Corpus of the Chuvash language

Шырав

Шырав ĕçĕ:

ыйтса (тĕпĕ: ыйт) more information about the word form can be found here.
Ҫав кунах каҫхине эпӗ хамӑрӑн каптенармусран пӗр листа шурӑ хут ыйтса илтӗм те, мана партине илме ыйтса пӗр вӑрӑм ҫыру ҫыртӑм.

В тот же день вечером я выпросил у нашего каптера лист белой бумаги и написал длинное заявление с просьбой принять меня в партию.

XIV сыпӑк // Чӑвашсен патшалӑх издательстви. Гайдар А.П. Шкул: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 166 с.

— Но-но… эсӗ ытлах ан иртӗнсе кай, — тесе пуҫларӗ Федя, чӗрре кӗрсе, анчах вӑл манран пурне те тӗппипех ыйтса пӗтерейменнине астуса илсе, пӑртак сиксе ларчӗ те, пӗлесшӗн ҫунса татах ыйтрӗ:

— Но-но… ты не очень-то, — заносчиво завел было Федя, но, вспомнив, что он еще не все выпытал у меня, подвинулся и спросил с тревожным любопытством:

ХII сыпӑк // Чӑвашсен патшалӑх издательстви. Гайдар А.П. Шкул: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 166 с.

Ҫавӑнтах шанмасӑр: документсене ӑҫта тупрӑн, епле майпа? — тесе ыйтса тӗпчӗҫ.

Сразу же возникнет подозрение — где достал документы, зачем?»

IX сыпӑк // Чӑвашсен патшалӑх издательстви. Гайдар А.П. Шкул: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 166 с.

Аппу адресне пӗлмесен, Харькова мӗншӗн кайма тухрӑн тесе ыйтсан, адрес сӗтелӗнче ыйтса пӗлме ӗмӗтлентӗм, тейӗп.

Если спросят, зачем направлялся в Харьков, раз не знаю адреса тетки, скажу, что надеялся узнать в адресном столе.

IX сыпӑк // Чӑвашсен патшалӑх издательстви. Гайдар А.П. Шкул: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 166 с.

— Мӗн калаҫса тӑмалли пур унта, — тесе сӑмах хушрӗ тепри, — илсе каяр яла, унта пирӗнсӗрех ыйтса пӗлӗҫ.

— Да что с ним разговаривать! — вставил другой. — Сведем его на село, а там и без нас спросят.

VIII сыпӑк // Чӑвашсен патшалӑх издательстви. Гайдар А.П. Шкул: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 166 с.

Ҫак чӗлхене шкулта вӗренни ман пуҫӑмра сахал юлнӑ пулин те, эпӗ ҫапах ҫур сехете яхӑн вуласа ларсан, уйрӑм сӑмахсем тӑрӑх сӑтӑрӑлса пӗтнӗ йӗркесене тавҫӑрса илсе, ҫак ҫырӑва Юрий Вальда кадета пурӑнӑҫра пулӑшма ыйтса Кореньков ятлӑ полковник патне ҫырса панине ӑнланса илтӗм.

И, хотя школа оставила у меня самое слабое воспоминание об этом языке, все же, посидев с полчаса, по отдельным словам, дополняя провалы строчек догадками, я понял, что письмо это содержит рекомендацию и адресовано какому-то полковнику Коренькову с просьбой принять участие в судьбе кадета Юрия Ваальда.

VIII сыпӑк // Чӑвашсен патшалӑх издательстви. Гайдар А.П. Шкул: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 166 с.

Акӑ, юри ялӗ патнех ҫитем те, мӗн пурне ыйтса пӗлсе калла килем.

Нарочно вот до самой деревни, все разузнаю и вернусь.

IV сыпӑк // Чӑвашсен патшалӑх издательстви. Гайдар А.П. Шкул: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 166 с.

— Мана илсе кай, Чубук, — терӗм эпӗ, хуллен ыйтса.

— Возьми меня, Чубук, — тихо попросил я.

IV сыпӑк // Чӑвашсен патшалӑх издательстви. Гайдар А.П. Шкул: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 166 с.

Вӑрттӑн йӑпшӑнкаласа ҫитсе, ыйтса пӗлсе каялла тавӑрӑнма сахалтан та икӗ сехет кирлӗ, вӑл пӗр сехетрен ытла та ҫӳремерӗ, ҫав вӑхӑтрах тата юманран чукмар туса хатӗрлеме те ӗлкернӗ.

Если крадучись пробираться да порасспросить и вернуться, тут как раз в два часа еле-еле управишься, а он ходил никак не больше часа и за это время успел еще дубовую палку вырезать и обделать.

