Corpus of the Chuvash language

Шырав

Шырав ĕçĕ:

ҫӳрекен the word is in our database.
ҫӳрекен (тĕпĕ: ҫӳрекен) more information about the word form can be found here.
Ӗнтӗ Сталинградра текех пемеҫҫӗ, вӑрҫӑ тӗтӗмӗпе пиҫӗхсе хуралнӑ салтаксем шыв ҫӳрекен шӑтӑксенчен тухса, ҫунса кӗлленнӗ хула ҫине ҫутӑ йӑмӑхтаракан куҫне хӗссе пӑхаҫҫӗ, ҫав аслӑ ҫӗнтерӗвӗн сасси Полярнӑйӑн гранитлӑ тӑвӗсем урлӑ ян каять.

Уже отгремели последние выстрелы в Сталинграде; чёрные от копоти бойцы вылезли из водосточных люков и, щурясь от света, от снега, смотрели на испепелённый отвоёванный город, — среди гранитных сопок Полярного гулко отозвалось эхо этой великой победы.

Пиллӗкмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

1915-мӗш ҫулхине март уйӑхӗн 16-мӗш кунӗнче 79° 08′30′′ виҫсе пӑхнӑ широтара, Гринвичран шутласа 89°55′00′′ долготара, тинӗсре куҫса ҫӳрекен «Св. Мария» уяртнӑ вӑхӑтра питӗ лайӑх курӑннӑ чухне, шхуна ҫинчен хамӑртан хӗвелтухӑҫӗнче ҫӳлӗ туллӑ, пӑрлӑ пысӑк ҫӗр куртӑмӑр.

1915 года, марта месяца 16 дня, в широте, обсервированной 79°08′30″, и в долготе от Гринвича 89°55′00″ с борта дрейфующего судна «Св. Мария» при хорошей видимости и ясном небе была замечена на восток от судна неизвестная обширная земля с высокими горами и ледниками.

Тӑваттӑмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Ҫав сӑмахсемпе вӑл уҫӑлса ҫӳрекен халӑх хушшинче ҫухалчӗ.

И с этими словами исчез в толпе гуляющих.

XLIV. Маёвка // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

Тӗтре пӑтранчӑкӗ витӗр ҫыран хӗрри куҫса ҫӳрекен картинка пек киле-киле курӑнать.

Берег проявлялся из мути, как переводная картинка.

XLIV. Маёвка // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

Петя старикшӗн унтах, сарӑ чечексем хушшинче упаленсе ҫӳрекен Терентий ачи Женечка пекех, пӗчӗккӗ туйӑннӑ пулмалла.

Вероятно, Петя представлялся ему совсем еще маленьким ребенком, вроде ребенка Терентия Женечки, ползавшего тут же в желтых цветах одуванчика.

XLIII. Парус // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

Хура, аялтан ҫӳрекен пӗлӗтсем кӗҫех юр ҫӑвас пек тӑраҫҫӗ.

Низкое, почти черное небо дышало крепким холодом недалекого снега.

XXXIX. Аркату // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

Терентий патне ҫӳрекен ҫынсенчен — Ген заводӗнчи Вайнштейн арманӗнчи, доксенчи, Бродски фабрикинчи тата урӑх нумай ҫӗрти рабочисенчен чи хӑрушӑ хӑна ҫав матрос пулнине Гаврик ҫапах та сиснӗ.

А между тем Гаврик догадывался, что из всех людей, приходивших к Терентию, из всех представителей завода Гена, мукомольной фабрики Вайнштейна, доков, фабрики Бродского и многих, многих других матрос был самый страшный, самый опасный гость.

XXXIV. Подвалра // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

Хӗрлӗ, симӗс, сарӑ ҫутӑсен тӑрӑхӗсем, тӗтре ӑшӗнче ҫавӑрӑнкаласа иртсе ҫӳрекен ҫынсем ҫине ӳкеҫҫӗ, ҫуртсем тӑрӑх шӑваҫҫӗ, кӗтесрен иртсен темле илемлӗ, халиччен курман япала кӑтартнӑ пек туйӑнаҫҫӗ.

Красные, зеленые, лиловые, желтые, синие полотнища света, поворачиваясь в тумане, падают на прохожих, скользят по фасадам, обманывают обещанием показать за углом что-то гораздо более прекрасное и новое.

XXXIII. Ушкисем // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

Унта ишсе ҫӳрекен ҫу ҫаврашкисем ҫинче столовайри лампӑн ҫуттисем виҫҫӗр тӗлте курӑнаҫҫӗ.

Там в масляных капсюлях отражались по крайней мере триста крошечных абажуров столовой лампы.

XXXIII. Ушкисем // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

Иртсе ҫӳрекен ҫынсен мӗлкисем сайра-хутра ҫеҫ шуса иртсе каяҫҫӗ.

Скользили тени редких прохожих.

