Corpus of the Chuvash language

Шырав

Шырав ĕçĕ:

Пыратӑп (тĕпĕ: пыр) more information about the word form can be found here.
Эпӗ ӑна пурпӗрех унпа пыратӑп тесен, вӑл кулса ячӗ те: «пырас килет пулсан, пырӑр; анчах пустуй пулӗ», терӗ, — кайран каланӑ тӑрӑх, мана ӑс парасшӑн пулнӑ вӑл: вӑл эпӗ ун ҫумне ҫыпҫӑннӑшӑн кӳреннӗ.

Так когда я ему сказала, что непременно пойду с ним, он засмеялся и сказал: «Когда хотите, идите; только напрасно будет», — хотел проучить меня, как после сказал: ему было досадно, что я пристаю.

XIV // Николай Сандров, Владимир Садай. Чернышевский, Николай Гаврилович. Мӗн тумалла?: роман; вырӑсларан Николай Сандров, Владимир Садай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1957. — 495 с.

— «Ну, апла пулсан, эпӗ сирӗнпе пыратӑп.

— «Ну, так я с вами пойду.

XIV // Николай Сандров, Владимир Садай. Чернышевский, Николай Гаврилович. Мӗн тумалла?: роман; вырӑсларан Николай Сандров, Владимир Садай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1957. — 495 с.

Пӑхать ку, эпӗ каллех ун патне чупса пыратӑп та ӑна аллинчен ярса тытатӑп.

Смотрит, я опять подбегаю к нему, схватила его за руку.

XIV // Николай Сандров, Владимир Садай. Чернышевский, Николай Гаврилович. Мӗн тумалла?: роман; вырӑсларан Николай Сандров, Владимир Садай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1957. — 495 с.

Сывмар ҫынсемшӗн мар, наукӑшӑн ӗҫлетӗп, тенӗ вӑл: «эпӗ сыватмастӑп, сӑнаса пыратӑп тата опытсем тӑватӑп кӑна».

Он говорил, что работает для науки, а не для больных: «Я не лечу, а только наблюдаю и делаю опыты».

X // Николай Сандров, Владимир Садай. Чернышевский, Николай Гаврилович. Мӗн тумалла?: роман; вырӑсларан Николай Сандров, Владимир Садай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1957. — 495 с.

Хӗрӗ Невски проспект еннелле кайнине илтсен, Марья Алексевна ӑна эпӗ те пыратӑп, терӗ, вара Верочка, хӑй пӳлӗмне таврӑнса, ҫырӑва илчӗ — амӑшне куҫранах каласа парсан, лайӑхрах, тӗрӗсрех пулнӑ пек туйӑнчӗ ӑна — амӑшӗ урамрах ҫапӑҫса ҫӳрес ҫук-ҫке-ха?

Когда Марья Алексевна, услышав, что дочь отправляется по дороге к Невскому, сказала, что идет вместе с нею, Верочка вернулась в свою комнату и взяла письмо: ей показалось, что лучше, честнее будет, если она сама в лицо скажет матери — ведь драться на улице мать не станет же?

XXI // Николай Сандров, Владимир Садай. Чернышевский, Николай Гаврилович. Мӗн тумалла?: роман; вырӑсларан Николай Сандров, Владимир Садай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1957. — 495 с.

— Апла пулсан, Верочка, эпӗ те санпа пыратӑп, манӑн Гостинӑй двора каймалла.

— Так и я с тобою пойду, Верочка, мне в Гостиный двор нужно.

XX // Николай Сандров, Владимир Садай. Чернышевский, Николай Гаврилович. Мӗн тумалла?: роман; вырӑсларан Николай Сандров, Владимир Садай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1957. — 495 с.

Эпӗ пӗр куна хуратса тӑкрӑм ӗнтӗ, — эпӗ пансионеркӑсемпе шкул ачисем тунӑ пек, таблица турӑм, кунсене хуратса пыратӑп.

Я один день уж вычеркнула, — ведь я сделала табличку, как делают пансионерки и школьники, и вычеркиваю дни.

XX // Николай Сандров, Владимир Садай. Чернышевский, Николай Гаврилович. Мӗн тумалла?: роман; вырӑсларан Николай Сандров, Владимир Садай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1957. — 495 с.

Пыратӑп, — Лопухов Кирсанов пӳлӗмне кайрӗ, ҫул ҫинче ҫапла шутлама ӗлкӗрчӗ:

— Иду, — Лопухов отправился в комнату Кирсанова и на дороге успел думать:

XIX // Николай Сандров, Владимир Садай. Чернышевский, Николай Гаврилович. Мӗн тумалла?: роман; вырӑсларан Николай Сандров, Владимир Садай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1957. — 495 с.

— Ҫук, ҫитет, мсье Лопухов, атту манӑн кӑмӑл ҫемҫелсе кайма пултарать, ман ҫулсенче — 40 патнелле пыратӑп вӗт ӗнтӗ — ҫемьери хаярлӑх ҫинчен эпӗ ним хумханмасӑр итлеме пултарнине кӑтартни вӑл кулӑшла пулнӑ пулӗччӗ, ӑна эпӗ ҫамрӑк чухне хам та тӳснӗ вӗт.

— Нет, довольно, мсье Лопухов, или я расчувствуюсь, а в мои лета — ведь мне под сорок — было бы смешно показать, что я до сих пор не могу равнодушно слушать о семейном тиранстве, от которого сама терпела в молодости.

XIII // Николай Сандров, Владимир Садай. Чернышевский, Николай Гаврилович. Мӗн тумалла?: роман; вырӑсларан Николай Сандров, Владимир Садай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1957. — 495 с.

