Corpus of the Chuvash language

Шырав

Шырав ĕçĕ:

аса the word is in our database.
аса (тĕпĕ: аса) more information about the word form can be found here.
 — Тен Артамашов ҫаксене аса илчӗ-тӗр, чӗри ҫавӑнпа ыратрӗ пуль.

 — Может Артамашов обо всем этом и вспомнил, и заныло может его сердце.

XX // Александр Яндаш. Бабаевский, Семен Петрович. Ҫӗр ҫинчи ҫутӑсем: роман; вырӑсларан Исаак Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 7–514 с.

Тен, хӑй колхоз председателӗ пулнӑ вӑхӑта аса илчӗ; каҫпала час-часах унӑн тачанки ҫак урампа кӗмсӗртетсе иртетчӗ, ҫав калинкке патӗнче авӑ, кучӑр ӗрӗхсе кайнӑ лашасене тытса чаратчӗ.

А может, и оттого стало на сердце тяжко, что вспомнилось то время, когда он был председателем колхоза, и часто, бывало, под вечер вот по этой улице гремела его тачанка, и вон у той калитки кучер осаживал горячих коней.

XX // Александр Яндаш. Бабаевский, Семен Петрович. Ҫӗр ҫинчи ҫутӑсем: роман; вырӑсларан Исаак Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 7–514 с.

Ак халӗ ӗнтӗ, ҫап-ҫутӑ садра, кӗреке хушшине лартса тулли стакан эрех тыттарсан, хӑй ҫине ашшӗпе амӑшӗ савӑнса пӑхса ларнӑ чух, хӑй пӗлекен Усть-Невинецсен куҫӗсенче хӑйне хисеплени сисӗнсе тӑнӑ чух, сасартӑк Кондратьев сӑмахӗсем аса килчӗҫ: «Кунта, Сережа, пурне те пӗр купана хума ҫук; йӑнӑшма пулать…»

Вот теперь, в светлом саду, когда ему вручили стакан посадив за стол застолья, когда он чувствовал как родители радостно смотрят на него, когда знал что те глаза Усть-Невинецсев, что он хорошо знал, глубоко его уважают, внезапно вспомнил слова Кондратьева: «Здесь, Сережа, не следует все сваливать в одну кучу: ошибиться можно…»

XVII // Александр Яндаш. Бабаевский, Семен Петрович. Ҫӗр ҫинчи ҫутӑсем: роман; вырӑсларан Исаак Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 7–514 с.

Эпир унпа час-часах ача чухнехи вӑхӑта, Усть-Невинскирен урӑх нимӗн те курмасӑр ирттернӗ ҫулсене аса илеттӗмӗр…

Мы часто вспоминали детство, те далекие и глупые годы, когда ничего, кроме Усть-Невинской, не знали…

XVI // Александр Яндаш. Бабаевский, Семен Петрович. Ҫӗр ҫинчи ҫутӑсем: роман; вырӑсларан Исаак Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 7–514 с.

— Апла пулсан, япӑх калаҫнӑ, — Кондратьев тем-тем аса илесшӗн пулнӑ пек, пӳрнипе кӑвакарнӑ тӑнлавӗнчен тыта-тыта илчӗ.

— Значит, плохо беседовал, — Кондратьев, как будто пытаясь что-то вспомнить, потрогал пальцами поседевший висок.

XVI // Александр Яндаш. Бабаевский, Семен Петрович. Ҫӗр ҫинчи ҫутӑсем: роман; вырӑсларан Исаак Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 7–514 с.

Темшӗн Анфиса аса килчӗ — ӗнер анчах ӑна ача ҫуратмалли ҫуртран илсе килчӗ.

Почему-то вспомнилась Анфиса — только вчера привез ее из родильного дома.

XIV // Александр Яндаш. Бабаевский, Семен Петрович. Ҫӗр ҫинчи ҫутӑсем: роман; вырӑсларан Исаак Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 7–514 с.

Аса ил-ха, Николай Петрович!

Да припомни, Николай Петрович!

XIII // Александр Яндаш. Бабаевский, Семен Петрович. Ҫӗр ҫинчи ҫутӑсем: роман; вырӑсларан Исаак Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 7–514 с.