XXXII. Тӗтре // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

Анчах, ун инкекне пула, ҫав вӑхӑтра картишне тӗрлӗ мыскара кӑтартса ҫӳрекен Ванька-Рутютю, урӑхла — Петрушка, пырса кӗнӗ.

Но, на беду, как раз в это время во двор пришел Ванька-Рутютю, иначе говоря — Петрушка.

XXV «Мана вӑрларӗҫ» // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

Анчах унта палламан ҫын, куҫса ҫӳрекен сцена ҫинчи фокусник пек, чейнике е урӑх япалана хӑвӑрт паять тӑвать те, тӗркеленӗ шӑвӑҫ татӑкӗсене хулпуҫҫи урлӑ хурса, вучахне алла тытса картишӗнчен: «Паять, паа-а-аять!» тесе кӑшкӑрса тухса каять.

Но там был незнакомый человек, гастролер, фокусник на сцене: быстро и ловко сделал свое дело — запаял чайник, перекинул через плечо свернутые в трубку обрезки жести, подхватил жаровню и пошел себе со двора, крича: «Па-ять, па-а-ачи-нять!»

XXIII. Гаврик пичче // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

Ахаль мар вӑл ҫав ҫарауран ҫӳрекен ачапа шӳт туса сӑмахлама пикенчӗ.

Неспроста она снизошла до шутливого разговора с маленьким босяком.

XIV. «Кӗҫӗн чинсем» // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

— Ҫук, килӗшмест вӑл, — терӗм эпӗ, дивизион командирӗ Иван Иваныча шыв айӗнче ҫӳрекен лодкӑпа пӗр теветкеллӗ похода яманшӑн Иван Иваныч епле ҫиленнине аса илсе.

— Нет, не останется, — сказал я, вспоминая, как сердился Иван Иваныч, когда командир дивизиона не разрешил ему идти в рискованный поход на подводной лодке.

Ҫиччӗмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Сӑмах ман каласан, Ледков ҫинчен иртнӗ кунсенче ҫеҫ Полярмӑйра доктор каласа кӑтартнӑччӗ-ха, вӑл имӗш питӗ ӗҫчен те хӑюллӑ иккен, вӑрҫӑн пирвайхи эрнисенчех округри пӗтӗм пурнӑҫа, сапаланса куҫса ҫӳрекен халӑхӑн пӗтӗм пурнӑҫне вӑрҫӑ задачисене пӑхӑнтарса тӑратма пултарнӑ.

Кстати сказать, совсем недавно в Полярном доктор рассказывал о Ледкове: каким он стал энергичным, смелым работником и как сумел в первые же недели подчинить всю жизнь огромного округа, с разбросанным кочевым населением, задачам войны.

Ҫиччӗмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Акӑ ҫур сехет те иртмерӗ, сад умне ҫӑмӑллӑн ҫӳрекен машина ҫитсе те чарӑнчӗ, вара тӗлӗнсех кайрӑм эпӗ — машинӑпа пӗтӗмпех хам экипажӑм килнӗччӗ.

Не прошло и получаса, как легковая машина остановилась у садика, и я с удивлением увидел в ней весь свой экипаж.

Ҫиччӗмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Шыв айӗпе ҫӳрекен кимӗ экипажӗнчи пӗртанлӑх пекки урӑх ниҫта та ҫук.

Нигде не может быть такого равенства перед лицом смерти, как среди экипажа подводной лодки,

Пиллӗкмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Чул сарнӑ урам, вут кӑларса пыракан лаша таканӗсен сасси, урапасем шатӑртатни, трамвайсем чанкӑртатни, тротуар ҫинче ҫӳрекен этем урисен сассисем — ача хӑлхине пӗтӗмпех питӗрсе илнӗ.

Мальчик был оглушен хлопаньем подков, высекавших на мостовой искры, дробным стуком колес, звонками конок, скрипом обуви и твердым постукиванием тросточек по тротуару, выложенному синими плитками лавы.

IX. Ҫӗрлехи Одессӑра // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

Чечексене суйласа ҫеҫ ларса ҫӳрекен лӗпӗшсем те ку ҫырласем ҫине, чечексем ҫине ларнӑ пекех, лараҫҫӗ, вара лӗпӗшсен мӑйракисене виноградӑн симӗс мӑйӑхӗсенчен уйӑрма та хӗн.

Даже разборчивые бабочки садились на них, как на цветы, смешивая свои усики с зелеными усиками винограда.

V. Таркӑн // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

Эмел вырӑнне ҫӳрекен «шашла», «хӗрлӗ мускат» евӗрлех, анчах вӗсем хушшинче мӗнле пысӑк уйрӑмлӑх!

Нежная лечебная «шашла» почти ничем не отличалась от «розового муската», но какая была между ними разница!

V. Таркӑн // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

Страницăсем:

Menu

 

Statistics

...more detailed