Шырав
Шырав ĕçĕ:
— Тыт ӑна! — урса кайса кӑшкӑрать Дзебек, тӑпсаран кӑларса пӑрахнӑ алӑк тата йӑраланса ура ҫине тӑракан Кобыльски ӑна чӳрече патне пыма кансӗрленине кура.
Улттӑмӗш сыпӑк // Чӑвашсен патшалӑх издательстви. Островский, Николай Аслексеевич. Тӑвӑлпа ҫуралнисем: [роман] / Н.А. Островский. — Шупашкар: Чӑвашиздат, 1937. — 268 с.
Тен, сана пиччӳпе аҫу тӑрантарса пурӑнӗҫ, тетӗн-и? — кӑшкӑрать Мойше амӑшӗ.Или ты надеешься, что тебя брат с отцом прокормят? — кричит мамэ.
Тӑваттӑмӗш сыпӑк // Чӑвашсен патшалӑх издательстви. Островский, Николай Аслексеевич. Тӑвӑлпа ҫуралнисем: [роман] / Н.А. Островский. — Шупашкар: Чӑвашиздат, 1937. — 268 с.
Вилӗм пирӗн тӑшмансене! — кӑшкӑрать Владислав, эрех ӗҫсе тултарнипе пуҫне пӗтӗмпех ҫухатнӑскер.Смерть нашим врагам! — кричал Владислав, совершенно потерявший от вина голову.
Виҫҫӗмӗш сыпӑк // Чӑвашсен патшалӑх издательстви. Островский, Николай Аслексеевич. Тӑвӑлпа ҫуралнисем: [роман] / Н.А. Островский. — Шупашкар: Чӑвашиздат, 1937. — 268 с.
Кӑна хӗрарӑм кӑшкӑрать.
Виҫҫӗмӗш сыпӑк // Чӑвашсен патшалӑх издательстви. Островский, Николай Аслексеевич. Тӑвӑлпа ҫуралнисем: [роман] / Н.А. Островский. — Шупашкар: Чӑвашиздат, 1937. — 268 с.
Ӑҫта шуйттанта ҫӳретӗр эсӗр пурте? — кӑшкӑрать Владислав тарӑхса кайнипе, ҫав вӑхӑтрах тилхепесене кучер аллинчен туртса илсе.Куда вас всех черт подевал? — кричал вышедший из себя Владислав, вырывая вожжи из рук кучера.
Иккӗмӗш сыпӑк // Чӑвашсен патшалӑх издательстви. Островский, Николай Аслексеевич. Тӑвӑлпа ҫуралнисем: [роман] / Н.А. Островский. — Шупашкар: Чӑвашиздат, 1937. — 268 с.
Астӑватӑн-и, Павел, эсӗ мана пӗрре ҫапла каласа ӑнлантарнӑччӗ: кам мӗнле пурӑнать, вӑл ҫавӑн пекех шухӑшлать; рабочи — ҫапла, тесе калать пулсан, хуҫа — апла мар тесе хурать, анчах рабочи — апла мар, тет пулсан, хуҫа вара хӑйӗн йӑлипе тем пулсан та — ҫапла! тесе кӑшкӑрать, тенӗччӗ.
XXV // Леонид Агаков. Горький, Максим. Амӑшӗ: [Роман] / М. Горький. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1968. — 362 с.
Чӑн-чӑн ҫын утса килет, вӑл пурнӑҫа ӑс-тӑн ҫулӑмӗпе ҫутатса пырать те — хӑй кӑшкӑрать, чӗнет:Идет человек, освещает жизнь огнем разума и кричит, зовет: «Эй, вы!
XXIII // Леонид Агаков. Горький, Максим. Амӑшӗ: [Роман] / М. Горький. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1968. — 362 с.
— Маттур нимӗҫ-юлташсем! — тесе кӑшкӑрать хӑшӗ те пулин, хӑйӗн телейӗпе ӳсӗрӗлсе кайнӑ пек пулса.— Молодцы товарищи немцы! — кричал кто-нибудь, точно опьяненный своим весельем.
VII // Леонид Агаков. Горький, Максим. Амӑшӗ: [Роман] / М. Горький. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1968. — 362 с.
— Мемме пар! — кӑшкӑрать вӑл, ҫаплах ҫӑкӑр ыйтса.
Хуркайӑк // Асклида Соколова. Алексеев, Михаил Николаевич. Ҫӑкӑртан асли ҫук: [повеҫ] / М. Н. Алексеев. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1967. — 192 с.
— Ырӑ хуҫа ҫапла тӑвать-и? — кӑвакарса кайсах кӑшкӑрать ҫынна критиклеме юратакан Тумлам.— Нешто так добрый хозяин делает? — кричал, позеленев аж, любивший покритиковать других Капля.
