Corpus of the Chuvash language

Шырав

Шырав ĕçĕ:

вӑхӑчӗ (тĕпĕ: вӑхӑт) more information about the word form can be found here.
Лампӑсем пирӗн сӳнме пуҫларӗҫ, вӑхӑчӗ нумая кайрӗ.

Лампы у нас тухнут, и время позднее.

9-мӗш сыпӑк // Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши. Михаил Шолохов. Уҫнӑ ҫерем: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1959

Унӑн хӗр чухнехи вӑхӑчӗ тепӗр хут ҫаврӑнса килчӗ тейӗн!

Будто девичье время вернулось к ней!

5-мӗш сыпӑк // Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши. Михаил Шолохов. Уҫнӑ ҫерем: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1959

Вӑхӑчӗ нумай иртрӗ-ҫав…

Времени много прошло…

1-мӗш сыпӑк // Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши. Михаил Шолохов. Уҫнӑ ҫерем: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1959

— Ӗҫ кунта акӑ мӗнре тӑрать: ман атте, вилес вӑхӑчӗ ҫитсен, ҫав вилӗмрен хӑтӑлма ҫуккине сиссе, хӑраса ӳкмерӗ, мана, хӑйӗн ывӑлне, манмарӗ, чи кирли ҫинчен мӗн каласа хӑварма шутланӑ, ҫавна пӗлтерме вӑйне те, вӑхӑтне те тупрӗ.

— Тут всё дело в том, что он, мой отец, в час смерти, зная, что ему не избежать ее, не испугался, не забыл обо мне, своем сыне, и нашел силу и время передать мне всё, что он считал важным.

Итали ҫинчен хунӑ юмахсем // Александр Алга. Максим Горький. Сочиненисем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 166–190 стр.

Ҫынни ерҫеймест, вӑхӑчӗ хаклӑ тӑрать, вӗсем мыскара тӑвассипе.

Тут некогда, время дорого, а они с шутками!

Ялти эмелҫӗсем // Иван Мучи. Антон Чехов. Калавсем. Чӑвашгосиздат, 1940. — 71–80 стр.

Ку кӑнтӑрлахи апат вӑхӑчӗ ҫитнине пӗлтерет.

Это — наступило время обеда.

Челкаш // Ҫемен Элкер. Максим Горький. Сочиненисем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 20–49 стр.

Кашниех вӗсем хӑйсен вырӑнӗнче, вӗсен кашниннех ялкӑшса, ҫунса тӑмалли вӑхӑчӗ пур.

И каждое занимает свое определенное место, загорается в положенный час.

39-мӗш сыпӑк // Валентин Урташ. Алексей Мусатов. Стожар. Валентин Урташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Тен, вӑхӑчӗ урӑхрах пулсан, ҫак сӑмахсенчен кулнӑ та пулӗччӗ Санька, анчах халӗ вӑл тулӑ умне шӑппӑн чӗркуҫленсе ларчӗ.

В другое время Санька, может быть, и посмеялся бы над таким странным разговором, но сейчас он молча опустился перед посевами на корточки.

32-мӗш сыпӑк // Валентин Урташ. Алексей Мусатов. Стожар. Валентин Урташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Ан тив ӗҫе вӗренччӗр, вӑхӑчӗ ҫавнашкал — Евдокия хӗвелпе пиҫсе тӗксӗмленнӗ Катерина ҫине пӑхрӗ — Ху ҫинчен те шутласчӗ санӑн.

Пусть уж верному делу обучаются, время такое — Евдокия оглядела потемневшую от солнца Катерину — Ты бы и о себе подумала.

30-мӗш сыпӑк // Валентин Урташ. Алексей Мусатов. Стожар. Валентин Урташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Халӗ кӑмпа вӑхӑчӗ.

Самая грибная пора.

22-мӗш сыпӑк // Валентин Урташ. Алексей Мусатов. Стожар. Валентин Урташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Халӗ вӑхӑчӗ меллӗрех.

К тому же положение сейчас куда более выгодное.

