Corpus of the Chuvash language

Шырав

Шырав ĕçĕ:

Ывӑннӑ (тĕпĕ: ывӑн) more information about the word form can be found here.
Обломов, ун ҫине таянса, ирӗксӗррӗн, питӗ ывӑннӑ ҫын пек, вырӑн ҫинчен тӑчӗ, вара ҫӑван пекех ирӗксӗррӗн пысӑк кресла ҫине куҫса ларчӗ те урӑх пӗрре те хускалмарӗ.

Обломов, облокотясь на него, нехотя, как очень утомленный человек, привстал с постели и, нехотя же перейдя на большое кресло, опустился в него и остался неподвижен, как сел.

IV сыпӑк // Александр Артемьев, Михаил Рубцов. Иван Гончаров. Обломов: роман. Александр Артемьевпа Михаил Рубцов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956

Обломов выртни — чирлӗ ҫын е ыйхӑ пуснӑ ҫын выртни мар, ывӑннӑ ҫын выртса канни те мар, кахал ҫын киленсе выртни те мар: ку уншӑн йӗркеллӗ япалах.

Лежанье у Ильи Ильича не было ни необходимостью, как у больного или как у человека, который хочет спать, ни случайностью, как у того, кто устал, ни наслаждением, как у лентяя: это было его нормальным состоянием.

I сыпӑк // Александр Артемьев, Михаил Рубцов. Иван Гончаров. Обломов: роман. Александр Артемьевпа Михаил Рубцов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956

Кун каҫипе ӗҫлесе ывӑннӑ хыҫҫӑн Алексей Николаевич тӑван хула урамӗсемпе е Нева хӗррипе ҫӳреме е тата хваттерӗнче хӑйӗн мӑшӑрӗпе Надежда Константиновнӑпа калаҫса ларма юратнӑ.

После насыщенного событиями, часто утомительного трудового дня Алексей Николаевич любил пройтись по городу, по набережной Невы или посидеть в тиши своей квартиры с женой Надеждой Константиновной.

Вӑтӑрмӗш пай // Галина Матвеева. Яновская, Жозефина Исаковна. Карап ӑсти: повесть; вырӑсларан Г. Матвеева куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 2012. — 205 с.

Пӗр каҫхине урамсем тӑрӑх ҫӳресе ывӑннӑ хыҫҫӑн вӑл метрона кӗрсе киле кайма хатӗрленнӗ.

Как-то вечером, порядком походив по улицам и изрядно устав, он собирался уже садиться в метро и ехать домой.

Ҫирӗм тӑххӑрмӗш пай // Галина Матвеева. Яновская, Жозефина Исаковна. Карап ӑсти: повесть; вырӑсларан Г. Матвеева куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 2012. — 205 с.

Ывӑннӑ — лар, хаттӑран сана никам та хӑваламасть.

Устал — посиди, никто тебя из хаты не гонит.

III сыпӑк // Антал Назул. Куприн, Александр Иванович. Тытӑҫу: повеҫсем; вырӑсларан Антал Назул куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1978. — 3–84 с.

Вӗренсе ывӑннӑ хыҫҫӑн туссем хулана тухаҫҫӗ.

Позанимавшись, друзья уходили бродить по городу.

Тӑваттӑмӗш пай // Галина Матвеева. Яновская, Жозефина Исаковна. Карап ӑсти: повесть; вырӑсларан Г. Матвеева куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 2012. — 205 с.

Пистолета алра тытса ывӑннӑ Женя ӑна пиҫиххи ҫумне хӗстерчӗ, хӑй Толян патнерех пырса тӑчӗ.

Женя, которая устала держать в руках пистолет, поставила его на предохранитель и тоже сунула его себе за пояс. Подошла поближе к Толяну:

Ҫиччӗмӗш сыпӑк // Галина Матвеева. Килти архив

Ҫӳлелле кармашнипе унӑн та алли-ури самаях ывӑннӑ.

Ноги и руки ее были напряжены.

Иккӗмӗш сыпӑк // Галина Матвеева. Килти архив

Чӑннипе каласан, вӑл ывӑннӑ та.

Правду сказать, он немного уже устал.