Эпӗ кая юлса пыма пултаратӑп, анчах пурпӗрех пыратӑп.

Я могу опоздать, но буду непременно.

XI // Николай Сандров, Владимир Садай. Чернышевский, Николай Гаврилович. Мӗн тумалла?: роман; вырӑсларан Николай Сандров, Владимир Садай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1957. — 495 с.

Сӑмахран, фортепьяно каланӑ чухне эпӗ нотӑсен страницисене малалла уҫа-уҫа пыратӑп; эпӗ вӗсене хӑш чухне сулахай алӑпа, тепӗр чухне сылтӑм алӑпа уҫатӑп.

Например: я играю и перевертываю страницы нот; я перевертываю их иногда левою рукою, иногда правою.

VIII // Николай Сандров, Владимир Садай. Чернышевский, Николай Гаврилович. Мӗн тумалла?: роман; вырӑсларан Николай Сандров, Владимир Садай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1957. — 495 с.

Ҫывӑхарах пыратӑп, сывлӑх сунатӑп: «Лушаня, эсех-и ку?!» — тетӗп.

Подхожу, здороваюсь, говорю: «Лушаня, да ты ли это?!»

XXIX сыпӑк // Мирун Еник, Владимир Садай, Александр Яндаш. Михаил Шолохов. Уҫнӑ ҫерем: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Мирун Еник, Владимир Садай, Александр Яндаш куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963.

Киле карчӑк патне каймалли ҫук манӑн: киле пыратӑп, анчах мӗн усси пур-ха?

Домой, к старухе, мне идти ни к чему: приду, а что от этого толку?

XXVIII сыпӑк // Мирун Еник, Владимир Садай, Александр Яндаш. Михаил Шолохов. Уҫнӑ ҫерем: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Мирун Еник, Владимир Садай, Александр Яндаш куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963.

Пӗрре ирхине эпӗ ҫеҫен хире кӗсре тытма кайнӑ чухне урам хрески урлӑ иртсе пыратӑп, мана хирӗҫ — кӗрт йыттисен туйӗ.

Как-то утром иду я через площадь в степь за кобылой, и вот тебе — навстречу собачья свадьба.

XXV сыпӑк // Мирун Еник, Владимир Садай, Александр Яндаш. Михаил Шолохов. Уҫнӑ ҫерем: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Мирун Еник, Владимир Садай, Александр Яндаш куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963.

— Пӗлтерӗшӗпе мар пирвайхи, туй ҫинчен пӗлсенех чи малтан пыратӑп, ҫавӑнпа пирвайхи хӑна.

— Первый не в смысле значимости, а потому что первый явлюсь, как только услышу о свадьбе.

XXIV сыпӑк // Мирун Еник, Владимир Садай, Александр Яндаш. Михаил Шолохов. Уҫнӑ ҫерем: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Мирун Еник, Владимир Садай, Александр Яндаш куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963.

Каҫхине пыратӑп эпӗ, анчах манран пытанма ан шутла!

А вечером я приду, и ты не вздумай от меня прятаться?

XXIV сыпӑк // Мирун Еник, Владимир Садай, Александр Яндаш. Михаил Шолохов. Уҫнӑ ҫерем: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Мирун Еник, Владимир Садай, Александр Яндаш куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963.

Ун хыҫҫӑн чупса пыратӑп, хам ыйтатӑп:

Поспешаю за ней, а сам спрашиваю:

XXIII сыпӑк // Мирун Еник, Владимир Садай, Александр Яндаш. Михаил Шолохов. Уҫнӑ ҫерем: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Мирун Еник, Владимир Садай, Александр Яндаш куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963.

Ҫапла, пӗррехинче эпӗ станицӑпа пыратӑп, мана хирӗҫ ҫамрӑк та качака пӳтекки пек хитре хӗр утса пырать, хулари пек тумланнӑ хӑй, аллине сумка тытнӑ.

Так вот, иду я как-то по станице, а навстречу мне идет молодая и красивая, как козочка, девка, одетая по-городскому, с сумочкой в руке.

XIX сыпӑк // Мирун Еник, Владимир Садай, Александр Яндаш. Михаил Шолохов. Уҫнӑ ҫерем: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Мирун Еник, Владимир Садай, Александр Яндаш куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963.

Ҫилхинчен тытрӑм та ӑна, хӳшӗ патнелле ҫавӑтса пыратӑп, хам ҫапла калатӑп:

Взял я его за гриву, веду к шалашу, а сам говорю:

XIX сыпӑк // Мирун Еник, Владимир Садай, Александр Яндаш. Михаил Шолохов. Уҫнӑ ҫерем: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Мирун Еник, Владимир Садай, Александр Яндаш куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963.

Ҫуралнӑранпа нихҫан та хӗрелсе курман, унта хӗрелме вӗрентӗм: шӑварма хӑвалас тесе, лашасен пӗр ушкӑнӗ патне пыратӑп кӑна, акӑ сана, пӑх та кур, хӗр пек хӗрелме пуҫлатӑп…

Сроду никогда не краснел, а тут краснеть научился: как только подхожу к косяку, чтобы гнать его на водопой к пруду, и вот тебе, пожалуйста, начинаю краснеть, как девка…

XIX сыпӑк // Мирун Еник, Владимир Садай, Александр Яндаш. Михаил Шолохов. Уҫнӑ ҫерем: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Мирун Еник, Владимир Садай, Александр Яндаш куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963.

Страницăсем:

Menu

 

Statistics

...more detailed