Corpus of the Chuvash language

Шырав

Шырав ĕçĕ:

ҫӳрерӗ (тĕпĕ: ҫӳре) more information about the word form can be found here.
Ксени алӑкӑн-тӗпелӗн уткаласа ҫӳрерӗ, хӑйӗн йӑлипе ывӑҫ тупанӗсене алӑ ҫунӑ чухнехи пек сӑтӑркаларӗ.

Она ходила от стены к стене, по привычке терла, как бы умывая, ладони.

11 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Вӑл лашине шӑварса сӗлӗ пачӗ, лаша тӑратакан ҫӗрте уткаласа ҫӳрерӗ те ҫуна ҫине пуҫне улӑм ӑшне чиксе выртрӗ, кӑтӑш пулчӗ.

Он напоил коня, дал ему овса, побродил около коновязи, потом зарылся с головой в солому в розвальнях, задремал.

9 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Юлашки кунсенче Черемшанкӑра тӗрлӗ сас-хура ҫӳрерӗ, тӗрӗслесен, вӗсем ытларахӑшӗ элек ҫеҫ, хӗрарӑмсем ухмахла сӳпӗлтетни ҫеҫ пулнӑ пулин те ку хутӗнче Егора вӗсенче темскер чӑнни те пур пек туйӑнчӗ.

В последние дни в Черемшанке ходили разные слухи, и, хотя на поверку большинство всяких слухов обычно оказывалось сплетнями и глупой бабьей брехней, на отот раз Егор улавливал в них что-то похожее на прайду.

9 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Хӗрсе кайнӑ Мажаров, алӑ пӳрнисене вылятса, алӑкӑн-тӗпелӗн ҫӳрерӗ, Коробин ӑна нимӗн чӗнмесӗр, хуллен сӑнаса тӑчӗ.

Мажаров ходил от стола до дверей, жестикулируя, горячась, а Коробин молча, исподволь наблюдал за ним.

8 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Хӑйне кирлӗ тӑкӑрлӑк вӗҫне шыраса тупиччен район хулин сивӗ уйӑх ҫути ӳкнӗ пушӑ урамӗсем тӑрӑх Константин нумайччен аташса ҫӳрерӗ.

Константин долго плутал по пустынным, залитым холодным сиянием луны улицам районного городка, прежде чем отыскал нужный ему тупичок.

7 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Обком секретарӗ хыҫҫӑн пӗр пӳлӗмрен тепӗр пӳлӗме кӗрсе тухнӑ чухне Вершинин пӗрмаях пӑлханса ҫӳрерӗ.

Все время, пока Вершинин переходил за секретарем обкома из одной комнаты в другую, его не покидало чувство взволнованной приподнятости.

23 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Вӑл хӑй валли чӳречепе алӑк хушшинче ҫул турӗ те ирӗклӗн утса ҫӳрерӗ, хӑйӗн мӗн пур хӗрӳлӗхӗпе хавхаланса калаҫрӗ.

Он проложил себе дорожку от окна до двери и свободно вышагивал, давая полную волю своему темпераменту.

16 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Коробин, хире-хирӗҫ тытнӑ пӳрнисене шатӑртаттарса, темиҫе минут хушши пӳлӗм тӑрӑх уткаласа ҫӳрерӗ, старик тулӑксӑр пакӑлтатнинче хӑйне мӗн пӑшӑрхантарнине пӗлме тӑрӑшрӗ.

Похрустывая сцепленными пальцами, Коробин несколько минут вышагивал по кабинету, стараясь обнаружить, что же все-таки встревожило его в бестолковой болтовне истопника.

13 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Вӑл, пӗрре сӗтел патне пырса ларса, пухӑннӑ хаҫат-журналсемпе ҫырусене йӗркелентерме тытӑнчӗ, тепре пӑхса тухман ҫӗнӗ хаҫата яра-яра тытрӗ, юлашкинчен ура ҫине сиксе тӑчӗ те хӑйӗн чӗриклетекен аттипе ешӗл курӑк пек симӗс палас тӑрӑх каллӗ-маллӗ уткаласа ҫӳрерӗ.

Он то присаживался к столу и начинал разбирать скопившуюся почту, то брался за непросмотренную свежую газету, но в конце концов вскакивал и снова расхаживал в своих скрипучих сапогах по травянисто-зеленой ковровой дорожке.

13 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Ксени аппӑшӗн уҫӑ сассине — ун сасси шак чул ҫийӗн шӑнкӑртатса юхакан шыв сасси пек илтӗнет — кӑмӑллӑн кулса итленӗ май, килте тунӑ этажеркӑ ҫинчи кӗнекесене, кантӑк ӑшӗнчи хӗррисене тӗслӗ хутпа ҫавӑрнӑ сӑн ӳкерчӗксене васкамасӑр пӑхса ҫӳрерӗ, тӑванӗсем тӗрлӗ сӑрпа илемлетнӗ плакатсем юратнинчен тӗлӗнчӗ, — тахҫан турӑш ҫакӑнса тӑнӑ малти кӗтесе пӗтӗмпех ҫавнашкал плакатсем ҫыпӑҫтарса хунӑ.