II сыпӑк // Чӑвашсен патшалӑх издательстви. Гайдар А.П. Шкул: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 166 с.

— Вӑл вӑрансан ыйтса пӗлӗп-ха», терӗм ӑшӑмра.

«Спрошу, когда проснется», — решил я.

II сыпӑк // Чӑвашсен патшалӑх издательстви. Гайдар А.П. Шкул: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 166 с.

— Пӑхкалам, нимӗнле хӑрушлӑх та пулмасан, ҫул ыйтса пӗлем, пӑртак ҫимелли ыйтӑп», терӗм.

 — Посмотрю, если нет ничего подозрительного, спрошу дорогу и попрошу немного поесть».

II сыпӑк // Чӑвашсен патшалӑх издательстви. Гайдар А.П. Шкул: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 166 с.

Эли ашшӗ ҫул укҫи тӳлесе ҫав врача кунта чӗнсе илнӗ, пӗтӗмпех ыйтса пӗлнӗ.

Отец Эли за большие деньги выписал сюда этого врача, чтобы расспросить самому, как выглядел его сын.

II // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Виҫҫӗмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 327–333 с.

Ӑна каламалли манӑн нимӗн те юлмарӗ, ыйтса тӗпчени вара унӑн экзальтацине вӑйлатмашкӑн витӗм кӳрӗ терӗм.

Мне нечего было сказать ему, расспросы же могли вызвать только новый приступ экзальтации.

II // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Виҫҫӗмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 327–333 с.

Генникер, эпӗ ун патне каятӑп; эпӗ ыйтса тӗпчеме пӗлетӗп.

Я ухожу, Генникер, к нему; я умею расспрашивать.

I // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Виҫҫӗмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 327–333 с.

— Вӑл инҫетри ҫӗр-шывра вилнӗ, — хуравларӗ Галеран пуҫ тайса уйрӑлмашкӑн ҫӗкленсе, — эпӗ вара унран шӳтлӗ ҫак парнене сире тавӑрса пама ыйтса янӑ ҫыру илтӗм.

— Он умер в далекой стране, — ответил Галеран, поднимаясь, чтобы откланяться, — и я получил от него письмо с просьбой вернуть вам этот шутливый приз.

XVII сыпӑк // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Виҫҫӗмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 7–281 с.

Манӑн йӳтӗм ҫавнашкал: енчен те эсир халех, ҫак самантрах Фельтон генерал патне каймасан, — приговора улӑштарасси унран килет, пӗтӗмпех йышӑнмасан, кирлех тӗк — хӗрхенме ыйтса ун умӗнче чӗркуҫленсе ларса, — ҫапла тумасан эпӗ сире мӗншӗн пӑрахнине пӗтӗм Покетпа Гертон пӗлӗҫ.

Я ставлю условие: если немедленно вы не отправитесь к генералу Фельтону, от которого зависит отмена приговора, и не признаетесь во всем, если надо, умоляя его на коленях о пощаде, — завтра весь Покет и Гертон будет знать, почему я бросила вас.

XVI сыпӑк // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Виҫҫӗмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 7–281 с.

— Ботреджран ыйтса уҫӑмлатӑпӑр.

— Мы расспросим Ботреджа.

X сыпӑк // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Виҫҫӗмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 7–281 с.

Халӗ унран тӗплӗнрех ыйтса тӗпчемелле.

Теперь надо его расспросить подробно.

X сыпӑк // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Виҫҫӗмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 7–281 с.

Лавккаҫӑ Кивӗ Форта трамвайпа ҫитрӗ, унтан унӑн чул шӑтӑкне шырама ҫуран каймалла; Галеран вара автомобильпе — ӑна унӑн шоферӗ Груббе тытса пырать — Тахенбака ҫул тытрӗ; унта унӑн чи малтанах Давенант пӑрахса хӑварнӑ хӑна ҫурчӗн тарҫисене ыйтса тӗпчемелле.

Лавочник уехал в трамвае к Старому Форту, откуда пешком должен был идти разыскивать камень, а Галеран на автомобиле, управляемом его шофером Груббе, отправился в Тахенбак, прежде всего стремясь расспросить слуг гостиницы, брошенной Давенантом.

IХ сыпӑк // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Виҫҫӗмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 7–281 с.

— Эпӗ ҫырнӑччӗ ӗнтӗ, — терӗ вӑл хыпаланса, Факрегед тухма васканине кура унӑн пӗтӗмпех ыйтса пӗлес килет.

— Я уже писал, — сказал он, так же торопясь все узнать, как Факрегед, видимо, торопился выйти.

IХ сыпӑк // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Виҫҫӗмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 7–281 с.

Страницăсем:

Menu

 

Statistics

...more detailed