Шырав

Шырав ĕçĕ:

ҫут the word is in our database.

ҫут (тĕпĕ: ҫут) more information about the word form can be found here.

Вилӗм курӑнӑвӗпе туллин киленес йӳтӗмпе вӗсем пӗтӗм Ҫӗр ҫинче уяв-вӑйӑ-савӑклӑх йӗркелеҫҫӗ, патшалӑх управлӑхӗсене, лавккасене яриех уҫаҫҫӗ, ҫурҫӗртен шурӑ хӗрсене илсе килеҫҫӗ те вӗсене халӑха йӑпанма параҫҫӗ, ҫут ҫанталӑка хирӗҫле киленӳшӗн ҫунса минрекен пур ҫын валли те храмсене уҫаҫҫӗ, фонтансене эрехпе тултараҫҫӗ, лапам-тӳремре какай ӑшалаҫҫӗ.
Чтобы во всей полноте насладиться зрелищем смерти, они объявили по всей земле праздники и игрища, раскрыли государственные сокровищницы и магазины, привезли с севера белых девушек и отдали их народу, распахнули двери храмов для всех, жаждущих противоестественных наслаждений, наполнили фонтаны вином и на площадях жарили мясо.

Аэлитӑн иккӗмӗш калавӗ // Алексей Леонтьев. Толстой А. Н. Гарин инженер гиперболоичӗ; Аэлита (Марс пӗтмӗшӗ): романсем; Алексей Леонтьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Ҫӗнӗ Вӑхӑт, 2014. — 495 с. — 319–494 с.

Вӗсене валли ҫӳллӗ тусен хушшинче выльӑх ҫӳретмелли улӑх-ҫаран уйӑраҫҫӗ, унта куҫса килнисем тахҫан авалхилле, ҫут ҫанталӑкпа куҫа-куҫӑн пурӑнччӑр теҫҫӗ.
Они отводили им высокие, горные пастбища, где переселенцы могли жить первобытно и созерцательно.

Этем ҫут тӗнчере пурри, тӗнче — унӑн ӑс-хакӑлӗн, кӑмӑл ҫирӗплӗхӗн, тӗлӗк куравӗсен е аташу ҫимӗҫӗ.
Человек был сущностью, мир — плодом его разума, его воли, его сновидения, или бреда.

Ӑна ҫут ҫанталӑкри тӗрлӗ хӑват, арӑш-пирӗшлӗх, куҫӑм пӑхӑнаҫҫӗ.
Ему подчинены стихии и движение.

Япаласен ҫут ҫанталӑкне туймалли вӑрттӑн пултарулӑх ӑруран ӑрӑва куҫса пырать.
Таинственная способность чувствовать природу вещей — передалась поколениям.

Анчах вӗсем ҫут ҫанталӑк вӑйӗсене хӑйсене пулӑшма явӑҫтараҫҫӗ.
Но они призвали на помощь стихии природы.

Аэлитӑн пӗрремӗш калавӗ // Алексей Леонтьев. Толстой А. Н. Гарин инженер гиперболоичӗ; Аэлита (Марс пӗтмӗшӗ): романсем; Алексей Леонтьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Ҫӗнӗ Вӑхӑт, 2014. — 495 с. — 319–494 с.

Анчах Лося вӑл ытарайми ҫак ҫут ҫанталӑка халӗ тин курнӑн туйӑнать, — куҫӗсемпе хӑлхисем уҫӑлчӗҫ, вӑл япаласен ячӗсене пӗлет.
Но Лосю казалось, что только сейчас он увидел эту чудесную природу, — раскрылись глаза и уши, он узнал имена вещей.

Пусма ҫинче // Алексей Леонтьев. Толстой А. Н. Гарин инженер гиперболоичӗ; Аэлита (Марс пӗтмӗшӗ): романсем; Алексей Леонтьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Ҫӗнӗ Вӑхӑт, 2014. — 495 с. — 319–494 с.

Лось ҫак курӑнуран — ҫут тӗнчен чӗрӗлӗх кӳрекен вутӗнчен — аран-аран уйрӑлчӗ.
Лось с трудом оторвался от этого зрелища, — живоносного огня вселенной.

Хура тӳпере // Алексей Леонтьев. Толстой А. Н. Гарин инженер гиперболоичӗ; Аэлита (Марс пӗтмӗшӗ): романсем; Алексей Леонтьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Ҫӗнӗ Вӑхӑт, 2014. — 495 с. — 319–494 с.

Ҫеккунтсерен хӑвӑртлӑхне вӑйлатса аппарат ҫут тӗнчен пӑр пек сивӗ уҫлӑхнелле икӗ ҫынна ухмаха ертесле вирхӗнет, вирхӗнет…
Аппарат, с каждой секундой наддавая скорость, с сумасшедшей быстротой вносился в мировое, ледяное пространство.

Вырӑн ҫинче — ҫут тӗнчерен те хаклӑраххи: Катя, арӑмӗ, хӑвӑрт, хӑвӑрт, шӑппӑн сывлать.
В постели то, что дороже света, — Катя, жена, — часто, часто, тихо дышит.