Тем ҫинчен аса илесшӗн пулса, вӑл ҫамкине сӑтӑрчӗ, пит-куҫне пӗркелесе илчӗ.

Он тер лоб, хмурился, силясь что-то вспомнить.

XIII // Александр Яндаш. Бабаевский, Семен Петрович. Ҫӗр ҫинчи ҫутӑсем: роман; вырӑсларан Исаак Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 7–514 с.

Аса килет, июльти ҫав ҫутӑ каҫ лайӑх аса килет.

Помнится, и хорошо помнится, та светлая ночь июля.

X // Александр Яндаш. Бабаевский, Семен Петрович. Ҫӗр ҫинчи ҫутӑсем: роман; вырӑсларан Исаак Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 7–514 с.

Алсем хӑйсемех ҫивӗт патнелле туртӑнчӗҫ, хӑнӑхнӑ алсем, ҫӑра ҫӳҫе пӗтӗрсе, хӑйсемех ҫивӗт ҫыхаҫҫӗ, тахҫанах манса кайнӑн туйӑнакан ӗлӗк-авалхи картинӑсем хӑйсемех аса килсе куҫ умне тухса тӑчӗҫ…

Руки сами потянулись к косе, пальцы привычно перебирали толстые пряди, сплетая их, а в памяти сами по себе воскресали далекие и уже, казалось, давно забытые картины…

X // Александр Яндаш. Бабаевский, Семен Петрович. Ҫӗр ҫинчи ҫутӑсем: роман; вырӑсларан Исаак Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 7–514 с.

Ҫак ҫӗр Татьяна ыйӑх килменнипе аптранӑ: ӗнер Ильяпа калаҫнине шикленсе аса илнӗ вӑл, хӑйӗн, хусах арӑмӑн, хурлӑхлӑ пурнӑҫӗ ҫинчен, кӗҫӗр ҫеҫенхиртен килмелле пулнӑ, анчах темшӗн килмен Григорий ҫинчен шутланӑ…

Эту ночь не спалось Татьяне: много и с тревогой думала она о вчерашнем разговоре с Ильей, и о своем вдовьем горе, и о Григории, который должен был прийти в эту ночь со степи и почему-то не пришел…

X // Александр Яндаш. Бабаевский, Семен Петрович. Ҫӗр ҫинчи ҫутӑсем: роман; вырӑсларан Исаак Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 7–514 с.

Хӑй ачисемшӗн час-часах пӑшӑрханнӑ пулсан та, вӑл пурнӑҫра мӗн пуррипе пӗтӗмпех килӗшнӗ, — аслӑ ывӑлӗн, Андрюшӑн, виҫӗ ача, — ҫӗрле, вӑхӑт вӑраха кайсан, Николай Петровича кӗтнӗ чухне, ҫамрӑклӑха аса илнӗ, хӑшпӗр чухне упӑшкинчен вӑрттӑн куҫҫульне шӑлнӑ, анчах Николай Петровича ачашшӑн кулса, кӑмӑллӑн саламласа кӗтсе илнӗ.

Всем она была довольна, и хотя частенько грустила, скучала по детям и по внукам, — у старшего Андрюши было трое детей, — а поздно ночью, поджидая домой Николая Петровича, вспоминала молодость, тайком от мужа иногда и слезу вытирала платочком, но Николая Петровича всегда встречала улыбкой.

VIII // Александр Яндаш. Бабаевский, Семен Петрович. Ҫӗр ҫинчи ҫутӑсем: роман; вырӑсларан Исаак Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 7–514 с.

Ҫак самантра унӑн пуҫӗ кӑкӑр ҫине пӗкӗрӗлсе аннӑ та, вара вӑл хӗрӗн пӗрре савӑнӑҫлӑн, тепре ҫилленнӗ пек пӑхакан кӑмӑллӑ пит-куҫне хӑй умӗнче пек курнӑ, тата Татьянӑн темшӗн яланах тутӑр айӗнчен тухса куҫхаршисем ҫине анакан ука пек сарӑ ҫӳҫ пайӑркине аса илнӗ.

Тут голова его низко склонилась на грудь, и он уже видел милое лицо, то веселое, то строгое, видел и тот смешной завиток ее русых волос, который почему-то всегда выбивался из-под косынки и спадал между бровей.