Паня-Ганя // Асклида Соколова. Алексеев, Михаил Николаевич. Ҫӑкӑртан асли ҫук: [повеҫ] / М. Н. Алексеев. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1967. — 192 с.
— Эй, эсир, варлисем! — кӑшкӑрать Паня.
Паня-Ганя // Асклида Соколова. Алексеев, Михаил Николаевич. Ҫӑкӑртан асли ҫук: [повеҫ] / М. Н. Алексеев. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1967. — 192 с.
Кӑшкӑрасса та ҫӗклемпе йӑтаканни мар, ҫӗрлесенче хӑйӗн картишне лавӗ-лавӗпе турттарса пыраканниех ытларах кӑшкӑрать.
Хирӗҫлӗхсен пӗрлӗхӗ // Асклида Соколова. Алексеев, Михаил Николаевич. Ҫӑкӑртан асли ҫук: [повеҫ] / М. Н. Алексеев. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1967. — 192 с.
Мӑнтарӑн хӗрарӑмӗ нӳрӗ ҫӗр ҫине выртса йӗрет, ҫӳҫне-пуҫне тӑпӑлтарать, ахаль те йывӑр ӗҫпе асап пайтах курнӑ аллине ҫатӑрласа чӑмӑртать, кӑшкӑрать, ӳлет — мӗнпе лӑплантармалла ӑна, телейсӗрӗн шӑпине мӗнле сӑмах каласа кӑшт та пулин ҫӑмӑллатмалла?..
Ӗмӗрхи депутат // Асклида Соколова. Алексеев, Михаил Николаевич. Ҫӑкӑртан асли ҫук: [повеҫ] / М. Н. Алексеев. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1967. — 192 с.
«Ара, тӑрӑхлатӑрах, пире мӗн, ҫапла-и, Петь?!» — тет, вышкӑн ҫинҫе карлӑкӗнчен тытса, вӑл кулӑшла сиккелет, урипе тапӑртатать те: — Пӑх-ха, Петь, вӗҫет, вӗҫет! — тесе кӑшкӑрать.
Астрономсем // Асклида Соколова. Алексеев, Михаил Николаевич. Ҫӑкӑртан асли ҫук: [повеҫ] / М. Н. Алексеев. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1967. — 192 с.
«Санин! — кӑшкӑрать вӑл! — ку вӗт Бюргер Ленорӗ пекех!
XLII // Николай Сандров. Тургенев И.С. Ҫурхи шывсем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1952. — 142 с.
Унтан вӑл тӗлӗк курма пуҫларӗ, каллех дуэльре ҫапӑҫать пек, ӑна хирӗҫ Клюбер г-н тӑрать, чӑрӑш ҫинче попугай ларать, ҫав попугай — Панталеоне вара, сӑмсипе шаклаттарса: «пӗрре, пӗрре — пӗрре! пӗрре-пӗрре-пӗрре!» тесе кӑшкӑрать.
XXIII // Николай Сандров. Тургенев И.С. Ҫурхи шывсем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1952. — 142 с.
Урам хӗресленнӗ тӗлте ватӑ пӑхӑрҫӑ ҫаплах тимӗрне шакка-шакка кӑшкӑрать, урамра ҫаплах ҫуркунне.А старый медник все продолжал кричать на перекрестке, звенеть железом, и за окном стояла весна.
XX // Асклида Соколова. Фраерман Р.И. Динго йытӑ е пӗрремӗш юрату ҫинчен. Повесть. Чӑвашла Соколова А. А куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1983. — 128 с.
Урам хӗресленнӗ тӗлте ватӑ пӑхӑрҫӑ кӑшкӑрать, тимӗр рельсине шаккать.Старый медник кричал на перекрестке, стучал по железному рельсу.
XX // Асклида Соколова. Фраерман Р.И. Динго йытӑ е пӗрремӗш юрату ҫинчен. Повесть. Чӑвашла Соколова А. А куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1983. — 128 с.
— Эпӗ пин хут ҫапла тума пултаратӑп! — кӑшкӑрать вӑл Кольӑна.
XVII // Асклида Соколова. Фраерман Р.И. Динго йытӑ е пӗрремӗш юрату ҫинчен. Повесть. Чӑвашла Соколова А. А куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1983. — 128 с.
«Лудить, паять!» — тесе кӑшкӑрать вӑл урамсем хӗресленнӗ тӗлте.
XV // Асклида Соколова. Фраерман Р.И. Динго йытӑ е пӗрремӗш юрату ҫинчен. Повесть. Чӑвашла Соколова А. А куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1983. — 128 с.