XLIV. Маёвка // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

Урамра ҫынсем ҫӳресе ывӑннӑ пек, хунарсем те текех ҫунса ывӑннӑ пек туйӑнаҫҫӗ.

Фонарики, казалось, так же устали гореть, как и человек среди них — гулять.

XXXIII. Ушкисем // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

Чылаях ывӑннӑ Петя ун хыҫӗнчен утса пырать, тусанпа та тӗтӗмпе хуралнӑ курӑка пушмакӗсемпе сӑтӑрать.

Петя, порядком уже уставший, плелся за ним, шаркая башмаками по траве, темной от пыли и копоти.

XXII. Ҫывӑхри армансем // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

Кунта ҫынсем сансӑр пуҫне те ывӑннӑ, ӗҫрен таврӑнаҫҫӗ.

А здесь люди и без тебя усталые, только что с работы.

XV. Кимӗ тинӗсре // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

Пит-куҫӗнчен пӑхсах вӑл ӗшенни курӑнчӗ, крават ҫинче ларнӑ чух та хӑй юратнӑ «Сирӗн ҫунатӑр» юрӑ сӑмахӗсене каласа кӑтартмарӗ: «Эсир ытла ывӑннӑ пулсан, кӑштах канса илмесӗр ан та вӗҫӗр…»

У него было усталое лицо, и, садясь на койке, он не сказал своей любимой цитаты из «Ваших крыльев»: «Если вы переутомлены, лучше не летайте, пока не отдохнёте…»

Иккӗмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Эпӗ часрах хамӑн ачасем патне чуптартӑм, тӑрса ывӑннӑ пирӗн состав валли шӑп кӑна паровоз панӑ иккен.

А я побежала к своим «перебрасываемым», потому что к нашему долго стоявшему составу наконец дали паровоз.

16 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

Ывӑннӑ эсир, пӗлетӗп.

Знаю, что устали.

7 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

Вӗсене привалсенче, тюлень ҫӑвӗ ҫунтармалли «чӗпкуҫ» ҫуттипе, хӗрӗхшер градуслӑ сивӗре, шӑнса кӳтнӗ, ывӑннӑ алӑсемпе ҫырнӑ тенинчен нимӗн иккӗленмелли те ҫук.

Без сомнения, они писались на привалах, при свете коптилок из тюленьего жира, на сорокапятиградусном морозе, замёрзшей и усталой рукой.

Ҫиччӗмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Арӑмӗ мӑкӑртатса ҫӳренипе ывӑннӑ Иван Кузмич тӗлӗрсе ларма юратнӑ диван ҫине Пугачев пырса ларчӗ.

Пугачев сел на том диване, на котором, бывало, дремал Иван Кузмич, усыпленный ворчанием своей супруги.

Вуниккӗмӗш сыпӑк. Тӑлӑх // Михаил Сироткин, Никифор Ваҫанкка. Александр Пушкин. Капитан хӗрӗ. Вырӑсларан Н.Т. Ваҫанккапа М.Я. Сироткин куҫарнӑ. Чӑваш АССР государство издательстви, 1940

Эпӗ унӑн ӗҫпе ывӑннӑ тӗксӗм сӑн-сӑпатне, кӗпе ҫуса ҫуркаланнӑ аллисене куҫ умне ӳкертӗм.

Я вспомнил ее усталый, тяжелый взгляд, руки, изъеденные стиркой,

Вунпиллӗкмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Ывӑннӑ эпӗ.

Я устал

Улттӑмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

— Ҫитӗ, ҫитӗ сана, кирлӗ мара суйса ларма, — тесе хучӗ капитанша, — куратӑн авӑ, ҫамрӑк ҫын ҫул ҫинче ывӑннӑ; санпа калаҫса тӑмалла-и халӗ унӑн…

«Полно врать пустяки, — сказала ему капитанша, — ты видишь, молодой человек с дороги устал; ему не до тебя…

Виҫҫӗмӗш сыпӑк. Крепость // Михаил Сироткин, Никифор Ваҫанкка. Александр Пушкин. Капитан хӗрӗ. Вырӑсларан Н.Т. Ваҫанккапа М.Я. Сироткин куҫарнӑ. Чӑваш АССР государство издательстви, 1940

Страницăсем:

Menu

 

Statistics

...more detailed