Ыйхӑсӑр ҫӗр // Алексей Леонтьев. Толстой А. Н. Гарин инженер гиперболоичӗ; Аэлита (Марс пӗтмӗшӗ): романсем; Алексей Леонтьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Ҫӗнӗ Вӑхӑт, 2014. — 495 с. — 319–494 с.

Пур ҫӗрте те пурнӑҫ пулса каять, пурнӑҫ ҫийӗн вара пур ҫӗрте те этем евӗрлӗскер патшаланать: ҫынран чаплӑрах выльӑх тӑваймастӑн, вӑл — Ҫут Тӗнче евӗрлӗхӗ те унашкаллӑхӗ.
Повсюду возникает жизнь, и над жизнью всюду царствует человекоподобный: нельзя создать животное, более совершенное, чем человек, — образ и подобие Хозяина Вселенной.

Ҫулташ // Алексей Леонтьев. Толстой А. Н. Гарин инженер гиперболоичӗ; Аэлита (Марс пӗтмӗшӗ): романсем; Алексей Леонтьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Ҫӗнӗ Вӑхӑт, 2014. — 495 с. — 319–494 с.

Анчах ҫав вӑрӑм-тӑсӑлчӑк кунсем — эпӗ чӗрӗ-сывӑ чухнехи тапхӑр, — эпӗ вара ылханлӑ курупкара кӑна пурӑнаятӑп, — никама та, нимӗне те шанма май ҫук нумай-нумай кун, эпӗ вара пӗтӗм ҫут тӗнчере — пӗр пӗччен.
Но эти долгие дни, покуда я ещё жив, — а я буду жить только в проклятой коробке, — долгие дни безнадёжного отчаяния — один во всей вселенной.

Камшӑн, мӗншӗн пурӑнать Виталий ҫут тӗнчерӗ?
Help to translate

7 // Хветӗр Агивер. Агивер Ф.Г. Сар ачапа сарӑ хӗр: Повесть. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1980. — 256 с.

«Сунарҫӑсен ку пӳртне кӑна мар, ҫак сӗм-сӗм вӑрманпа ҫут тӗнчен кӑвак-кӑвак тӳпине те пин хут тав.
Help to translate

6 // Хветӗр Агивер. Агивер Ф.Г. Сар ачапа сарӑ хӗр: Повесть. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1980. — 256 с.

— Ан ҫут, каплах килпетлӗ, — Матви ывӑҫӗнчи ҫулӑма ывӑҫӗпе хупласа сӳнтерчӗ Кӗҫени.
Help to translate

6 // Хветӗр Агивер. Агивер Ф.Г. Сар ачапа сарӑ хӗр: Повесть. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1980. — 256 с.

Эсӗ ҫут тӗнчере эпӗ пуррине, эпӗ эсӗ пуррине пачах та пӗлмен.
Help to translate

6 // Хветӗр Агивер. Агивер Ф.Г. Сар ачапа сарӑ хӗр: Повесть. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1980. — 256 с.

Ҫӗрӗн карап ҫуначӗсене хуйхӑ пуснӑ, мӗншӗн тесен вӗсем ҫут тӗн чӗри ҫулсем тӑрӑх пит те ирсӗр ҫынсене илсе ҫӳреҫҫӗ, — пьянцӑсем, упшурсем, ҫак тӗнчери каяшсем, сирӗн ҫинчен калатӑп, — сирӗн шучӗ те ҫук, ылханлӑскерсем, сире ҫӗр те хӑй ӑшнелле йышӑнмасть!
Горе корабельным крилам земли, ибо несут они по путям вселенной людишек препакостных, — разумею вас, пияницы, обжоры, отребие мира сего, — несть вам числа, окаяннии, и не приемлет вас земля в недра своя!

XIX. // Феодосия Ишетер. Горький М. Ҫынсем патӗнче: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 256 с.

Уншӑн ҫак самантра Пакӑлти ҫут тӗнчере пачах та пулман.
Болтушок для него в этот миг уже перестал существовать.

Пакӑлти Микиш // Леонид Агаков. Троепольский, Г. Н. (1905-1995). Вунҫиччӗмӗш Прохор тата ыттисем: (агроном ҫырса пынисем). [Л. Я. Агаков куҫарнӑ]. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 132 с. — 3–17 с.

— Туррӑн таса амӑшӗ, ҫӗр ҫинчи ҫут тӗнче, — тесе йывӑррӑн сывласа кӗлтӑвать кукамай.
— Пресвятая богородица, ясный свет земной, — вздыхая, молится бабушка.

III. // Феодосия Ишетер. Горький М. Ҫынсем патӗнче: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 256 с.

Мана-пӗтӗм ҫут тӗнче ылханнӑ тейӗн, манӑн асатте ҫветтуйсен сӑрт-туне сухаласа пӑрахнӑ тейӗн.
Как будто весь свет меня проклял, как будто мой дед Святую гору ограбил.

40 // Александр Яндаш. Чосич, Д. Хӗвел инҫетре: роман / вырӑсларан А.Яндаш куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 352 с.

Страницăсем:

Corpus of the Chuvash language

Шырав

Шырав ĕçĕ:

Menu

Statistics