Ксения с улыбкой слушала звонкий голос тетки — словно бежал, перепрыгивая через камешки, журчащий ручеек — и неторопливо расхаживала по избе, разглядывая книжки на самодельной этажерке, редкие фотографии под стеклом, отделанные по краям цветной бумагой, дивилась пристрастию родственников к ярким красочным плакатам, которыми был обклеен весь передний угол, где когда-то висела икона.

3 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Ҫавӑнтах, ыраш курӑкӗн сӗтеклӗ тунисене юлхавлӑн чӗпӗткелесе, йӗнерне хывса хунӑ, тӑлланӑ лаши ҫисе ҫӳрерӗ.

Тут же, лениво срывая сочные стебли аржанца, пасся его расседланный и стреноженный конь.

LXV // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Штаб ӑҫта тӑнине камран та пулин ыйтса пӗлес тесе, Мишка темиҫе сехет хутор тӑрӑх ҫапкаланса ҫӳрерӗ.

Мишка проблуждал по хутору несколько часов, пытаясь из расспросов установить местопребывание штаба.

LXV // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Малтанхи кун кунӗпех Григорие шыраса ҫӳрерӗ, анчах вӑл Вешенскине килсе ҫитеймен-мӗн.

Первый день она разыскивала Григория, но его еще не было в Вешенской.

LXII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Дон ҫумӗнчи ту юпписен шурӑ тӑмлӑ тӑвайккийӗсем, шӑрӑхпа шанса кайнӑ хӗвелҫаврӑнӑшсем, ҫулҫисене уснӑ тырӑ калчисем тӑрӑх тӗксӗм шурӑ хумлӑн ташлаттарса илсе ҫӳрерӗ.

Нес белесыми пляшущими волнами по меловым косогорам обдонских отрогов, по увядшим от жара подсолнухам, по поникшим хлебам.

LXI // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Гетман шляхӗ тӑрӑх ҫил тӗксем шурӑ тусан юписене ҫавӑрттарса ҫӳрерӗ.

По Гетманскому шляху ветер кружил белесые столбы пыли.

LXI // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Прохор тул ҫути килес умӗнхи ӗнтрӗкре вӑрахчен винтовкипе лашине шыраса ҫӳрерӗ.

Прохор в предрассветных сумерках долго искал винтовку и коня.

LX // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Прохор ура ҫине тӑма хӑтланнӑччӗ, анчах пуҫра юн йывӑррӑн талтлатса ҫӳрерӗ, ӑш лӗкленни пыр патне капланса хӑпарчӗ.

Прохор хотел встать, но в голове тяжко билась кровь, к горлу подступала тошнота.

LX // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Пуҫне ӗшенчӗклӗн пӗшкӗртсе, вӑл пӗр чӗптӗм савӑнӑҫ-хавассӑр ҫӳрерӗ.

Жил, понуро нагнув голову, без улыбки, без радости.

LVIII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Вороновский пӳлӗм тӑрӑх темиҫе хутчен каллӗ-маллӗ кумса ҫӳрерӗ, пӳрне сыпписене шӑтӑртаттара-шӑтӑртаттара илчӗ, унтан хӑмӑр симӗс тӗслӗ ӑшӑ френчӗн пӗтӗм тӳмисене тӳмелерӗ те, куҫне ҫиллессӗн мӑчлаттарса, Богатыревпа калаҫма пуҫларӗ:

Вороновский несколько раз прошелся по комнате, похрустел суставами пальцев, а потом на все пуговицы застегнул свой теплый, цвета хаки френч и, нервически помаргивая, обратился к Богатыреву:

LII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Юр пек чӑлт-шурӑ, тӗкӗ хӗвел шевлипе йӑлтӑртатакан пӗчӗкҫӗ кӑркка, ҫунаттисемпе хӑвӑрт та сулмаклӑн авӑсса, ҫӳле-ҫӳле вӗҫсе хӑпарчӗ те, ҫӗнӗ кин ҫакакан шӑрҫа мӑйи пек ҫутӑ хура йӑрӑмлӑ мӑйне тӑсса хурса, хӑвӑрт-хӑвӑрт малалла вӗҫрӗ, самантсерен инҫетерех те инҫетерех кайса пычӗ, сенкер кӑвак тӳпе тинӗсӗнче тикӗссӗн ярӑнса ҫӳрерӗ.

Снежно-белый, искрящийся на солнце стрепеток, дробно и споро махая крыльями, шел ввысь и, достигнув зенита в подъеме, словно плыл в голубеющем просторе, вытянув в стремительном лете шею, опоясанную бархатисто-черным брачным ожерелком, удаляясь с каждой секундой.

LI // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Страницăсем:

Menu

 

Statistics

...more detailed