Corpus of the Chuvash language

Шырав

Шырав ĕçĕ:

ятӑм (тĕпĕ: ят) more information about the word form can be found here.
Эпӗ ҫав ула кушака пульӑпа тӗллесе ятӑм.

Я пустил пулю в эту пятнистую кошку.

ХСV сыпӑк // Феодосия Ишетер. Рид, Томас Майн. Пуҫсӑр юланут: роман / Майн Рид; вырӑсларан Ф. Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1949. — 412 с.

Шлепке ниепле те хывӑнса ӳкме пултарайманнине пӗлсен, эпӗ ун тӑхи витӗр кантра татӑкӗ кӑлартӑм та ҫапла вара пуҫне йӗнер пуҫӗнчен ҫакса ятӑм.

Убедившись, что шляпа не может соскочить, я продернул кусок веревки сквозь ее пряжку и таким образом привесил голову к луке седла.

ХСIV сыпӑк // Феодосия Ишетер. Рид, Томас Майн. Пуҫсӑр юланут: роман / Майн Рид; вырӑсларан Ф. Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1949. — 412 с.

Эпӗ ӑна хӳшӗ алӑкӗ патӗнчен пульӑпа тӗллесе ятӑм.

Я пустил в него пулю из двери хижины.

LXX сыпӑк // Феодосия Ишетер. Рид, Томас Майн. Пуҫсӑр юланут: роман / Майн Рид; вырӑсларан Ф. Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1949. — 412 с.

Унсӑр пуҫне, эпӗ пӗрин ҫине хам паллӑна лартса ятӑм.

Кроме того, одному из них я поставил свою метку.

LXX сыпӑк // Феодосия Ишетер. Рид, Томас Майн. Пуҫсӑр юланут: роман / Майн Рид; вырӑсларан Ф. Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1949. — 412 с.

Вара пуян хуҫа хӑй ывӑлӗ ӑҫта ҫухалнине сиснӗ те каланӑ: «Санӑн тимӗрне шӑшисем ҫисе яман, эпӗ ӑна сутса ятӑм; сана ун вырӑнне икӗ хут ытла тӳлӗп», — тенӗ.

Тогда богатый купец понял и говорит: «Мыши не съели твоего железа, а я его продал и вдвое тебе заплачу».

Икӗ хуҫа // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.

Вара вӑл хӑйне пуҫӗнчен ҫапса каланӑ: «Мӗнле эпӗ ухмах иккен! Кӑлӑхах темиҫе кулач ҫисе ятӑм. Малтанах манӑн пӗр пӗремӗк илсе ҫимеллеччӗ», — тенӗ.

Тогда мужик ударил себя по голове и сказал: «Экой я дурак! что ж я напрасно съел столько калачей? Мне бы надо сначала съесть одну баранку».

Виҫӗ кулачӑпа пӗр пӗремӗк // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.

— Эсир ахалех мана кӳрентеретӗр, мистер Стумп, эпӗ пӗчӗк флягӑран ҫеҫ ӗҫсе ятӑм.

— Вы напрасно меня обижаете, мистер Стумп, я выпил только из маленькой фляги.

LVI сыпӑк // Феодосия Ишетер. Рид, Томас Майн. Пуҫсӑр юланут: роман / Майн Рид; вырӑсларан Ф. Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1949. — 412 с.

Эпӗ ӑна унта яни пӗр вунӑ кун ҫитрӗ, ҫав индеецсем ҫинчен сӑмахсем тухса кайичченех ятӑм.

Я отослал его туда дней десять назад, еще до того, как пошли эти слухи об индейцах.

XXXII сыпӑк // Феодосия Ишетер. Рид, Томас Майн. Пуҫсӑр юланут: роман / Майн Рид; вырӑсларан Ф. Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1949. — 412 с.

Укҫа ҫинчен эпӗ ак епле пӗлтӗм: куркана шыв ятӑм та укҫине ҫавӑнта ярса лартрӑм.

— Про деньги я узнал вот как: положил я деньги в чашку с водой.

Тӗрӗс тӳре // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.