18-мӗш сыпӑк // Валентин Урташ. Алексей Мусатов. Стожар. Валентин Урташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Ҫуркуннехи хӗрӳ ӗҫ вӑхӑчӗ иртсе кайрӗ, ҫавӑнпа та Катерина пӗр вырсарникун кунӗпех килти ӗҫсене пуҫтарма, ачасене пӑхма шутларӗ.

Весенняя страда спала, и Катерина решила весь воскресный день посвятить дому и ребятам.

16-мӗш сыпӑк // Валентин Урташ. Алексей Мусатов. Стожар. Валентин Урташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Унӑн ӗмӗтсемпе киленме вӑхӑчӗ те юлман.

Некогда было ему расплываться в мечтах.

VIII сыпӑк // Александр Артемьев, Михаил Рубцов. Иван Гончаров. Обломов: роман. Александр Артемьевпа Михаил Рубцов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956

— Вӑхӑт сахал пулчӗ, — такӑнса калама пуҫларӗ Обломов, — ирхине тӑратӑн — пӳлӗмсене тирпейлеҫҫӗ, чӑрмантараҫҫӗ, кайран апат ҫинчен калаҫма тытӑнаҫҫӗ, ҫав хушӑрах тата кил хуҫи арӑмӗн ачисем килеҫҫӗ те задача тӗрӗслесе пама ыйтаҫҫӗ, кайран вара апат вӑхӑчӗ те ҫитет.

— Времени мало было, — начал он, запинаясь, — утром встанешь, убирают комнаты, мешают, потом начнутся толки об обеде, тут хозяйские дети придут, просят задачу поверить, а там и обед.

VII сыпӑк // Александр Артемьев, Михаил Рубцов. Иван Гончаров. Обломов: роман. Александр Артемьевпа Михаил Рубцов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956

Ҫапла! ҫак самант та сирень вӑхӑчӗ иртнӗ пек иртсе каять!

Да! и этот миг отойдет, как сирени!

X сыпӑк // Александр Артемьев, Михаил Рубцов. Иван Гончаров. Обломов: роман. Александр Артемьевпа Михаил Рубцов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956

— Ҫырӑвӑн та вӑхӑчӗ иртрӗ-и? — сасартӑк ыйтрӗ вӑл.

— И письмо отошло! — вдруг сказал он.

X сыпӑк // Александр Артемьев, Михаил Рубцов. Иван Гончаров. Обломов: роман. Александр Артемьевпа Михаил Рубцов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956

Вӑхӑчӗ иртнӗ, тӗксӗмленнӗ! — терӗ Обломов та, сиреньсем ҫине пӑхса.

— Отошли, поблекли! — повторил он, глядя на сирени.

X сыпӑк // Александр Артемьев, Михаил Рубцов. Иван Гончаров. Обломов: роман. Александр Артемьевпа Михаил Рубцов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956

— Сиреньсен вӑхӑчӗ иртрӗ, пӗтрӗ! — хирӗҫ тавӑрчӗ Ольга.

— Сирени… отошли, пропали! — отвечала она.

X сыпӑк // Александр Артемьев, Михаил Рубцов. Иван Гончаров. Обломов: роман. Александр Артемьевпа Михаил Рубцов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956

Улшӑнмалӑх вӑхӑчӗ те пулман: Ольга икӗ мазурка, темиҫе контрданс ташларӗ те, пуҫӗ темшӗн ыратма пуҫларӗ; вӑл ҫӗр ҫывӑрмарӗ…

И некогда было случиться: она протанцевала две мазурки, несколько контрдансов, да голова у ней что-то разболелась: не поспала ночь…

VIII сыпӑк // Александр Артемьев, Михаил Рубцов. Иван Гончаров. Обломов: роман. Александр Артемьевпа Михаил Рубцов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956

Пӗчӗккисем те ӳссе ҫитӗнеҫҫӗ, вӗсен те авланма вӑхӑчӗ ҫитет; унтан хӗрӗсене качча параҫҫӗ, анчах ӑҫта кунта каччисем?

И меньшие подрастают, тоже в женихи смотрят; там дочерей выдавай замуж, а где женихи здесь?

IX сыпӑк // Александр Артемьев, Михаил Рубцов. Иван Гончаров. Обломов: роман. Александр Артемьевпа Михаил Рубцов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956

Страницăсем:

Menu

 

Statistics

...more detailed