IV // Александр Яндаш. Бабаевский, Семен Петрович. Ҫӗр ҫинчи ҫутӑсем: роман; вырӑсларан Исаак Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 7–514 с.

Илья мӗн-мӗн ҫырса хунине, унпа пӗрлех хӑй курса калаҫнӑ ҫынсене аса илнӗ те, унӑн, хаҫат редакторӗн, хаҫатра пӗчӗк заметкӑсем ҫеҫ мар, очерк та ҫырса кӑларас килнӗ.

Илья припоминал эти заметки, а вместе с ними и тех людей, с которыми встречался и беседовал, и ему, как редактору газеты, хотелось написать очерк.

IV // Александр Яндаш. Бабаевский, Семен Петрович. Ҫӗр ҫинчи ҫутӑсем: роман; вырӑсларан Исаак Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 7–514 с.

— Ун вырӑнне ҫын тупас пулать, — терӗ те Кондратьев хуллен, хӑй лайӑх пӗлекен коммунистсенчен пӗрлехи пухура кама сӗнмеллине аса илсе пычӗ.

И стал припоминать, кого из хорошо известных ему коммунистов можно было бы рекомендовать общему собранию.

IV // Александр Яндаш. Бабаевский, Семен Петрович. Ҫӗр ҫинчи ҫутӑсем: роман; вырӑсларан Исаак Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 7–514 с.

Ку тӗлте вӑл ирӗксӗрех ҫак пысӑк колхозра парторганизаци секретарьне улӑштарма кирли ҫинчен аса илчӗ.

И тут он невольно вспомнил, что в этом крупном колхозе давно бы следовало заменить секретаря партийной организации.

IV // Александр Яндаш. Бабаевский, Семен Петрович. Ҫӗр ҫинчи ҫутӑсем: роман; вырӑсларан Исаак Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 7–514 с.

Вӑл тӗлпулусене, кампа калаҫнисене, куҫса ҫӳрекен кинопа библиотека ярса пама сӑмах панине аса илчӗ; культура работникӗсем пулса ӗҫлемелли ҫынсене асра палӑртма тытӑнчӗ; выльӑх пӑхакансене артистсем илсе килсе савӑнтарасси ҫинчен те шутларӗ.

Он стал вспоминать встречи, разговоры, свои обещания прислать кинопередвижку, походную библиотеку подбирал по памяти людей, которых можно было бы послать культурными работниками; подумал и о том, что хорошо бы порадовать животноводов приездом артистов…

IV // Александр Яндаш. Бабаевский, Семен Петрович. Ҫӗр ҫинчи ҫутӑсем: роман; вырӑсларан Исаак Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 7–514 с.

Халӗ ӗнтӗ Сергей шыв ҫине пӑхрӗ, вӑл хӑйӗн темӗнле шухӑшне аса илнӗ пулас.

Теперь уже Сергей смотрел на воду, как будто что-то особое вспонимл.

II // Александр Яндаш. Бабаевский, Семен Петрович. Ҫӗр ҫинчи ҫутӑсем: роман; вырӑсларан Исаак Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 7–514 с.

Ҫак самантра вӑл Сталина аса илчӗ, Сталин халь те-ха трибуна ҫинчех тӑрать пулмалла, унӑн тӳлек те лӑпкӑ сасси халь те-ха пӗтӗм ҫӗршыва илтӗнмелле янӑрать пулас, тесе шухӑшларӗ.

В эту минуту он вспомнил Сталина и подумал, что Сталин, кажется, все еще стоит на трибуне, и его мягкий, спокойный голос все еще слышен по всей стране.

XXIII // Феодосия Ишетер. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; пӗрремӗш кӗнеке; вырӑсларан Феодосия Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 382 с.

Пӗр хушӑ вӑл нар ҫинче хускалмасӑр ларчӗ, хӑй ҫу каҫа мӗн-мӗн чӑтса ирттернисене аса илсе, шухӑшлакаласа ларчӗ.

Какое-то время он сидел на нарах, не трогаясь, перебирая в памяти пережитое за лето.

XXI // Феодосия Ишетер. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; пӗрремӗш кӗнеке; вырӑсларан Феодосия Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 382 с.

Страницăсем:

Menu

 

Statistics

...more detailed