремӗш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 229–275 с.

Вуласа тухрӗ те — ҫурӑмӗпе чӳрече енне ҫаврӑнса тӑчӗ, унтан, ҫывӑракан ҫынсен умӗпе иртнӗн, кантӑк патӗнчен чӗрне вӗҫҫӗн, майӗпен пахча еннелле утрӗ.

Он прочел, повернулся спиной к окну и медленно, на цыпочках, словно проходя мимо спящих, пошел от окна в сторону огородов.

V // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремӗш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 187–210 с.

Амӑшӗ хирӗҫ: — Хырӑм выҫсан ҫӑпата кантри яшки те тутлӑ тет, — терӗ те пӗр пысӑк ҫӑкӑр чӗллине хутаҫа чиксе хире кӑшман ҫумлама тухса утрӗ.

Мать ответила: — Когда проголодаешься, так и суп из лаптей вкусный, — сказала она и, сунув в мешок большой ломоть хлеба, пошла в поле полоть свеклу.

Йӳҫӗ ҫӑкӑр // Любовь Фёдорова. Любовь Фёдоров. Ӗмӗр вӗрен. Калавсем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 2014. — 32 с. — 2 с.

Кашни утӑмра тимлен итлесе пырса Аян трапӑн юлашки картлаҫне хӑварчӗ те Гарвей каютинелле утрӗ.

Прислушиваясь на каждом шагу, Аян оставил последнюю ступень трапа и двинулся к каюте Гарвея.

IX // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремӗш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 125–169 с.

Тинӗс хӗрринчи чукун ҫул станцийӗнчен чӑнкӑ чул ҫыранри ҫынсӑр вырӑна ҫити Аян ҫуран утрӗ; вӑл шлюпкине кунта пытарнӑччӗ.

От железнодорожной приморской станции до глухого места у каменного обрыва берега, где была спрятана шлюпка, Аян шел пешком.

VIII // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремӗш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 125–169 с.

Яланхи пекех, Крапивин ир-ирех тӑчӗ, хӑнӑхнӑ йӑлапа пирвай картишӗнче хӑлаҫланкаласа шӑмшакне ҫемҫетрӗ, унтан пилӗк таран юрпа ҫӑвӑнчӗ, пӳрте кӗрсе хырӑнчӗ, чей ӗҫрӗ те тӳрех ӗҫе тухса утрӗ.

Help to translate

4 // Николай Максимов. Максимов Н.Н. Синкер. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1991. — 349 с.

Ехрем пӑртак иккӗленсе тӑчӗ, пӗр-иккӗ кӑххӑмлатрӗ те тӗпсакай алӑкӗ патнелле утрӗ.

Help to translate

4 // Николай Максимов. Максимов Н.Н. Синкер. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1991. — 349 с.

Вӑл ҫапла татӑклӑ шут тытрӗ те вӑрманпа куҫ ӑҫталла пӑхать, ура ӑҫталла илсе каять, ҫавӑнталла тенешкел утрӗ.

Help to translate

4 // Николай Максимов. Максимов Н.Н. Синкер. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1991. — 349 с.

Шӑматкун хайхискер тӳсеймерӗ, тулта пӗрремӗш ҫил-тӑман алхаснине пӑхмасӑр, пултӑрӗ патне тухса утрӗ.

Help to translate

3 // Николай Максимов. Максимов Н.Н. Синкер. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1991. — 349 с.

Сӑпани, нимӗн хуравлама ӗлкӗреймесӗрех, вӗсем патнелле утрӗ, Телегин вара ирӗксӗрех ҫырманалла чӑмнӑ пек анса кайрӗ, Калюков хӑнасене ӑсатнӑ вӑхӑтра вӗлле пӳртне кӗчӗ те юлташӗсемпе пӗрле ӗҫме-ҫиме тытӑнчӗ.

Help to translate

2 // Николай Максимов. Максимов Н.Н. Синкер. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1991. — 349 с.

Телее, Сӑпани пӳртрен каллех пӗчченех тухрӗ, вӑхӑт ирттермелле тенешкел, ҫырма хӗррипе хуллен утрӗ.

Help to translate

2 // Николай Максимов. Максимов Н.Н. Синкер. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1991. — 349 с.

Страницăсем:

Menu

 

Statistics

...more detailed