Шырав
Шырав ĕçĕ:
— Ух, ух! — ухлатса илчӗ Мазин ерипен, стена ҫумнелле тӗршӗнсе.
46 сыпӑк // Николай Сандров. Осеева В.А. Ваҫҫук Трубачевпа унӑн юлташӗсем. Повесть. 2-мӗш кӗнеке. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1956. — 400 с.
Ачасем ерипен арман тавра утса ҫаврӑнаҫҫӗ, кашни сас-чӗвве итлеҫҫӗ, хуп-хуран курӑнса тӑракан шӑтӑк патне пыраҫҫӗ.
46 сыпӑк // Николай Сандров. Осеева В.А. Ваҫҫук Трубачевпа унӑн юлташӗсем. Повесть. 2-мӗш кӗнеке. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1956. — 400 с.
Марина Ивановна хӗрачана хӑй патнелле туртса илчӗ те ерипен каларӗ.Марина Ивановна притянула к себе девочку и тихонько сказала:
45 сыпӑк // Николай Сандров. Осеева В.А. Ваҫҫук Трубачевпа унӑн юлташӗсем. Повесть. 2-мӗш кӗнеке. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1956. — 400 с.
Оксана ерипен ун еннелле ҫаврӑнчӗ, лӑпкӑн та ҫирӗппӗн ӑна куҫран пӑхрӗ: — Киле кай! Киле! Вэг! — кӑшкӑрчӗ эсэсовец, автомачӗпе сулса.
44 сыпӑк // Николай Сандров. Осеева В.А. Ваҫҫук Трубачевпа унӑн юлташӗсем. Повесть. 2-мӗш кӗнеке. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1956. — 400 с.
Оксана ерипен, васкамасӑр, ҫумӑр чӳречерен шакканӑ пек вӑраххӑн шаккать.
44 сыпӑк // Николай Сандров. Осеева В.А. Ваҫҫук Трубачевпа унӑн юлташӗсем. Повесть. 2-мӗш кӗнеке. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1956. — 400 с.
Мазин салхуллӑн та шанчӑксӑррӑн шыв ҫине пӑхса тӑчӗ, унтан хыҫалалла ҫаврӑнса, Трубачев патне пычӗ те ӑна ерипен хулпуҫҫинчен тӗкрӗ:
43 сыпӑк // Николай Сандров. Осеева В.А. Ваҫҫук Трубачевпа унӑн юлташӗсем. Повесть. 2-мӗш кӗнеке. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1956. — 400 с.
Вӑл ерипен ӳссе пырса, пӗтӗм тӳпене сарӑлса, тӗл-тӗл курӑнакан сайра ҫӑлтӑрсене хупӑрласа илчӗ.Оно медленно росло, расплывалось по всему небу и заволакивало редкие звезды.
43 сыпӑк // Николай Сандров. Осеева В.А. Ваҫҫук Трубачевпа унӑн юлташӗсем. Повесть. 2-мӗш кӗнеке. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1956. — 400 с.
— терӗ вӑл Трубачева хӑлхинчен ерипен пӑшӑлтатса.
43 сыпӑк // Николай Сандров. Осеева В.А. Ваҫҫук Трубачевпа унӑн юлташӗсем. Повесть. 2-мӗш кӗнеке. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1956. — 400 с.
Ваҫҫук Мазина ерипен картишне тухма хушрӗ, — унтан хӑй те алӑк патнелле йӑпшӑнса пыма пуҫларӗ.Он шепнул Мазину, чтобы тот тихонько вышел во двор, и сам стал пробираться к двери.
43 сыпӑк // Николай Сандров. Осеева В.А. Ваҫҫук Трубачевпа унӑн юлташӗсем. Повесть. 2-мӗш кӗнеке. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1956. — 400 с.
Ваҫҫук ерипен чӳречерен шаккарӗ.
42 сыпӑк // Николай Сандров. Осеева В.А. Ваҫҫук Трубачевпа унӑн юлташӗсем. Повесть. 2-мӗш кӗнеке. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1956. — 400 с.