Выльӑх пӑхакан арӑм пӳрте чупса кӗнӗ те старастине каланӑ: «Элексантӑр пичче, эпӗ патйене пусса ятӑм, анса илсем тархасшӑн», — тенӗ.

Скотница вернулась в избу и говорит старосте: — Александр! слазяй, батюшка, в колодезь, — я бадью упустила.

Йывӑр сывлӑш // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.

Вӑл каланӑ: «Сирӗн кӗнекӗрсем ҫине кирлӗ маррине те нумай ҫыраҫҫӗ. Ҫапла пӗрре машина таврашне нумай вӗреннӗ ҫын хулара пӗр хуҫа валли кӗрпе ҫуракан арман тума тытӑннӑ, анчах вӑл ӑна тума пӗлмесӗр пӑсса пӑрахнӑ. Эпӗ ҫыру пӗлмесен те, машинине кӑшт пӑхнипех, вӑл мӗншӗн ҫӳременнине ӑнланса илтӗм, ҫавӑнтах ӑна тӳрлетсе те ятӑм. Вӑл вара ҫӳре пуҫларӗ», — тенӗ.

Он сказал: «В книгах ваших много дурно пишут. Так-то ученый машинист построил крупорушку купцу в городе, да только испортил; а я хоть неграмотный, да как взглянул, так увидал и переладил рушку — стала работать».

Хӑй тӗллӗн авӑракан арман // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.

Эпӗ кӑшкӑрса ятӑм та вӗсем патне вӗрен ятӑм.

Я закричал и бросил им веревки.

Сывлӑш ҫинче вӗҫсе ҫӳрекен каласа кӑтартни // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.

Эпӗ алла тӑсрӑм та кӑвакарчӑна ывӑтса ятӑм.

Я отвел руку и бросил его.

Сывлӑш ҫинче вӗҫсе ҫӳрекен каласа кӑтартни // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.

Эпӗ юрласа ятӑм.

Я запел.

Сывлӑш ҫинче вӗҫсе ҫӳрекен каласа кӑтартни // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.

Эпӗ ҫынсене сывлӑх сунса тухрӑм та кимӗ ҫине кӗрсе лартӑм; япаласем пурте вырӑнта тӑнине пӑхса илтӗм те: «Яр!» — тесе кӑшкӑрса ятӑм.

Я простился с своими, сел в лодку, осмотрел, все ли мои припасы были по местам, и закричал: «Пускай!»

Сывлӑш ҫинче вӗҫсе ҫӳрекен каласа кӑтартни // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.

Эпӗ часрах васкаса тӗллерӗм те персе ятӑм; манӑн пуля пӗр йывӑҫа пырса ҫатлатрӗ.

Хлоп! — слышу: шлепнулась об дерево моя пуля.

Упа тытни // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.

Эпӗ ҫӗлӗке те хывса пӑрахрӑм, тӳмесене те ятӑм, ҫапах та мана мунчари пек ӑшӑ, тарланипе хам йӗпе шӑши пек пулнӑ.

Я и шапку снял и расстегнулся весь: жарко мне, как в бане, весь, как мышь, мокрый.

Упа тытни // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.

Эпӗ каларӑм: «Эпӗ сан хыҫҫӑн чупас терӗм, анне мана ямарӗ, ҫитменнине тата хӗнерӗ», — терӗм те тата хытӑрах йӗрсе ятӑм.

Я говорю: «Я хотел за тобой бечь, а мать меня не пустила, да еще побила»,— и еще пуще заплакал.

Салтак арӑмӗн пурӑнӑҫӗ // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.

Эпӗ хӑранипе: «Кӳр ачана кунта!» — тесе кӑшкӑрса ятӑм.

Я испугался и закричал: «Дай мальчика сюда!»

Салтак арӑмӗн пурӑнӑҫӗ // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.

Марье вут ҫине кӑтартса каланӑ: «Пӑх-ха, Кирук, эпӗ епле вут чӗртсе ятӑм», — тенӗ.

и сказала: «Глянь, Килюска, какую я печку вздула».

Вут тухни // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.

Страницăсем:

Menu

 

Statistics

...more detailed