Ваҫҫукӑн ӑна хӑй ашшӗне ыталанӑ пек хытӑ тытса ыталас килчӗ, анчах вӑл хӑйӗн ҫак туйӑмне ҫӗнтерчӗ те, ерипен Степан Ильич ытамӗнчен хӑтӑлса, ун ҫине пӑхмасӑр тенкел ҫине пырса ларчӗ.
42 сыпӑк // Николай Сандров. Осеева В.А. Ваҫҫук Трубачевпа унӑн юлташӗсем. Повесть. 2-мӗш кӗнеке. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1956. — 400 с.
Ялта ерипен полицайсене шаккама тытӑнчӗҫ — пӗрне ҫырмара тупнӑ, ӑна пуртӑпа касса вӗлерсе, кӑкӑрӗ ҫине «Сутӑнчӑк» тесе ҫырса хунӑ.
41 сыпӑк // Николай Сандров. Осеева В.А. Ваҫҫук Трубачевпа унӑн юлташӗсем. Повесть. 2-мӗш кӗнеке. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1956. — 400 с.
Тӗмсемпе йывӑҫсем тата шурӑ пӳртсем ерипен тӗттӗмлӗхрен палӑрса тухма пуҫларӗҫ.Смутно вырисовывались очертания кустов и деревьев, белые стены мазанок.
40 сыпӑк // Николай Сандров. Осеева В.А. Ваҫҫук Трубачевпа унӑн юлташӗсем. Повесть. 2-мӗш кӗнеке. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1956. — 400 с.
Ерипен тул ҫутӑлать.
40 сыпӑк // Николай Сандров. Осеева В.А. Ваҫҫук Трубачевпа унӑн юлташӗсем. Повесть. 2-мӗш кӗнеке. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1956. — 400 с.
— Эпир лайӑххӑн курса та калаҫаймарӑмӑр, — терӗ вӑл ерипен пӑшӑлтатса Ваҫҫука.
40 сыпӑк // Николай Сандров. Осеева В.А. Ваҫҫук Трубачевпа унӑн юлташӗсем. Повесть. 2-мӗш кӗнеке. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1956. — 400 с.
Мирониха ӑна, чӗтрекен аллисемпе илсе, ерипен хӗрринчен ҫурчӗ:Мирониха с трепетом взяла его, осторожно надорвала края, не переставая шептать:
40 сыпӑк // Николай Сандров. Осеева В.А. Ваҫҫук Трубачевпа унӑн юлташӗсем. Повесть. 2-мӗш кӗнеке. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1956. — 400 с.
Вӑл ерипен Ваҫҫук патне пычӗ те хӑравҫӑллӑн хӑйӗн хӗрачи ҫине ҫаврӑнса пӑхрӗ:Она медленно подошла к Ваську, со страхом оглянулась на свою дочку:
40 сыпӑк // Николай Сандров. Осеева В.А. Ваҫҫук Трубачевпа унӑн юлташӗсем. Повесть. 2-мӗш кӗнеке. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1956. — 400 с.
Унтан ерипен ҫӗр ҫине шуса анчӗ, аллипе куҫне сӑтӑркаларӗ те салху сасӑпа каларӗ:Потом медленно сполз на землю, протер кулаками глаза и жалобно сказал:
39 сыпӑк // Николай Сандров. Осеева В.А. Ваҫҫук Трубачевпа унӑн юлташӗсем. Повесть. 2-мӗш кӗнеке. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1956. — 400 с.
Коля Одинцовпа Ваҫҫук юнашар пыраҫҫӗ, сайра хутра пӗр-пӗрне шӑхличӗ параҫҫӗ те ерипен шӑхӑрта-шӑхӑрта илеҫҫӗ.
39 сыпӑк // Николай Сандров. Осеева В.А. Ваҫҫук Трубачевпа унӑн юлташӗсем. Повесть. 2-мӗш кӗнеке. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1956. — 400 с.
Ваҫҫук ерипен ҫатан урлӑ каҫрӗ те чӑланти хупӑ чӳречерен шаккарӗ.Васек осторожно перелез через плетень и стукнул в закрытое окошко каморы.
39 сыпӑк // Николай Сандров. Осеева В.А. Ваҫҫук Трубачевпа унӑн юлташӗсем. Повесть. 2-мӗш кӗнеке. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1956. — 400 с.